Droom naar de toekomst van Rina Stam

 

Droom naar de toekomst is het tot de verbeelding sprekende slotstuk van de spirituele Rode Draad Trilogie

 Flora woont alleen in Spanje en hoewel ze nog steeds wacht op de juiste bondgenoot is een relatie nu geen noodzaak meer. Haar ' beschermers' geven haar door om al haar bijzondere emoties creatief om te zetten . Met verf en kleur geeft ze al haar intense ervaringen vorm. Lodewijk is een goede vriend en ze is met vallen en opstaan haar authentieke zelf geworden. Ze besluit omdat ze gek is op andere culturen om deze opnieuw te gaan verkennen en krijgt intuïtief het idee om Marokko te bezoeken. Na een heftig ongeluk op haar bezinningsreis in Marrakesh beleeft ze een erg speciale fantasie of is het toch realiteit? Haar bijna -doodervaring brengt haar voor haar gevoel naar het paradijs, maar dan komt ze met een klap terug op aarde . Eerst is ze boos en verdrietig om dit vredige oord vol liefde en vergeving te moeten verlaten, maar al snel voelt ze aan dat haar taak hier nog niet afgerond is.

Rina Stam kreeg dit idee door van haar gids Harmen en zette beeld en gevoel om in inspirerende woorden. Deze roman is ongewoon mooi omdat hij gedurfde onderwerpen zoals het hiernamaals, bijna- dood ervaring, tweelingzielen en reïncarnatie vanuit verschillende standpunten bekijkt en je doet nadenken. De belangrijkste boodschap die ik zeker ga onthouden is dat het leven een speeltuin is. Vanuit verbinding leven en minder doen wat verwacht wordt maar juist wat goed voelt voor je ziel maakt het leven tot een geschenk . Dit is een prachtig einde van deze originele reeks omdat het de essentie van het leven vat en deze diepgaande vertelling tijd en ruimte overstijgt.

 4,5 inktpotjes

Fany

IJskoud – Isabel Ashdown

 

Wanneer de zeventienjarige Eva wakker wordt, blijkt ze niet in haar eigen bed te liggen maar op de zolder met de deur van buitenaf vergrendeld. Haar lichaam is ernstig gehavend en ze heeft overal pijn. Volgens haar ouders heeft ze een ernstig verkeersongeluk gehad en lijdt ze aan geheugenverlies. Voor haar eigen bestwil en rust houden ze haar op zolder.

Eva vertrouwt niet op het verhaal van haar ouders en probeert te achterhalen wat er echt met haar gebeurd is. Maar daarvoor moet ze eerst onder de goede zorgen (of regime) van haar ouders uit zien te komen.

 Het verhaal begint sterk. Je leest vanuit Eva die niet weet wat haar precies overkomen is. Regelmatig heeft ze kleine flashbacks waardoor ze steeds meer haar ouders gaat wantrouwen. Dit eerste deel intrigeert en Isabel Ashdown weet heel goed de mysterieuze en beklemmende sfeer neer te zetten. Wie spreekt er de waarheid en wat wordt er allemaal achtergehouden?

 De eerste plottwist was er voor mij ook één die ik echt niet had verwacht. Daarna vond ik het allemaal wat voorspelbaarder worden. Er volgen nog diverse plottwists die ik én niet zo geloofwaardig meer vond én ook wat overdadig. Dat haalde voor mij de kracht een beetje uit het verhaal.

Wel heeft Isabel Ashdown een vlotte schrijfstijl waardoor het boek lekker wegleest. Ook de afwisseling met de flashbacks vond ik leuk, hierdoor brengt het je steeds een stapje dichter bij de werkelijkheid. Maar de verrassing was er bij mij na het eerste gedeelte wel af.

 Een vlot weglezende thriller die ik zelfs met de nodige afleiding (treinreis) om me heen nog prima kon lezen, maar voor mij had het met één of twee plottwists minder afgekund.

 

3,5 inktpotje

 Jolanda