Kiki van Dijk, Ibiza - De erfenis, is mij helaas wat tegen gevallen dus
die laat ik maar snel achter me.
Ik ga daarna gelijk verder in een roman die luistert naar
de naam Zoektocht terug, geschreven door Marina Folkers, haar debuut Faye en
Sean was mij heel goed bevallen dus ik hoopte weer te gaan genieten van een
aantal uren leesgenot.
Nou dat is dubbel en dik goed gekomen hoor, ik vond hem
weer geweldig. Deze keer zijn Caitlin en Max de hoofdpersonen, beiden zijn
elkaar als eens eerder in een hele vervelende situatie tegen gekomen maar
denken van elkaar dat ze dat vergeten zijn. Het gevecht tussen aantrekken en
afstoten is in volle hevigheid los gebarsten en ook de emoties draaien
overuren.
De recensie van Zoektocht terug zal op Boekinkt
verschijnen omdat deze natuurlijk niet onder de categorie thrillers valt.
Daarna is het voor mij weer de hoogste tijd voor een wat
spannender boek, ik vind een roman tussendoor echt heerlijk maar daarna moet ik
toch echt weer een thriller ter hand nemen. Het wordt in dit geval Evenwicht
van Jacqueline Coppens, een debuut wat ik in een kleinschalige leesclub lees.
De eerste reacties zijn veelbelovend en nadat ik het boek
gisteren uit gelezen heb kan ik het jullie zeker aanbevelen.
Evenwicht is een medische thriller met veel oog voor
persoonlijke problematiek en het omgaan met medische gegevens.
Hoe liggen de verhoudingen onderling en wanneer moet je
echt aan de bel trekken? Zeer realistisch en naar het eind toe spannend, verder
wil ik er nog niet teveel over loslaten.
Tussendoor gaan we thuis even aan de klus want binnenkort
worden onze nieuwe meubelen geleverd, voor dat kan plaats vinden moeten we nog
een muur in een andere tint verven.
Daarna gaan we weer vrolijk verder met lezen, Bij
zonsondergang van Nora Roberts, een dikke pil van 480 blz, vond ik een wat mindere dan alle vorige van
Roberts die ik al gelezen heb. Bij zonsondergang bleef wat steken tussen de
romantiek en de spanning, hij blonk voor mij naar geen van beide kanten uit,
iets te oppervlakkig dus, maar wel gewoon uit gelezen en toch met smart wachten
op de volgende.
Dan pak ik achter elkaar twee Vlaamse boeken op, de
eerste is Blankenberge blues van Pieter Aspe en Koen Strobbe, een verhaal met
een heerlijke schrijfstijl, alsof jezelf aanwezig bent bij het ontleden van een
potvis, neus dichtknijpen zou ik zeggen. Blankenberge blues heeft een
aangespoelde potvis als hoofdonderwerp maar de schrijvers zijn er met vlag en
wimpel in geslaagd om daaromheen een aantal bijzaken mooi in het verhaal te
verweven. Vervolgens ga ik gelijk verder in Bloedlijn van Marc Peirs, helaas
voor mij een tegenvaller. De schrijfstijl pakt me niet, de namen blijven maar
niet hangen, helaas voor mij geen topper maar dat kan voor jou natuurlijk
anders zijn.
Nu druk met koffer pakken en de zon opzoeken, zodra ik
terug ben horen jullie welke boeken ik in het zuiden heb gelezen.
Tot de volgende keer!
Bianca
Geen opmerkingen:
Een reactie posten