dinsdag 29 juni 2021

Het hotel op de rots van Mel Hartman




He lekker ik kan heerlijk buiten in het zonnetje zitten met een nieuw boek van Mel Hartman. De cover van Het hotel op de rotsziet er mysterieus uit en samen met de titel wekt deze mijn nieuwsgierigheid op. Na het lezen van de achterflap weet ik niet hoe snel ik moet gaan starten met het lezen. Al snel wordt het heerlijk schijnende zonnetje waar ik in zit overschaduwd door het noodweer, want de auteur heeft zo beeldend geschreven dat ik het noodweer voor me zie, maar dat is niet het enige uit het verhaal wat ik in gedachten voor me zie. Soms mag mijn fantasie wel wat minder.

De wolken lijken op dikke wollige, zwarte schapen, maar an schapen die op bloed ut zijn en je aanvallen als ze je in de gaten krijgen, Hella huivert en voelt zich opeens erg ongemakkelijk, die vervloekte fantasie van haar.

Tijdens het noodweer strandden er drie gezinnen bij `Het hotel op de rots. Nadat ze goed en wel in het hotel zijn aangekomen zijn de ouders van Hella en Serge, Andy en Maggy en Willy ineens verdwenen. De houterige robotachtige receptionist geeft aan dat het spel begonnen is en dat is alles wat ze te horen krijgen. Maar voor ze op onderzoek uit kunnen gaan begint het hotel op zijn grondvesten te schudden en te bewegen. De kinderen / tieners dienen zich goed wast te houden, ze vliegen de lucht in! En dan plots hangt het hotel stil in de lucht. Ze besluiten op onderzoek uit te gaan en ze nemen de trap naar de eerste verdieping. Wanneer een van de kinderen die kamer ingaat sluit de kamerdeur en kan deze niet meer open. Wat gebeurt er in vredesnaam allemaal in die magische hotelkamer?

Mel Hartman heeft in dit verhaal aan alle personages wel iets aan herkenbaar gedrag (denk hierbij aan pesten, egoïstisch, liegen, afzetten tegen ouders etc.) of een angst meegegeven. Het zal vast voor de lezers herkenbaar zal zijn en in sommige gevallen misschien confronterend. Mel houdt ze als het ware een spiegel voor. Wanneer ik aan het einde van het verhaal ben krijg ik nog een verrassing voorgeschoteld. Loopt het verhaal echt zo af of?

Het hotel op de rotsis een spannend en mysterieus jeugdboek waar duidelijke en goede boodschappen in zijn verwerkt. Alle lezers kunnen naast het genieten tijdens het lezen van het boeiende en magische verhaal ook nog wat leren!  De vlotte en plezierige schrijfwijze van de auteur zorgt er voor dat ik als lezer door het verhaal heen vlieg. Mel Hartman heeft met haar debuut een goed jeugdboek op de plank gelegd en krijgt van mij 4 vette Inktpotjes!

Jacqueline


zondag 27 juni 2021

't Hooge Nest van Roxane van Iperen

 


 


't Hooge Nest is een weergaloze weergave van het verhaal van twee Joodse zussen en hun heldendaden.

 

't Hooge Nest is een aangrijpend boek gebaseerd op waargebeurde feiten. Hier wil je niet over lezen…

Toch kan je niet anders als je de vreselijke daden van alle partijen wil kaderen en proberen te begrijpen.

 

Roxane van Iperen kwam in 2012 samen met haar gezin in een villa in Naarden wonen. Tijdens de restauratiewerken werd duidelijk dat dit huis bijzonder was. In de Tweede Wereldoorlog was deze plaats namelijk een veilige haven voor vele mensen.

 

Roxane wou weten welk authentiek verhaal er achter deze feiten zat en ze begon met een langdurend privé- onderzoek naar de twee vroegere bewoners en hun gezinnen.

 

Uiteindelijk besloot ze om haar research op haar eigen manier vorm te geven in dit boek. Roxane van Iperen woont ook nog steeds in dit speciale huis in de bossen.

 

De Joodse verzetsvrouwen Jannie en Lien Brilleslijper waren de motor achter het bijzondere onderduikadres 't Hooge Nest. Toen de grond te heet onder hun voeten werd, weken ze uit naar deze woning en zetten hun activiteiten van hieruit in het geheim verder. Deze afgelegen plaats voelde veilig en de bewoners waren hier in de mogelijkheid om alle ellende even te vergeten. Spijtig genoeg bleef dit niet altijd goed gaan. Uiteindelijk kwamen de zusjes samen met de bekende familie Frank terecht met een van de laatste transporten naar Bergen-Belsen.

 

Wat 't Hooge Nest echt de moeite maakt is hoe Roxane van Iperen haar respect voor de zusjes heeft weten te verwerken in combinatie met de historische details.

 

Eerlijkheidshalve moet ik toegeven dat ik het boek in het begin niet echt vlot lezen vond. De auteur schetst eerst de situatie en goochelt met feiten en cijfers. Dit was verhelderend maar ook beschrijvend wat me niet raakte en ik dacht toen: "Nee dit boek is niets voor mij."

 

Toch ben ik blij dat niet opgegeven heb. Als de karakters gaan leven is het onmogelijk om dit boek nog neer te leggen. Ik voelde de emoties en volgde de gedachtepatronen van alle personages.

 

Wanneer het mis ging beleefde ik de ontreddering en de pijn van de betrokkenen.

 

De Jodenvervolging is zo onmenselijk en de taferelen rauw en intens. Jammer genoeg was de bittere realiteit heel hard en net daardoor moeten deze waargebeurde verhalen in het collectieve geheugen bewaard blijven.

 

't Hooge Nest is de reconstructie van een persoonlijk verhaal nadat de auteur gedegen research deed en gesprekken had met de kinderen van de vrouwen en andere betrokkenen.

 

Wat 't Hooge Nest echt de moeite maakt is hoe Roxane van Iperen haar bewondering voor de acties van de zusjes heeft weten te verwerken in combinatie met de historische details.

 

't Hooge Nest' komt in het begin wat stroef op gang maar lees door en je wordt beloond met een integer en moedig document over hoop, moed en solidariteit.

 

4,5 Inktpotjes

Fany

vrijdag 25 juni 2021

Verstoten van Sterre Collins

 



Jemig wat een verhaal is Verstoten! Deze Young Adult raakt me tot in ‘t diepste van mijn ziel. Het verhaal Verstoten is zo realistisch en vol gevoel geschreven dat na het lezen van de laatste bladzijde mijn hart pijn doet, ik een brok in mijn keel heb en er tranen komen. En ik ben echt geen huilebalk maar wat maakt dit verhaal emoties in mij los. 

 

De ouders, Vincent en Carleen, van Lucy gaan uit elkaar wanneer Lucy drie jaar is. Lucy is bijna 16 wanneer ze steeds meer over haar vader wil weten want ze wil er achter te komen of ze op hem lijkt. Wanneer Lucy aan haar moeder hier vragen over stelt krijgt ze alleen maar onbevredigende antwoorden. Carleen heeft zich over Vincent namelijk altijd negatief uitgelaten, hem afgeschilderd als een waardeloze man en vertelt dat hij niets van Lucy wil weten en alleen aan zichzelf denkt. Maar vertelt Carleen wel de waarheid? 

Vincent vertelt zijn verhaal en bijbehorende emoties via brieven aan Lucy. Maar worden die brieven wel verstuurd? En staat daar dan het ware verhaal in?  Sluit Vincent zijn ogen niet voor waar Lucy mee worstelt?

En dan Lucy, zij maakt gezien haar leeftijd, een rollercoaster aan emoties mee en dat is helaas niet het enige waar Lucy het mee te stellen krijgt. Wanneer Lucy op een avond met een groep klasgenoten naar de kermis gaat ontmoet ze de elf jaar oudere Fraser. Fraser heeft zelf ook het een en ander meegemaakt, woont bij de zoveelste pleegouders en begrijpt de wens van Lucy goed. Hij steunt haar dan ook en gaat op zoek naar Vincent. Zou het hem lukken om Vincent te vinden?  

Carleen vindt het maar niets dat Lucy haar vriend Fraser zoveel jaar ouder is en als ZZP’er klusjes doet waar Carleen de vinger niet achter krijgt wat voor soort klusjes dat dan wel zijn. Wie is Fraser eigenlijk en waar trekt hij Lucy, die gezien haar leeftijd erg beïnvloedbaar is, in mee?

 

De personages zijn echt goed uitgediept en komen over alsof ze naast je zouden kunnen wonen. Sterre weet de personages zulke karakters mee te geven dat ze in je hoofd gaan zitten en dat ik op sommige echt boos word. Want wat had ik Carleen eens graag goed de waarheid verteld en Vincent een schop onder zijn achterwerk verkocht. Vraag is of dat geholpen zou hebben? En Lucy, ach arme Lucy, ik had haar graag willen helpen maar gezien de problemen waar Lucy mee kampt denk ik dat niet mogelijk zou zijn geweest.

 

Dit is Sterre Collins haar eerste YA en wat voor een! Sterre heeft een vlotte schrijfstijl, ze weet me, waarop zij emoties weet te beschrijven en te verwerken in haar verhaal, zo te boeien maar ook zo te prikkelen dat ik het verhaal na het lezen van de laatste bladzijde niet los kan laten. Wat zeg ik, zelfs na het lezen van een ander boek poppen er nog steeds waarom en de wat als vragen op.

 

Ja, ik weet het, dit is Sterre Collins haar debuut als YA auteur maar als Esther Boek heeft zij al meer actuele, realistische en emotievolle werken op haar naam staan en ook die verhalen hebben mij meegezogen in de emoties van de personages. Ik hoop dan ook dat Sterre meer YA gaat schrijven waarin ze lastige of moeilijk onderwerpen verwerkt zodat deze voor tieners makkelijker worden om te bespreken. Dit boek zou verplicht op de leeslijst Nederlands moeten worden gezet. Sterre / Esther krijgt van mij voor ‘Verstoten’ de volle vijf Kraaien/Inktpotjes!


Jacqueline

woensdag 23 juni 2021

Geestenvanger van Latoya Morris

 


‘Geestenvanger’ is een avontuurlijk en mysterieus jeugdverhaal.

 

 Latoya Morris heeft al verschillende fantasy verhalen waaronder ' Djaigho' geschreven en met '‘Geestenvanger’' debuteert ze als jeugdauteur.

 

Dit is geen boek voor doetjes! Er staan best wat heftige situaties in maar het is nooit te eng maar wel lekker spannend.

 

‘Geestenvanger’ gaat over het meisje Olivia dat op zomerkamp gaat in Arizona. Eigenlijk heeft ze hier niet veel zin in. Toch heeft ze zich laten overhalen omdat ze dieren verzorgen heerlijk vind en dat is net wat ze hier gaan doen. Olivia heeft het soms moeilijk om contacten te leggen en ze kan ook beter overweg met jongens dan meisjes.

 

In Kamp Wolff lijkt het vrienden maken voor Olivia beter te gaan. Ze heeft dadelijk een klik met de jongen Charlie en leert ook Barry en Mike kennen. Shana, het donkere meisje met de dreadlocks spreekt haar aan en het lijkt alsof Olivia nu toch ook minstens één vriendin gevonden heeft.

 

Claire, een meisje van hun groep is, net als haar vriendinnen al vanaf hun eerste ontmoeting erg onaardig tegen Shana en Olivia.

 

Dit zomerkamp voelt voor Olivia onmiddellijk anders dan voor de andere jongeren. Ze krijgt namelijk rare zintuiglijke waarnemingen sinds ze in Arizona is.

 

Niets verloopt uiteindelijk zoals gepland. Wanneer één van de deelnemers verdwijnt tijdens een boswandeling, er wilde dieren opduiken rond het kamp en er gewonden vallen begint een akelig avontuur. Zou het verhaal rond de geheimzinnige "Skinwalkers" dan toch waar zijn?

 

Er zijn alleszins rare dingen aan de gang op deze plaats. Olivia heeft blijkbaar een aparte rol te vervullen hier en ze verandert van onzeker naar stoer. Samen met Sani, een bijzonder iemand, begint ze aan een gevaarlijke opdracht.

 

 

‘Geestenvanger’ verandert vanaf de verdwijning ineens in een ongemeen boeiend verhaal waarin magie, dieren en afscheid nemen een centrale rol innemen.

 

Akelige gebeurtenissen volgen elkaar in sneltreinvaart op en je blijft lezen en hopen dat dit goed gaat eindigen.

 

Dit is niet alleen een verhaal vol actie maar ook emotie is volop aanwezig.

 

Het thema van het boek is origineel en de besproken onderwerpen zijn mooi toegespitst op de doelgroep.

 

Jongens en meisjes vanaf 12 jaar gaan dit opwindende anders dan anders avontuur over vriendschap, vergiffenis en speciale tovenarij erg leuk vinden.

 

De prachtige cover, een hardcover uitvoering en de toevoeging van de illustraties van de auteur zijn de kers op de taart en brengen de legende nog meer tot leven.

 

Dit aparte jeugdboek gaat over nieuwe kansen, respect hebben voor elkaar en buitengewone dieren.

 

Wat erg fijn is, is dat geen enkel karakter in ‘Geestenvanger’ echt zwart-wit is. Ik durf ook nog beweren dat je je dromenvanger boven je bed na het lezen van dit boek met andere ogen gaat bekijken.

 

Dit magische debuut voor jeugdige lezers van Latoya Morris vraagt naar meer!

 

 

 

4 Inktpotjes

Fany

maandag 21 juni 2021

De nachtegaal van Johanna Mo

 



Intiem en intens

‘De nachtegaal’ is het eerste deel in de eilandmoordenreeks met Hanna Duncker in de rol van rechercheur.

De eerste bladzijde start met ‘De laatste dag’ van een personage. Wie dat personage is wordt vrij snel duidelijk. Wat?, waarom?, daarop komt pas later een antwoord. Ook de nachtegaal is als nachtvogel reeds present.

Hanna Duncker begint als rechercheur in Kalmar op het eiland Öland.  Ooit was het eiland haar thuis, maar de misdaad waarvan haar vader Lars werd beschuldigd en vervolgens voor veroordeeld verdreven haar naar Stockholm. Haar terugkeer verloopt niet zonder slag of stoot.

Er zijn twee hoofdvertelperspectieven. Hanna wordt ingeschakeld in het politieonderzoek en vertelt vanuit dat perspectief het verloop van de politiezaak. Om de zoveel hoofdstukken, vervolgt ‘De laatste dag’ met Joel in de hoofdrol. Beetje bij beetje vertelt Joel wat er gebeurt, deelt hij zijn gedachten, pijn, twijfels en angsten met de lezer. Het onderzoek door Hanna loopt parallel met de gebeurtenissen op die voor Joel zo fatale dag.  Zo wordt het perspectief van Joel afgewisseld met het perspectief van Hanna en alle andere betrokken eilandbewoners. Joel mag dan wel niet meer in leven zijn, we blijven zijn angst, zijn ademhaling, ja, zijn laatste ademtocht tot diep in het verhaal horen.

‘De nachtegaal’ neemt je mee in een verhaal vol vaart. Net zoals de laatste dag van Joel in ‘afleveringen’ komt, zo ook openbaart het verleden van Hanna zich. In nieuwsgierigmakende stukjes. ‘De nachtegaal’ is een meeslepend verhaal dankzij de intensiteit die het uitstraalt en de uitstekende vertelkunsten van de schrijfster die je telkens weer weet te verleiden tot het lezen van nog een stukje.

Net als het verhaal dat voortdurend in beweging is, zijn de belangrijkste personages ook steeds in ontwikkeling. Voor Hanna is het zelfs levensnoodzakelijk dat ze de oude Hanna van zich afschudt. Wanneer de moeder van Joel haar vroegere hartsvriendin Rebecka blijkt te zijn, wordt duidelijk wie Hanna vroeger was – de schaduw van Rebecka – en welke versie van zichzelf ze nu wil zijn. Ook Joel neemt ons een eindje mee in zijn jonge maar getroebleerde bestaan. Ook bij hem groeit het besef dat hij niet langer moet verbergen wie hij werkelijk is.

De schrijfster geeft haar personages de tijd om te ontwikkelen. Met heel veel respect en gevoel begeleidt ze hen op hun tocht. Het is duidelijk dat ze hen in haar hart heeft gesloten en dat ze zich perfect in hen kan verplaatsen. Het zijn dynamische personages die elk op hun manier de uitdagingen van het leven aangaan. Ieder in zijn eigen tempo. Hanna is heel gesloten en geeft letterlijk heel weinig prijs. Geen woord te veel. Dat blijkt duidelijk uit de ‘gesprekken’ die ze voert en wordt mooi weergegeven doordat de info over haar en haar verleden heel langzaam wordt prijsgegeven en in stukken wordt gedeeld. Iedereen, ook collega Erik, moet veel geduld oefenen om uiteindelijk zich een beeld te kunnen vormen van Hanna.

De nachtegaal of nachtvogel begeleidt hen het hele verhaal door. Hij verjaagt de nachtmerries van de ene, houdt de demonen op afstand van de andere, biedt troost.

‘De nachtegaal’ gaat als thriller over de opheldering van een gewelddadig overlijden, maar kaart tegelijkertijd een aantal gevoelige thema’s aan: eenzaamheid, transgender, zelfmoordgedachten, schuldgevoel, pijn om wie men is, pijn om het verleden. Heel veel aandacht gaat ook naar de personages rond het slachtoffer en de dader. Hoe zij omgaan met de drama’s wordt goed uitgewerkt. Het is een heel intieme thriller waarvan de intimiteit nog versterkt wordt door het eilandgevoel dat je krijgt op een eiland als Öland. 

In korte hoofdstukken vertelt Joanna Mo een realistisch verhaal dat blijvend boeit. De onverwachte twist maakt een einde aan alle verdachtmakingen en speculaties. Wauw!

Niet alles wordt opgehelderd. De losse eindjes houden de belofte op een vervolg in. Een nieuw duo lijkt gevormd. We nemen zeker geen afscheid van Hanna en Erik. De zaak met Hanna’s vader als schuldige aan moord wordt bijna zeker heropend. 

Dat wordt dus uitkijken naar deel twee van de eilandmoordenreeks!

‘De nachtegaal’ wordt opgedragen aan Mika. Een gebeurtenis uit het persoonlijke verleden van de auteur inspireerde Joanna Mo tot het schrijven van dit boek.

Anita

zaterdag 19 juni 2021

De duw van Ashley Audrain



Wat een geweldige psychologische page-turner is 'De duw'.

 

Blythe O'Connor is moeder maar worstelt enorm met deze verantwoordelijkheid. Haar verleden was niet eenvoudig en hoewel ze alles voor haar dochter Violet doet kampt ze met schuldgevoelens en nare gedachten. Het lijkt alsof ze niet in staat is om van haar dochter te houden.

 

Wanneer ze bij haar man Fox aan de alarmbel trekt wordt haar roep om hulp genegeerd en wordt zij zelf als de schuldige gebrandmerkt.

Wanneer ze een zoontje krijgt blijkt ze wel in staat te zijn om van dit kind te houden. Waarom lukt het dan niet tussen haar en Violet?

 

‘De duw’ is een ongelooflijk knap psychologisch verhaal over vermoedens, de invloed van het verleden en een voortdurend gevecht om de goede moeder te zijn.

 

Is de liefde die ontbrak in Blythe haar jeugd de oorzaak of is er iets duisterders aan de hand?

 

Deze psychologische roman met thrillerallures werpt een ander licht op het moederschap. Door drie perspectieven wordt aangetoond dat moeder zijn zeker niet altijd rozengeur en maneschijn is. ‘De duw’ is donker en rauw. Dit boek toont me vooral de gedachten en gevoelens van Blythe, maar ook het verhaal van haar moeder en grootmoeder wordt verteld.

 

Blythe haar verhaal start met een onheilspellende proloog die me dadelijk het verhaal intrekt. Verwaarlozing, rouw, depressie, mentale problemen en eenzaamheid zijn thema's die verweven zijn in dit boek. Door de onderhuidse spanning die vanaf het begin voelbaar is blijf ik lezen totdat het boek uit is.

 

‘De duw’ gaat ook over vaders die weinig aanwezig zijn. Deze personages schuiven het grootste deel van de opvoeding in de schoenen van de moeder of laten zich door hun kind manipuleren.

 

‘De duw’ graaft diep en toont aan hoe ingewikkeld het kan zijn om van je kind te houden. Het is een tocht op zoek naar de waarheid maar zeker ook naar nieuwe kansen, geluk en liefde.

 

Deze roman toont ook aan wat de gevolgen kunnen zijn als de waarheid verborgen blijft en de klokkenluider niet geloofd wordt. Of is wie aan de alarmbel trok zelf gek?

 

Ashley Audrain speelt in haar weergaloze debuut voortdurend met de waarheid en doet me mee twijfelen en soms zuchten met de acties van Blythe.

 

Een boeiende vraag die 'De duw' opwerpt is of psychische problemen doorgegeven worden over verschillende generaties heen. Is je opvoeding bepalend voor hoe je het moederschap opneemt of staat dit los van elkaar? 

 

‘De duw’ is een pijnlijk maar ook spannend verhaal over emoties en trauma's. Het boek snijdt zware thema's aan maar deze psychologische roman leest als een trein en voelt nooit te beladen aan. 'De duw' raakt, confronteert en prikkelt.

 

Dit is een indrukwekkend verhaal dat nog lang blijft hangen.

 

‘De duw’ laat de roze wolk van moeder zijn veranderen in een donderwolk.

 

5 Inktpotjes

Door Fany

donderdag 17 juni 2021

Mijn lieve gunsteling van Marieke Lucas Rijneveld


Wat is dit een literair genot vol gruwel en diepe wanhoop!

 

‘Mijn lieve gunsteling’ is een boek waarbij de gevallen veearts zijn verdorven verhaal doet. Vanuit zijn perspectief en in de ik-vorm vertelt hij aan de magistraten van de rechtbank hoe die zomer in 2005 alles begon.

 

De veearts woont in The Village en op een dag ziet hij tussen de blaarkoppen een jong dartel meisje. Zij spreekt hem aan en heel onschuldig begint hun contact. Onmiddellijk weet veearts 'Kurt' dat na dit moment hij reddeloos verloren is. Hij verovert zijn lieve kleine gunsteling door mee te gaan in haar fantasie. Zijn praaldier wil graag een jongen zijn, beroemd worden en ze hunkert naar aandacht dus hij geeft haar dat. Met lieve woorden, filmtrips en gesprekken over dood, een otter en een vogel wint hij haar vertrouwen en maakt hij haar nieuwsgierig.Hij vertelt haar dat als ze meegaat in zijn verleiding hij daarvoor kan zorgen.

 

Als lezer voel je vanaf de eerste letter hoe afgrijselijk dit avontuur gaat worden en moet je vertrouwen op de woorden van de verteller. Is het echt zo gebeurd als hij meegeeft? Heeft zijn lieve gunsteling echt een ongebreidelde fantasie en praat ze met Sigmund Freud en Hitler? Gelooft zijn Putto dat zij als tweede vliegtuig de Twin Towers aanviel of is dit zijn waarheid?

 

In een ademloos betoog vol literaire zinnen waarbij geen tijd is voor een komma gaat hij genadeloos door.

 

Door de ogen van de veearts die de naam Kurt (naar Kurt Cobain, favoriet van de gunsteling) kreeg werd ik meegezogen in een verhaal dat vol metaforen en Bijbelse verwijzingen zit.

 

Bij de start van het verhaal dacht ik: 'Nee dit is echt niets voor mij, dit is erover' maar ik beet door en werd beloond met een verwrongen hypnotiserend verhaal over obsessie, afhankelijkheid en eenzaamheid.

 

De gunsteling woont in een huis waar rouw nog ronddwaalt en tussen de regels door begrijp je stilaan wie de verlorene en de verlatene zijn.

 

'Kurt' blijkt ook een slachtoffer te zijn en hoewel zijn verhaal steeds gruwelijker wordt zie je ook hoe beschadigd hij is. Natuurlijk is dit geen vrijgeleide voor zijn weerzinwekkende daad maar het maakt wel iets duidelijk.

 

In ‘Mijn lieve gunsteling’ zijn het uiteindelijk kleine dingen die de bal aan het rollen brengen. Dit boek schetst een haarscherp portret van de foute relatie en hoe de omgeving maar ook de dader zelf zich hierbij voelt.

 

Wat bij mij ook bleef hangen na het lezen van dit grandioze en hartverscheurende verhaal was dat 'Kurt' wist dat hij ongelooflijk fout bezig was maar niet kon weerstaan aan de lokroep van zijn muze.

 

Hoewel dit boek lelijk is door zijn afschuwelijke thema is het ook weergaloos mooi door de schoonheid in de zinnen en de melancholieke verslavende schrijfstijl.

 

‘Mijn lieve gunsteling’ is geen boek als een ander en hoewel je soms denkt: 'Dit wil ik niet lezen' kan je niet anders want de rijke taal werkt bedwelmend en vergeten doe je het nooit meer’.

 

5 Inktpotjes

Door Fany

 

 

 

 

 

 

 

dinsdag 15 juni 2021

Confrontaties van Simone Atangana Bekono


Confrontaties
is de debuutroman van Simone Atangana Bekono, die eerder de bekroonde bundeling van brieven en gedichten hoe de eerste vonken zichtbaar waren schreef en door de Volkskrant werd uitgeroepen tot een van de literaire talenten van 2020. Confrontaties staat op de shortlist voor de Libris Literatuurprijs 2021.

 

Het verhaal gaat over Salomé Atabong, zestien jaar, die vastzit in een jeugddetentiecentrum, omdat ze twee medeleerlingen ernstig mishandeld heeft. Ze probeert te overleven tussen de andere gedetineerden, psychologen en begeleiders. Over een maand mag ze naar huis. Naar een thuis met een gezin dat uit elkaar is gevallen.

 

Salomé is een zestienjarige gymnasiaste die graag leest, en een taalgebruik heeft wat daarbij past. Ze verwijst veel naar literatuur, naar mythologie. Maar ook straattaal is haar niet vreemd, dit verschil in taal geeft de gespletenheid van de wereld van Salomé weer. Haar vader komt uit Kameroen, haar moeder uit Nederland. Discriminatie en pesten bepalen haar jeugd. Haar reactie is opstand en woede, aangewakkerd door haar vader:

 

“Toen ik na de eerste week school van het Sint-Odulfus huilend thuiskwam, zei papa dat je niet gepest kunt worden als je pestkoppen gewoon negeert. Twee weken later kocht hij een boksbal.”

 

Waarom Salomé precies vastzit blijft lang in het midden, wat spanning en beklemming oplevert. Salomé bekijkt haar omgeving met een wat afstandelijke blik, maar als één van haar therapeuten racistisch lijkt verandert dit. Door het vertellen in de ik-vorm in de tegenwoordige tijd wordt de beklemmende omgeving van het detentiecentrum voelbaar, onder andere in ijzersterke dialogen. Als ze aan een van de psychologen moet uitleggen waarom ze therapiesessies heeft gemist ontstaat de volgende woordenwisseling:

 

‘Ik kan het niet,’ zeg ik terwijl ik mijn boek wegleg.

‘Je moet.’

‘Ik moet helemaal niks.’

‘Ja, maar dat is het ding van hier zijn,’ zegt Geert. ‘Je moet helemaal wél.’

 

Een van de mooiste dingen uit dit boek - dat je heel snel uitleest omdat je verder moet - vond ik het schuiven van de werkelijkheid.

 

“Dingen blijken meestal groter dan je in de eerste plaats dacht. Ze passen na een tijdje niet meer in de ruimte waar het eerst in zat. Elke keer weer de confrontatie met het feit dat de dingen niet zijn zoals hij ze had begrepen. Dat is de school: dat het niet meer op de oude plekken past, dat is het gevoel van angst.”

 

De vergelijkingen met Griekse mythologie, in combinatie met de rauwe beschrijvingen van Salomé’s wereld maken deze vertelling tot een actueel en gelaagd verhaal dat je moeilijk loslaat, door de thematiek, het ritme, de geweldige dialogen.

 

Iris


zondag 13 juni 2021

Zomer in de kleine bakkerij van Jenny Colgan

 


‘Zomer in de kleine bakkerij’ is een heerlijk luchtig boek vol geweldige personages.

 

Na 'De kleine bakkerij aan het strand' keer ik met plezier terug naar Mount Polbearne en zijn bewoners.

 

In ‘Zomer in de kleine bakkerij’ word ik opnieuw getrakteerd op een feelgood verhaal vol humor en toch ook wat ernst.

 

Polly woont samen met Huckle in de vuurtoren en is gelukkig op haar eiland. Neil de papegaaiduiker zorgt opnieuw voor amusante en zelfs weemoedige verhalen.

 

Toch komt aan alles een eind.

 

Wanneer de bakkerijen na het overlijden van de eigenares in de handen komen van de familie komt er onverwacht bezoek en dat is het begin van een ramp.

 

Polly moet plots op zoek naar een nieuwe oplossing. Creatief en gedreven als ze is bedenkt ze een fantastisch idee. Opnieuw komt ze obstakels tegen om te overwinnen maar ze besluit niet bij de pakken neer te gaan zitten en gaat door. Soms valt het haar wel zwaar omdat Huckle door familiale verplichtingen ook een tijd in het buitenland verblijft.

 

In dit tweede deel in de kleine bakkerij reeks kom ik oude bekenden tegen maar ook enkele nieuwe gezichten zoals de broer van Huckle en de zoon van mevrouw Manse.

 

Opnieuw geniet ik met volle teugen van de levendige karakters. Polly en Huckle komen voor moeilijke keuzes te staan maar is hun liefde sterk genoeg om samen te blijven?

Zal Selina en Polly hun vriendschap verdwijnen wanneer haar geheim uitkomt? Haar vriendin komt immers op Mount Polbearne wonen en daardoor wordt Polly geconfronteerd met haar verleden.

 

Jenny Colgan heeft een heerlijke schrijfstijl met zalige dialogen en boeiende personages. Wat ik zo leuk vind aan deze boeken is dat de auteur ook serieuze thema's verwerkt in haar verhalen maar dat deze altijd licht aanvoelen.

 

‘Zomer in de kleine bakkerij’ gaat over afscheid nemen van wat vertrouwd was en voluit gaan voor het nieuwe.

 

4 inktpotjes

Fany

zaterdag 12 juni 2021

Viruswereld van Marc Terhorst

 


Viruswereld, Over snot en superspreaders van Marc ten Horst. Dit boek laat je nu wel 2x nadenken voordat je een snotje in je mond wilt stoppen of onder de tafel wil afsmeren.

Een piepklein virus kan de hele wereld in zijn greep houden. Maar wat zijn virussen nou eigenlijk precies? Waar komen ze vandaan, hoe werken ze en hoe kunnen we ze bestrijden? De antwoorden daarop zijn niet eenvoudig. Marc ter Horst geeft ze in ‘Viruswereld: Over snot en superspreaders’. Alles komt langs, van de Spaanse griep tot ebola, en ook het coronavirus. Marc ter Horst schept helderheid in de grote hoeveelheid informatie. Hij laat zien wat een virus is en hoe het werkt, maar ook de menselijke geschiedenis komt aan bod. De illustraties van Wendy Panders zijn lekker eigenzinnig. Ze verhelderen en maken ‘Viruswereld’ met humor en wat luchtigheid een plezier om te lezen.Iedereen kent wel een virus of een bacterie. Maar wat zijn zij nu eigenlijk? Behalve dat je er ook goed ziek van kan worden, zijn er ook een heleboel heel nuttig! In dit boek ga je een heuse reis maken van een virusdeeltje tot aan jouw eigen immuunsysteem.
Je leest over hoe een virus/ bacterie ontstaat en wat het precies doet. Het boek leert je begrijpen wat een virus nu doet, hoe het verspreid wordt maar ook hoe het bestreden wordt.

“Je hebt dus mensen die heel veel anderen besmetten en mensen die niemand of bijna niemand besmetten.”

Het boek heeft een duidelijke kaft. Vol met virussen en bacteriën. In een heerlijk snot kleur. De pagina’s zijn dik, wat een mooie en luxe uitstraling geeft. De inhoudsopgave is mooi opgemaakt. Van het kennismaken met een virus, hoe je lichaam reageert, wat je kunt doen om virussen dwars te zitten, maar ook een heel interessant stuk over vaccins.
Het zit vol met tekeningen, van kotsende mensen (Tyfus- Mary), Queen (het Aids verhaal) tot snot (Respect voor de snotneus) maar ook over dieren als de vleermuis of een konijn.
Achterin het boek zit ook nog een handig register, wil je nog iets nalezen over kinkhoest of incubatietijd.

Eigenlijk komt alles aan bod in dit boek en alles is in hele duidelijke taal geschreven wat elk kind wel zal aanspreken en van elke bladzijde wel iets opsteken.

Ik heb tijdens het lezen geen minpunt kunnen ontdekken, sterker nog: ik heb het met heel veel plezier gelezen!

Dit boek gaat ook over Corona, zo geschreven dat het voor kinderen iets makkelijker te behappen is en te begrijpen. Maar vooral ook de valkuilen te herkennen als bijvoorbeeld nepnieuws.
Een boek waar je een mooi spreekbeurt over zou kunnen maken.

Dit boek is hét cadeau voor nieuwsgierige kinderen die meer willen weten over de wereld en hun lijf. De informatie zal blijven hangen en je kind zal beter begrijpen wat er in zijn/haar lijf gebeurt. Hou er wel rekening mee dat je kind nu veel kan vragen of iets kan gaan vertellen wat je zelf nog niet eens wist. (Maar het boek is ook leuk om te lezen voor de ouder zelf natuurlijk!)

En mocht je kind nog meer willen weten, Marc heeft ook een boek geschreven over klimaatverandering, wat meermaals bekroond is.

woensdag 9 juni 2021

‘De Nepvampier’ van Sophia Drenth


‘De Nepvampier ’is een prachtige titel dat eigenlijk een onderdeel is van de subtitel ‘De bloedstollende avonturen van Vladimir von Rotenbeck’. Dit eerste deel van Vladimir zijn avonturen heeft een prachtige cover, ik hoop dat de overige delen van deze reeks jeugdboeken ook zulke prachtige covers krijgt!

Arme Vladimir, het is toch drama wanneer je als vampier niet tegen bloed kunt. Het is zelfs zo erg dat Vladimir er doodziek van wordt! Zijn darmen gaan te keer als een gek, krijgt hij er pukkels van en ontzettend veel jeuk aan zijn kladden. Het enige wat hij nog eet zijn tomaten. Vladimir krijgt dan al snel de naam van Nepvampier. Dit doet veel met hem en maakt hem onzeker. Want kan en mag hij wel in Knekelstein blijven nu hij geen ‘echte ’vampier is?

Voor het jaarlijkse festijn ‘Nacht der Doden ’komen er altijd vele artiesten met hun woonwagens waaronder het waarzegmeisje Naswikka, die Vladimir vertelt dat er in de Nacht der Doden een vampierjager in Knekelstein arriveert. Vladimir maakt zich zorgen om zijn moeder en zusjes en is bang dat hen wat overkomt. Zal de onzekere Vladimir het aan durven om de strijd met de vampierjager aan te gaan?

‘De Nepvampier ’is door auteur Sophia Drenth op een boeiende wijze geschreven waarin ook de nodige humor is verwerkt. Natuurlijk missen de spannende gebeurtenissen niet want die horen bij een avontuur. De auteur weet de spanning goed op te voeren in dit bloedstollende verhaal. Ik verwacht dan ook dat de lezers van dit jeugdboek het niet aan de kant kunnen leggen omdat ze willen weten of het allemaal wel goed afloopt.Een ding weet ik zeker, ze zullen ongeduldig uitkijken naar het volgende deel met weer een avontuur van Vladimir.


4 Inktpotjes

Jacqueline

maandag 7 juni 2021

Biografie Máxima Zorreguieta - Moederland van Marcia Luyten

 


Ik ben niet bijzonder Koningsgezind, verre van zou ik eerder zeggen, want ik kom uit een ‘rood nest’ en mijn vreugde over het Koningshuis beperkte zich vroeger uitsluitend tot de blijdschap die ik ervoer van het hebben van een extra vrije dag om, samen met mijn vrienden, in hartje Amsterdam eens lekker feest te vieren.
Maar sinds Máxima in 2001 voor het oog van het Nederlandse volk tegen Willem Alexander, onze toekomstige Koning, zei: ‘Je was een beetje dom!’ heeft zij direct mijn hart gestolen en weet ik dat zij zich wel staande weet te houden, daar aan het Nederlandse Hof. Volop reden voor mij dus om de biografie Máxima Zorreguieta, Moederland, van Marcia Luyten, te lezen want deze vrouw intrigeert!

Marcia Luyten begint de biografie met een uitgebreid voorwoord waarin wordt verteld hoe, en onder welke omstandigheden, de biografie tot stand is gekomen. Tevens is er in het begin van het boek een afdruk van een getekende stamboom met alle familienamen, en een kaartje van Argentinië opgenomen.


In het 1e hoofdstuk maken we namelijk kennis met alle familieleden van Máxima en even denk ik nog ‘gaat mij dit lukken?’ Het zijn er namelijk veel en alle namen lijken op elkaar, maar geen paniek dat komt allemaal goed. Verder begint het boek met een proloog waardoor ik direct in het boek zit. Het vertelt namelijk over de jonge studerende Máxima die van priester Padre Storni de grondslagen van de katholieke leer van Thomas Aquino gedoceerd krijgt, en ik citeer: “De vrouw staat tot de man als het onvolwaardige tot het volmaakte. De ondergeschiktheid van de vrouw is de natuurlijke en goddelijke orde der dingen”. De rest zal ik maar niet vertellen maar de situatie is zo beeldend dat ik het bijna voor me zie en ik voel de verontwaardiging direct bij mij omhoog borrelen.

De biografie is op een zeer prettige en makkelijk leesbare manier geschreven en begint als een echte familiekroniek. Er is heel veel aandacht voor de voorouders van Máxima en dan met name haar vader. Ook vertelt het veel over de normen, de tradities, de economie maar vooral ook over de verschillende regimes van Argentinië. Bijna 1/3 van het boek bestaat hieruit en de Perons, de militaire dictatuur, Videla, de guerillastrijders en de dwaze moeders van de Plaza de Mayo, ze komen allemaal langs en worden uitgebreid toegelicht. Persoonlijk ben ik daar erg in geïnteresseerd en wist ik er al het één en ander van, maar als je absoluut niet van buitenlandse politiek houdt kunnen deze hoofdstukken misschien wat moeilijk door te komen zijn. Toch zijn ze héél erg belangrijk om een goed beeld te krijgen van het Argentijnse leven in het algemeen en die van de Zorreguieta’s in het bijzonder. Bovendien wordt er ook nog even melding gemaakt van de band die Bernard had met Argentinië die ik zelf nog niet kende en ook de rol van onze eigen KLM was nieuw voor mij. En dat alles in een tijd die stamt van ver vóór Máxima.

Hierna is er veel aandacht voor de gezinssituatie van Máxima, het leven op hun boerderij, de schooltijd, haar studiegenoten, vrienden en vriendinnen en vooral de anekdote over de nog jonge Máxima en haar vriendinnen die afspreken om naar het Griekse Santorini te gaan is echt heerlijk om te lezen. Na haar studie zal ze uiteindelijk een baan krijgen in de financiële sector en ik ben verbaasd om te lezen dat wij, zij het op zeer geruime afstand en op een totaal ander niveau, een zeer korte tijd verre collega’s zijn geweest. Volgens de schrijfster is het een ‘sexy’ wereld, dat is helaas niet mijn ervaring! Uiteindelijk vertrekt Máxima naar New York, maar niet zonder reden.

Deze biografie, Moederland, is het 1e deel van een tweeluik en gaat over Máxima en haar jaren in Argentinië. Zo goed als zeker zal het 2e deel Vaderland gaan heten en zal het gaan over Máxima en haar jaren in Nederland. Het is nog niet uit, moet volgens mij zelfs nog geschreven worden, maar ik weet nu al dat ik het ga lezen. Dit 1e deel kan ik dan ook écht aanraden.

Ik geef het 4 dikke inktpotjes.

Karin

zaterdag 5 juni 2021

Alles op het spel van Tamara Haagmans

 


Lily en Jim lijken twee totaal andere mensen en niets met elkaar gemeen te hebben. Maar is dit zo?

 

Alles op het spel’ is een draaikolk van emoties, waarin ik meegesleept werd en moest doorlezen tot het einde. Het verhaal is emotioneel maar ook grappig en het geeft wijze levenslessen mee.

 

Lily is na een beladen verleden eindelijk op weg om haar droom waar te maken. Ze mag meedoen in de videoclip van de jongensband Unity en is hier heel blij mee. Dansen is namelijk haar passie. Vroeger leek ze danseres te gaan worden maar een vreselijke ziekte gooide haar leven compleet overhoop. Overbeschermd door haar liefhebbende ouders en haar dokter verdween haar mooie toekomst. Nu lijkt ze genezen te zijn en wil ze in het geheim haar wensen waarmaken.

 

Na haar angstaanjagende ontmoeting met een arrogante klootzak besloot Lily dat ze met deze gast niets te maken wou hebben. Het noodlot besliste echter anders. Stilaan wordt duidelijk dat deze knappe jongen niet alleen game- expert is maar in zijn vrije tijd ook Batman. Zal Lily haar hart durven openen voor deze mysterieuze man en gaat haar ultieme droom in vervulling?

 

Ik wil niets verraden maar wat ik je zeker kan vertellen is dat ik met 'Alles op het spel' een heftige trip doormaakte.

Door de ogen van Lily en Jim zag ik hoe zij alles beleefden. Het verhaal gaat niet alleen over rozengeur en maneschijn en ik was gepakt door hoe alle karakters met hun situatie omgingen.

 

Tamara Haagmans schrijft in een luchtige maar ook rake, prikkelende en eerlijke stijl over zware onderwerpen. Het gaat over verlies, rouw maar ook over vechten, hoop en je eigen keuzes maken.

 

De scènes van Batman en Sneeuwwitje in het ziekenhuis zijn vertederend en tegelijkertijd pijnlijk realistisch. Deze zetten me aan het denken en laten me voelen hoe dit echt moet voelen wanneer je als kind ziek bent.  Het verhaal van Lily laat dan weer zien hoe iedereen haar als porselein behandelde toen ze ziek werd en hoe moeilijk dit voor haar was. Jim heeft ook zijn redenen voor zijn acties en zijn verhaal komt later meer op de voorgrond.

 

‘Alles op het spel’ verbloemt de moeilijke beslissingen niet en toont het leven zoals het is. De kracht van het verhaal zit in de ervaring van de hoofdpersonages, hun familie en vrienden die me laten meekijken in hun hart en verstand. Deze Feelgoodroman met een serieuze ondertoon wordt verteld met een lichtheid en humor die het verhaal zo mooi en echt maakt.

 

Het einde past perfect bij dit wonderlijk ontroerend en toch ook hoopvol boek.

 

‘Alles op het spel’ gaat niet alleen over afscheid maar vooral over familie, doorzettingsvermogen en liefde.

 

 

4.5 inktpotjes

Fany

donderdag 3 juni 2021

Onderuniversum van Pen Stewart

 


‘Onderuniversum’ is een spannende en aparte Young adult die je doet nadenken.

 

Pen Stewart heeft ons een tijd laten wachten op een nieuw boek van haar. Drie jaar na Wintercode is er de dystopische fantasy Onderuniversum.

 

Het leven in 2665 N.C. ziet er helemaal anders uit dan daarvoor. De maan werd vernietigd en de aardas kantelde. Rivaliteit, overbevolking en weinig eten gecombineerd met een enorme droogte vaagden de landen van Europa vanaf dan weg zoals wij ze ons herinneren.

 

Commandant Julian'O Mallaghan en Kim Katena zijn thuis in de  stofsleuven van Amsterdam. De sloppenbewoners hebben zelf hun thuis uitgegraven in de voormalige grachtengordel van Amsterdam na jaren van droogte. Als voormalig ghettobewoner met een bewogen verleden kent Julian deze wereld vol gespuis zonder kansen en burgerrechten als zijn broekzak. Zijn grote frustratie is dat Kim en hij als militairen enkel de rijkere elite (bovenstraters) moeten beschermen want de arme stofsleufmensen zijn onbelangrijk.

 

Wanneer er een rare uitbarsting is komt alles opnieuw op losse schroeven te staan. Kim verdwijnt als er bij een angstaanjagende explosie wasachtige en gruwelijke wezens opduiken.

 

Julian wil zijn vriendin kost wat kost redden en komt onverwacht in een gevaarlijke missie terecht. Samen met een heel bijzonder team gaat hij uitzoeken waarom het epicentrum van de eigenaardige uitbarsting zich net in Doel, in de oude kerncentrale in Antwerpen bevond. Julian ontdekt dat er grotere bedreigingen zijn dan de vete tussen de stadstaten Distortia en Amsterdam.

 

De bijzondere bende begint aan een gek en gevaarlijk avontuur over de tijd en ruimte heen. Kim geeft ook niet op en doet het onmogelijke om terug bij Julian te kunnen zijn.

 

In deze beeldende dystopische fantasy combineert Pen Stewart kritiek op onze maatschappij met een weergaloos en doordacht avontuur vol technologie, wetenschap en geschiedenis.

 

Het einde licht nog een tipje van de sluier op maar creëert ook nieuwe raadsels.

 

Zonder te spoileren kan ik zeggen dat deze fantasierijke vertelling bomvol kleurrijke figuren en speciale wezens toont wat de gevolgen van bepaalde daden zijn.

 

‘Onderuniversum’ combineert oude legendes, magie en nieuwe snufjes in een originele trip. Gesofisticeerde robots en personages uit nieuwe en oude tijden zetten alles op alles om het kwaad te verslaan.

 

‘Onderuniversum’ is boeiend en anders. Het is zo beeldend geschreven dat ik de stofsleuven en de aniborgs voor me zag en het zou zomaar verfilmd kunnen worden.

 

‘Onderuniversum’ is een sfeervolle dystopische fantasy met onverwachte plottwists maar ik had de karakters misschien wel graag wat meer uitgediept gezien.

 

Dit is een knappe Young adult vol verbeelding, humor en een tikkeltje romantiek die laat zien hoe verleden en heden samenhangen. 

 

4 Inktpotjes

Door Fany

Zoeken in deze blog

Droom naar de toekomst van Rina Stam

  Droom naar de toekomst is het tot de verbeelding sprekende slotstuk van de spirituele Rode Draad Trilogie   Flora woont alleen in Spanje...