Titel: Slapeloos
Auteur: Romy Hausmann
Uitgeverij: HarperCollins
Publicatiedatum: augustus 2020
Recensie door: Karin
2 sterren
Wat vind ik van de cover?
Bijzondere cover, alhoewel ik niet zo direct kan zeggen wat er wordt afgebeeld, is het zo’n poppetje van galgje?? De titel is in grote zwarte letters afgebeeld, de naam van de auteur in het rood, en dan een grote rode bol, met de tekst ‘#1 bestsellerauteur’.
Wat verwacht ik van tevoren?
Ik kende de schrijfster nog niet, ze heeft blijkbaar al wel eerder boeken geschreven, maar ik was haar nog niet tegengekomen. Ik ben eerlijk gezegd ook niet echt bekend met Duitse auteurs, dus zeker iets nieuws voor mij. Uiteraard ben ik onmiddellijk gegrepen door de omschrijving als ‘bloedstollende psychologische thriller’. Benieuwd of ik na ‘Slapeloos’ ook haar andere boeken wil lezen.
● Er zijn zoveel leugenaars op de wereld, we hebben er immers dagelijks mee te maken. Lafaards die alleen maar hun hachje willen redden. Je moet niet liegen tegen mensen die je iets waard zijn. Wat voor gevolgen dat ook voor jezelf mag hebben.
Mijn recensie:
Als ik zo’n 30 pagina’s ver ben, ben ik vooral verward, de verschillende, soms heel erg korte hoofdstukken met telkens een ander vertelperspectief wisselen elkaar in hoog tempo af, voorlopig in een onduidelijk stramien. Ik ben helemaal niet mee met waar het verhaal zich afspeelt, wat er aan de hand is, en wie wie is. Ik hoop maar dat het allemaal heel erg snel duidelijk zal worden.
Maar ook als ik al een heel eind op weg ben in het boek, blijf ik de opbouw van het boek vooral verwarrend vinden. Het duurt best wel heel erg lang eer je de onderlinge verbanden een klein beetje begint te begrijpen en hoewel ik dat in sommige boeken helemaal niet erg vind, stoort het me in dit verhaal wel. Er wordt ook heel veel beschreven, en doordat je hiermee alleen maar meer info te verwerken krijgt, maakt dat voor mij alleen maar meer ingewikkeld.
Ik merk dat mijn aandacht afneemt en dat ik vooral blijf doorlezen omdat ik gewoon wil weten hoe het in elkaar zit, jammer genoeg, voor dit boek, is dat niet positief bedoeld.
Al bij al is het basisidee van het verhaal goed, maar de uitwerking is naar mijn gevoel te complex en te verwarrend, waardoor ik dit boek niet echt als een aangenaam lezend boek heb ervaren.
Ik vrees dat dat ik in mijn eindbeoordeling voor ‘slapeloos’ blijf steken op 2 sterren.
● Anders dan de botten van volwassenen versplinteren kinderbotten niet als ze breken, omdat het kinderskelet nog in de groei en daardoor elastischer is, en ze genezen sneller. Pijnlijk is het wel, zo’n gebroken pols - dat hoefde jij niet te mee te maken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten