De meeste mensen deugen van Rutger Bregman

 

‘De meeste mensen deugen’ is een amusant en krachtig boek waarbij ik toch een dubbel gevoel heb. De subtitel: “Een nieuwe geschiedenis van de mens" klinkt alleszins veelbelovend en hoopvol.

 

In het begin gaat het over hoe het huidige mensbeeld eruitziet. Wanneer het vernislaagje wegvalt in onze beschaving is er het huidige beeld gecreëerd dat de homosapiens tot allerlei slechts overgaat dan.

 

Niet waar zegt deze man, de ' homo puppy' deugt wel. Hij graaft dieper en hij staaft zijn beweringen met bekende wetenschappelijke experimenten onderuit te halen maar ook met persoonlijke research.

 

Wanneer ik lees over de jonge schipbreukelingen die door samenwerking op een onbewoond eiland anderhalf jaar overleefden, kan ik niet anders dan onder de indruk zijn. De bekende kerstnacht waarbij de wapens aan het front zwegen en vijanden verbroederden is een ander hoopgevend voorbeeld.

 

De auteur ging op speurtocht naar de idee waarom we vaak denken dat de mens slecht is van nature uit. Hij heeft door zijn reis in onder andere psychologie, archeologie, geschiedenis, sociologie en militaire leiding belangrijke vaststellingen gedaan. Volgens hem is de focus waarop ook belangrijk om te zien waar we eindigen. Als we in plaats van het slechte het goede been trainen zullen mensen meer geneigd zijn het goede uit te dragen.
De auteur concludeert dat uit al zijn bevindingen blijkt dat we de ander juist willen helpen.

 

Hij ging zelf op onderzoek uit of bepaalde hypotheses en mythes uit het verleden die we aannemen voor waar wel kloppen. De case van de vermoorde dame Kitty Genovese is ook zo een zaak waarbij feiten volgens zijn research de interpretaties onderuit halen.

 

Hij concludeert dat sommige wetenschappers een grote impact willen en hiervoor ver durven gaan. Vele machthebbers en ook het nieuws en de social media halen graag het slechte naar boven in ons. Sensatie en slecht nieuws zijn immers vaak interessanter dan het goede.

 

Eerst bewijst Rutger Bregman waarom we zo vanuit een negatief mensbeeld zijn gaan denken. Daarna vertelt hij over hoe onze wereld bezig is met te veranderen naar een planeet van waaruit we vertrekken vanuit het goede en niet het slechte. Hij toont aan dat bewezen is dat sympathieke systemen waar niet vanuit bestraffing gekeken wordt maar vanuit compassie en vertrouwen betere mensen zullen voortbrengen.

Hij eindigt zijn betoog met zijn tien leefregels waarin alles nog eens samengevat wordt.

 

In het begin was ik omver geblazen door dit boek. De voorbeelden zijn ontzettend inspirerend en je krijgt een goed gevoel bij onze toekomst.

 

Het boek is onderhoudend en vlot geschreven maar na een tijdje begon het mij toch lichtjes te ergeren. Stilaan komt bij mij het gevoel dat deze auteur ons ook van alles kan wijsmaken. Hij wil dat de meeste mensen deugen en heeft heel zijn boek rond deze stelling opgebouwd. Om vanuit de prachtige maar vaak eenzijdige voorbeelden een verregaande conclusie te trekken, het lijkt me soms een beetje te mooi om waar te zijn.

 

 

 

Anderzijds wil ik zijn opinie over het groeien naar een betere toekomst graag geloven. We evolueren immers naar het nieuwe realisme waar we kijken vanuit de idee dat mensen deugen. Als idealist zie ik hier ook zeker licht aan het eind van de tunnel. De andere aanpak van enkele gevangenissen in de Scandinavische landen zijn zeker hoopvol. Het kijken naar het mens-zijn van de terrorist of strijder en door de aandacht op de verbinding tussen ons te leggen wondermooie resultaten te boeken klinkt ook geweldig. Toch blijft nog steeds de vraag hoe we dan bijvoorbeeld de Holocaust verklaren?

 

Ik geef het grif toe, het nieuwe realisme is een mooie gedachte maar of dit nu alles oplost? Kan je eigenlijk dergelijke gruweldaden ooit verklaren of staven?

 

Is de auteur naïef en soms een beetje betuttelend? Voor sommige gaat hij dat zeker zijn maar ik vind dat 'De meeste mensen deugen' zeker de moeite waard is.

 

Hoewel ik dus een kritische kijk heb en meer bewijslast het boek volgens mij nog overtuigender gemaakt had, vind ik het een boeiend betoog dat doet nadenken.

Dat je durft tegen schenen te schoppen en buiten de bestaande opvattingen kijkt, dat alleen is al een gewaagd en bewonderenswaardig experiment.

 

4 Inktpotjes

Door Fany

Daigho van Latoya Morris

 

‘Daigho’ is een intense maar ook magische belevenis!

 

Latoya Morris heeft een pittige fantasy geschreven waarbij het geweld van de pagina's afspat maar hiernaast is er ook heerlijke en inventieve gedurfde magie. ‘Daigho’ heeft veel personages maar dit stoort nooit omdat ze stuk voor stuk uniek en uitdagend zijn en je dit boek doen verslinden.

 

 ‘Daigho’ gaat over de 17 jarige jongen die op het prachtige Ayra woont.

Wanneer zijn vriendin aangevallen wordt door een bende rotjongeren veranderd de mens Daigho ineens in een vleermuiswezen. Het lijkt erop dat iets stilaan de controle overneemt en ontredderd vlucht hij. Op Ayra haat men dit ras immers.

 

Het lieve meisje Fay vertelt Daigho dat hij op de Aarde is geland. Daigho heeft het beslist niet gemakkelijk om op deze wonderlijke planeet zijn draai te vinden.

Op Ayra gaan kinderen niet naar school maar krijg je je kennis van je ouders en technologie lijkt op deze locatie ook niet gekend. Dit zorgt voor hilarische taferelen als Daigho nu wel in contact komt met deze dingen.

 

Fay gaat met Daigho op bezoek bij Kell en Pritt. Dit meisje weet immers dat zij hier ook veilig is en ze wil haar nieuwe vriend graag helpen. Vanaf dag één is duidelijk dat deze bijzondere karakters bij elkaar horen maar of dit zo kan blijven?

 

Eerst probeert Daigho net te zijn zoals iedereen maar na een incident wordt duidelijk dat hij wel degelijk bijzonder is. Hij wil op Ayra uitzoeken wat de verhalen uit zijn verleden betekenen en wie hij nu eigenlijk echt is.

 

Wanneer een slechte tovenaar, het speciale wezen Wyndrygem en de andere wonderlijke schepsels op het toneel verschijnen is er eerst mysterie maar stilaan worden geheimen onthuld. Tijdens een zware strijd is het nodig om de ogen en het hart te openen voor de anderen om samen het kwaad te verslaan.

 

Het verhaal wordt door de ogen van de verschillende krachtige personages gezien wat een grote meerwaarde is omdat ik zo echt meevoel met hen. De vaak wrede scènes passen ook in de thema's zoals pesten, aanranding en wraak. Door de combinatie met de magische situaties is er balans tussen duister en licht maar ‘Daigho’ is zeker geen verhaal vol rozengeur en maneschijn. De raadsels worden stilaan opgelost en de schakels passen wonderwel in elkaar.

 

De zorgzame maar ook wrede kant van de speciale wezens de Wyndrygem en hun achtergrond intrigeren en doen me verder lezen. De betoverende Pritt en de wijze Kell zijn naast de "stoere" Daigho en de hartverwarmende Fay andere personages die ik niet snel zal vergeten.

 

Daigho en zijn reis op weg naar zichzelf vormt de rode draad in het verhaal. In het begin ziet hij zichzelf ook als een vreselijk wezen maar is dit wel echt zo?

 

De boodschap die me raakt is dat iedereen respect verdient voor wie hij echt is. Latoya Morris toont dat monsters ontstaan door vooroordelen en onwetendheid. Wat erg fijn en creatief bedacht is aan ‘Daigho’ is dat elk personage, met zijn zachte en harde kant, zijn eigen doel en lot heeft.

 

Door de beeldende uitwerking van de wereld en het verhaal vol twists zie ik dit zo tot leven komen in een film of serie. Naast spanning en karakterontwikkeling is er in ‘Daigho’ ook plaats voor een tikkeltje romantiek en vriendschap. Deze fantasy maakt vooral indruk door de sfeer, emoties en de buitengewone karakters.

 

 

 

4 Inktpotjes

Door Fany

Scones & Spotlights van Susan Muskee

 

Is dit wat ze wil?

 

Na het lezen van een thriller en een Young adult is het weer tijd om een feelgood en dat vind ik echt geen straf, nee eerlijk gezegd ik vind het momenteel heerlijk. Dit keer is mijn keuze gevallen op Scones en spotlights het eerste deel uit de feelgoodserie ‘Liefde, natuurlijk’ geschreven door auteur Susan Muskee.

 

In ‘Scones en spotlights’ hebben de vier vriendinnen Cleo, Kim, Sophie en Abigail een fijne en hechte vriendschap. In deel een draait het grotendeels om Cleo. Cleo woont samen met Kim in een huis en werkt al een weer tijd in café The Rolling Scones. Een kenmerk van The Rolling Scones is dat de bezoekers op de rolschaatsen worden bediend maar voordat Cleo de kunst van het rolschaatsen onder de knie had…..echt een hilarisch omschreven situatie door Susan, ik zag het al helemaal voor me.J

 

Naast het werken in het café, plezier maken met haar vriendinnen, volgt Cleo yogalessen. Tijdens die lessen loert ze naar Sjoerd, want Sjoerd vindt ze erg leuk! Stiekem is ze eigenlijk smoorverliefd op hem maar wanneer hij iets tegen haar zegt, krijgt ze een kleur en begint te stotteren........ Zo herkenbaar en realistisch omschreven, ik voel gewoon het ongemak van Cleo.

 

Cleo mag graag muziek maken maar sinds ze afgewezen is voor het Conservatorium heeft ze haar droom om muzikant te worden laten varen. Tijdens een karaokeavond, waar Cleo na enig aandringen van de meiden toch de microfoon ter hand neemt en Sophie hier en filmpje van maakt en die online zet, wordt Cleo benaderd om mee te doen aan een talentenjacht.....

 

Een heerlijke feelgood om je lekker bij te ontspannen en te lachen. De personages van Kim, Abigail, Sophie en Cleo zijn herkenbare karakters en wat ze allemaal meemaken is door Susan op zo’n wijze geschreven dat ik me goed in de vier verschillende personages kon verplaatsen. Ik heb van ‘Scones en spotlights’ genoten, het volgende deel ligt al op mijn binnenkort lezen stapel klaar.

 

4 Inktpotjes

Jacqueline

 

Deel 3 van de Overstekers van petra Doom

 

Wat is 'Koninklijke magie' een heerlijk duister en betoverend einde van de originele urban fantasy-reeks Overstekers.

 

Petra Doom heeft stilaan mijn hart gestolen met deze aparte serie. Het eerste deel 'Een kracht ontwaakt' gaf me al een fascinerende kijk op de Overstekers wereld. Het vervolg ‘De schaduw van de sha' kon ik al niet meer neerleggen, maar wat heb ik meegeleefd met de finale 'Koninklijke magie'.

 

In dit laatste deel komen alle kleine details en puzzelstukjes uit de eerste twee boeken samen tot een verrassend geheel en man wat is dit boek waanzinnig goed.

 

Mirabel, de bijzondere Oversteker, haar dromen moeten wachten wanneer ze opnieuw geconfronteerd wordt met de harde realiteit. Wanneer een Portaal in de mensenwereld vernietigd wordt, moet ze de Aarde verlaten om uit te zoeken wat er aan de hand is. Op Aeterna ontdekt ze dat ook het Achtste Portaal scheuren vertoont, wat een ramp is omdat dit voor een nieuwe oorlog kan zorgen met de daimonen. Wanneer ze aankomt aan het koninklijk hof ziet ze dat haar schijnbaar onsterfelijke moeder vrijwillig haar troon heeft afgestaan. Deze passieve houding van de koningin is ongezien en ze blijft verbijsterd achter.

 

Mirabel gaat samen met haar ongewone team op zoek naar antwoorden. Lang twijfelde ze aan zichzelf en dacht ze niet te voldoen aan de verwachtingen van het Paleis. Ze denkt immers dat ze te gewoon is omdat ze volgens haar geen speciale talenten bezit. Toch kan ze niet anders dan nu de confrontatie met haar aparte familie aangaan.

 

Als tussenpersoon voor andere Overstekers heeft ze gelukkig al wat ervaring met benarde situaties en ze gebruikt al haar kennis en connecties om op zoek te gaan naar de waarheid.

 

'Koninklijke magie' gaat net zoals de vorige boeken over macht, je lot en je eigen wensen verwezenlijken. Naast angst voor het onbekende en de kracht van magie toont het hoe belangrijk vertrouwen in elkaar is. De akelige gebeurtenissen dwingen iedereen nu om een keuze te maken. Deze beslissing brengt vrienden maar soms ook oude vijanden dichter bij elkaar. Samen bestrijden ze het kwaad.

 

Dit fantasy verhaal zit vol actie en emotie. Petra Doom begint met een fascinerende proloog en bouwt de spanning op totdat deze in een spectaculaire finale explodeert. Op het einde is er nog een epiloog die mij deed verlangen naar nog meer innemende verhalen. 

 

Petra Doom heeft me op een schitterende manier doen voelen waarom duister en licht in dit universum naast elkaar bestaan. De verschillende personages hun werelden en motieven werden tastbaar en ik weet nu waarom deze wezens zijn zoals ze zijn.

 

Soms was ik verbaasd, droevig of zelfs kwaad tijdens het lezen van bepaalde scènes. Ik vond het ook erg leuk om niet te kunnen voorspellen hoe deze trilogie ging eindigen.

 

Hoewel de klepper 'Koninklijke magie' een verbluffend mooi einde is van deze reeks, hoop ik om ooit nog opnieuw te kunnen verdwalen in deze wereld. 

 

Naast de intrigerende Mirabel is Ronban het heerlijk complexe en raadselachtige schepsel mijn favoriet in deze reeks.

Misschien dat er ooit nog een spin-off kan komen van hem?

 

Het duurde een tijdje voordat ik echt volledig in de ban was van deze fantastische boeken maar het is duidelijk dat ik echt verliefd geworden ben op de bijzondere wezens, de originele locaties achter de Portalen en de spannende avonturen.

 

Met een tevreden gevoel sla ik dit boek dicht maar ik pink toch ook een traantje weg omdat ik nu echt afscheid moet nemen.

 

'Koninklijke magie'  heeft me dus wel degelijk omver geblazen.

 

Ik hou van anders dan anders en met deze urban fantasy reeks heeft Petra Doom een unieke beleving gecreëerd.

 

 

4,5 inktpotjes

Door Fany

 

Boekvoorstelling ' In het duister' van Tamara Arts.

 

Blogger Dennis  heeft op 21 maart de  eerste young adult thriller van deze jonge schrijfster voorgesteld. 

 

De auteur schrijft al lang, ze plaatste al verhalen op Wattpad en ze bracht al eerder een boek uit. uiteindelijk heeft ze net zoals haar voorbeeld Mel Wallis de Vries dan toch de stap gezet om haar eigen stem in het young adult genre te laten horen.

 

Tamara heeft de flaptekst voorgelezen en een stukje uit het boek. Het werd al snel duidelijk dat dit geen gewone thriller is maar een paranormaal boek.

Het speelt zich af in de Ardennen waar vijf vrienden samen op zomervakantie gaan. Ze gaan samen logeren in het geërfde familiehuis maar er hangt al snel een creepy sfeer.

Eigenlijk voelen ze al onmiddellijk dat hier iets niet klopt en wanneer er allerlei angstaanjagende gebeurtenissen plaatsvinden willen ze weg maar dit blijkt onmogelijk te zijn.

 

Tamara Arts heeft in dit verhaal haar grootste angsten verwerkt en vertelt het vanuit de vijf verschillende perspectieven. Het was complex om steeds vanuit deze verschillende standpunten te schrijven maar de auteur wou heel graag tonen hoe vijf verschillende mensen reageren op de situaties die zich voordoen in dit huis.

 

Naast het spannende fragment was er ook ruimte voor vragen van Dennis en het publiek en er was een winactie.

 

Wat een leuk weetje is, is dat Tamara de eerste versie van 'In het duister' in twee weken af had. Ze had niets te doen en het verhaal stond snel op papier. Ze had eigenlijk al eerder een fantasy manuscript ingestuurd maar op dat ogenblik zocht de uitgeverij niet naar dit genre. Ze kreeg wel de vraag of ze misschien een thriller had en gelukkig had ze het idee dus net af.

 

Op de vraag of ze nog een ander genre wil schrijven, zegt ze dat ze dit soort boeken voorlopig nog wel leuk vind om te schrijven dus wie weet volgen er nog andere verhalen. Met wie van de Hamley familie ze eventueel wel eens een verhaal samen wil schrijven daar kan ze niet dadelijk op antwoorden. Er zijn zoveel talentvolle auteurs daarom laat ze de vraag open.

 

De Blogtour van ' In het duister' begint op 22 maart en Tamara Arts is heel erg nieuwsgierig naar de recensies. Voorlopig is er immers nog geen enkele beoordeling verschenen en buiten de proeflezers hun mening heeft ze nog geen idee.

 

Net zoals Tamara Arts kijk ik uit naar hoe dit boek ontvangen gaat worden. Zelf wil ik het zeker al lezen omdat   ik hou van boeken waarbij het niet duidelijk is of het je verbeelding is of dat er toch echt iets raar aan de hand is.

 

De proeflezers beamen dat  het een nagelbijtend spannend boek is dat ervoor zorgt dat je wakker blijft.

 

 

Wij wensen Tamara en Hamley Books veel geluk  met  'In het duister' .  Hopelijk mag het veel lezers slapeloze nachten bezorgen.

 

Door Fany

 

 

 

Bridgerton De ongetrouwde hertog

 

Wat is 'De ongetrouwde hertog' een heerlijk guilty pleasure boek!

 

'De ongetrouwde hertog' is een geslaagde combinatie van heerlijke karakters, grappige scènes en een tikkeltje ernst gekruid met een portie lust'.

 

'De ongetrouwde hertog' speelt zich af begin negentiende eeuw in Engeland en de situaties worden mooi gekaderd in dit tijdsbeeld. De Bridgerton familie is een hecht gezin uit de hogere klasse met verschillende kinderen. Het eerste deel gaat over de pittige en soms rare keuzes van Daphne.

 

Van Daphne wordt verwacht snel een huwelijkspartner te vinden maar ze komt alleen saaie kandidaten tegen. Wanneer Lady Whistledown haar roddels verschijnen lijkt het helemaal in het honderd te lopen voor deze jonge vrouw. Totdat Daphne op een avond Simon Basset, de hertog en vriend van haar broer Anthony, tegen het lijf loopt. Na hun ongelooflijke grappige ontmoeting is Simon dadelijk gefascineerd door de wulpse Daphne maar van de zus van je vriend blijf je af. Simon heeft ook ooit een besluit genomen dat nu onder druk komt te staan.

 

Wauw, ik begon in een periode van veel stress en zorgen te lezen en ik was weg. Ik werd volledig opgeslorpt door dit heerlijke en sensuele verhaal.

 

Ik moet eerlijk bekennen dat ik niet had verwacht om zo te genieten van de avonturen van de Bridgerton familie. Ik hoorde dat deze eerste roman ondertussen ook op Netflix te zien is en ik ga deze zeker ook bekijken. De boeken worden vergeleken met Jane Austen en Downtown Abbey in een vernieuwd jasje. Nu moet ik toegeven dat ik niet zo veel klassiekers las en ik normaal ook niet zo hou van roddelpraatjes maar wat heb ik genoten van dit ondeugende boek met een moderne touch.

 

Daphne Bridgerton is een koppig en eigenzinnig karakter. Oh en de ongetrouwde hertog Simon Basset lijkt me niet alleen een lief en intelligent iemand maar ook een lekkere hunk. Ik heb ontzettend gelachen met de hilarische avonturen van dit onverwachte bondgenootschap met een dubbele agenda.

 

Lady Whistledown zorgt met haar schrijfsels voor een heerlijke aanvulling op het verhaal.

De illustere onbekende, die wel uit de gegoede kringen moet komen volgens de high society, schrijft lekker sarcastisch en legt de vinger op de pijnlijke situaties.

 

Verwacht geen hoogstaande literatuur maar een heerlijke historische feelgood gekruid met een flinke portie humor, lust, een tikje naïviteit en enkele stommiteiten. Naast liefde en passie zit er ook een dosis feminisme en zelfs een donker geheim in deze sprankelende story verpakt.

 

Bij sommige situaties vraag je je af waarom de personages zo handelen maar we leven in een andere tijd en mensen maken nu eenmaal fouten in hun leven. De karakters ontwikkelen zich ook tijdens het verhaal zoals mensen van vlees en bloed ook veranderen doorheen de tijd.

 

Julia Quinn brengt het verleden en haar personages tot leven!

 

Ik ben blij dat ik nog zeven delen mag lezen en ben benieuwd of ik deze ook zo leuk ga vinden of misschien gaan ze me stilaan toch vervelen?

 

4 inktpotjes
Door Fany

 

 

In gesprek met Mariska Overman

 

Mariska tijdens de zeiltocht

Voor Boekinkt mocht ik Mariska Overman, auteur van onder andere de onlangs verschenen thriller Noorderlicht interviewen. Naast thrillers heeft Mariska ook romans geschreven, maar zou ze ook out the box durven gaan door bijvoorbeeld een Young adult te schrijven? Het antwoord kun je lezen in dit interview!


Ging je de zeiltocht maken om inspiratie op te doen voor Noorderlicht?
Ja, ik doe graag research ter plekke als dat kan. En het werkte goed, was erg inspirerend.

Heb je het Noorderlicht gezien? Ja J
Wat deed dit met je?
Het was een magische en ontroerende ervaring, niet uit te leggen eigenlijk. Ik begrijp nu nog beter dat het een bucketlijst-ding is voor mensen.

Zijn personages in je boek gebaseerd op bekende mensen van jou? Niet echt bekende mensen van mij, maar wel op een deel van de medereizigers.

Aan welk personage heb je iets van jezelf meegegeven?
Aan Noor.

Wie mag als eerste het manuscript lezen van je volgende boek?
Mijn man, hij is altijd de eerste.

Deel je het daarna met een aantal (vaste) proeflezers?
Ja, en daarna zoekt de uitgeverij nog proeflezers.

Schrijf je alleen in romans en thrillers? Of durf je ook out of the box gaan en je bijvoorbeeld te wagen aan een Young adult?
Dat durf ik wel, ooit ga ik me daar wel aan wagen. ;-)

Heb je ook een schrijfritueel?
Niet echt. Ik schrijf meestal in de ochtend, met koffie erbij.

Heb je (ook) wel eens last gehad van een writersblock? Hoe ga je daar dan mee om?

Gelukkig niet. Als dat ooit wel gebeurd is volgens mij de enige oplossing gewoon gaan zitten en typen, dat stimuleert de creativiteit uiteindelijk wel.

Wat lees je zelf het liefste? En aan welk genre loop je voorbij?
Ik lees het liefst literatuur en non-fictie, en new-adult en fantasy laat ik liggen.

Wat is het laatste boek waar je om hebt moeten lachen?
Dat was een boek dat ik zo slecht vond dat ik om sommige zinnen moest lachen. Ik zeg niet welk boek, dat vind ik onaardig voor de schrijver.

Wat was het laatste boek dat je gelezen hebt en wat vond je er van?
Dat was een non-fictieboek over de 2^e wereldoorlog, i.v.m. research. Ik vond het heel heftig, het blijft een intens triest thema.

Is er een boek of film die een gigantische impact op je heeft gemaakt?

Boek: De gebroeders Karamazov
Film: Blade runner 2049

Nu in Coronatijd, hoe creatief ben je in het onderhouden van contacten, nu dit fysiek niet kan? Wat mis je zelf het meeste?
Ik ben een einzelgänger en heb geen druk sociaal leven, dus de impact valt wat dat betreft mee. Ik mis concertbezoek heel erg, dat deed ik wel vaak. En reizen mis ik ook.

Naast het schrijven van boeken heb je ook nog een eigen bedrijf dat zich onder andere bezig houdt met het beter bespreekbaar maken van de dood en schrijf je columns en blogs over rouw. Waarom heb je gekozen voor dit onderwerp? En wat is je ultieme wens om met je bedrijf te bereiken?
De motivatie ligt bij eigen ervaringen (dood van mijn broertje en moeder), en ik hoop te bereiken dat de dood veel meer bespreekbaar wordt.


Kort maar krachtig

Koffie of thee? Koffie

Hartig of zoet? Hartig

Frisse salade of stamppot? Frisse salade

Avontuurlijk of relaxte vakantie. Avontuurlijke vakantie

Nederland of buitenland? Buitenland

Hond of kat? Allebei

Zee of bergen? Zee

Denker of doener? Denker

Wil je op bovenstaande stellingen nog een toelichting geven?
Na jaren alleen katten te hebben gehad, krijgen we binnenkort een hond, dus voor het eerst kan ik op die stelling ‘allebei’ antwoorden J

Heb je ooit iets ondernomen dat je eigenlijk iedereen aan wil raden om dat te gaan doen?
Ja, een tijdje in het buitenland wonen. Heel leerzaam voor de rest van je leven.

Wanneer jij de interviewer zou zijn welke vraag zou je dan zeker gesteld hebben?
Ik heb eigenlijk geen idee. Misschien iets over wat je favoriete artiest is?

En wat is je antwoord op deze vraag?
Ryan Adams.


Mariska, namens Boekinkt wil ik je hartelijk bedanken voor het interview en wens ik je nog veel avonturen en inspiratie toe zodat er nog meer spannende thrillers mogen volgen. Veel plezier wil ik je toewensen met jullie toekomstige hond en dat dit maar veel hilarische momenten met jullie katten mag opleveren. JJ

Jacqueline

Noorderlicht:
Noor is Nederlands. Frode is Deens. Magnus is Engels. Katja is Duits. Ze hebben elkaar ontmoet op een online literair forum. Een van hen had een idee. Nu bevinden ze zich op een zeilschip in de ijzige winterkou van Noorwegen. Net als de andere passagiers zijn ze op zoek naar het befaamde noorderlicht. Maar ze zijn ook op zoek naar een slachtoffer: iemand moet dood. Dat hebben ze afgesproken. Maar zo simpel blijkt het niet te zijn.

The Valhalla Murders

 

The Valhalla Murders beter bekend als Brot (Violation in het Engels of Schending in Nederlands) is een IJslandse Nordic Noir serie. Ze past perfect in de stijl van de grote buurlanden uit Noorwegen, Zweden en Denemarken.
 
In 2020 is ze verschenen als Original op Netflix en deze serie rond procedures bij een misdrijf wordt toch wel gewaardeerd.
 
Het eerste seizoen bevat 8 afleveringen die elk ongeveer 50 minuten duren.

Zelf hou ik heel erg van 'The Bridge' en in mijn zoektocht naar een serie die me de stress van de dag zou doen vergeten kwam ik deze tegen. Of 'Brot' erin geslaagd is om me mee te slepen in zijn zoektocht naar de ijskoude killer dat vertel ik je hier.

De serie toont een fascinerend beeld van de IJslandse natuur en het is een combinatie van emotie en mysterie.

De startscene is mysterieus en ga ik niet spoileren maar kort gezegd is dit de korte inhoud van 'The Valhalla Murders'.

Kata, een gedreven politieagente uit Reykjavik, wordt opgeroepen voor een gruwelijke moord op een oude man op de kade. Wanneer er een tweede dode valt met dezelfde handelswijze lijken de misdrijven buiten de modus operandi niets gemeen te hebben.

De gescheiden en ambitieuze Kata wordt gepasseerd voor een promotie en is erg ontgoocheld. Ze bijt zich vast in deze zaak maar moet wanneer de zaak maar niet vooruitgaat, gaan samenwerken met Arna, een profiler uit Noorwegen. Deze ondoorgrondelijke man kent hun chef blijkbaar uit de tijd dat hij in IJsland woonde. Arna heeft net zoals Kata ook familiale problemen.

Samen gaan ze op jacht naar de moordenaar. Het onderzoek lijkt vast te lopen ze maar dan duikt er een foto op van 'The Valhalla House’.

Wat ik niet wist en nu ontdekte met research voor dit artikel is dat deze serie gebaseerd is op een echt IJslands tehuis waar rond 1940 vreselijke dingen gebeurden. Het uitgangspunt was de betrokkenheid van het gerechtelijk en justitieel apparaat maar voor het script kwamen er de gruwelijke moorden bij.

'Brot' heeft mij inderdaad van in het begin meegenomen in deze grimmige wereld waar twee losse moorden ongewone gelijkenissen vertonen. Stilaan worden geheimen opgelost en dan blijkt het verleden zijn tentakels ook uit te strekken naar het heden.

Het is niet allemaal super origineel en ja ik heb bepaalde verhaallijnen wel meer gezien maar ik heb toch genoten van deze serie waarbij vooral de verschillende plot twists voor de spanning zorgden. De speurtocht naar de seriemoordenaar is boeiend en meeslepend. De achtergrond van de personages was ook intrigerend maar had meer aandacht verdiend. De manier waarop bepaalde personages misbruik maken van mensen is verschrikkelijk. Het in de doofpot stoppen van de feiten in de misdaadserie is realistisch. In het verleden hebben ze onder veel druk in werkelijkheid de slachtoffers ook geld toegestopt.

Hou je van een fascinerende misdaad met wat karakterontwikkeling en een bedrukkende sfeer dan zit je goed met 'Brot'.

4 Inktpotjes
Door Fany

 

Win Noorderlicht van Mariska Overman!

 Noor is Nederlands. Frode is Deens. Magnus is Engels. Katja is Duits. Ze hebben elkaar ontmoet op een online literair forum. Een van hen had een idee. Nu bevinden ze zich op een zeilschip in de ijzige winterkou van Noorwegen. Net als de andere passagiers zijn ze op zoek naar het befaamde noorderlicht. Maar ze zijn ook op zoek naar een slachtoffer: iemand moet dood. Dat hebben ze afgesproken. Maar zo simpel blijkt het niet te zijn.

Hoe heet het debuut van Mariska Overman? stuur jouw antwoord naar Boekinkt@ziggo.nl ovv  Noorderlicht.

Word je ook lid bij onze facebookgroep Boekinkt?

Als je de link aanklikt, ben je dat binnen enkele tellen.

Boekinkt

Noorderlicht van Mariska Overman

 

Drie van vier, wie?

Via een online forum komen Wolf33 (Katja), Frodo (Frode), Magnus en EL.books7 (Noor) met elkaar in contact en ze besluiten gezamenlijk een literair boek te gaan lezen. Na een tijdje online contact met elkaar te hebben gehad besluiten ze elkaar te gaan ontmoeten. Omdat ze uit verschillende landen komen wordt het idee geopperd om samen een georganiseerde zeiltocht in de ijzige Noorwegen te boeken om in de winterkou walvissen te spotten. Ook hopen ze dan het Noorderlicht te zien maar of dat gaat lukken…..
Voor menigeen zou het ondernemen van zo’n zeiltocht een hoofddoel zijn maar dit blijkt niet zo te zijn voor deze vier! Deze vier zoeken een slachtoffer die ze willen doden maar zo makkelijk als dit leek tijdens de brainstorm in de online leesgroep blijkt in real life niet zo simpel te zijn.

Quote
Stilte, absolute stilte, In de verte rezen bergen op, witte toppen prikten gaten in de lucht. Witgeel licht streek lands de toppen, liefelijk en ijskoud tegelijk.

Het boeiende verhaal, waar ik door de vertelstijl toch wel iets moeilijk in kwam, bestaat uit 3 verhaallijnen. Een verhaal geeft de gesprekken weer die online in de leesgroep plaatsvinden, het tweede, wat het langste en spannendste verhaal is, is de reis op het zeilschip. En het derde verhaal, wat zeer kort is vindt 7 a 8 maanden na de reis plaats. Natuurlijk roept het verhaal vragen bij me op, want hoe loopt dit nu allemaal, en drie van vier en wie? Wie gaan ze dan doden en waarom? Die vragen houden me wel even bezig…..

De zeiltocht wordt vanuit door Noor haar personage verteld als zijnde een ik-personage. Noor draagt de nodige ballast uit haar verleden met zich mee en hoopt tijdens de zeiltocht antwoorden te vinden maar of ze die krijgt? Daarnaast werd ik alleen maar nieuwsgieriger of alle personages eigenlijk wel de personen waren zoals ze zich online voor hadden gedaan……

Gaandeweg de reis moeten ze een slachtoffer uitzoeken die ze gaan doden, zullen ze daar met z’n vieren uitkomen? Zullen ze allemaal eensgezind zijn en hetzelfde slachtoffer kiezen?

Aan Noor haar vertelstijl in de ik-vorm heb ik moeten wennen maar op enig moment had ze me te pakken en toen las ik het verhaal verder in een keer uit (wat nachtwerk werd). Het personage van Noor staat het meeste centraal in het verhaal en haar ballast waarmee ze worstelt wordt goed omschreven en is uitgediept. De personages van Frodo, Magnus en Katja zijn goed maar minder uitgediept.

Mariska Overman heeft een bijzondere thriller geschreven waarin ze op een zeer gedetailleerde en unieke wijze de zeiltocht heeft beschreven waardoor ik mezelf op het zeilschip waande, ik was nog net niet zeeziek……Ondanks dat het even duurde dat ik ‘lekker’ in het verhaal zat is Noorderlicht het echt een aanrader. Al mijn vragen zijn op een boeiende manier in het verhaal Noorderlicht beantwoord en het einde was echt een plottwist, ja dat was het!

Quote
Zeewater spatte langs de boeg, de wind tilde de druppels verder, ze vlogen langs me heen. Vliegende bolletjes. Vliegend water. De geur van zilt water verdrong deels de dieselgeur. Onverwacht overviel me een geluksgevoel.

3,5 Inktpotjes
Jacqueline

 

Jaag je ploeg over de botten van de doden van Olga Tokarczuk

 

De Poolse Olga Tokarczuk won in het verleden de Nobelprijs Literatuur en met ‘De Rustelozen' won ze de Man Booker International Prize. Of ik mij laat leiden door prijzen om een boek goed te vinden? Nee dus, het maakt mij niet uit en mijn verwachtingen veranderen niet door een bekroning.

 

‘Jaag je ploeg over de botten van de doden’ is een titel, die als je het bijzondere boek gelezen hebt, de perfecte omschrijving blijkt te zijn.

 

Deze auteur heeft een unieke vertelstem waardoor deze roman van een uitzonderlijke schoonheid is. Olga Tokarczuk durft het aan om het wezenlijke verschil tussen mens en dier te ontleden en combineert ethiek, misdaad, astrologie en poëzie in een originele begeesterende literaire reis.

 

Janina woont in het Pools-Tsjechisch grensgebied waar misverstanden dagelijkse kost zijn, de tijd stil lijkt te staan en waar religie en de jacht erg belangrijk zijn.

Deze vrouw heeft een grote liefde voor dieren, een afkeer van mensen en ze verklaart situaties met behulp van astrologie. Tijdens de ijzige kou in de winter past deze ex-bruggenbouwer op de geïsoleerde vakantiehuizen van de stedelingen.

 

In het begin van het verhaal geeft ze nog enkele uren Engelse les aan het dorpsschooltje. Wanneer de situatie escaleert in het kleine Poolse dorpje waar ze woont, gaat ze zich vreemder en vreemder gedragen. Wanneer haar twee honden zoek waren, klopte ze al aan voor steun bij de politie en nu er leden van de jachtvereniging verdwijnen, doet ze dit opnieuw. Onbegrepen besluit ze het heft in eigen handen te nemen en ze begint verbeten haar eigen onderzoek.

 

Voor de weinige vaste bewoners van dit geïsoleerde plaatsje heeft deze, volgens velen gekke oude vrouw, bijnamen bedacht. Haar buurman en zeldzame vriend Eunjer helpt ze bij de vertaling van de gedichten van William Blake en ze heeft ook kortstondig een bijzondere vriendschap. Een van de slechteriken voor haar is Buikman en zelfs de dieren, de situaties en de fenomenen dag en nacht krijgen een naam met een hoofdletter..

 

De toevoeging van de gedichten geven het boek een extra meerwaarde en het maakt nog eens duidelijk dat dit een gelaagd boek is over de grote vragen van het leven. Door de schrijfstijl waarbij prachtige zinnen, bespiegelingen en gedachten weergegeven worden is dit echt een apart en diepzinnig boek.

 

‘Jaag je ploeg over de botten van de doden’ is een ode aan de natuur en een ethisch vraagstuk.

Tijdens de speurtocht wordt immers duidelijk dat deze roman een rondleiding is in schuld, conservatisme, krankzinnigheid en bekrompenheid. Wat me vooral raakt is de voortdurende vraag wanneer moord een moord is en of een mens echt meer waard is dan een dier.

 

De auteur heeft indruk op mij gemaakt doordat ze haar zonderlinge figuren en het landschap zo haarfijn portretteert. Hierdoor kan ik me perfect verplaatsen in de feministische hoofdpersoon Janina en volg ik geboeid mee haar queeste.

 

‘Jaag je ploeg over de botten van de doden’ is geen snel boek, integendeel, je moet de tijd nemen om de bijzondere thema's en prachtige metaforen tot je te laten doordringen. Het is een genadeloze en tegelijkertijd droogkomische roman over keuzes en je lot.

 

4,5 Inktpotjes

Door Fany

 

Je hebt één nieuwe volger van Chinouk Thijssen

 

Sterre is super enthousiast als ze mee mag op haar eerste promoreis. 
Ze mag samen met 3 andere collega-vloggers/bloggers genieten van een weekje Turkije in een super mooie boerderij. Ze is heel zenuwachtig, het is namelijk niet alleen haar eerste promoreis, maar ook de eerste keer dat ze vliegt én alleen op vakantie gaat. Gelukkig klikt het al snel met de andere meisjes en als ze hoog in de lucht zit wordt ze eindelijk wat rustiger. 

Liz draait al langer mee en is dus ook een stuk relaxter. Eigenlijk vindt ze Sterre maar wat overdreven. Maar ze is blij dat ze even het land uit kan, want haar vriendje heeft het net uitgemaakt en heeft als klap op de vuurpijl al direct een nieuwe vriendin. Ze gaat zich echt niet zenuwachtig laten maken door Sterre’s vliegangst. 

Bij aankomst lijkt het allemaal niet zo rooskleurig te zijn als men deed overkomen en al snel blijkt er iets niet helemaal te kloppen. De locatie waar ze verblijven, lijkt totaal niet op de foto’s die ze hebben gezien en van luxe is er al helemaal niet te spreken. Wanneer Sterre doorheeft dat ze ook nog in de gaten gehouden en gefilmd worden, breekt ook bij Liz het zweet uit. Sterre blijkt toch niet paranoïde, maar juist een goed instinct te hebben. 

Waarom zijn ze daadwerkelijk hierheen gehaald?
Was dit allemaal een grote fout?

De perspectieven wisselen zich steeds tussen Sterre en Liv, waardoor we beide meisjes goed leren kennen. Ook de andere dames, Brenda en Romy leren we kennen, maar dan door de ogen van Sterre en Liv, wat een leuk aspect is. Je krijgt zo een beeld van de meisjes, dat eigenlijk beïnvloed is door wat zij van hen vinden. Het verhaal heeft meteen iets onheilspellends maar er is nog niet direct de vinger op te leggen. Het wordt verhaal heel breed uitgezet en de lijntjes lijken allemaal een andere kant op te gaan.
De spanning stijgt alsmaar en het wordt lastig om te zien wie er te vertrouwen is en wie er slechte bedoelingen heeft.
Het plot ontrafelt zich echt pas op het eind dus het doorlezen geblazen. De prettige schrijfstijl zorgt ervoor dat dit geen enkel probleem is en de vaart van het verhaal zorgt dat het leestempo ook op peil blijft.

Chinouk Thijssen maakt gebruik van een heel actueel onderwerp waar we allemaal bekend mee zijn. Velen willen ook influencer zijn en kijken erg op tegen vloggers en bloggers. Je hebt één nieuwe volger laat zien dat dit naast heel leuk, ook heel gevaarlijk kan zijn. Je geeft veel van jezelf bloot en echt iedereen kan het zien. Je bent veel kwetsbaarder dan je in de gaten hebt en het is makkelijk voor mensen met slechte bedoelingen om daarop in te spelen. Naast een leuke setting voor een verhaal geeft ze dus ook een boodschap mee: wees voorzichtig.
Spannend, meeslepend, leuke personages, een goed uitgewerkt plot: Je hebt één nieuwe volger heeft het allemaal. Het is daarnaast ook nog eens erg verassend en onverwacht waardoor het een waar leesgenot blijkt. 

4 inktpotjes

Jaimy

 

The queen's gambit

 De jonge Beth, dochter van een labiele vrouw en een man die haar niet wil erkennen als kind, belandt op vreselijke manier in een weeshuis in de jaren ’50. Ze komt terecht bij een groep meisjes die vaak snakken naar een gezin waar ze liefde en warmte zullen vinden.

Om de kinderen gedwee te houden, krijgen ze – zoals toen typisch was – kalmeringsmiddelen. Beth geraakt al snel verslaafd aan de medicatie. Dan ontdekt ze dat de conciërge van het weeshuis in de kelder schaakt. Gefascineerd door het spel vraagt ze hem om het haar te leren. Door de combinatie van medicatie en lessen, gaat ze bliksemsnel vooruit. Al snel blijkt dat Beth een natuurtalent is dat met het gemak oudere jongens verslaat, en in niemand haar gelijke vindt. Tot haar verslaving uitlekt en ze niet langer aan de medicatie kan geraken.

Ze wordt jaren later plots toch geadopteerd, maar haar adoptiegezin is één vat van problemen. Haar adoptievader is meer weg dan thuis, en haar adoptiemoeder blijkt verslaafd aan dezelfde medicatie als zij ooit was, en drank. Wanneer die op de hoogte wordt gebracht van haar natuurtalent, steunt die Beth, zonder te beseffen dat zij even verslaafd is. Beth duikt de schaakwereld in en verslaat man na man, tot ze op haar eigen grenzen stuit.

The  Queen’s Gambit is een coming-of-age verhaal dat op zeer korte tijd een megasucces werd, dankzij de acteertalenten van het hoofdpersonage Anya Taylor-Joy, die perfect gecast werd als de hautaine en uiterlijk coole jonge vrouw die de meest sprekende ogen heeft dat ik in lange tijd heb gezien. Zij steelt het scherm in elke scène waarin ze verschijnt, en – gekleed in de prachtigste outfits – de wereld verovert. De kijker hoeft absoluut geen schaakfanaat te zijn, het spel wordt eenvoudig uitgelegd en is in vele opzichten zelfs bijzaak. De winst én frustraties van Beth komen duidelijk naar voren in haar ogen en haar lichaamstaal.

De ondersteunende acteurs zoals Thomas Brodie-Sangster (Newt uit The Maze Runner en dat jongetje uit Love Actually), zorgen dat het verhaal afwisselend blijft en nooit gaat vervelen. Tegelijkertijd is het een verhaal over het opgroeien in harde omstandigheden en verslaving, die door het hele verhaal een grote rol speelt. Het is duidelijk dat Beth haast niet kan functioneren zonder medicatie, en later drank, gestimuleerd door haar omgeving – met name de weeshuisdirectie en later haar adoptiemoeder.

De jaren vijftig en zestig settings zijn fantastisch, de kleding en de decors zijn schitterend en de typische tijdsgeest is bijna een hoofdpersonage in deze hele serie. Geen wonder dat The Queen’s Gambit een onverwacht succes werd voor Netflix dat mensen beroert en een schaakhype veroorzaakte.

Absolute aanrader!

 5 dikke Inktpotjes

Lisa