Daar ik net zijn boek De zwarte brug had uitgelezen en daar erg enthousiast over ben (deze week de recensie), was ik benieuwd naar de man achter het boek.
Er verzamelden een aantal mensen op de klaar gezette stoelen. Ik haalde de leeftijd flink omlaag....en aangezien ik ook niet de jongste ben, zegt dat wel iets over de leeftijd van zijn lezers. Voornamelijk oud en wat artistiekerigs.
Erik begint met zich voor te stellen met dat hij onder andere in Kapellen woont. Waar op ik gelijk in mijn hersenen aansla dat ik iemand uit het dorpje ken. Hij vertelt en leest steeds stukjes voor.
Hij vertelt over zijn drie thema's die altijd terugkomen: de oorlog, Canada en de kermis. Zijn vrouw zegt altijd dat zij niet snapt dat een man met zo weinig fantasie boeken schrijft. Bij alles waar Erik anekdotes over aanhaalt, denk ik van oh dat staat in het boek op die manier.
Erik zag daar ooit een man elke dag stil aan een tafel de krant lezen en aantekeningen maken op een bierviltje. Deze man werd Leo in het boek De zwarte brug.
Nu is Erik al twintig jaar schrijver. En baseert al zijn boeken op het werkelijke leven , dat ook nog eens heel dicht in zijn buurt afspeelt. Zo is de genoemde schrijver in het boek een bestaande schrijver (Roger van de Velde). Op zijn 17e werd Erik na het lezen van een stuk fan van Roger van de Velde. Naast Elschot en Multatuli rekent hij hun twee tot zijn favorieten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten