zondag 31 mei 2015

Voor de liefhebbers van het Rosieproject

Een komische roman over één familie, van tienerdochter tot (groot)moeder, waarbij van elke generatie de thematiek aan bod komt. Van internetdaten tot dementie... 

Tom Winter, geboren in Engeland, is freelance copywriter. Na vijftien jaar in Hong Kong en Shanghai te hebben gewoond, woont hij momenteel in Berlijn. Hij debuteerde in 2013 met ONBEZORGD, het boek MET OPEN ARMEN is zijn tweede roman. Winter schrijft met een scherpe, geestige pen. 

Het leven van de tweeling Jack en Meredith staat op zijn kop. Jacks carrière in de reclame is ingestort en datzelfde kan gezegd worden van Merediths wereld, en haar huwelijk in het bijzonder. Jack en Meredith hebben altijd gedacht dat hun vader dood was, maar een opmerking van een onbekende leidt tot grote twijfel. Als de waarheid zich begint te openbaren, ontdekken ze dat wat je vindt niet altijd hetzelfde is als dat wat je zocht...

Titel: Met open armen  | Auteur: Tom Winter | Omvang: ca. 304 pag. 

| Verschijnt: 4 augustus 2015 



zaterdag 30 mei 2015

Kankerklas

Over afscheid en een nieuw begin, vechten en vluchten, bucket lists en pubergedrag. 

‘Het was een fijn lichaam. Het was mijn lichaam en ik leefde met het onuitgesproken idee dat we samen wel een jaar of tachtig konden worden.’ 

Als bij journalist en schrijfster Corien van Zweden borstkanker wordt geconstateerd, zit haar oudste dochter in de brugklas. Al snel blijkt dat deze nieuwe klas een ‘kankerklas’ is: vijf van de tweeëntwintig leerlingen hebben een ouder met kanker. Een bizarre situatie, die de getroffen ouders en hun kinderen tot lotgenoten maakt. En die ongewild tot vergelijken aanzet. Wat richt kanker in al die gezinnen aan? Hoe gaan de andere ouders met hun ziekte om? Wat verandert er in hun leven? En: wat denken de kinderen – alle vijf aan het begin van hun puberteit – ervan? Kankerklas biedt houvast en herkenning aan iedereen die met kanker te maken krijgt. Persoonlijke verhalen en professionele meningen zijn samengevoegd tot een gelaagd verslag van de impact van deze ziekte

Boekengeschenk Grijs Gebied

Titel: Grijs gebied
Auteur: Marion Pauw
95 pagina’s
Uitgeverij Ambo/Anthos
Geschenkboekje Maand van het Spannende Boek
Recensie door Miriam Bakker


Ze bleef toekijken vanuit haar dubbellichaam. Voelde geen angst, geen woede, eerder was er sprake van een melancholisch weten dat als ze dit zou overleven, ze nooit meer dezelfde zou zijn.

Wanneer ze klaar is met werken, fietst Naomi Nijssen ’s avonds laat alleen naar huis. Als ze onder een viaduct door fietst, wordt zij van achteren van haar fiets gesleurd en op de grond gegooid. Door een onbekende man wordt zij in elkaar geschopt en aangerand.
Albert van der Zande zit op zijn balkon als Naomi aangevallen wordt en hij ziet (bijna) alles gebeuren…..en doet niets. Pas op het moment dat Menno Jacobs Naomi te hulp schiet, komt hij in actie: ‘Ik heb alles gezien.

Albert laat het er niet bij zitten. Hij kan zichzelf wel voor zijn hoofd slaan dat hij niet heeft ingegrepen, nu is Menno Jacobs de held van de dag en niet hij. Hij neemt het heft in eigen handen om de dader op te sporen…met alle gevolgen van dien.
Naomi kan zich alleen de schoenen van haar aanvaller herinneren, verder niets. De aanval overleeft ze, maar ze is getekend voor het leven. Gaat zij dit ooit te boven komen?

Zou jij ingrijpen als je getuige bent van zoiets vreselijks? Of zou je net als Albert bevriezen en niets doen? Wat zou jij doen?

Naomi is een uiterst zelfverzekerde, mooie jonge vrouw die volop in het leven staat. Op die avond verandert haar leven voorgoed.
Naomi wilde niet meer wakker worden. Ze wist dat zodra ze wakker werd ze de pijn zou voelen en zou denken aan wat er was gebeurd. Liever bleef ze in dit grijze gebied hangen. Een twilightzone waar alles zwaar gedempt en traag binnenkwam.
Zij kan zich nauwelijks iets herinneren van de aanranding en de politie is afhankelijk van getuigen en de belangrijkste getuige is Albert. 

Albert is een vervelende zeur die vooral zichzelf heel zielig vindt. ‘Het was zoals alles in zijn leven: juist wanneer hij het het hardst nodig had, kreeg hij het niet.
Hij heeft een baan als buschauffeur, een baan die hij liever niet dan wel doet, maar hij heeft nog twee jaar te gaan voordat hij met pensioen gaat, dat moet vol te houden zijn.
Hij lijdt aan slapeloosheid en als hij weer eens niet kan slapen, rookt hij de ene peuk na de andere op het balkon tot ergens halverwege de nacht om dan nog een paar uurtjes (proberen) te slapen. Hij bevriest op het moment dat hij Naomi’s aanval ziet, hij wil 1-1-2 bellen maar dan kijkt de dader kijkt omhoog en Albert kan alleen maar denken: ‘wat als hij achter mij aankomt?’ en belt niet. Later kan hij zichzelf wel voor zijn hoofd slaan, maar niet omdat Naomi eerder gered zou zijn als hij wél ingegrepen had, maar omdat iemand anders de held is en niet hij.

Marion Pauw schrijft vlot, duidelijk, zonder overbodig lang op één punt te blijven hangen. Knap om een compleet verhaal te vertellen in 21 hoofdstukjes verdeeld over 95 pagina’s en het verhaal klopt helemaal, goed opgebouwd, een gedegen plot. 
Leuk voor een uurtje leesplezier tussendoor, maar niet heel bijzonder.




‘Grijs gebied’ is het geschenkboekje dat je tijdens de Maand van het Spannende Boek cadeau krijgt als je minimaal € 12,50 aan Nederlandstalige boeken besteedt. Altijd leuk zo’n extraatje!







Herkenning Gaby Sadowski

Titel: Herkenning 
Auteur: Gaby Sadowski 
Uitgever: Zilverspoor 
314 pagina's
Verschenen: mei 2014
Genre: romantiek
Recensie door Lydia Buist


Gaby Sadowski is getrouwd en de trotse mama van Sara, Sabijn en Sybren. Gaby schreef vroeger dagboeken vol en genoot ervan om op briefpapier brieven de wereld rond te sturen. Ze is iemand die met de komst van het internet is gaan bloggen en allerlei websites voor haar kinderen heeft gemaakt. Met haar debuutroman 'Herkenning' vermengt ze nostalgie met de modernste communicatie - technologie. Hoe gek ze ook is op alle sociale media, ze hoopt dat het papieren boek en de ouderwetse liefdesbrief bewaard zullen blijven. 

In de transmediale roman 'Herkenning' komen de fictieve hoofdpersonen Mila en Chris tot leven en zijn ze te volgen via Facebook en op hun eigen blog. Ook verschijnen zij in filmpjes op je smartphone wanneer bepaalde fragmenten in het boek met de Herkennings-app gescand worden (de acteurs Fabienne de Vries, Peter Post en Wesley Mutsaars vertolken de rollen van de hoofdpersonen).

Herkenning vertelt over de zoektocht van Mila naar warmte en liefde. Tot voor kort was ze een succesvol advocate met een eigen kantoor in Amersfoort. Haar huwelijk met Lucien kreeg een flinke tik na de dood van hun zoontje Liam, bijna elf jaar geleden. Door met Lucien naar Frankrijk te vertrekken hoopt Mila haar huwelijk te redden. Dat lijkt niet te werken. 

Via Facebook zoekt Mila contact met haar oude liefde Chris. Ze chatten met elkaar. Hun eerste Skype-sessie, die maar 56 seconden duurt, is genoeg om de vonk weer op te doen laaien. Mila krijgt steeds minder grip op de online relatie. Uiteindelijk lijkt ook Lucien een poging te willen doen om zijn huwelijk te redden. Maar dan ontmoet Mila tijdens een feestje in het dorp Sebastiaan.....

Ik heb nu in plaats van een thriller een heel andere genre gelezen: romantiek. Vorig jaar in juni had ik het boek 'Herkenning' gekocht van mijn verjaardagsgeld. 'Herkenning' lag al een tijdje klaar om gelezen te worden. Eindelijk was het zover. Het eerste wat ik dacht toen ik hem uit had was 'had ik hem maar eerder gelezen'. Dat gebeurt zeker niet bij haar volgende boek, zodra die verschijnt, dan pak ik hem gelijk! De titel van boek twee is al bekend: 'Herinnering' en is al klaar. Gaby is zelfs al met boek drie bezig, ze heeft de smaak te pakken. 

De cover heeft iets speciaals, als je met je smartphone de afbeelding met een app scant dan zie je een filmpje. Het boek zelf bevat enkele foto's die je ook kan scannen. Het boek heeft zelfs een titelsong, heel bijzonder en apart. Op deze manier komen de hoofdpersonages tot leven. 'Herkenning' is een boek met een modern tintje. Een prachtig mooi boek, een boek vol gevoel en emotie. Gaby schrijft heerlijk vlot, humoristisch, de emoties van de personages raakten me. Gaby kruipt echt in de huid van de personages, je krijgt bij sommige gebeurtenissen kippenvel, zo liefdevol heeft ze geschreven. 
Vanaf de eerste pagina had het boek me in de greep en ik kon het niet wegleggen: ik had het boek dan ook binnen 24 uur uit. Wat had ik het met Mila te doen. Ik begreep haar gevoelens en verlangens. Haar man Lucien laat Mila maar een beetje aan haar lot over. Ik begreep echt niks van hem en ik kon Mila alleen maar gelijk geven.  Je kan de hoofdpersonages echt volgen op Facebook. Echt bijzonder dat dat kan.
Dat Gaby kan schrijven heeft ze nu bewezen met haar debuut 'Herkenning'. Ik wil meer....!
Ik zit met smart te wachten op deel 2, Gaby chapeau! Ik ben onder de indruk. 

Het is een aanrader, 'Herkenning' moet je gewoon gaan lezen. 

5 sterren. 


Koop bij bol.com

woensdag 20 mei 2015

Bruxelles, K's choice en boeken?

Altijd hetzelfde verhaal: ik ga naar K's choice en lees daarna weer dagen geen letter in een boek...


Ik was voor het eerst in mijn leven in Brussel. Altijd gedacht dat het veel verder weg was dan het uiteindelijk bleek. Aparte stad: deed me erg aan stukken Rotterdam lijken met mooie oude gebouwen en daar tegenaan waanzinnig mooie nieuwbouw. Maar wees gerust ik zal niet snel vertrekken uit mijn stadje Breda.
Ik spreek namelijk geen letter Frans. En daar hebben ze het niet zo op in Bruxelles. Behalve in een wafeltent (Iris is verslaafd aan die dingen) en een waanzinnige lekkere chocoladezaak (Brussel lijkt te bestaan uit louter toeristentroepzaken en chocoladewinkels) waar we leuk hebben staan kletsen, werden we merendeels genegeerd als bleek dat we geen Frans spraken. Engels hadden ze weinig zin in en de blik die ze je toeworpen was om onder een steen te kruipen.

De dag voor ons bezoek bleek het gaypride te zijn geweest en veel gebouwen hadden nog de regenboogvlaggen of waren nog ingepakt met de kleuren stof van de vlag.
Hadden we een leuk weekendje Brussel van kunnen maken. Alhoewel? Eerst een cursus Frans dan misschien. We wonen zo dichtbij het buurland, maar wat is er toch een groot verschil tussen mensen. Opvallend zodra je de grens oversteekt hoe anders de mensen zijn. Nederlanders vinden Vlamingen snel vriendelijk en beleefd. Vlamingen vinden die Ollanders vooral een grote muil hebben. En zijn schijnbaar helemaal niet zo blij als wij er rond paraderen. Dat het mij weinig uitmaakt als er in Breda weer eens een Belgendag gehouden wordt en de stad overstroomt met grote dure bakken met opgedirkte blonde dames die met vriendin komen winkelen. Zowiezo als er daar een vrije dag is, rijden ze van uit Antwerpen massaal de grens over. Lekker doen! Gezellig. Ik kan juist erg genieten van het Vlaamse accent wat ik dan ontvang op de terrasjes.
Ik probeer altijd iets zachter te gaan praten als ik daaro ben, anders klinkt het al heel snel als schreeuwen. Als ik in gesprek raak met een Vlaamse dame moet ik me altijd echt verder voorover buigen en goed opletten, want en ze praten zacht en er zijn nogal wat andere woorden al lijken we dezelfde taal te spreken.

Alhoewel de politievoertuigen juist een volume hebben waar je bij een eerste keer je kapot schrikt en denkt dat er wel heel wat aan de hand moet zijn. Opvallend ook dat je vele agenten ziet rondlopen in kogelvrije vesten en grote geweren bij zich. Geeft dit nou juist een veilig of onveilig gevoel? We hadden een verschillende mening: de een vond dat als er wat gebeurde de politie tenminste echt wat kon, de ander vond het wat luguber al die agenten in bijna gevechtskostuum.
Kenmerkend voorbeeld voor de verschillende karakters van ons beider volk was wel toen we bij het AB van Brussel kwamen. Toen de deur openging, wilde iedereen heel snel naar boven. Boven is dan een kleine ruimte met stoelen en wat gebeurt er dan?

De Vlamingen storten zich op de achterste rijen en werken zo naar voren? Ik liep gewoon naar rij 1 en keek toen met verbazing achterom... Huh? En rij 1 bleef ook verder leeg.
Als de interviewer nadrukkelijk verzoekt om vragen te
stellen..stilte... Elke keer als ik wat vroeg , keek ik eerst voorzichtig achterom of er toch niet iemand anders ook.. Maar nee,dat duurde echt even voor twee anderen ook een vraag durfde te stellen. Zoals de interviewer al zei: je kan nu vragen wat je wil he.
Als het afgelopen is blijft iedereen verderop dralen. Ik sta met mijn grote neus (en hoofd , en ...en en..alles), maar laat anderen graag voorgaan, maar als Sarah me dan aankijkt en vraagt hoe het is..dan kletsen we over nieuwe singles, de afrekening, motorrijden voor je menopauze start. Soms bedenk ik me hoe jammer het is dat ze niet schrijver is. Ik loop aardig wat rond in het boekenwereldje en daar kan je op je gemakkie onderuit met een bak koffie of wijntje uitgebreid kletsen met schrijvers die je nieuwsgierig hebben gemaakt. Bij deze dame denk ik altijd van ik sta veel te veel te kletsen. Het is een echte fan/artiestsituatie. Maar wel een hele leuke. Het is een tof wijf!  En ach wie of wat doe je er mee kwaad he.
Hoogstens mijn vriendin die altijd mee moet (en ook zelf wil hoor). 2015 zal het jaar van veel optredens zien worden, omdat ik het geluk heb dat ze aardig wat optreden in Nederland en België. Vorig jaar was dat minimaal. Dus genieten maar.

Aangezien ik al een thrillerboekenblog beheer, naast een Boekinktblog en dus geen K's choiceblog (best een leuk idee), zullen jullie af en toe met mijn hobby lastig gevallen worden tussen al het boekengeweld. Miriam is gek van allerlei (nachtelijke)kilometers rennen door Amsterdam, Leiden en circuits die voor autoracen bedoeld zijn...
Eigenlijk houden we helemaal niet van lezen sssttttt
Oh om dan het even iets met boeken te laten worden. Ik geef af en toe een boek waar ik lyrisch over ben en wat ik denk dat zij zeker gaat waarderen. Het schot in de roos deed ik met het allereerste boek wat ik ooit gaf. Het kleine meisje van meneer Lindh. Iedereen raad ik dit boekje aan: prachtig geschreven, ontroerend en als je het dicht slaat bedenk je je van wat heb ik gemist dat ik dit niet door had. 
Dit keer werd het een van mijn favoriete Vlaamse schrijvers: Griet op de Beeck met Kom hier dat ik u kus. De boeken waarbij ik een traan (of meerdere) wegveeg, zijn duidelijk favoriet om door te geven. Ook bij dit prachtige boek huilde ik, maar vooral genoot ik van de prachtige teksten. Muziek en boeken hebben een duidelijke overeenkomst. Teksten die je raken!


Welk boek raakte jou?

The Man Booker International Prize


László Krasznahorkai
wint de Man Booker International Prize 2015


De Hongaarse auteur László Krasznahorkai is gisteravond bekroond met de zesde Man Booker International Prize tijdens de feestelijke uitreiking in het Victoria and Albert Museum in Londen. Krasznahorkai werd verkozen uit tien vooraanstaande auteurs uit de hele wereld.

De Man Booker International Prize heeft een waarde van £60.000 en wordt elke twee jaar uitgereikt aan een levende auteur voor zijn gehele oeuvre dat ofwel oorspronkelijk Engels is, dan wel in het Engels vertaald is. Eerdere winnaar zijn Ismail Kadare (2005), Chinua Achebe (2007), Alice Munro (2009), Philip Roth (2011), en Lydia Davis (2013). 

Van László Krasznahorkai verscheen bij Wereldbibliotheek Satanstango (2012). De Nederlandse vertaling van zijn roman Melancholie van het verzetverschijnt in het najaar van 2016. 
 
Meer informatie over 'Satanstango'
De Nederlandse pers over Satanstango:

Een moderne Hongaarse klassieker, met gevoel voor poëzie vertaald.’ de Volkskrant****

‘Als geen ander weet Krasznahorkai het onvermogen tot articulatie van de armen, met veel schoonheid in zorgvuldige taal, te vatten.’ NRC Handelsblad****

‘Door Krasznahorkai’s stijlgevoel en bizarre humor blijft de lezer tot op de laatste bladzijde gevangen.’ Trouw

‘Wat zou het mooi zijn als uitgever en vertaler meer van deze fenomenale Krasznahorkai voor de Nederlandse lezer toegankelijk zouden maken.’ 

maandag 18 mei 2015

Een weeffout in onze sterren wint Storytel Luisterboek Award

Het luisterboek Een weeffout in onze sterren van John Green (Rubinstein/Lemniscaat) en voorgelezen door Beatrice van der Poel, heeft de Storytel Luisterboek Award, de prijs voor het best voorgelezen luisterboek, gewonnenDit werd vanavond in het NPO Radio 1 programma Kunststof (NTR) bekendgemaakt. Het boek beschrijft de grote thema’s in de wereldliteratuur: liefde, dood, vriendschap en liefde voor de literatuur zelf en werd bekroond met vele literatuurprijzen in binnen- en buitenland. Beatrice van der Poel zingt en schrijft haar eigen liedjes. De jury over Een weeffout in onze sterren: ‘Prachtig voorgelezen, met een hele mooie kleine afstand tot het boek. Ze leest de keiharde passages over kanker en doodgaan net zo onbewogen voor als hoofdpersoon Hazel ze schijnbaar ondergaat. Elk woord komt aan, soms als een mokerslag, soms als een aai over je wang.’ Vandaag start de Week van het Luisterboek en duurt tot en met zondag 24 mei. Het Luistergeschenk Zo, Louisis geschreven én voorgelezen door Hugo Borst en wordt vanaf vandaag door de boekwinkels en de openbare bibliotheken gratis, als stream of als download, aan al haar bezoekers aangeboden.

De overige genomineerde luisterboeken waren Van het westelijk front geen nieuws (Erven J. Bijleveld), geschreven door Erich Maria Remarque en gelezen door Jan Meng, het door Adriaan van Dis geschreven en gelezen Ik kom terug (Atlas Contact), Schaduwkind Suite (Rubinstein),geschreven door P.F. Thomése (i.s.m. Corrie van Binsbergen, Albert van Veenendaal & VU Strijkensemble) en gelezen door P.F. Thomése en Het leven van Pi (Prometheus) geschreven door Yann Martel en gelezen door Kees Hulst. Alle luisterboekedities zijn uitgegeven door Uitgeverij Rubinstein. In 2014 won Echt gebeurd van Paulien Cornelisse en Micha Wertheim de prijs.

De Luisterboek Award wordt dit jaar voor de tweede keer gesponsord door Storytel: ‘s werelds eerste streaming dienst voor luisterboeken en is vanaf dit jaar geen publieksprijs meer maar een juryprijs. De jury bestond uit Vivienne van den Assem, Vivianne Bendermacher, juryvoorzitter Vincent Bijlo, Job Cohen en Milouska Meulens.

zondag 17 mei 2015

Het lezen van de afgelopen maanden

Er zijn alweer wat maanden in 2015 voorbij, dus dan bedenk ik voor mezelf weer even wat ik de afgelopen maanden heb gelezen. Zat daar dan veel moois tussen of valt de oogst dit jaar een beetje tegen? Tot nu toe?

Ik heb al heel wat echt toffe goede thrillers gelezen: Leven en dood van Michael Robotham, Ik reis alleen van Samuel Bjork, Kim Moelands met De vrouw in de spiegel, Zonder gezicht van Stefan Anhem bijvoorbeeld.


Vaak las ik boeken die ik de drie sterrenboeken noem; niks mis mee. Lekker gelezen, lekker relaxed, maar werd niet omver geblazen. Ik wil het liefst zo'n boek dat als je de laatste bladzijde omslaat je baalt. Je wilt het niet wegleggen en klaar zijn met de hoofdpersonen die je geweldig vond en met wie je meeleefde.  Of zo'n boek dat je verbijsterd achter laat, omdat het plot ingenieus bedacht was door de schrijver. Hoe vaak heb je eigenlijk zo'n erlebnis? Ik zelden... als veellezer word je niet al te snel om ver geblazen. Maar wat heerlijk als het wel gebeurd.


Daar tegenover staan die momenten dat je een boek doorworstelt en op een gegeven moment het dichtslaat en met een mooie worp naar de andere kant van de kamer gooit. Dit komt u niet bekend voor? Snap ik. Ik schijn daar wel bijzonder in te zijn. Ik kan echt niet tegen een slecht boek. Foutjes met de dtjes en teetjes daar kan ik vrij goed over heen lezen. Maar een erg ongeloofwaardige gebeurtenis wordt al lastiger. Dan zit ik al hardop in de huiskamer te roepen van: Ja hoor, tuurlijk. Als dit zich nog een aantal keren herhaald en ik zelfs begin te lachen om de wel zeer vreemde plotwendingen, dan wordt het de hoogste tijd te stoppen met een boek. Ik zit dan echt min of meer mij verbijsterd af te vragen waarom niemand dan tegen die betreffende schrijver heeft durven zeggen dat het boek niet spannend is, maar erg komisch is geworden. Zonder dat het een bedoeld iets was van de schrijver. Ik heb pas drie keer zo'n leeservaring mogen meemaken en toevallig was de laatste keer echt onlangs.



 Las ik vorig jaar het boek Moordvrienden, uitgegeven als POD en was daar wel tevreden over. De schrijfster heeft een bepaalde manier van schrijven waar je even doorheen moet bijten, maar wat mensen om heen vroegen of ik door wilde zetten. Het verhaal ontwikkelde zich tot een leuke onderhoudende thriller. Ik was toendertijd schijnbaar in een zeer goedgemutste bui en gaf het vier sterren zelfs. Ik was toendertijd van mening dat onbekende debuutschrijvers even een extra zetje nodig hadden...en was dus soepeler. tegenwoordig is het cést simple: het moet gewoon goed zijn. Klaar.

Koop dit niet!!! Gooi liever direct uw centen in een zwart gat





Toen ik gewezen werd dat er een tweede boek net uit was, dacht ik van hup even snel lezen, dan heeft dat boek ook even wat aandacht. Goed bedoeld dus.

Ik schrok mij echt helemaal kapot. Hoe kan iemand zo slecht verhaal bedenken? Zo volkomen ongeloofwaardig binnen enkele bladzijden al. Ik las wat stukken voor aan andere mensen en toegegeven twee zeiden dat het best meeviel. Ehm, zal ik het nog eens voorlezen? De twee bleven op hun standpunt dat het wel meeviel. Ze formuleerden het wel als dat ze er waarschijnlijk gewoon over heen zouden lezen. Dat is natuurlijk ook waar: veel mensen lezen een boek ter algehele ontspanning . Als je zo vaak  veel  leest en je dus weet dat je je mening gaat geven, lees je al anders. Ik heb  nooit een recensie van het betreffende boek geschreven, omdat ik het niet uitlas. En dat is ook veelzeggend trouwens, dat ik niet door kon bijten. Ik heb het boek aan een ander teamlid geschonken die het wel uit moest lezen. http://thrillerlezers.blogspot.nl/2015/05/beklemd-van-corinne-vlamincx.html 
Via de genoemde link kan je de onbedoeld zeer grappige recensie lezen van ons teamlid.
Crien kwam met zoveel rare voorbeelden ,na de bladzijde waar ik al stopte ,dat ik alleen maar blij kon zijn. Waar ik het meest blij mee was, was dat ik het boek gratis had. Je zou er verdorie maar 19,95 aan besteden. Welke leuke boeken kan je daar dan wel niet voor kopen? Dus kan jij niet
wekelijks een stapel boeken kopen en moet je toch secuur uitzoeken welk boek je van je zuurverdiende centen wilt aanschaffen, dan zou ik het boek Beklemd lekker overslaan. Mocht je hem ergens gratis en voor niks kunnen winnen, geef het een kans en vertel ons absoluut wat jij er van vindt. Ook als je het juist heel goed vindt..al zeg ik eerlijk dat ik dan wel twijfel aan jouw spanningsgraad en realistisch leven.
Ik zeg ook nog even heel eerlijk dat er op Bol.com geheel enkel en alleen vijf sterrenrecensies staan over hetzelfde boek. Hoe het kan? Ik heb daar een mening over... en die hebben veel mensen. Houden de mensen bij Bol.com van andere boeken... Zien ze al die fouten niet? En als je al die fouten niet ontdekt, wat zegt dat over de lezer? Ik roep nu heel hard wat achter mijn laptop, maar u mag er zelf een verklaring bij invullen. 

Eerlijk gezegd valt mij het lezen door mijzelf ietwat tegen. Ik ben gewend een aantal boeken per week door te scheuren. Maar met een gemiddelde van twee per week blijf ik ver achter bij vorige jaren met lezen.

Er ligt inmiddels een gigantische stapel van boeken die ik echt wil lezen. Aangezien die stapel al enorm stijgt richting plafond, por ik de veellezers van het team goed vol. Er zitten er twee tussen die een stapel in enkele weken gewoon weglezen en braaf op de dag dat een boek uit is de recensie al richting beheerders sturen. Hoe deden wij dat ooit zonder hun?
Het voelt heden ten dage dat als hun zouden stoppen, het hele blog dan wel weg kan..... 

Ik heb nu vijf boeken die ik op volgorde moet gaan lezen. En het liefst binnen twee weken uit en recensie op het blog. Dus stoppen met dat getyp en ga lezen.


JA MAAR, JA MAAR.....

Ik moet eerst nog even de verjaardag van mijn lief vieren en naar Scheveningen om daar te bekijken of ze mijn favoriete film Billy Elliot niet verkloot hebben toen het een musical werd. Dan de dag daarna naar Bruxelles...voor een pintje op het terraske en het kijken naar leuke Vlaamse madammen. Maar vooral voor het zien van mijn bandje K's choice.
Daarna maar weer eens diep in de boeken...


vrijdag 15 mei 2015

Amazoneverbond Ad van de Lisdonk Groepsrecensie

Deze Groepsrecensie is tot stand gekomen tijdens de periode dat Perfecte Buren onderdeel was van Thrillerlezersblog. Dara het nieuwe boek van Ad van de Lisdonk net uit is, frissen wij je geheugen even op met onze oude groepsrecensie over deel 1.

Groepsrecensie “Het Amazoneverbond” – Ad van de Lisdonk


Wanneer het lichaam wordt gevonden van een populaire politica is inspecteur John Engles de enige die denkt dat het geen ongeluk maar moord is. Samen met zijn collega Laura Sieberg komt Engles erachter dat er een geheim genootschap achter de moord zit. Het amazoneverbond is een groep krijgsvrouwen die alles in het werk stelt om vrouwen aan de top van de wereldorde te krijgen en daarbij ontzien ze niets of niemand.  Zijn de Amazones nog te stoppen voordat een door hen geregisseerd wereldwijd conflict losbarst?

Lezers;
Jolanda , Karin , Corina , Patrice en Anneke 

Gelezen; Maart 2014

Cover;
Quote Karin; Een strijdlustige vrouw siert de zwart/witte cover. Die sprak mij totaal niet aan, maar door de korte inhoud van het boek te lezen werd ik wel geprikkeld. De cover past bij het boek/verhaal. Ik zou zelf geen betere kunnen bedenken.



Quote Anneke;  Vind de Cover en het gedicht voorin het boek prima passen bij de inhoud van het boek!

Quote Patrice; Een guerrilla-achtige covergirl met zicht op de skyline van een grote stad. Door de wapens op de rug gehouden kun je je wel voorstellen wat de cover vertelt. Mooi gedaan!

Samenvatting van het verhaal;

Quote Karin; Het boek bestaat uit twee delen. In het eerste deel dat zich afspeelt in Nederland, wordt een bekende politica dood teruggevonden op een bouwplaats met een staaf betonijzer in haar lichaam. Inspecteur John Engles wordt met het onderzoek belast, maar heeft al snel een vermoeden dat het hier niet om een ongeluk gaat, maar moord.

Quote Anneke;  Het boek begint met de dood van een op dat moment zeer populaire politica Claire van Ruysdael. Inspecteur John Engles gaat onderzoek doen naar de oorzaak hiervan. In zijn onderzoeksteam zit collega Laura Sieberg die al enige tijd een oogje heeft op John. Daarnaast speelt vriend Diederik Drexhage ( forensisch patholoog- anatoom)  of kortweg DD genoemd ook een zeer belangrijke rol om te kunnen achterhalen wat de oorzaak van Claire's dood zou kunnen zijn geweest.

Quote Jolanda; Het begint al spannend.Met de dood van Clair van Ruysdeal een politica die wordt gevonden op een bouwterrein.Politieman John Engels is op de zaak gezet samen met zijn collega's. Al gauw blijk dat ze is vermoord door een geheim genootschap die er voor streeft meer vrouwen aan de macht te krijgen over de hele wereld.

Quote Patrice; Wat een bizar ongeluk op een bouwplaats lijkt te zijn is slechts een voorloper op een aanloop naar nog veel meer. Intriges en vuile (politieke) spelletjes liggen op onderzoeker John Engles en Laura te wachten. Zij moeten zich daar moeizaam een weg door banen. Op zoek naar antwoorden. Maar hoe verder ze in het onderzoek komen hoe moeilijker het lijkt te worden.


Quote Karin; Samen met zijn collega’s Laura en Dee gaat hij op onderzoek. Al snel komen ze uit op een geheimverbond van vrouwen die er alles voor over hebben om de vrouw aan de wereldtop te krijgen en niet verlegen zijn voor een moord meer of minder. Van een rustig politieonderzoek in het eerste deel, worden we in het tweede deel ondergedompeld in een ware actiethriller met een internationaal complot.

Quote Anneke;  Ze komen op het spoor van een geheim verbond Amazones genaamd, dat probeert om vrouwen aan de top te krijgen. Deze groepering van vrouwen doet alles om deze positie te bereiken en zetten daarbij zelfs de wereldvrede op het spel. Daarbij worden ze gehinderd in hun onderzoek door hun korpschef Liesbeth Korenbrits, met welke reden zou dat zijn........

Quote Patrice; Mannen hebben de macht? Dacht het niet! De amazones hebben een duidelijk doel voor ogen en zij zijn nietsontziend in het bereiken van hun doelen. Wat zo op het oog zich in Nederland lijkt af te spelen blijkt een globaal fenomeen te zijn.

Quote Jolanda; Samen met collega Laura Sieberg  en beste vriend patholoog Diederik ( dee )gaan ze de wereld over om de zaak te ontrafelen naar Frankrijk, Scotland en  het Midden-Oosten.

Quote Corina; Het begint voortvarend met een ogenschijnlijk bizar en dodelijk ongeluk, maar is dat ook zo?? John vindt het maar vreemd en wil een onderzoek instellen. Dit wordt echter niet aangemoedigd door zijn cheffin. Als er een zwerver overlijdt aan een overdosis word er dan ook geen verband gelegd, tot de patholoog iets ontdekt. Hierna gaat John samen met Laura op onderzoek uit wat leidt tot vele vreemde en schokkende gebeurtenissen.

Quote Karin; Wanneer het lichaam wordt gevonden van een populaire politica is inspecteur John Engles de enige die denkt dat het geen ongeluk maar moord is. Samen met zijn collega Laura Sieberg komt Engles erachter dat er een geheim genootschap achter de moord zit. Het Amazoneverbond is een groep krijgsvrouwen die alles in het werk stelt om vrouwen aan de top van de wereldorde te krijgen en daarbij ontzien ze niets of niemand.

Quote Anneke; In het eerste deel van boek wordt veelvuldig ingegaan op de verschillen tussen mannen & vrouwen en een stuk geschiedenis m.b.t. het ontstaan van de Amazones. Ook bloeit de liefde tussen John & Laura op. In het tweede deel vindt veel meer actie & spanning plaats en met behulp van een andere invloedrijke groep komen ze de Amazones op het spoor .......

Conclusie;

Quote Jolanda; Het boek bevat ook veel geschiedenis over de rol van de vrouw in de maatschappij. Maar ook actuele situaties in de wereld worden in dit boek beschreven.

Quote Karin; Het debuut van Ad van de Lisdonk en wat voor één!!Vanaf de eerste pagina zat ik in het verhaal. Heel realistisch geschreven en je zit zo in de huid van de hoofdpersonages, mede omdat ook de dagdagelijkse dingen aan de orde komen. Het boek leest vlot en men krijgt een flink stuk geschiedenis mee, waar men toch wel aandachtig moet blijven om al de namen/woorden op te slaan. In het eerste deel krijgt men een hele uiteenzetting over het verschil van gevoelsbeleving tussen man en vrouw. Of dit een meerwaarde voor het verhaal is laat ik in het midden, maar ik vond het verrijkend.

Quote Patrice; Een niet alledaags onderwerp. De, onbesproken en onbekende, macht van de vrouwen. Een beetje ‘Bond-achtig’. Powervrouwen!

Quote Anneke; In het afsluitende deel lees je hoe de schrijver tot schrijven van dit verhaal is gekomen. Ik heb genoten van dit verrassende debuut van Ad van De Lisdonk. Het is in zeer begrijpelijke taal geschreven waardoor ik me gemakkelijk kon inleven in de gevoelens van de hoofdrolspelers.


Quote Patrice; Vanaf de eerste pagina zit ik in het boek. Het fascineert enorm. Hoe kan een man (Ad van de Lisdonk) zich zó identificeren met vrouwen? Ik ben benieuwd naar het volgende deel.

Quote Anna Jesse; het is zeker een zeer geslaagd verhaal, zo eentje waar je wat van opsteekt en toch spannend is. In sneltrein vaart wordt je dan ook door het boek heen geloodst, een prettige afwisseling van informatie over verschillende groepen vrouwen en actie houden je in de ban. Ad heeft een prettige schrijfstijl en de korte stukjes maken dat het boek snel weg leest.

Quote Jolanda; Ik vond het in het begin een lekker boek om te lezen, maar hoe verder ik kwam hoe moeilijker ik mijn aandacht er bij ik houden ,er werd teveel ingegaan op de politieke situaties.

Quote Karin; De spanning in het boek wordt langzaam opgebouwd en komt vooral tot uiting in het tweede deel. Men krijgt zowel actie als erotiek voorgeschoteld, onverwachte wendingen, een deel humor op zijn tijd, heden en verleden zijn mooi verweven met elkaar. Het boek blijft verrassen tot de laatste zin. Over dit boek is nagedacht!! Ik vond het een zeer aangenaam boek, waarbij je jezelf dikwijls de vraag stelt waar het verhaal naartoe gaat en wat het één met het ander te maken heeft, maar gaandeweg wordt alles duidelijk. Als debuut kan dit boek tellen, een dikke pluim op de hoed van Ad. Ik vind het zeker 4 sterren waard en kijk al uit naar zijn volgend.

Quote Patrice; De aansprekende karakters, de ‘honger’ naar meer, het gemak waarmee je leest en waarop het boek is geschreven, de opbouw van het verhaal en daarmee de spanning richting de plot zorgen voor mij dat dit boek vier sterren krijgt.

Quote Corina; Ondanks dat heb ik genoten van het boek en heeft het bij mij tot discussie geleidt met mijn vriendinnen over bijvoorbeeld "positieve discriminatie" en "het verschil tussen man en vrouw" Het einde was vreemd en in mijn ogen een open einde maar dat kan je ook zeker op een andere manier interpreteren. 4 sterren voor dit mooie debuut.

Quote Jolanda;  Verder een mooi en goed geschreven debuut!! Krijgt van mij 4 sterren

Quote Anneke; Mijn persoonlijke voorkeur gaat uit naar het 1e & 3de gedeelte van het boek. Wat meer beeldend en psychologisch is geschreven; waarom denken en handelen vrouwen zo en wat is reactie van de man daarop. Vond het heel herkenbaar en geeft stof tot nadenken.
Het 2de deel heeft wel meer vaart & actie maar ik vond het ook wel veel fictie, in werkelijkheid kunnen mensen vast niet zo gemakkelijk zo 'n hoge positie bekleden en aan kernbommen komen.
Ik beoordeel het boek dan ook met 4*

Quote Karin; De plot zit goed in elkaar, en weet je van begin tot eind te boeien. Wel wat voorspelbaar, maar goed geschreven zodat je toch door wilt lezen. Vond het wel een open einde, dus dit schreeuwt om een vervolg. Ik geef hem 4 sterren. 

Groepsbeoordeling;

Cover;  8 punten ( 1-10)
Conclusie;  **** (1 = slecht, 2= matig, 3= voldoende, 4= goed, 5= uitstekend)

Uitgever; De Crime Compagnie
Mei 2013
420 pagina's
Paperback en E-book

9789461090713

woensdag 13 mei 2015

Zwarte veren van Anne Bishop

Het tweede deel in de Anderen-serie van Anne Bishop

Voor alle lezers die zijn opgegroeid met Buffy the Vampire Slayer, Charmed, Twilight en de Mortal Instruments-serie is er nu het verhaal van Meg Corbyn, een cassandra sangue, een bloedprofeet die de toekomst ziet elke keer dat haar huid bloedt.

Het eerste deel in de serie,
Rode letters, valt in de smaak bij fans, blijkt uit de vele positieve recensies en lezersreacties. Nu verschijnt het tweede deel: Zwarte veren.

Auteur
Anne Bishop is een New York Times-bestsellerauteur die met haar boeken meerdere prijzen heeft gewonnen.
Zwarte veren
Nu Meg gesetteld is in het Stadspark van de Anderen staat ze voor een nieuwe uitdaging: een leven opbouwen met haar nieuwe buren.
Voor zowel Meg als de Anderen is dat zoeken, want Meg is iets ánders – maar geen Ander. Dan wordt de fragiele rust verstoord als een illegale drug opduikt die zowel mensen als Anderen tot moorden aanzet. Opnieuw staan de verhoudingen tussen beide kampen op scherp.


Enkele quotes over Rode letters:“Rode letters is het veelbelovende eerste deel van De Anderen: geen gezwijmel tussen tieners, maar een fascinerende wereld (hoe leeft de mens met zijn status als prooi?), heerlijke personages en een flinke dosis spanning.” – Fantasywereld.nl
"Meeslepend, verslavend en in het fijne fantasygenre."
– Fashionista

Elena Ferrante komt met wondeschoon nieuw boek

‘Een van de grootste romanschrijvers van onze tijd’
The New York Times Book Review
‘Fictie van de hoogste kwaliteit’
The Independent

‘Wat een krachtige en betoverende schrijver!’

 Le Monde
#FerranteFever geeft op Twitter duizenden hits, en dat is niet verwonderlijk: in onder meer de Verenigde Staten, Groot-Brittannië, Frankrijk, Spanje en Denemarken lopen critici, lezers en boekhandelaren weg met de Napolitaanse romans van Elena Ferrante.

Wereldbibliotheek gaf daarvan in 2013 al De geniale vriendin uit. Nu verschijnt in augustus het tweede deel uit deze romancyclus over twee meisjes die opgroeien in een kleurrijke volksbuurt in Napels: De nieuwe achternaam. Lila en Elena zijn inmiddels jonge vrouwen: Lila is getrouwd, terwijl Elena mag doorleren. Beiden proberen op hun eigen manier het beste van hun leven te maken.

 

Vlaming Jeff Geeraerts overleden


De Vlaamse schrijver Jef Geeraerts is op 85-jarige leeftijd overleden aan de gevolgen van een hartaanval. Geeraerts is bekend van de "Gangreen"-cyclus en de thrillers "De zaak Alzheimer", "Dossier K" en "De pg". In 1969 kreeg Jef Geeraerts de driejaarlijkse staatsprijs voor verhalend proza en in 1986 werd "De zaak Alzheimer" bekroond met de Gouden Strop voor de beste Nederlandstalige misdaadroman.
Met het overlijden van Jef Geeraerts verliest Vlaanderen een van de meest gelezen schrijvers uit het tweede deel van de twintigste eeuw. De veelschrijver begon zijn schrjiversloopbaan begin de jaren 60 met het neerschrijven van zijn ervaringen in de Belgische Kolonie Congo.
De schrijver was in de kolonie actief in verschillende administratieve en militaire functies. In 1960 raakte hij zwaargewond tijdens hevige gevechten in de aanloop naar de onafhankelijkheid van Congo.
In zijn eerste boeken, de latere reeks "Gangreen", verheerlijkte hij vooral de Congolese vrouwen die op hem zware indruk hadden gemaakt. In die boeken ging hij uitgebreid in op wilde amoureuze escapades in Congo. Daarom werden de boeken in veel scholen gecensureerd.

Veelschrijver en met succes verfilmde thrillerauteur.

Midden de jaren 70 begon Geeraerts met veel succes misdaadromans te schrijven. De voorbije decennia oogstte de veelschrijver veel succes met onder meer "Diamant", "De zaak Alzheimer", "De pg" en "Dossier K".
De verfilming van "De zaak Alzheimer" door Erik Van Looy en "Dossier K" door Jan Verheyen waren begin deze eeuw een eclatant succes in de bioscoop. "Diamant" werd in de jaren 90 verwerkt in een televisieserie op VTM.
Geeraerts' laatste roman, "Muziek en emotie", lag zes jaar geleden in de winkelrekken.
(bron; deredactie.be)

Zoeken in deze blog

Droom naar de toekomst van Rina Stam

  Droom naar de toekomst is het tot de verbeelding sprekende slotstuk van de spirituele Rode Draad Trilogie   Flora woont alleen in Spanje...