Zeg dat je van mij bent van Elisabeth Noreback

“ In mijn binnenste bevinden zich duistere afgronden.”

Tijdens een vakantie twintig jaar geleden verdween Alice, de dochter van psychotherapeute Stella Widstrand, maar haar lichaam is nooit gevonden. Als op een dag een nieuwe cliënte zich bij haar praktijk meldt, weet Stella zeker dat deze Isabelle haar verdwenen dochter Alice is. Ze doet er alles aan om Isabelle ervan te overtuigen dat ze moeder en dochter zijn. Maar dit is niet de eerste keer dat Stella haar dochter 'terugvindt'. De vorige keer dat dat gebeurde, werd ze gedwongen opgenomen in een kliniek. Tegelijkertijd probeert iemand koste wat het kost te voorkomen dat Isabelle en zij een band krijgen. Langzaam maar zeker beginnen Stella en Isabelle te twijfelen aan hun herinneringen, hun geheugen en hun identiteit.
Hoe ver is Stella bereid te gaan om haar dochter terug te krijgen?
Zeg dat je van mij bent is een overdonderend geschreven psychologische thriller verteld vanuit het perspectief van drie vrouwen. Een aangrijpend verhaal over het verlies van je kind. Over rouw, schuld en obsessie.

Dit boek kent 3 verhaallijnen. Stella, Isabella en Kerstin. Deze 3 dames zijn met elkaar verbonden en door het boek heen kom je erachter wat voor rol ze hebben in het verhaal.

Het verhaal zelf is wel origineel maar kon het niet echt geweldig vinden. Bij Isabella is teveel nadruk gelegd op hoe kwaadaardig, evil en gestoord ze is. Dat stoorde mij enorm. Bijna elk hoofdstuk komt dat wel aan bod.

Stella is geprobeerd neer te zetten als een labiel persoon. Maar ook hierin is het gewoonweg niet echt gelukt. Kerstin is de moeder van Isabella en deze heeft mij compleet verrast. Ik had tijdens het lezen wel een beetje in de gaten wat voor soort moeder zij was, maar toch werd ik aangenaam verrast.

Ook had van mij de relatie van Daniël en Stella wat meer uitgediept mogen worden. Daar was het echt even smullen geblazen haha.

Ondanks dat er pas op het laatste een beetje spanning aan bod kwam, las het boek wel lekker weg. Ik moet eerlijk bekennen dat de schrijfster op het gebied van de romantiek, seks  en drama veel beter scoort dan op het gebied van thriller. Vooral de romantiek en drama was echt goed geschreven. Je voelde echt de spanning, genot en de ruwheid ervan.

Persoonlijk werd het verhaal voor mij minder leuk toen ze vertelde hoe haar baby was overleden. Het was mij iets te duidelijk beschreven. Mijn moederhart kon dat niet aan.

De cover is er wel eentje die mij het boek doet oppakken om de achterkant te lezen. Je ziet een grasveld met daarop een rieten wiegje. Dit is het wiegje van Alice.

Komt dit boek bij mij in de kast: Nee

Hoop ik meer van deze auteur te lezen: Een twijfelgevalletje.

Zal ik dit boek aanbevelen aan anderen?: Alleen als ik zeker weet dat het die persoon wel kan bekoren.

En voor diegene die willen weten of Isabella nu wel of niet Stella's dochter is... maar geen zin hebben om het boek te lezen... lees de laatste bladzijde ( niet het dankwoord haha) en je weet het antwoord.

Ik heb lang zitten dubben over de score. Ik vond het boek niet zo slecht dat ik het 2 sterren wou geven maar ook weer niet te goed om het 3 kraaien te geven. Daarbij geef ik het maar gewoon 2,5 ster .

Tamara