Titel:
Grote kleine leugens
Auteur:
Liane Moriarty
Uitgever:
A.W.
Bruna Uitgevers
Gepubliceerd:
Mei 2016
De
Auteur
Liane
Moriarty groeide op in Sydney als oudste van zes kinderen, onder wie
jeugdboekenschrijfster Jaclyn Moriarty. Ze woont nog steeds in
Sydney, met haar gezin. Na vier redelijk succesvolle romans verscheen
Moriarty’s vijfde roman eind 2013 in de VS. Binnen twee weken stond
Het
geheim van mijn man
op
#1 en bleef langer dan een jaar in de bestsellerlijst staan.
Wereldwijd zijn er inmiddels ruim 2 miljoen exemplaren verkocht en de
vertaling verschijnt in meer dan 36 landen.
Het
Verhaal
Op
de pittoreske basisschool Pirriwee Public eindigt het jaarlijkse
ouderfeest in een chaos. Met gillende sirenes. Schreeuwende mensen.
Een verbijsterde schooldirecteur. En een van de ouders: dood. Is er
sprake van moord, een tragisch ongeluk of van een vreselijk
ontspoorde ruzie? Wat de ouders van Pirriwee Public zullen leren is
dat soms de kleinste leugens het aller gevaarlijkst zijn...
Wat
ik ervan vond
Het
boek begint met het jaarlijkse ouderfeest van Pirriwee Public. Er is
een moord gepleegd, dat is alles wat je weet. In korte hoofdstukken
wordt teruggeblikt op de maanden die aan de moord voorafgingen, en
dit wordt afgewisseld door interviews met de betrokkenen.
Met
de komst van Jane en haar zoontje Ziggy naar Pirriwee is alles
begonnen. Op de introductiedag van de kleuters wordt een van de
kleintjes aangevallen en Ziggy krijgt hiervan de schuld, maar hij
houdt bij hoog en bij laag vol dat hij het niet was. Het is de aanzet
tot een groeiende weerzin onder de andere ouders ten opzichte van
Ziggy en zijn moeder. Jane is gelukkig niet geheel zonder vrienden;
de moeders Madeline en Celeste ontfermen zich over haar. Zij hebben
echter ook hun eigen problemen. Terwijl Celeste probeert de oplossing
te vinden voor een ziekelijk probleem in haar huwelijk, worstelt
Madeline met haar ex-man, die haar in de steek liet met een jong kind
maar zich nu als de ideale vader en gezinsman opwerpt voor zijn
nieuwe vrouw en dochter.
De
term ‘heavy chicklit’ is hier van toepassing; Liane Moriarty
schrijft vlot en luchtig, vlijmscherp en hilarisch, maar snijdt
daarbij zware onderwerpen aan zoals pesten en huiselijk geweld (en
dat zonder vingertje-wijzen of zwart-witdenken). De aangename,
luchtige schrijfstijl, heerlijke (soms gortdroge) dialogen en korte
hoofdstukken houden de vaart in het verhaal en blijven boeien en
vermaken, zodat het niet stoort dat er maar spaarzaam
plotonthullingen worden gedaan.
Grote
Kleine Leugens in een heerlijk (vakantie?)boek dat je bijna niet kan
of wil wegleggen.
Psychologie:
4
Leesplezier: 4.5
Leesplezier: 4.5
Conclusie: 4.5 sterren
Yfke
Brandhout
Geen opmerkingen:
Een reactie posten