Al vrij in de beginjaren keek ik er al jaarlijks naar uit om hem te halen. Toendertijd kruiste ik nog boeken aan die ik dan moest kopen. Volgde trouw de adviezen op. En soms zat ik dan een boek te lezen waarvan ik dacht hoezo heeft dit vijf sterren gekregen.
Na al die jaren heb ik wel duidelijk mijn eigen smaak en mening ontwikkelt. En volg ik niet meer klakkeloos de adviezen op.
Maar de thrillergids lijkt wel steeds belangrijker geworden. Iedereen lijkt het er bij uitkomst over te hebben. Verontwaardigde opmerkingen als iemands boek een wel erg laag aantal ballen krijgt. Kreten van afschuw als je lievelingsboek afgekraakt wordt en verbazing als je zelf een boek niet te pruimen vond (bijvoorbeeld Jens Lapidus met Viproom. Wie las dit boek verder dan en vond het wel geweldig?) en het vier sterren krijgt.
Maar het blijft gewoon de mening van 1 persoon. Dat is dan de standaardkreet.
Maar wat is het verdomd sneu voor boeken als Manzanilla die je zelf als goed beoordeelde en die de grond ingeboord worden.
Het is inderdaad maar de mening van 1 persoon. Echter schrijft diegene het wel in een gids wat door duizenden doorgespit wordt. We kunnen roepen dat we het niet serieus nemen, maar waarom hebben we het er dan allemaal zo veel over?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten