donderdag 30 mei 2019

De ontdekking van Harlan Coben

Titel: De ontdekking
Auteur: Harlan Coben
Uitgeverij: Boekerij
Publicatiedatum: maart 2019


Simon en Ingrid zijn wanhopig op zoek naar hun dochter Paige, die onder invloed van haar vriend Aaron aan de drugs is geraakt en van huis is weggelopen. Hun zoektocht voert hen naar de duistere onderwereld van drugs en criminaliteit. Wanneer blijkt dat Aaron is vermoord en iemand het ook op Ingrid heeft voorzien, komt alles in een stroomversnelling.
Simon blijft vertwijfeld naar zijn dochter zoeken, weigert zich af te laten leiden en stelt daarbij zijn leven in de waagschaal. Dan ontmoet hij Elena Ramirez, een privédetective die is ingeschakeld om de verdwijning van een andere jongere te onderzoeken. Samen komen ze op het spoor van een sekte-achtige organisatie die het daglicht niet kan verdragen: De waarheid, geleid door een man die zich De Waarheid noemt.
Zal Simon zijn dochter ooit levend terugzien? Kan hij de schimmige praktijken van De waarheid ontmaskeren en zijn leven weer oppakken zonder dreiging en intimidatie? En waarom lijkt er een verband te bestaan tussen Ingrid en de sekte? Kan hij de verbijsterende waarheid ontdekken zonder er zijn leven voor te moeten geven?

Dit boek beschrijft de meest horrorscenario die een ouder zich maar kan voorstellen. Je kind aan de drugs. Laat staan met een sekte erbij. De perfecte ingrediënten voor een goed partijtje rillen. Echter kon Coben met dit boek niet de juiste snaar raken. Het verhaal blijft oppervlakkig, hier en daar best aan de saaie kant en ik miste het Coben- ingrediënt.
Het boek is niet zozeer spannend, nagelbijtend of beklemmend. In het begin zag ik het als 1 grote puzzel. Hoe verder ik in het verhaal kwam, hoe minder zin ik had om de puzzel te leggen. Dit omdat het best voorspelbaar was. Ik miste de spanning die Coben mij, in het begin van zijn carrière, in zijn greep hield. Zijn boeken begonnen rustig maar steeds sneller en sneller volgde de gebeurtenissen zich op en op het einde zo'n knal dat je gewoon buiten adem het boek dichtsloeg. En dat begin ik steeds meer te missen in/aan zijn boeken.

Ik had eerlijk gezegd, ook niet echt haast om het boek uit te lezen. Terwijl ik nog 90% van het boek moest, besloot ik toch andere dingen te gaan doen.
Het einde, wat ik dus ook een beetje verwachtte, vond ik zó teleurstellend!
Paige staat in dit verhaal centraal en alles draait om haar. Gaandeweg kom je dingen te weten maar eigenlijk weet je pas wat er precies speelt in de laatste 2 hoofdstukken. en Het Epiloog is gebruikt om wat eindjes weg te werken. De enige die voor wat actie zorgden waren Ash en DeeDee.
Over Aaron kom je iets te weten waarvan ik zoiets had: Serieus?? Geloof je het zelf?
En na de laatste bladzijde te hebben gelezen bleef ik ook echt zwaar teleurgesteld zitten. Als je het verhaal een beetje zou inkorten en bekende Nederlanders erin zet, heb je een perfect verhaal voor een roddelblad.
Coben behoorde tot 1 van mijn favoriete auteurs, maar mede door dit boek zakt hij behoorlijk wat plekken naar beneden. Voor mij is Coben niet meer de Coben waar ik zo verliefd op was (op zijn boeken dan, voor de duidelijkheid haha).
Dit boek is voor mij absoluut één van zijn slechtste. Hopelijk wordt zijn volgend boek een ouderwets pareltje!

Komt dit boek in mijn pareltjes boekenkast?:   Absoluut niet! Zelfs niet om z'n boekenreeks compleet                                                                       te maken.
Hoop ik meer van deze auteur te lezen?:         Ik geef hem nog 1 boek de kans om mij weer voor zich                                                                     terug te winnen.
Zal ik dit boek aanraden aan anderen?:           Echt niet! Er zijn daarvoor teveel mooie boeken op de                                                                         wereld.

zondag 26 mei 2019

Uitgeschakeld van Angelique Haak

Titel: Uitgeschakeld 
Auteur: Angelique Haak
Publicatiedatum: oktober 2018
Uitgeverij: de Crime Compagnie

Waardering: 4,5 


Korte inhoud:

'MET JULLIE DOCHTER IS HET BEGONNEN, MAAR MET HAAR ZAL HET NIET EINDIGEN…'

Deze tekst ziet Dorine van Sevère, als ze nietsvermoedend haar post opent. Haar dochter Jorinde pleegde 2 maanden eerder zelfmoord. Rechercheur Jennifer Brugman en haar partner Ricardo de Graaf, stellen een onderzoek in en komen er al snel achter dat iemand bezig is een groep jonge vrouwen uit te roeien. Ze raken verstrikt in een bizar onderzoek, waarbij meerdere mensen met heftige emoties kampen. En heftige emoties, zetten soms aan tot heftige daden…

Mijn mening:
Het eerste boek dat ik las van Angelique Haak en absoluut niet het laatste. Nota: ik las het eerste Jennifer Brugman-boek niet, maar dat hoefde duidelijk ook niet. Het kostte me zelfs even tijd om te realiseren dat dit een reeks is. Je kunt hem dus perfect apart lezen.
Uitgeschakeld is een verhaal dat met een zeer stevige introductie begint en je niet meer loslaat als lezer. Het werd vlot geschreven, met zinnen die je meeslepen doorheen het boek en een verhaallijn die verstandig, strak en stevig in elkaar zit, met respect voor het gevoelige thema pedofilie.

De personages zitten goed in elkaar, bepaalde verhaallijnen waren voor de meer ervaren lezer geen verrassing en sommige dingen zag je mijlenver aankomen. Maar, ondanks dat betrapte ik mezelf erop dat ik wilde blijven doorlezen, om te zien hoe het zou aflopen. Spanning werd afgewisseld met een aantal mooie gevoeligere scènes en de karakters waren uitnodigend genoeg om meer boeken over te willen lezen.

Geen lange review met ontzettend veel details voor dit boek, maar een aanrader om het te lezen. Je zal er geen spijt van hebben. Ik las het zelf op één dag uit, omdat het bleef vragen om te blijven lezen. Gewoon doen dus.




dinsdag 21 mei 2019

Marionet van Daniel Cole

Marionet

Daniel Cole

Luitingh - Sijthoff

Achterflap

In Marionet, het vervolg op bestseller Ragdoll van Daniel Cole, is er een copycat moordenaar aan het werk… Rechercheur Emily Baxter krijgt te maken met een nieuwe zaak die haar akelig bekend voorkomt: een lichaam dat in dezelfde onmogelijke houding is opgehangen aan draden als bij de Ragdoll-moorden. Dit keer ligt het lichaam echter aan de andere kant van de wereld, en met het woord LOKAAS in de borst gekerfd. Terwijl de media-aandacht steeds groter wordt, moet Baxter helpen bij een andere moordzaak. En dan treft ze eenzelfde soort moord aan: nu staat het woord POPPEN op de borst. Voor wie is het lokaas bedoeld, en wie zijn de poppen? Maar nog belangrijker, wie heeft de touwtjes in handen?

De cover

Een voornamelijk gele cover waarin een blauwe draad lijkt te lopen. De titel in dikgedrukte witte letters en de naam van de auteur in een kleiner en blauw lettertype.

Drie quotes uit recensies staan prominent aan de onderkant.

Mijn mening

Duidelijk is dat de auteur met deze cover voortborduurt op het eerdere succes van ‘Ragdoll’. De beide afbeeldingen hebben dezelfde uitstraling. Leuk vind ik dat het geen standaard cover is die je bij een thriller verwacht.

Het verhaal

Ook nu krijgt de lezer te maken met Emily Baxter, die we eerder zagen in ‘Ragdoll’. Deze keer wordt ze gedwongen mee te werken met de FBI en CIA, iets dat haar ontluikende relatie niet ten goede komt.

Aan beide kanten van de oceaan worden moorden gepleegd die verdacht veel op elkaar lijken en die een herhaling lijken te zijn van de eerdere moord die in ‘Ragdoll’ centraal stond.

De doden hebben een woord op in hun borst gekerfd; Lokaas of Pop.

Met frisse tegenzin gaan Baxter en de FBI en CIA hun samenwerking aan en proberen gezamenlijk de moordenaar te vinden. Dit wordt geen eenvoudige klus omdat niet alleen de

dader sluw te wek gaat, ook de medewerking tussen de rechercheurs is niet gebaseerd op wederzijds vertrouwen.

De lezer komt, nagenoeg chronologisch, met Baxter bij de ontknoping van deze zaak.

Mijn mening

‘Ragdoll’ viel me ontzettend tegen en ik had eigenlijk niet zo heel veel zin in ‘Marionet’. Toch besloot ik Cole nog een tweede kans te geven en daar ben ik blij om. Daar waar ik ‘Ragdoll’ moeilijk te volgen vond, en dit bij ‘Marionet’ ook zo begon, werd het gaandeweg het boek beter en geraakte ik in het verhaal.

Wat ik wel jammer vind, is dat Cole de moord uit ‘Ragdoll’ nog een keer dunnetjes overdoet. Op mij komt dat wat gemakkelijk over en het was naar mijn idee ook niet nodig geweest. Met enkele wijzigingen was het een op zichzelf staand verhaal geweest en was het ook prima uit de verf gekomen, zonder dat de lezer het gevoel krijgt dat Cole het succesvolle kunstje een tweede keer doet.

Emily Baxter wordt geloofwaardig neergezet en ook de ondersteunende personages hebben een goede diepgang en ontwikkeling.

Richting het plot wordt de lezer nog diverse keren op het verkeerde been gezet zonder dat dit ongeloofwaardig wordt.

Wat Cole goed doet, is dat hij naast de toch gruwelijke moorden, soms ook voor een glimlach bij de lezer zorgt.

Een ander punt waar ik erg over te spreken ben is dat niet alles goed afloopt. Niet alle personages halen het einde van het boek en daar hou ik van. Als ik een eind goed al goed, boek wil lezen koop ik wel een feel good. Voor mij mogen meer auteurs van spanning dit lef tonen.

Een minpunt van ‘Marionet’ is eenzelfde als waar Cole ook bij ‘Ragdoll’ last van had. Hij wil teveel ontwikkelingen in een boek stoppen. Hierdoor is het met tijd en wijle een overdaad aan informatie die de lezer maar moeilijk verwerken kan.

Schrijfstijl 3

Leesplezier 4

Spanning 4

Plot 3

Originaliteit 2


dinsdag 14 mei 2019

Bij zonsondergang Nora Roberts

Over de schrijfster:
Nora Roberts (Silverspring, Maryland, 1950) geboren als Eleanor Marie Robertson, is een Amerikaanse bestsellerauteur, die al meer dan tweehonderd boeken schreef, vooral in de genres 'liefdesroman' en 'romantische thriller'. Wereldwijd werden rond de vierhonderd miljoen boeken gedrukt en in vijfendertig talen vertaald.
Roberts maakte haar schrijversdebuut in 1995 onder het pseudoniem J.D. Robb met de thriller Naked in death  (Vermoord naakt), de start van de zogeheten 'In Death'-serie die in 2014 al bijna vijftig delen omvatte. In 1980 gaat ze in zee met de toen nog jonge uitgever Silhouette, die vooral auteurs naar zich toetrok die bij uitgever Harlequin niet aan de bak kwamen. In 1981 publiceerde ze haar eerste liefdesroman Irish Thoroughbred. Roberts zou nog drieëntwintig boeken via Silhouette publiceren. Daarna ging het hard en schreef ze nog vele boeken in het romantische, hartstochtelijke genre. Vanaf 1999 werd elk boek van haar hand een New York Times bestseller en belandden er meer dan honderd op de Times bestsellerlijst. Ook werd een aantal boeken verfilmd, waaronder Midnight Bayou  en Tribute.
Voor haar werk is Roberts talloze malen bekroond. Een greep uit haar prijzenkast. Ze won in de periode 1992-2009 twaalfmaal de RITA Award, en in de periode 1983-1989 zevenmaal de Golden Medallion Award, beide uitgereikt door de prestigieuze RWA (Romance Writers of America). Time Magazine noemde Roberts een van de honderd meest invloedrijke mensen van de Verenigde Staten in 2007.
Aan het begin van 2015 stond Roberts' boekenteller al op ruim tweehonderd exemplaren.

Achterflap:

Alice Bodine heeft er geen zin meer in. Altijd de regeltjes volgen, altijd aan verwachtingen voldoen en altijd vergeleken worden met haar perfecte oudere zus Maureen. Dus op de dag dat Maureen gaat trouwen, loopt Alice weg van de familieranch. Maar de vrijheid die een tiener voor ogen heeft is heel anders dan de vrijheid die ze krijgt. Twee jaar later wil ze terugkeren naar haar liefhebbende familie – ouder, wijzer, en vooral nederiger. Maar dan wordt ze ontvoerd, en vervliegt alle hoop dat ze haar familie ooit terug zal zien.

Vijfentwintig jaar later gaat het goed met de ranch. Maureen, haar man en drie kinderen hebben een zeer succesvol bedrijf opgezet en alles lijkt in orde. Maar het verdriet van de verdwijning van Alice is er nog steeds en overschaduwt het geluk en succes. Tot op een dag een mishandelde vrouw langs de kant van de weg wordt gevonden en naar het ziekenhuis wordt gebracht. De vrouw blijkt Alice te zijn, en langzaam begint haar weg terug naar herstel. Maar degene die Alice al die jaren geleden ontvoerde is nog steeds op vrije voeten…


Mijn mening:

Bij zonsondergang begint met een aangrijpende proloog waarin je getuige bent van de poging van Alice om terug te keren naar haar familie, helaas wordt ze tijdens deze reis ontvoerd door een man die snode, bizarre plannen met haar heeft.
Ondertussen probeert haar familie de verdwijning van Alice te accepteren voor zover dat te accepteren valt en bouwt Maureen samen met haar man en drie kinderen een mooi bloeiend bedrijf op. De kinderen Bodine, Chase, en Rory, inmiddels volwassen storten zich allemaal in het bedrijf wat loopt als een tierelier.
Als Cal Skinner, de perfecte cowboy, terug ten tonele verschijnt en een baan accepteert binnen het familie bedrijf fladderen de vlinders op volle toeren.
Ondanks dat het gezin hun zaakjes goed op orde heeft ontstaan er toch zorgen als blijkt dat er in de buurt twee meisjes vermoord worden. De schrik zit er goed in, en de impact die dit heeft op de gasten is onvoorspelbaar.
Dan wordt er een derde vrouw gevonden en dit blijkt Alice te zijn, zij is zwaar getraumatiseerd en de familie Bodine – Longbow gaat samen met haar de strijd aan om haar te helpen deze periode, zo ver mogelijk is, te verwerken. Ondertussen blijft in het achterhoofd mee spelen dat haar ontvoerder nog niet gevonden is, de angst op een herhaling wordt daarmee niet uitgesloten.

Bij zonsondergang is een van de vele boeken van Roberts die ik heb gelezen, het is een dikke pil van maar liefst 480 bladzijden. Helaas vond ik Bij zonsondergang een van de mindere. Zowel de romantiek als de spanning blijven wat steken, waardoor ik op beide fronten de diepgang mis.

Beide facetten blijven in mijn ogen te oppervlakkig, ik voel geen kriebels. Ik zet ook wel vraagtekens bij het zo makkelijk accepteren van de verdwijning van Alice in zo’n hechte familie, er is eenmalig een detective ingehuurd en daar is het bij gebleven. De spanning was mij iets te ongeloofwaardig, te voorspelbaar, ik ben geen enkel moment tot nadenken gezet. Het gezin Bodine-Longbow is hecht en zorgzaam naar elkaar maar ik voelde niet de diep gewortelde emoties bij mezelf.
Overigens heb ik geen enkel moment getwijfeld om te stoppen met lezen, het boek leest prettig en de schrijfstijl van Roberts is altijd aangenaam.
Bij zonsondergang is een country- en western roman met een vleugje spanning, de ontknoping bevatte nog wel een verrassingselement die ik niet aan had zien komen. Verder was het een Nora Roberts-verhaal met een mooi einde.

Originaliteit: 3

Spanning: 2
Schrijfstijl: 4
Psychologie: 2
Plot: 4

vrijdag 10 mei 2019

De angst van C.L. Taylor

Titel: De angst
Auteur: C.L. Taylor
Uitgeverij:  Ambo| Anthos
Publicatiedatum: maart 2019


“De angst" van C.L. Taylor is een thriller over obsessieve liefde en psychologische manipulatie, een intens verhaal vol plotwendingen waarin een slachtoffer het heft in eigen handen neemt. In "De angst” van C.L. Taylor loopt Lou van huis weg om met haar leraar Mike naar Frankrijk te vertrekken. Ze is ervan overtuigd dat hij haar grote liefde is, maar hij blijkt heel anders in elkaar te zitten en laat Lou gebroken achter. Achttien jaar later ontdekt Lou dat hij een nieuw slachtoffer op het oog heeft en ze is vastbesloten te voorkomen dat de geschiedenis zich herhaalt. Maar Mike is een schurk van de ergste soort, en Lou moet ervoor waken om niet opnieuw slachtoffer te worden…

“Mike stuift op me af met gebalde vuisten, opeengeklemde kaken en opengesperde neusgaten.”

Tijdens de eerste paar hoofdstukken had ik al een beetje het idee dat dit boek is anders zou zijn dan een doorsnee thriller. Dit omdat een pedofiel centraal staat. Het is zeker een zeer gedurfd onderwerp! Maar het verhaal doet toch anders aan dan je in eerste instantie zal denken.

Het verhaal kent verschillende lijnen. Zo heb je het verhaal van Lou  toen ze 14 jaar was en smoorverliefd was op Mike. Mike is haar karateleraar en langzaam lees je hoe hun relatie zich ontwikkeld en eindigt.
Dan lees je tussendoor hoe het met Lou vergaat terwijl ze volwassen is en hoe de relatie met Mike haar leven beïnvloed.
Het gedeelte met Wendy laat ik even zo kort mogelijk, aangezien zij nogal een “ohhhhhh” rol heeft in het boek.
En je leest over Cloë. Het meisje dat op dit moment een relatie heeft met Mike.

Het is eigenlijk een heel raar boek. Tijdens het lezen kan en wil je eigenlijk niet stoppen, want je wilt zo graag weten hoe het nu precies zit. Maar als je het boek even hebt weggelegd, dan heb je ook geen haast om het weer op te pakken. Dus ja, heel raar!

De personages zijn wel duidelijk neergezet en tot het einde heb je een echte haat- liefde verhouding met Wendy.
Terwijl Lou zich langzaam aan steeds verder in de nesten werkt, werkt Wendy zich steeds verder in haar leven en ondertussen zit je bijna tegen Cloë te schreeuwen dat ze haar ogen moet openen en maken dat ze wegkomt!!!
Het boek kent veel wendingen (soms is het mij nét iets te makkelijk, maar ik stoorde mij er niet enorm aan) en het einde kent een grote plottwist. En met het einde bedoel ik ook echt het einde. Het allerlaatste hoofdstuk! Het boek zit vol leugens en op een gegeven moment weet je ook niet meer wie en wat je wel wilt geloven. Ondanks de relatie van een oudere man met een puber, is dit wel een boek wat je even bijblijft. Dit omdat het zo goed is neergezet, dat je eigenlijk niets anders kan dan snappen waarom zo'n jong meisje voor zo'n oude man kan vallen.

Al met al is het een heel bijzonder verhaal, dat zeker de aandacht verdient!


Komt dit boek in mijn pareltjes boekenkast?:   Moet ik echt nog even over nadenken.
Hoop ik meer van deze auteur te lezen?:         Ik ben heel benieuwd wat zij nog meer kan!
Zal ik dit boek aanraden aan anderen?:           Ja, dat wel. Daarvoor is het echt wel een apart boek

maandag 6 mei 2019

Ik kijk er naar uit...

Persbericht: Henk van Straten schrijft het eerste Brabants Boek Present

‘s-Hertogenbosch, 6 mei - Met Van Gogh sneed hier nooit een oor af schrijft Henk van Straten het eerste Brabants Boek Present. Het Prins Bernhard Cultuurfonds Noord-Brabant (PBC) en de literaire stichting Tilt presenteerden vandaag de eerste schrijver van dit nieuwe jaarlijkse literaire geschenk aan Brabantse boekhandelaren op het Provinciehuis in ’s-Hertogenbosch. Lezers in Brabant die voor €12,50 boeken aanschaffen in de boekwinkel krijgen het geschenk in september gratis aangeboden.
Van Straten werkt op dit moment aan een subtiel maatschappelijk beladen thriller die zich afspeelt in Nuenen. Het spannende gijzelingsdrama vormt de start van een nieuwe literaire traditie. Van zaterdag 7 t/m zondag 15 september 2019 wordt dit boek meegegeven aan lezers in de Brabantse boekwinkels. Doel is om Brabants literair toptalent een kans te geven nieuw werk te schrijven, bedoeld voor een groot publiek in de provincie. Wim van de Donk, voorzitter van het Prins Bernhard Cultuurfonds Noord-Brabant: “We willen Brabantse schrijvers bekendheid geven en in positie brengen. Deze provincie verdient een rijk literair klimaat.” 

In januari 2019 maakte een Brabantse jury de keuze voor de eerste schrijver. Jurylid en boekhandelaar Jan Verhagen: “Bij het samenstellen van een lijst met Brabantse schrijvers bleek al gauw dat die lijst veel langer is dan je zou verwachten. De komende jaren kunnen we dus vooruit. Van Straten is de perfecte ambassadeur van het Brabantse schrijverslandschap. Hij spreekt een breed publiek aan van literaire lezers, leeftijdgenoten en jongeren. Dit doet hij met een geheel eigen stijl, een eigen presence.Daarom zijn wij zeer vereerd dat hij heeft toegezegd het eerste Brabants Boek Present te schrijven.”

Over de schrijver
Henk van Straten (1980) schrijft romans en journalistiek. Hij werkte voor o.a. Volkskrant MagazineEsquireLINDA. en Elle. Tot driemaal toe werd hij genomineerd voor de BNG Bank Literatuurprijs en stond hij op de longlist van de Libris Literatuur Prijs. Met zijn boeken Wij zeggen hier niet halfbroer en Berichten uit het tussenhuisje is hij een van de meest toonaangevende schrijvers van zijn generatie. Van Straten werd geboren in Rotterdam-Delfshaven maar verhuisde op zesjarige leeftijd naar zijn thuisstad Eindhoven.

‘Er was een periode, toen ik nog een jonge schrijver was, waarin ik dacht dat ik naar de Randstad moest verhuizen. Daar was het literaire leven, daar maakte je kans op het worden van een échte auteur. Toch ben ik gebleven. Ik kreeg een gezin. Ik bleef schrijven. En wat bleek? In Brabant lukte het ook wel. Inmiddels ben ik blij dat ik hier nog woon. Het schrijven van dit bijzondere boekje vind ik een enorme eer.'

Zoeken in deze blog

Droom naar de toekomst van Rina Stam

  Droom naar de toekomst is het tot de verbeelding sprekende slotstuk van de spirituele Rode Draad Trilogie   Flora woont alleen in Spanje...