Een taxichauffeur wordt aangevallen en overlijdt zelfs later in het ziekenhuis. Al snel blijkt dat twee jonge meiden, 19 en 14 jaar, de daders zijn. De meiden tonen bij verhoor weinig emoties met betrekking tot hun daden. Inspecteur Wallander, belast met het onderzoek, verbaast zich hier nogal over en kan het dan ook niet goed plaatsen.
Ongeveer tegelijk met de aanval op de taxichauffeur wordt bij een geldautomaat het lijk gevonden van een man. In eerste instantie wordt gedacht aan een roofoverval, maar als blijkt dat de man geen geld gepind heeft, wordt er heel hard aan getwijfeld of het wel een roofoverval was. Als later uit obductie blijkt dat de man aan een hartaanval overleden is, is een natuurlijke dood voor Wallander de conclusie.
De arts van de man komt echter bij Wallander melden dat het geen natuurlijke dood geweest kan zijn, omdat de overledene nog geen twee maanden geleden een compleet lichamelijk onderzoek met zelfs hartfilmpjes erbij heeft gehad en dat daaruit bleek dat de man kerngezond was.
Onderzoek naar beide zaken lijken een verband te hebben, maar hoe en waarom dat is de grote vraag voor het team van Wallander. Het onderzoek neemt onverwachte wendingen en de virtuele wereld gaat er zelfs een belangrijke rol bij spelen.
Het boek is al in de jaren '90 geschreven, maar ondanks de veranderende wereld nog steeds van deze tijd. Een veranderende wereld waar Mankell zich ook zorgen om maakte en dat in dit boek ook als thema verwerkte.
Al in de eerste 2 hoofdstukken weet Mankell Wallander treffend neer te zetten als een man met gevoel. En maakt tegelijk duidelijk dat misdaad van twee kanten bekeken moet worden. Dat de dader niet zo verkeerd is dan dat het in eerste instantie lijkt en dat de misdaad vaak een reden heeft. Vooral naar die reden is Wallander ook op zoek.
De blinde muur is een boek wat je pakt. Een boek wat je in één keer uit wilt lezen. Na een start met vooral de beschrijving van het onderzoek wordt het boek al snel zeer spannend. Je wilt weten wat er gebeurd is en verder zal gaan gebeuren. Je denkt soms te weten hoe het zit, maar Mankell weet je goed op een dwaalspoor te brengen.
Er komen heel wat personen voor in het boek, maar op natuurlijke wijze worden ze in het boek goed aan de lezer voorgesteld. Regelmatig wordt er ook teruggeblikt naar een situatie in een eerder boek, maar dat wordt op zo'n wijze gedaan dat dat geen enkel probleem is. In tegendeel zelfs. Het maakt nieuwsgierig naar de vorige boeken en het zal vast onbewust zijn , maar op die wijze promoot Mankell zijn eerdere boeken ook nog eens.
Het boek is een echte aanrader. Je moet als echte thrillerlezer minstens éénmaal in je leven een Mankell gelezen hebben en dan zul je merken dat die smaken naar meer.
Mankell heeft met dit boek bewezen dat hij een uitstekende schrijver was, die het in de vingers had om duidelijk, maar zeker niet te eenvoudig te schrijven en een boek te kunnen schrijven wat klopt en goed in elkaar zit.
Een groot verlies voor de Scandinavische schrijverswereld.
Ik geef het boek 4 1/2 ster.
Renée
Geen opmerkingen:
Een reactie posten