zaterdag 4 maart 2017

Iain Reid Ik denk dat het voorbij moet zijn

“The Owls are Not What They Seem” 
Na 1300 pagina’s en 3 weken, gevuld met prachtige schrijverij van A.F.Th. van der Heijden (‘Kwaadschiks’), weten jullie het wel : “Thriller-time” ! En als leek in het genre, pakt dat wel eens verkeerd uit. Maar ‘TA-DAA’ nog eens aan toe : ditmaal was het wél prijs ! En dat met de debuutroman van de Canadees Iain Reid, “Ik denk dat het voorbij moet zijn”.
Samenvatting
 Jake en zijn – sinds kort – nieuwe vriendin (de ‘ik’ figuur in het boek), zijn met de auto op weg voor een bezoekje aan zijn ouders op een boerderij buiten de stad. Onze vertelster van dienst kijkt er wat tegenop, want, niettegenstaande hun hechte band, zit ze voortdurend in gedachten met zinnen als “Ik wil stoppen” of “Ik denk dat het voorbij moet zijn”. En dat is niet haar enige probleem : ze krijgt regelmatig telefoontjes vanop haar eigen nummer, waar een man de boodschap achterlaat dat “er maar één vraag beantwoord moet worden en liefst nu en dat hij bang en gestoord is”. Het bezoek aan de ouders zelf is vreemd en beklemmend en nog die avond vertrekken ze weer. Maar ‘toeval’ brengt hen voorbij een oude school, die Jake binnengaat om af te rekenen met een wel erg nieuwsgierige conciërge, niet lang daarna gevolgd door zijn vriendin, waarna zich een kat-en-muisspel afspeelt in het verlaten gebouw.
Om meteen de schoolbel te laten rinkelen : dit is David Lynch ten voeten uit ! Heel het boek ademt een vreemde, beklemmende sfeer uit, waarbij meer vragen rijzen dan er antwoorden komen. Het verhaal wordt regelmatig onderbroken door één of twee schuingedrukte pagina’s, die een gesprek blijken te zijn tussen 2 personen. Veel verder helpen ze de lezer niet…tot op het einde, waar we een gouden tip krijgen van hoe we ze moeten lezen en interpreteren. Ik heb ‘hun’ raad gevolgd en…Bingo !
Het is een thriller, dus dat de naam van Stephen King (onterecht) alweer opduikt als vergelijkingsmateriaal, zegt opnieuw voldoende over een krant uit het land van inwoners die een gek als president hebben verkozen. De cover is simpel, maar opvallend en de korte inhoud erg goed weergegeven.
Want, wie is die man aan de telefoon en hoe weet hij haar steeds te vinden ? Wie zijn de 2 mannen die ons op het einde helpen om het boek nog meer te appreciëren ? Waarom krijgt onze vertelster een waarschuwing van een meisje in een ‘Dairy Queen ? Wat heeft jaren geleden ene mevrouw Veal met haar moeder uitgespookt ? En zeker niet het onbelangrijkste : welke vraag moet er nu beantwoord worden ?
Iain Reid neemt jullie mee op een helse tocht, misschien dan niet op weg naar een plaatsje aan de Canadese grens in de Amerikaanse staat Washington, maar – en daar komt het – ‘Twin Peaks’ ligt vlakbij !
Besluit : “Ik denk dat het voorbij moet zijn” is een geweldig debuut…een grandioze thriller…en meer ! De 220 pagina’s flitsen voorbij je ogen in ‘no time’. En tja, dat jullie bij deze thriller er wel eventjes de gedachten bij moeten houden, staat vast. Maar één dag later, zitten mijn gedachten nog steeds bij het koppel verliefden…en dat is meer dan ik van véél andere thrillers kan zeggen ! Absolute aanrader voor liefhebbers van het genre…en voor alle anderen !

Paul Smeyers

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Zoeken in deze blog

Droom naar de toekomst van Rina Stam

  Droom naar de toekomst is het tot de verbeelding sprekende slotstuk van de spirituele Rode Draad Trilogie   Flora woont alleen in Spanje...