zondag 31 oktober 2021

Wij willen gangster worden van George Boellaard

 


George Boellaard schreef het boek ‘Wij willen gangster worden’.


Er zijn veel boeken geschreven over de ontvoering van Alfred Heineken, maar dit boek beschrijft de periode daar voorafgaand. Het betreft de jaren 1966-1977 en het gaat over een drietal vriendjes, te weten Jan Boellaard, Frans Meijer en Cor van Hout.

Het is ergens in 1993 als Jan Boellaard zijn broer George opbelt met de vraag of hij bij hem thuis iets mag komen stallen. De volgende dag komt hij aan met een verhuisdoos die gevuld blijkt te zijn met 5 ordners.

‘Dat zijn mijn memoires’ verteld Jan zijn broer. En als ze na een poos afscheid nemen zegt Jan hem nog: ‘Je mag er gerust in lezen hoor, als je wil.’

Het zal de basis worden van dit boek dat een zeer nauwkeurige opsomming is en een heel zorgvuldige reconstructie geeft over de jonge jaren van het drietal. Hoe leren ze elkaar kennen, hoe is de individuele gezinssamenstelling en in welke milieus ze zijn opgegroeid. Maar vooral wanneer zij hun eerste criminele stappen zetten en hoe dit heeft kunnen uitmonden in een steeds groter en heftiger aantal inbraken.

Het drietal groeit op in de Staatsliedenbuurt, een volkswijk in Amsterdam West. Een vechtpartij is de start van een langdurige vriendschap tussen Jan Boellaard en Frans Meijer, hun leeftijdsverschil is slechts een half jaar en in 1969 leren ze de 4 jaar jongere Cor van Hout kennen, die zich maar al te graag aansluit bij het duo. Het is het begin van een aantal kleine diefstalletjes, gepleegd door het drietal, waarbij Cor meestal op de uitkijk staat en de andere twee inbreken. Maar dat duurt slechts kort want Cor is pas 11 als hijzelf zijn eerste echte inbraak pleegt. Vol trots noemen ze zich iets later de ‘Pancratius’.

‘Wij zijn de Pancratius. Wie niet steelt of erft, zal werken tot hij sterft.’

De inbraken worden steeds talrijker en de gestolen waar steeds heftiger. Op zeker moment bezit het drietal een wapenarsenaal dat gewoonweg bizar is, aangevuld met een hele rits aan nepneuzen, nepsnorren, nepbrillen, oude kleding, petjes, handschoenen noem het maar op. Ook worden er zeer nauwkeurige plannen gemaakt voor hun eerste echt grote slag, een bankoverval.


Ik heb met verbazing dit boek gelezen. Ik ben zelf opgegroeid in een volksbuurt in Amsterdam West en de volkse tafrelen die in het boek beschreven worden zijn ook de volkse tafrelen die ik heb meegemaakt in mijn jeugd, maar daar eindigt dan ook elke overeenkomst. Het is onbegrijpelijk dat ze ten tijde van hun eerste gewapende bankoverval slechts 16, 20 en 22 jaar oud waren, en dat niemand in hun familie enige kennis had van de mate van criminele activiteiten of van de zorgvuldig uitgedachte en uitgeteste plannen die daaraan vooraf gingen.

Het boek geeft een zeer uitgebreid verslag van hun opeenvolgende criminele daden. In het begin had ik wat moeite met de hoeveelheid gedetailleerde informatie, iets minder had wellicht ook gekund. En de schrijfstijl doet wat kaal aan maar het is tenslotte een biografie en na enige tijd word ik toch flink gegrepen door het verhaal en leest het snel en gemakkelijk weg.

Het boek eindigt na de grote gewapende bankoverval op een hoofdkantoor in hartje Amsterdam waarbij het drietal weet te ontkomen door gebruik te maken van een van te voren gestolen speedboot door de Amsterdamse grachten. In één woord spectaculair, maar ook onvoorstelbaar risicovol.


Ik geef het 4 inktpotjes!
Karin K.

vrijdag 29 oktober 2021

De Spaanse belofte van Karen Swan

 


De Spaanse belofte is een fascinerende roman met twee verhaallijnen die prachtig samensmelten.

 

Na Een Noorse winternacht heeft Karen Swan opnieuw een boek geschreven waarbij het verhaal zich zowel in het heden als verleden afspeelt. In dit verhaal wordt Charlotte Fairfax voor een zaak naar Spanje gestuurd. Als vermogensadviseur regelt ze situaties voor de echte rijken. Een erfeniskwestie lijkt eenvoudig maar later komen er geheimen aan het licht die alles veranderen. Voor Charlotte is deze reis ook het begin van een ander leven. Enkele mysteries worden tijdens de trip opgelost en het is maar de vraag of Charlotte nog iets te zoeken heeft in Londen.

 

Nene haar avontuur wordt op meeslepende wijze verteld. Door de ogen van Nene komt de Spaanse geschiedenis tot leven. In haar stukken komen we terecht in de complexe Spaanse Burgeroorlog.

 

Karen Swan heeft opnieuw een knap staaltje fictie bedacht. Ze brengt het nu en het verleden verbluffend samen in een verhaal rond familie-perikelen, loyaliteit en vastbeslotenheid.

 

‘De Spaanse belofte’ leest erg vlot en heeft verschillende verrassende wendingen waardoor het verhaal blijft boeien. Het begint met een spannende proloog waarna de auteur de tijd neemt om me zowel de moderne strubbelingen als de obstakels in oorlogstijd te tonen. Ze laat me voelen wat er zich afspeelde en neemt me mee in de emoties van de verschillende personages.

 

Karen Swan slaagt erin om de cultuur, gebruiken en allerlei situaties van vroeger te doen herleven. Naast familie zijn ook vriendschap en vertrouwen belangrijke pijlers waarrond de plot opgebouwd is.

 

Wanneer je lekker enkele uurtjes wil verdwijnen van deze wereld dan is deze roman een aanrader.

 

4 Inktpotjes

Fany

 

donderdag 28 oktober 2021

De verborgen vrouw van Belinda Aebi

 


‘Een mysterie van vijftig jaar geleden in het Vlaamse Temse wordt ontrafeld door knap onderzoek in deze meeslepende psychologische thriller.’

 

Wanneer Stef Michiels en Raf de Roover, twee politierechercheurs, geconfronteerd worden met twee opgegraven skeletten begint een moeilijke zoektocht. Twee personen liggen namelijk hand in hand onder het beton in het garenmagazijn in een oude jutefabriek.

Wanneer blijkt dat deze case dateert van vijftig jaar geleden duiken de politiemannen, samen met Emmy en haar forensisch team, verder in het verleden.

 

Het boek start met de vraag wie deze botten waren en verschuift dan naar waarom deze dramatische misdaad begaan is en door wie.

 

'De verborgen vrouw' speelt zich dus gedeeltelijk af in het heden maar de lezer wordt door de case ook gekatapulteerd naar het verleden. Vijftig jaar geleden zag de wereld er helemaal anders uit en deze evolutie van onze samenleving heeft de auteur mooi verwerkt in dit boek. Belinda Aebi schetst de tijdsgeest van toen met behulp van liedjes, situaties en portretten van de betrokkenen uit die tijd. Door de inzet van de forensische dienst, het rechercheteam en enkele meevallers komt de oplossing van de verdwijning stilaan dichterbij.

De auteur toont een blik op het leven en de persoonlijkheid van Stef, Raf en Emmy.

Niet enkel het beroepsleven maar ook de niet eenvoudige privésituatie van de teamleden krijgt een plaats in dit boek. Het is erg fijn om deze karakters te leren kennen en eigenlijk hoop ik om meer over dit doortastende team te lezen.

 

In haar nawoord geeft Belinda Aebi aan dat ze haar boek gebaseerd heeft op bestaande plaatsen. Door haar research en gesprekken heeft ze een boeiende thriller met psychologische onderbouwing gecreëerd en neemt ze me echt mee in de moeilijke tijd in de jutefabriek. Naast een meeslepend verhaal heeft de auteur ook maatschappijkritiek verwerkt in haar reis door de geschiedenis.

 

'De verborgen vrouw' heeft bepaalde plotlijnen die ik zag aankomen maar er zijn ook verrassende twists. Het verhaal zet je aan het denken over het huidige rechtssysteem.

Dit is een fijne psychologische thriller die onderwerpen als verlies, schuld en verantwoordelijkheid verweeft in een intrigerend verhaal. 'De verborgen vrouw' is naast een kennismaking in de forensische geneeskunde een meeslepende moord thriller.

 

4 inktpotjes

Fany

dinsdag 26 oktober 2021

Het Moezelmeisje van Mariëlle Boersma

 


Ik hoop dat voor Het Moezelmeisjede druiven niet zo zuur zijn als die waar de moezelwijn van gemaakt was in 1981, ik werkte toen op een Rijnvaartschip en tijdens die Rijnreis deden wij ook het prachtige plaatsje Cochem aan. Tijdens een van de vele reizen kwam er een wijnboer daar aan boord om de gasten verschillende moezelwijnen te laten proeven. Jemig, ik was net 18 en wat vond ik die wijn zuur.

 

De wijn kan dus best wrang zijn.’

 

Hopelijk is de alcoholvrije wijn die Emma wil gaan maken op de wijnboerderij van haar familie wel lekker zoet. Want met dat idee heeft Emma contact gezocht met haar broer Nico. Haar vader en Nico zijn 15 jaar geleden van de een op de andere dag vertrokken en ze hebben elkaar nooit meer gezien. Of dat in dit geval erg is, gezien wat er allemaal in het gezin is gebeurd, is maar de vraag want vaderlief kon onder andere zijn handjes niet thuis houden. Wanneer Emma haar stoute schoenen heeft aangetrokken en onverwachts bij Nico voor de deur staat is hij natuurlijk erg verbaasd. Wanneer hij vol trots Emma rondleidt op de wijnboerderij vervalt hij al snel in zijn oude treiterende gedrag wat hij vroeger ook altijd deed. Is Emma zo verstandig genoeg om daar niet op te reageren?

Een dag later, wanneer Emma een zakelijke afspraak heeft met Nico komt hij niet opdagen. Wanneer Emma haar moeder snikkend aan de telefoon krijgt begrijpt ze al snel dat er wat vreselijks met Nico is gebeurd, hij ligt namelijk in coma. Emma is vastbesloten en neemt samen met haar moeder intrek in het huis van Nico om het bedrijf draaiende te houden en haar eigen alcoholvrije wijn te ontwikkelen. Dit klinkt makkelijker dan dat Emma denkt, zeker ook wanneer de groep druivenplukkers willen weten waar hun vriendin is gebleven. Emma begint zich zorgen te maken, haar broer in ziekenhuis, een druivenplukster vermist, wat gebeurt er allemaal op de wijnboerderij in Cochem???

 

Emma haar personage heeft littekens door alles wat ze vroeger in het gezin heeft meegemaakt en is niet zonder reden naar Cochem vertrokken. Stukje bij stukje wordt door de auteur op een spannende en meeslepende wijze onthuld wat er vroeger allemaal is gebeurd, hoe dit Emma heeft gevormd en wat dit met haar heeft gedaan. Het is een rollercoaster aan emoties. Een ding heeft ze nooit kunnen begrijpen waarom haar broer Nico, die ouder is, haar nooit heeft geholpen. Maar ze wil hoe dan ook het gemanipuleer, uitbuiting en mishandeling stoppen!

 

Angelika, de leidster van de druivenplukkers, gaat op zoek naar haar vriendin Olga. Door Olga heeft ze haar vaderland Roemenië achter zich gelaten en met de groep druivenplukkers het avontuur aangegaan. Voor Cochem zijn ze al op vele plaatsen geweest waar ze druiven hebben geplukt maar nergens zijn ze zo slecht behandeld dan hier. Olga was kort voor haar verdwijning de huishoudelijke hulp van Nico geworden. Angelika maar ook de groep wil weten waar Olga is gebleven en Angelika zorgt ervoor dat zij in het huis voor Emma komt te werken. Wanneer Emma er achter komt dat Henk de opzichter, dit zomaar niet toestaat en daarvoor een tegenprestatie van Angelika verwacht, steekt Emma daar een stokje voor en probeert het vertrouwen van Angelika te winnen.

 

De nacht geeft geuren prijs die de zon overdag laat verdampen.’

 

Marelle Boersma heeft Het Moezelmeisjeonderverdeeld in vele korte hoofdstukken. Per personage, per gebeurtenis en soms zelfs meerdere dagdelen van een dag. Gezien de vele personages, welke goed zijn beschreven, ben ik blij met de korte hoofdstukken want er komen veel actuele kwesties langs. Ik vind het echt knap van de auteur hoe ze zoveel kwesties en gebeurtenissen in dit verhaal heeft kunnen verwerken. De verhaallijnen lopen goed in elkaar over en vormen een geweldig verhaal met een verrassend einde! Daarnaast weet Marelle Boersma mooie zinnen maar ook rake zinnen te maken waardoor de emoties de soms heftige angstige of boze maar soms ook hele mooie ontroerende stevig bij mij binnen komen. Het Moezelmeisje’ krijgt van mij dan ook 4 Inktpotjes!

 

Jacqueline

donderdag 21 oktober 2021

Win Tijl en de tijdbom

 


Tijl is boos. Op de kinderen in de klas, die stom doen. Op papa, die te veel drinkt. Op mama, die geen hond wil. Zo boos, dat hij moet slaan, of schreeuwen. Hoeveel straf hij ook krijgt, hoe kwaad zijn ouders ook worden, Tijl kan zijn woede niet tegenhouden. Alleen als hij samen met zijn vriend op een bouwkeet speelt. Dan is hij een superheld, op avontuur. Op een middag ziet Tijl een lichtje, ver weg in het bos. En een hond, die hem bekend voorkomt. Even denkt Tijl dat hij hulp zal krijgen uit een andere wereld. Maar dan doet hij iets stoms. Lukt het Tijl om het goed te maken en zijn woede onder controle te krijgen?


Vanuit welke plaats schrijft Lara Reims haar boeken? Stuur jouw antwoord naar Boekinkt@ziggo.nl ovv Tijl

dinsdag 19 oktober 2021

Tijl en de tijdbom van Lara Reims

 


'Tijl en de tijdbom' is een emotioneel jeugdboek waarin woede en onmacht ongelooflijk mooi weergegeven wordt!

 

De groene opvallende cover van Tijl met het aparte horloge en de bliksem rondom hem zijn een rake weergave van de inhoud en maken mij nieuwsgierig.

 

'Tijl en de tijdbom' is vanaf de eerste letter een boek dat ook mij als volwassene meesleept. De elfjarige Tijl blijkt een kort lontje te hebben en eigenlijk wil hij hier vanaf. Onbewust wordt het rood voor zijn ogen en dan gaat bam… de tijdbom af. Op school heeft hij de laatste tijd al meermaals bij de conciërge Linda gezeten omdat hij zich weer eens niet kon beheersen. Eigenlijk is hij ook bang want zijn vader blijkt ook zo boos te kunnen worden en soms denkt Tijl dat hij net zoals zijn vader is.

 

Vroeger was alles anders maar de economische crisis heeft zijn vader erg onzeker en angstig voor de toekomst gemaakt. Eigenlijk is hij al een tijd zichzelf niet meer sinds hij drinkt.

 

Gelukkig heeft Tijl heel veel hulp en steun van zijn stoere zusje Tess. Ook Simon die al jaren zijn vriend is en nu zijn compagnon in hun spannende spel op de verlaten bouwplaats, heeft meestal een kalmerende invloed op hem. En in zijn gamewereld waar hij zombies verslaat voelt hij zich ook vrij en een superheld.

 

Hoewel het thuis niet gemakkelijk is met een vader die voor het minste agressief reageert, wil Tijl zijn vader ook beschermen. Hij weet diep in zijn hart immers dat deze zijn gezin ondanks alles graag ziet.

 

Wanneer Tijl een lichtje en een bijzondere hond in de verte ziet is dit het begin van een avontuur dat leest als magie.

 

Lara Reims slaagt erin om de karakters te doen leven. De hoofdstukken zijn kort waardoor dit verhaal vlot leest. Ze zijn ook vol emotie geschreven en laten goed de leefwereld en interesses van de doelgroep zien. Net zoals in andere boeken van haar verbindt ze technologie met gevoel en actuele thema’s.

 

De manier waarop ze oplossingen geeft om de problemen aan te pakken vind ik erg knap bedacht. 'Levy en het wonderdoosje' heb ik niet gelezen maar toen ik over enkele bijzondere personages las in 'Tijl en de tijdbom' werd ik nieuwsgierig en ging op zoek. Hoewel Levy en Robin geen onbekenden zullen zijn voor wie haar vorig boek las, was het voor mij een prettige kennismaking. Stilletjes hoop ik om alle personages nog eens tegen te komen omdat ze nu als vrienden aanvoelen.

 

Het pakt me hoe het verhaal opgebouwd is en hoe het met woorden die niet te moeilijk zijn de juiste snaar raken. Het is ook fijn om te weten dat Tijl en zijn gezin er niet alleen voor staan. Dit jeugdboek gaat naast woede zeker ook over familie, vriendschap en liefde. Vertrouwen en verantwoordelijkheid zijn ook door heel het boek erg belangrijk.

 

'Tijl en de tijdbom' is een hoopvol en spannend jeugdboek met een prachtige boodschap.

 

5 Inktpotjes

Fany

 

zondag 17 oktober 2021

Zwanger van verlangen van Rob Baetens

 


‘Zwanger van verlangen’ is een spirituele young adult.

 

Wanneer Dillan en Caitlin elkaar voor de eerste keer ontmoeten slaat de vonk over. Wanneer ze elkaar in latere levens willen terugvinden blijkt hoe deze soulmates over tijd en ruimte heen voor eeuwig verbonden zijn.

 

Dit is een young adult maar het is niet hetgeen we gewoon zijn. Rob Baetens combineert in zijn wanhopige zoektocht van Dillan naar zijn grote liefde elementen uit de spiritualiteit en young adult. De spirituele insteek zit hem in het feit dat dit over liefde gaat die niet meetbaar maar voelbaar is met een soort zesde zintuig. Het duo is namelijk voor altijd één en hun connectie overstijgt alles. Het young adult thema is aanwezig doordat het jongeren zijn die deze avonturen beleven.

 

Dillan neemt waar dat er iets niet pluis is met de verdwijning van Caitlin. Caitlin op haar beurt voelt ondanks alle obstakels ook hun verbinding. Eigenlijk proberen ze ieder op hun manier op zoek te gaan naar de ander. Of Dillan zijn queeste hem uiteindelijk naar zijn liefde brengt, moet je zelf ontdekken. Het feit is dat beide tieners nieuwe mensen op hun pad tegenkomen maar hun aantrekkingskracht blijft ondanks alles onverminderd bestaan. Naast het zoeken naar zijn zielsverwant wordt Dillan ook geconfronteerd met haatgevoelens en tijdens zijn reis van Schotland naar Andalusië komt hij ook zichzelf meermaals tegen.

 

De liefde is dan misschien wel het hoofdthema maar de hoofdpersonages komen ook terecht in akelige situaties waardoor het verhaal soms ook spannend is.

 

Veel verraden over de inhoud doe ik niet omdat ik geen spoilers wil weggeven. 'Zwanger van verlangen' is een aparte combinatie van spanning, spiritualiteit en drama in een young adult setting. De plot had wat meer uitgewerkt mogen worden en ik had de karakters ook graag nog wat beter leren kennen. Toch is 'Zwanger van verlangen' een interessant concept omdat het anders is. Soms waren sommige dingen wat verregaand maar je mag niet vergeten dat in een wereld waar de grenzen verdwenen zijn alles mogelijk is. Verwacht dus geen logisch verhaal maar durf je een ander type boek ontdekken dan ga je met 'Zwanger van verlangen' een spirituele reis naar de liefde tegemoet.

 

De personages in deze young adult zijn duidelijk Zwanger van verlangen.

 

3 Inktpotjes

Fany

 

donderdag 14 oktober 2021

Column Inge Sleegers

 


De zomer dat het weer mocht

Ik hoef niet te vertellen dat corona serieuze stokken in de wielen stak voor ons schrijvers. Mijn debuut verscheen net voor de eerste lockdown. Ik kon gelukkig mijn boekpresentatie nog doen, daarna ging alles onherroepelijk op slot. Alle boekenevenementen en signeersessies werden geschrapt. Zo kwam het dat niet enkel ik, maar ook ‘De kilte van een zomernacht’ huisarrest kreeg.

In dit artikel lees je het volledige relaas over hoe het is om te debuteren in coronatijden. Kort samengevat kwam het erop neer dat in het begin van de crisis mijn boeken steeds meer stof vergaarden. Online verkopen werkt goed voor bestsellers, een beginnend auteur moet het vooral hebben van face-to-face verkoop. Door mijn communicatie-achtergrond en bijhorende digitale vaardigheden kon ik gelukkig toewerken naar een stabiele verkoop halfweg corona.

Toch maakte mijn hart een behoorlijk sprongetje zodra alles stilaan weer opstartte. Een auteur is niets zonder lezers. Net dat had ik enorm gemist: het contact en de feedback van mijn lezers. Daarover wil ik vandaag meer vertellen: over die mooie zomer. De weergoden waren ons misschien slecht gezind, het was wel de zomer ‘dat het weer mocht’.

Eerste voorzichtige stapjes
In juni boekte ik voorzichtig mijn eerste standplaats op de 100% zelfgemarkt in Mortsel.
Tot een week voor het evenement was het onduidelijk of het wel kon doorgaan.
Eind goed al goed, tijdens het eerste zonnige weekend stond ik te blinken in mijn boekenstand. Wat me opviel, was dat het moeilijk op gang kwam, alsof mensen vergeten waren hoe ze zich moesten gedragen op een markt. Uiteindelijk ging ik alsnog met een quasi lege doos huiswaarts, een mooie start van een boeiende evenementenzomer. 

You win some
Eerlijk is eerlijk, niet alle evenementen waren een schot in de roos. Zo stond ik met enkele collega-schrijfsters op een boekenmarkt in Antwerpen. Door onvoorziene omstandigheden liepen er allerhande zaken mis. De brocante viel op een bepaald moment letterlijk in onze nek. Het was een mooie leerschool, zo ontdekten we onder andere dat de verkoop van nieuwe en tweedehands boeken geen goede combo is. Niemand koopt boeken van 20 euro als ze verderop boeken voor 1 euro verkopen.

U vraagt wij draaien
De eerste evenementen boekte ik zelf. Gaandeweg de zomer vorderde werd ik ook steeds vaker gevraagd. Blijkbaar wierp mijn digitale campagne zijn vruchten af. Organisatoren contacteerden me steeds vaker zelf via mijn sociale media. Via mijn netwerk werd ik uitgenodigd voor een interview in de Boekentuin in Lier, een voorleessessie in bibliotheek Permeke en mocht ik workshops geven op het allereerste Boekenbal voor vmbo-studenten in Alkmaar. Daar kwam ik terecht tussen veel bekendere auteurs zoals Chinouk Thijssen.

The only way is up!
Het podiumbeest in mij kijkt terug op een bewogen, vermoeiende maar vooral voldoening gevend zomerprogramma. Ik heb het gevoel dat ik nu pas mijn eerste stappen als auteur heb gezet. The only way is up!

Groetjes van een tevreden schrijver,

Inge Sleegers
https://www.ingesleegers.be/inge-kijkt-naar-de-wereld


woensdag 13 oktober 2021

Muurziek van Wouter Polspoel en Herman Van Campenhout

 


Wanneer een journalist van de krant Het Laatste Nieuws in 1989 naar Berlijn vertrekt voor een buitenlandse opdracht, verandert deze grondig door de actualiteit. Tijdens zijn bezoek valt immers ineens de Berlijnse Muur. In het tumult en de feestelijke sfeer, die er na deze historische gebeurtenis ontstaan is, ontmoet Jef de Duitse Hannah en deze kennismaking levert een verrassend resultaat op.

 

Wanneer ze Jef een ongelooflijk verhaal toevertrouwt over de ontsnappingspoging van een Oost-Berlijns gezin in 1969 besluit de journalist dat dit dappere stukje waarheid moet worden gedeeld.

 

In deze young adultroman staat de pakkende geschiedenis van het gezin Berkhof centraal. ‘Muurziek’ toont met hun hachelijke avontuur hoe gevaarlijk en beperkend het was om tijdens de Koude Oorlog in het communistische Berlijn te wonen. Wanneer de maat vol is besluit deze familie immers om naar West- Berlijn te vluchten.

 

‘Muurziek’ fascinerende me en deed me mezelf voortdurend deze vragen stellen: "Gaan ze kunnen verdwijnen en opnieuw beginnen of worden ze toch tegengehouden"?

 

‘Muurziek’ raakt een gevoelige snaar en is spannend en confronterend. Misschien dat sommige zaken wat korter hadden kunnen worden beschreven maar de essentie over hoe het voelde om altijd bang te zijn voor het alziend oog van de Stasi en beknot te worden in je persoonlijke vrijheid en creativiteit is mooi weergegeven.

 

‘Muurziek’ verspringt voortdurend van 1989 naar de tijd in de DDR in 1969. Door de ogen van Sepp, Angelika en hun creatieve dochter Emma zien we hoe het er echt aan toe ging in het oostelijke deel van Berlijn.

 

 

‘Muurziek’ laat zien dat het leven soms anders verloopt dan verwacht. Het bevat onderwerpen als familie, vertrouwen en vrijheid en laat de jeugd een spannende maar ook eerlijke tocht naar een nieuw leven zien. Het vertelt over een voorval dat voor veel jongeren en zelfs volwassenen anders vrij abstract blijft. Meer nog, de val van de Muur is een feit dat heel veel veranderde en nooit mag vergeten worden.

 

De val van de Muur, het kantelmoment in de geschiedenis, is de ideale manier om het heden en verleden te verweven in dit historische boek.

 

‘Muurziek’ speelt zich grotendeels af in een beangstigende omgeving. Toch is ‘Muurziek’ geen tranentrekker maar een leuk en moedig avontuur dat serieuze dingen in een luchtige stijl giet.

 

Dit auteursduo heeft met ‘Muurziek’ een meeslepende young adultroman geschreven die zeker in de smaak gaat vallen bij het doelpubliek.

 

Blijkbaar is dit al de derde historische young adult van deze schrijvers. Misschien moet ik de andere ook maar eens gaan ontdekken dan? Ik kijk alleszins uit naar meer boeken van deze heren.

 

 

4 Inktpotjes

Fany

 

maandag 11 oktober 2021

De stem van Jessica Durlacher

 


Wat is dit een mooie politiek geladen roman die tot nadenken stemt.

 

Wanneer Bor en Zelda in 2001 als ze willen trouwen terecht komen op enkele honderden meters van de aanslag op 9/11 zal niets nog hetzelfde zijn.


Deze dag heeft onze samenleving veranderd en hoewel dit verhaal fictie is, verpakt Jessica Durlacher de actualiteit op een aangrijpende manier in dit boek. Sommige zaken zijn misschien nogal gekunsteld in deze roman maar wat ik vooral knap gedaan vind is hoe ze de lezer zelf laat nadenken over goed en kwaad.

 

Zelda, de gesloten vrouw, schrikt van de gedachten van zichzelf wanneer ze Amal, een beeldschone Somalische asielzoekster, ontmoet. Als hun Poolse nanny vertrekt en deze jonge vrouw hun nieuwe oppas wordt blijkt dat Zelda toch wel dubbele gevoelens heeft. Ze wil wel tolerant zijn maar twijfels steken toch de kop op.

 

Amal blijkt erg mysterieus maar ook fascinerend en ze krijgt al snel een band met iedereen. Wanneer Amal ontdekt dat ze goed kan zingen schrijft ze zich onder invloed van Zelda haar kind in voor de jacht naar 'De Stem'. Deze wedstrijd en een onthulling tijdens dit parcours zorgen voor een dramatisch verloop van hun toekomst.

 

Zelda is de verteller van 'De Stem' en zij vertelt vijftien jaar later hoe hun leven verder ging na alle heisa. De relaties in haar leven verlopen moeizaam en door haar starre kijk op dingen overkomen haar de situaties en neemt ze zelden het heft in eigen handen.

 

'De Stem' begint traag. Het verhaal focust eerst op hoe de vreselijke gebeurtenissen op 9/11 hun blik op de wereld anders maakte voor heel het gezin maar later wordt het verhaal spannender. Eerst worden de personages geïntroduceerd en de krijtlijnen uitgezet voor de aanloop naar het onvermijdelijke einde.

 

Ik heb genoten van de soms poëtische zinnen en ethische vragen, politieke opvattingen en de gedurfde onderwerpen die in 'De Stem' de revue passeren.

 

'De Stem' is een boek waarin duidelijk wordt hoe belangrijk vrijheid en een eigen mening is maar ook hoe deze gevormd kan worden. Dit is een verhaal over universele waarden als gezinsgeluk, overtuiging en de vraag hoe een mens goed kan doen.

 

Deze literaire roman omvat heel veel thema's van het onveiligheidsgevoel tot fanatici en zelfmoord. 'De Stem' is een boeiende fictieve kijk op hoe wat je overkomt of meekrijgt je persoonlijkheid vormt en je gedrag later gaat beïnvloeden.

 

Sommige dingen zijn voorspelbaar of hadden meer uitgediept mogen worden maar de thematiek van ' De Stem' is intrigerend.

 

3.5 Inktpotjes

Fany

 

 

 

 

 

 

 

 

 

zaterdag 9 oktober 2021

Ik ben een eiland van Tamsin Calidas

 


 


‘Ik ben een eiland’ is geschreven onder pseudoniem. Het is nietsontziend en laat zien hoe het voor deze vrouw was om zich bijna voortdurend een buitenstaander te voelen.

 

Tamsin woont in Londen in het hippe Notting Hill maar eigenlijk is ze hier niet gelukkig. Samen met haar kersverse echtgenoot Rab besluit ze om naar een ruig Schots eiland in de Hebriden te verhuizen. Ze kopen Hector's Croft en ondanks het vervallen huis en het trotseren van allerlei obstakels lijken ze een rustig en idyllisch leven tegemoet te gaan. Het sprookje verandert al snel in een nare droom en wordt uiteindelijk zelfs een beproeving.

Rab en zij vervreemden van elkaar en door hun onopgeloste kinderwens gaan ze uiteindelijk uit elkaar. Tamsin besluit ondanks het gevoel van niet welkom te zijn op dit eiland vol tradities verbeten door te gaan. De inheemse bevolking vergeeft het haar echter nooit dat zij op grond wonen die volgens de gewoonten aan een ander toebehoort en ze wordt geconfronteerd met pesterijen en tegenwerking.

 

Wanneer ze na het vertrek van Rab en een trauma ook fysiek kapot is verdiept haar vriendschap met Cristal zich. Door deze vrouw voelt de eenzame Tamsin zich eindelijk welkom en haar leven lijkt mooier te worden. Het lijkt ongelooflijk maar dan slaat het noodlot opnieuw ongenadig toe. Dit is het begin van de totale vervreemding en eigenlijk ook afzondering van Tamsin. De vervallen boerderij blijft haar grote liefde maar om haar verdriet te verwerken trekt ze zich meer en meer terug in het woeste landschap. Gelukkig besloot ze om terug op te krabbelen en opnieuw te beginnen.

 

‘Ik ben een eiland’ is meedogenloos en laat me voelen hoe het is om er totaal alleen voor te staan. Dit is een autobiografisch boek en het laat zien dat de werkelijkheid vaak erger is dan fictie. Hoe de bevolking het nieuwe koppel behandelde was ruw en zonder respect.

Het is dan ook niet te verwonderen dat het Schotse eiland op zijn zachtst gezegd niet zo blij was met dit verhaal.

 

‘Ik ben een eiland’ is een boek over de onverbrekelijke band van deze stoere dame met de natuur en dieren. Haar liefde voor hen wordt haar vangnet en uiteindelijk haar reddingslijn. De auteur beschrijft haar rouwgevoelens, eenzaamheid en de worsteling met zichzelf zonder franjes en vol detail.

 

Tamsin Calidas heeft haar spirituele reis waar ze doorging prachtig beschreven. Ja, het is traag en de landschappen en natuurelementen zijn erg uitgebreid omschreven en toch maakt dit deel uit van de sfeer van dit boek. Het is een indrukwekkend en eerlijk verslag.

 

Dit boek maakt duidelijk dat hoe diep je pijn ook is er altijd ruimte is voor veerkracht. Eerst moet je door diepe dalen en de emoties toelaten maar daarna wacht je waarschijnlijk een nieuw begin. Dit gevoelige boek moet je rustig aan lezen waardoor je telkens opnieuw geïnspireerd wordt.

 

Ik ben een eiland maakt me stil.

 

4 Inktpotjes

Fany

donderdag 7 oktober 2021

Kattenkasteel van Annick Bardijn

 



Kattenkasteel is nooit te griezelig, wel avontuurlijk en spannend.

 

Wanneer Liz haar broer Ulrik en hun vriend Max door een spel inbreken in een verlaten kasteel verandert alles. Er wordt immers verteld dat hier griezelige dingen in het verleden gebeurd zijn. Maar is dit waar?

 

Als Liz jaren later een boek voor een opdracht voor school gaat schrijven beslist ze om die mysterieuze zaak van toen te gaan uitspitten. Een onweerstaanbaar kistje met een zwarte kat, dat ze die dag onmogelijk kon laten liggen, is ze nooit vergeten.

 

Samen met hun nieuwe vriend Raul starten Ulrik en Liz een spannend avontuur vol mysterieuze ontdekkingen en eigenaardige gebeurtenissen.

Wat heeft er zich afgespeeld in dit griezelige kasteel waar overal katten te zien waren? Is Liz gek of rust er toch een vloek op dit Kattenkasteel?

 

‘Kattenkasteel’ past bij de doelgroep van tienjarigen en gaat over wat zij belangrijk vinden. Vriendschap en verliefd zijn, erbij willen horen en gekke uitdagingen zijn allemaal verwerkt in een bijzonder leuke zoektocht waarbij niets is wat het lijkt.

 

Dit jeugdverhaal is opgebouwd uit korte aansprekende zinnen met een Vlaams tintje. Dit boek is verrassend en grappig en het personage van Liz is mooi uitgewerkt. De andere karakters blijven wat oppervlakkig wat jammer is.

 

‘Kattenkasteel’ is een leuk jeugdverhaal waarmee de doelgroep zich zeker gaat kunnen vermaken.

 

 

3,5 Inktpotjes

Fany Van Hemelen

 

 

dinsdag 5 oktober 2021

Interview met de zusjes Van Gastel

 


Céla van Gastel is het pseudoniem van de zussen Chantal (1980) en Priscilla (1983).Chantal van Gastel brak in 2008 door met haar debuutroman Zwaar verliefd! en wist daarmee een groot lezerspubliek te veroveren. Daarna verscheen bestseller op bestseller.

 

In 2016 debuteerden Chantal en Priscilla als auteursduo met Zonder jou, een spannende roman over een twaalfjarige gewetenloze jongen. In maart 2021 verscheen hun tweede boek Vaarwel Roscoe, een spectaculaire roman vol emotie over Roscoe Mulder, een multigetalenteerde superster die onverwachts overlijdt en de wereld in shock achterlaat; vooral zijn grote liefde Livia en zijn broer Rafael. De optie voor de filmrechten van deze roman is al vóór verschijning genomen door de makers van Zwaar verliefd! en Ik wist het.

Naast schrijven houden ze van alles wat creatief is. Daaruit is IJVR ontstaan.

 

Bronnen zijn chantalvangastel.nl

Facebook, Instagram, andere blogs, internet,...



Zonder jou ging over een gedragsstoornis, Vaarwel Roscoe over rouw en prestatiedruk. Dit zijn toch best heftige onderwerpen. Willen jullie ook net deze boeken samen schrijven?

 

Wij kunnen samen heel lange en diepgaande gesprekken voeren, en dat is waarschijnlijk waar de keuze voor dit soort thema’s vandaan komt. Het zijn onderwerpen die ons bezighouden in het dagelijks leven. Uiteindelijk ontstaat daaruit een idee voor een boek.

 

Hoe kom je op de naam Roscoe? En de andere personages hun naam?


 

We hebben over de naam Roscoe langer nagedacht dan we gewend zijn. Ik denk dat je het misschien wel een beetje kunt vergelijken met de keuze voor een naam voor je kind. Het moet passen. We hebben wat verschillende namen in gedachten gehad, maar de naam Roscoe bracht het personage tot leven. Vanaf dat moment kan je je geen andere naam meer voorstellen, en ís dat gewoon zijn naam. Voor Roscoe zochten we een naam die iets tijdloos heeft, en toch ook iets nieuws.

Eigenlijk kiezen we alle namen op gevoel. Livia en Rafael hebben ook iets klassieks, maar passen tegelijk heel erg in het nu. Het past bij de sfeer van het boek.

 

De combinatie tussen licht en donker zie ik terug in Vaarwel Roscoe. Het is een psychologische roman over rouw en hoewel dit een beladen thema is, is het toch geen zware kost. De roman is met een bepaalde lichtheid omgeven en de rode draad van de liefde zorgt voor een fijn gevoel wanneer je het weglegt. Is dit bewust zo gedaan of is deze frisheid spontaan ontstaan doordat Chantal meestal luchtigere boeken over liefde schrijft zodat het er gewoon ingeslopen is?

 

Het is een bewuste keuze geweest, maar wel eentje die ons makkelijk afgaat, mede omdat Chantal dit zo makkelijk uit de pen laat vloeien. Het is een manier om de lezer een adempauze te geven in het heftige verhaal. Hierdoor is het een heel fijn verhaal om te lezen, ondanks de zwaardere thema’s. Maar er zit meer achter dan leesplezier. Donker en licht bestaan naast elkaar, kunnen zelfs niet zonder elkaar bestaan. Zo is het leven. Rouw is de prijs die we betalen voor liefde wordt weleens gezegd, en dat is hoe het is. Het verdriet in Vaarwel Roscoe komt voort uit de liefde van de personages voor Roscoe.

 

Dit boek is compleet anders geworden tijdens het schrijven. De brieven bleven maar kregen andere invulling. Ik zag dat er oorspronkelijk een structuur, plot was dus is deze dan aangepast doordat de karakters over het verhaal beslist hebben tijdens het schrijven?

 

De plot van het verhaal is gebleven zoals we die in gedachten hadden, maar we hebben het in iets andere vorm verteld door Livia en Rafael de hoofdvertellers te maken. Daardoor zijn we nog meer de diepte in gegaan, konden we nog dichter bij Roscoe komen. En hieruit zijn nieuwe verhaallijnen voortgekomen die we anders niet hadden kunnen beschrijven.

 

Wie zien jullie in de cast van de film van Vaarwel Roscoe en waarom?

 

Het is heel moeilijk om daar al iets over te zeggen, maar we hebben al wel onze ideale Roscoe in gedachten, en hij is ook enthousiast over het verhaal. Wat we bij boekverfilmingen inmiddels al een beetje geleerd hebben, is om niet teveel vast te houden aan het beeld dat wij zelf van personages hebben. Dat is eigenlijk zinloos, want het is onmogelijk om iemand te vinden die precies voldoet aan het beeld dat je in je eigen hoofd hebt gevormd. Daarnaast heeft elke lezer zijn eigen beeld bij een personage, dus uiterlijk zegt helemaal niets. Het gaat om de uitstraling en energie van een acteur. Dat hij iets brengt waardoor je opeens gelooft: dat is hem!

Soms is dat juist iemand van wie je het helemaal niet verwacht had.

 

Hoe hebben jullie afscheid genomen van dit boek toen het klaar was?

 

Eerlijk gezegd hebben we dat nog steeds niet gedaan. Het verhaal en deze personages zitten heel diep bij ons.

Chantal: Ik ben al begonnen aan een nieuwe roman, en dat helpt om het een beetje los te laten. Maar zodra ik aan Roscoe denk, iets op social media post over het boek, of een stukje van het verhaal teruglees, bijvoorbeeld door een fragment te delen, dan ben ik weer terug in die wereld. Dat heb ik ook met mijn andere boeken, maar niet zo intens als met Roscoe. In april heb ik nog een extra brief van Livia aan Roscoe geschreven voor zijn verjaardag. Het verhaal zal ons nooit loslaten, denk ik.

 

Wat wordt jullie nieuwe gezamenlijke project na Vaarwel Roscoe?

 

We hebben inmiddels een non-fictie boek geschreven over schrijven en creativiteit in het algemeen. En we hebben ook ideeën voor een nieuwe roman. Daarnaast houdt de verfilming van Vaarwel Roscoe ons natuurlijk bezig. Heel gaaf is dat. En Chantal werkt aan een soloroman.

 

Hebben jullie in deze rare coronatijd misschien nog meer samen gebrainstormd en gediscussieerd?

 

We hebben het afgelopen jaar haast geen andere mensen persoonlijk gezien dan elkaar, dus we zijn erg op elkaar aangewezen geweest. Ons werk heeft ons zeker geholpen om die tijd op een creatieve, constructieve manier door te komen.

 

IJVR is jullie speeltuin voor creativiteit. Ik las jullie missie en heb gevoel dat de vier kernwoorden creëren, expressie, verbinden en respect mee verwerkt zijn in Vaarwel Roscoe. Jullie zijn ook creatieve geesten dus is het idee voor het hoofdpersonage misschien mee vorm gegeven door jullie ervaringen?

 

Jazeker, heel veel wat Roscoe bezighoudt herkennen wij ook in onszelf. Veel mensen die creatief zijn, ervaren ook die keerzijde ervan. Om kunst te maken, in welke vorm dan ook, moet je heel veel binnenlaten en dat geldt zowel voor positieve als negatieve emoties. Je kunt niet kiezen wat je wel voelt en wat niet. Dat maakt kwetsbaar.

 

Art, boeken en schrijven zie ik dan op jullie inspiratieplatform. Zijn er nog uitbreidingen waarvan jullie dromen?

 

We willen nog meer samenwerkingen aangaan met andere creatieve makers en misschien ooit een digitale leeromgeving creëren. Een jaarlijks IJVR-event lijkt ons ook heel leuk.

 

 

Voor Priscilla

 

Priscilla bij Zonder jou las ik ergens dat jij de plot twists bedacht, bij Vaarwel Roscoe kwam het idee van jou. Ben jij meer de bedenker en Chantal de doener dan bij jullie projecten of is dit gewoon toeval?

 

We zijn allebei evenveel doener in ons schrijfproces. De reden dat de ideeën voor onze gezameljke projecten vaak van mij komen, is denk ik omdat de ideeën van Chantal meestal soloromans van haar worden. Mijn ideeën bespreek ik met haar, en als het bij ons allebei gaat leven dan komt daar een boekidee uit voort. Op dat moment stapt Chantal ook het bedenkproces in, dus uiteindelijk is onze inbreng heel gelijkwaardig.

 

 

Priscilla, voel jij je na dit tweede boek nu ook schrijver of toch nog steeds niet?

 

Ook schrijver is een heel accurate omschrijving, denk ik. Ik ben iemand die zich snel verveelt en nieuwe uitdagingen zoekt. Alleen schrijver zijn, geeft mij niet de voldoening die ik zie bij Chantal. Ik wil me ook op andere manieren artistiek uiten, bijvoorbeeld door visuele kunst.

 

Ben jij nog steeds de planner in jullie schrijfduo?

 

Sinds we samen schrijven, is Chantal ook wat planmatiger geworden in haar werk. Ik vind het bedenken leuker dan het daadwerkelijk uitwerken, dus vandaar dat ik graag veel vooruit plan, zodat al die ideeën al losjes in een kader staan.

 

Priscilla jij bent loopbaancoach. Was dit altijd jouw droom of hoe is de idee ontstaan?

 

Loopbaancoaching was het onderdeel van mijn werk als HR-functionaris waar ik de meeste voldoening uit haalde, dus heb ik me daar in gespecialiseerd. Ik merkte dat ik mensen kon helpen met de dingen waar ik zelf ook mee worstelde. Past wat ik doe wel bij wie ik echt ben? Mensen kiezen vaak om allerlei praktische redenen voor een baan, en op de lange termijn merken ze dan dat ze last krijgen van burn out, of bore out verschijnselen. Het kost soms veel tijd en energie om te ontdekken wie je bent, wat je wilt, wat je goed kan en wat je voldoening geeft.

 

Heb je een boodschap voor mensen in deze rare tijd?

 

Ik hoop dat we door deze moeilijke tijd meer belang gaan hechten aan de dingen die écht belangrijk zijn in het leven. En dat we als mensheid ook onze plek op deze aarde beter leren kennen en inzien hoe belangrijk het is dat we goed voor onze planeet zorgen. Dit virus maakt duidelijk hoe kwetsbaar we zijn.

 

Voor Chantal

 

Ik zag dat je rechten studeerde maar je studies stopte. In niets leek de wereld op de geweldige Ally McBeal Serie. Ik ben ook nog steeds fan van deze serie en wou ooit ook rechten studeren. Wat was jouw reden en waarom ben je er uiteindelijk mee gekapt?

 

Dat ik schrijver wilde worden, was iets wat ik op onbewust niveau altijd wel voelde, maar ik dacht niet dat het haalbaar zou zijn. Dus ik heb op praktische gronden gekozen. Het is een studie waar je heel veel kanten mee op kan. Het was een veilige keuze, eigenlijk. Ik dacht vooral aan de baangarantie, en ik had een beetje het Ally McBeal plaatje in mijn hoofd. Maar het waren natuurlijk de verhalen achter de rechtzaken die me aanspraken in die serie. Ik ben met de studie gestopt omdat ik me uiteindelijk geen voorstelling kon maken van mezelf als jurist. Ik kon de motivatie er niet meer voor opbrengen om daar naartoe te werken.

 

Heeft corona je terug meer tot bij de kern van het schrijven gebracht ?          

 

Schrijven is wel een beetje mijn reddingsboei geweest. Ik heb altijd een eigen wereld om in te ontsnappen, en dat had ik eigenlijk iedereen gegund het afgelopen jaar. Gelukkig hebben we films, boeken, muziek, kunst. Dat heeft me echt geholpen.

 

Voor Priscilla en Chantal

 

 

Als je samen with no limits een nieuw project mag bedenken, wat zou dat zijn.. Je hebt alle tijd, geld, verbeelding, er is geen corona… Niets is te gek…

 

Eigenlijk doen we precies wat we willen, maar als er geen praktische beperkingen zouden zijn, zouden we het allemaal nog grootser willen aanpakken. Onze boeken nog grootser lanceren, ook in het buitenland bijvoorbeeld. En zelf de verfilmingen produceren.

 

Chantal jij vult het stukje voor Priscilla in en andersom.

Priscilla    

 

- haalt rust uit... natuur en lezen

- ziet inspiratie… overal om zich heen

- wil nog graag... veel moois creëren

- droomt nog van... boekvertalingen

- kijkt uit naar... de boekverfilming van Roscoe

- is voor mij... een bondgenote voor het leven!

 

Chantal

 

- kijkt op naar… mensen die positief activistisch zijn

- durft niet… auto te rijden.

- hoort graag… complimenten (en JP Saxe ☺)

- is mijn… grootste supporter en soulsister!

- is nooit... pessimistisch

 

zondag 3 oktober 2021

Wilde Gok van Johnny Bollé

 


Een mysterieuze pageturner met plot twists die me doen duizelen.

 

Het boek begint met een afgrijselijke moord en van bij de start word ik meegezogen in dit onwijs spannende boek. Het verhaalt speelt zich af aan de Franse Rivièra in de jaren 70. Céleste lijkt een glamorous leven te leiden in de buurt van het mondaine Nice. Haar dochters Manon en Beau hebben precies geen zorgen en vertoeven in luxe. Maar zij weten niet hoe hun moeder de waarheid wanhopig verzwijgt.

 

Céleste is immers in een wespennest terecht gekomen. Na de dood van haar man ontspoorde haar leven en kwam ze door haar gokverslaving in het nietsontziende drugsmilieu terecht. Om te ontsnappen waagt ze nu een wilde gok met haar dochter als pion. Het loopt totaal anders af dan verwacht en vanaf dan zal niets nog hetzelfde zijn.

 

In een klein dorpje is er een vrouw met geheugenverlies, die, uitgezonderd dat ze gelukkig is met haar partner, niets meer weet. Wanneer een vreemde vrouw haar waarschuwt begint ze te twijfelen en stilaan wordt duidelijk dat haar leven één grote leugen is.

 

Ik was zeer benieuwd of ik na ‘Wilde Gok’ zoals vele anderen ook zo enthousiast zou zijn over deze Vlaamse auteur. ‘Wilde Gok’ reviewen zonder al te veel te verraden is moeilijk omdat het zo knap en complex in elkaar steekt. De soms eigenaardige verhaallijnen vormen een puzzel die voor een aha moment zorgt als hij eindelijk gelegd is. Zo ver geraak je niet zomaar want eerst trakteert de auteur je op talloze plotwendingen, enkele lijken en een waanzinnig uitgedachte thriller. Wanneer je denkt te weten hoe het verhaal echt in elkaar steekt, gooit hij er weer een twist van formaat tegenaan en slaat het opnieuw een andere richting in.

 

De schrijfstijl is beeldend en vlot waardoor ik het boek niet meer kon neerleggen.

 

‘Wilde Gok’ wordt beleefd vanuit het perspectief van de verschillende personages en de flashbacks tonen een niet zo fraai verleden dat gevolgen heeft voor het heden. Het is genieten geblazen van alle stukjes die een meedogenloos schaakspel ontsluieren. Naast spanning heeft deze schrijver lelijkheid naast schoonheid geportretteerd. Hij speelt met zijn personages hun leven en toont je hoe fake en meedogenloos de glitterwereld is. Eigenlijk is het vooral discriminatie, manipulatie, wreedheid en uitbuiting dat in dit verhaal weerklinkt. De karakters zijn mooi uitgewerkt en hebben bijna allemaal een schaduwkant wat het verhaal voor mij een extra dimensie gaf. Wraak, verloren dromen, angst en verbrokkelde familiebanden creëren heftige emoties en naast de spannende stukken waren deze scènes degene die mij het meest raakten.

 

‘Wilde Gok’ verbindt Franse flair, muziek en gruwelijke spelletjes in een flitsende literaire thriller waaronder de pracht en praal afschuw en macht verborgen zit.

 

De spin lokt iedereen geduldig in zijn web.

 

‘Wilde Gok’ was mijn eerste boek van Johnny Bollé maar gaat zeker niet de laatste zijn.

 

4.5 inktpotjes

Fany

Zoeken in deze blog

Droom naar de toekomst van Rina Stam

  Droom naar de toekomst is het tot de verbeelding sprekende slotstuk van de spirituele Rode Draad Trilogie   Flora woont alleen in Spanje...