woensdag 30 augustus 2017

Altijd dichtbij van Paula Daly

Titel: Altijd dichtbij
Auteur: Paula Daly
Uitgeverij: De Fontein
336 pagina’s

Over de schrijfster:
'Altijd dichtbij' (Keep Your Friends Close) is de tweede thriller van Paula Daly die in het Nederlands verschijnt. Eerder schreef zij 'Ontaard' (What Kind Of Mother Are You?)Haar boeken worden graag gelezen door de fans van Nicci French, Sophie Hannah en Paula Hawkins

Achterflap:
Wanneer de jongste dochter van Natty en Sean ziek wordt tijdens een schoolkamp en Natty een paar dagen van huis is om bij haar dochter te zijn, biedt haar goede vriendin Eve aan om haar gezin draaiend te houden. Bij thuiskomst blijkt dat die ‘hulp’ iets te ver is doorgeslagen: Sean is verliefd geworden op Eve en het huwelijk valt uiteen. En hoe hard Natty ook probeert haar leven opnieuw op te bouwen, Eve slaagt er steeds opnieuw in haar dat onmogelijk te maken. Dan ontvangt Natty een anoniem briefje waaruit blijkt dat dit bepaald niet de eerste keer is dat Eve op deze manier een gezin verwoest, met fatale consequenties. Natty is vastbesloten deze ‘serieminnares’ te ontmaskeren…

Wat ik van dit boek vind:
Als Natty’s man Sean haar verlaat voor haar goede vriendin Eve, zijn de rapen gaar. Natty probeert haar leven op te pakken, maar Eve weet steeds een manier te vinden om haar dat heel moeilijk te maken. Als Natty er vervolgens achter komt, dat Eve een grote leugenaar is, is ze vastbesloten om achter de waarheid te komen.

Het gegeven van twee vriendinnen die vechten om een man, is geen heel origineel idee. Maar het is wel een goed recept voor vuurwerk. Dat is in dit boek niet anders. Het verhaal wordt grotendeels verteld vanuit het perspectief van Natty, Ze “vertelt” het verhaal niet, maar je beleeft het zoals zij. Hierdoor voel je haar pijn en verdriet door het verlies van haar man aan haar vriendin. Tegelijkertijd krijg je flarden mee vanuit het perspectief van Eve en haar motief is direct duidelijk. Dit maakte voor mij dat ik echt een soort van hekel kreeg aan haar en nog meer medelijden met Natty, en haar kinderen. Natty’s zoektocht naar de waarheid brengt een aantal belangrijke zaken aan het licht over Eve, maar ook haar eigen verleden is niet geheel vlekkeloos. De spanning zit hem dan ook vooral in de acties van Natty en Eve. Wat komt er aan het licht en wat doen ze om hun geheim geheim te houden? Het vuurwerk aan het einde is uiteindelijk kort en hevig.

Ook al is het idee niet origineel, en is de spanning niet van het type “op het puntje van je stoel”, het is wel een verhaal waarbij je wilt doorlezen. Ik vond Eve zo’n vreselijk mens, dat ik eigenlijk het hele verhaal zat te hopen op haar ondergang.  

Waardering:
Plot: 3,5
Schrijfstijl: 4
Originaliteit: 3
Psychologie: 3
Leesplezier: 4
Spanning: 3,5

Altijd dichtbij is geen enorme hoogvlieger, maar ook zeker geen slecht boek. Ik geef Altijd dichtbij 3,5 sterren.


dinsdag 22 augustus 2017

Geen tranen voor jou van Nicky Michiels

Titel: Geen tranen voor jou
Auteur: Nicky Michiels
Illustraties: Jessica Raes
Uitgever: Beefcake Publishing
Aantal pagina's: 181

Auteur:
Nicky Michiels (29), in het autobiografische werk schreef ze haar moeilijke jeugd van zich af en steekt ze lotgenoten van zedenfeiten een hart onder de riem.

Achterflap:
"Voor jou, beste lezer, ligt een verhaal over jarenlang misbruik, over een kinderleven vol pijn en verdriet. Maar ook een verhaal over hoop dat ik met jou wil delen, net omdat het niet eenvoudig is om het te vertellen. Op deze manier wil ik voor mezelf en anderen een taboe doorbreken. Hiervoor geef ik je een kijk in het diepste van mijn ziel.

Ik werd van mijn tiende jaar tot mijn zestiende systematisch verkracht. De moeilijke thuissituatie en het onzekere meisje dat ik toen was, maakten het allemaal mogelijk. Ik vertel wat er met me gebeurd is. Zonder details weg te laten. Soms moet je nu eenmaal choqueren om de juiste respons te krijgen. Ik vertel wat er gebeurde met mijn leven, nadat het misbruik was gestopt. En uiteindelijk, hoe mijn leven er nu uitziet, twintig jaar later.

Wie weet heb jij wel een soortgelijke ervaring doorstaan en weet je even niet meer hoe je verder moet. Ik laat je daarom alvast weten wat je kunt vinden op het einde van mijn boek, namelijk tips over hoe je een strijd kan overwinnen die enkele jaren van je leven in beslag zal nemen. Want een dergelijke strijd moet je leveren wanneer je een rechtszaak opstart tegen iemand die een deel van je ziel meenam, een deel dat je nooit nog terug zal krijgen..."

Nicky Michiels schrijft in haar boek 'Geen tranen voor jou' haar moeilijke jeugd van zich af. Ze neemt daarbij geen blad voor de mond. Wanneer ze vertelt over haar relatie met haar familie en omgeving, de vernederingen van het misbruik of de lange weg die ze aflegt in de rechtbank, laat ze niets aan de verbeelding over. De waarheid spreekt voor zich. Ondanks alle ellende weet Nicky te overleven. Ze groeit uit tot een sterke, strijdlustige vrouw. Met dit boek wil ze anderen helpen die in eenzelfde situatie zijn terechtgekomen. Want niemand zou dit ooit alleen moeten dragen.

Cover:
Een prachtige ontroerende, wat lugubere en beangstigde tekening van een hulpeloos en kwetsbaar meisje die beschermd of juist gevangen gehouden wordt. Het roept afschuw maar ook geborgenheid bij me op.
In het boek komen meerdere tekeningen voor, die stuk voor stuk, pijn, verdriet en eenzaamheid uitstralen. De illustraties hebben betrekking op wat er zich afspeelt in het leven van Mary.
Als je de cover ziet, is het meteen duidelijk dat dit geen boek is die je voor de gezelligheid gaat lezen.

Mijn mening:
Daar zat ik dan, met een boek in mijn handen over kindermisbruik. Ik weet het, het was mijn eigen keuze, maar toch viel het zwaar om aan het verhaal te beginnen.
Het is het autobiografische verhaal over misbruik. Het verhaal gaat over
Marie, een tienjarige meisje die dacht niets te zijn. Marie vond haar leven niet de moeite waard, ze had zelfs liever nooit bestaan. Totdat ze een man ontmoete die haar anders deed geloven.

Marie en haar zus Mia schelen 5 jaar, dus als Marie mee wilde op een stapavond, betekende dit dat Mia eerder naar huis moest. Daar was ze natuurlijk niet van gediend, maar Alex, een vriend van Mia, vond het niet erg om Marie tussendoor naar huis te brengen. Zo ging het vanaf nu wel vaker. Mia en haar vrienden waren lekker aan het karaoken in de kroeg en Marie kreeg een lift van Alex. Alex wist haar zo te bespelen dat zij handelingen deed, die niet voor een tienjarige geschikt zijn. Hij bespeelde haar op geraffineerde wijze. Marie voelde zich gehoord en begrepen, maar dat het niet goed was wat Alex deed, daar was ze zich wel van bewust. Maar wat kun je als tienjarige daar tegen doen? Het geheim van Alex en Marie mocht niemand te weten komen, dat had Alex haar wel duidelijk gemaakt.

De ouders van Marie hielpen niet om haar meer zelfvertrouwen te geven, in tegendeel zelfs. Ze waren vaak weg en lieten dan niets van zich horen. Zo kwam het geregeld voor dat Marie de keukenkastjes moest nalopen om te zien of er nog wat te eten was. Marie's jeugd was erg donker en somber. Het verhaal geeft je dan ook regelmatig een somber gevoel en roept boosheid op. Dat een jong meisje zo behandeld kan worden, zonder dat er iemand ingrijpt.
Ook de scholen en leerkrachten zijn nalatig in deze. Marie doorloopt in haar jonge leven zoveel scholen, bijna ieder jaar gaat ze naar een andere school. Pesten, niet passen op de school en daar ging ze weer, weer naar een nieuwe school met nieuwe pesterijen.
Op de middelbare school krijgt Marie een vriend, hij weet niets af van de handelingen die ze met Alex uitvoert. Alex is er dan ook niet van gediend dat ze een vriendje heeft en daar over gelogen heeft. Ze verbreekt de relatie met Thomas, met pijn in haar hart.

Als de ouders besluiten om hun huwelijk een tweede kans te willen geven door op wereldreis te gaan, laten ze Marie achter in een open instelling. Bij familie kan ze niet terecht en bij Alex is juridisch niet mogelijk. Doordeweeks is ze intern en in de weekenden verblijft ze dan bij Alex. Dit is natuurlijk niet vol te houden en ze komt uiteindelijk toch bij haar grootouders terecht.

Als ze een biker leert kennen, Lucas, die lid is van een motorclub, barst de bom helemaal. Haar ouders vinden het maar niets en Marie kiest voor Lucas. Ze woont bij Lucas en zijn ouders, wederom geen ideale situatie. Ook Alex is het hier niet mee eens en straft haar nog zwaarder.
De relatie kent zijn hobbels en is zelf even een tijdje uit geweest, maar ze zijn daarna toch weer samen gaan wonen. Ditmaal hebben ze wel hun eigen stekje, een oud huis, wat nog verbouwd moet worden, dus wonen ze in een caravan naast het huisje.
Na een zwaar motorongeluk, dient Lucas te kiezen voor de motorclub of voor Marie. Hij kiest voor de club en Marie moest weer met hangende pootjes terug naar haar ouders. Toen Marie in het ziekenhuis lag, zijn haar ouders alleen in het begin twee keer geweest, toen duidelijk was dat het niet levensbedreigend was, kwamen ze niet meer. Marie had het gevoel alles kwijt te zijn en werd steeds bitterder. Marie sluit een pact met zichzelf, ze zou nog genegenheid tonen, doen alsof ze liefhad. Maar ze zou het ras haten. Het gehele ras, inclusief zichzelf.

Gelukkig eindigt dit verhaal met een volwassen Marie, die een man heeft leren kennen die haar de ruimte geeft om zichzelf te zijn. Marie is strijdlustig en andere wil helpen. Maar ze wil ook zaken afsluiten en gaat een zaak aanspannen tegen Alex en zijn vriendin Cecile.
Door haar verhaal te vertellen, met details die je de rillingen geven, en aan te geven wat je na misbruik kunt doen, welke wegen je kunt bewandelen en wat dat voor gevolgen heeft voor het slachtoffer, hoopt ze andere  een houvast te geven en inzicht dat het mogelijk is om degene aan te pakken die er voor verantwoordelijk zijn.
Het is geen fijn boek om te lezen, maar toch ben ik blij dat ik het gelezen heb. Mijn ogen zijn weer geopend en ik zal dit verhaal meedragen om zo ooit bij iemand iets te herkennen, een signaal op kan pikken, waar ik iets mee kan doen.
In deze recensie heb ik bewust de handelingen niet benoemd, omdat niet iedereen hier op zit te wachten om zo met je neus op de harde feiten te worden gedrukt. De onderdrukking, eenzaamheid, bitterheid en onzekerheid proef je goed in dit boek. Zoals ik al schreef en wat ook te verwachten is, is het geen fijn boek om te lezen, maar het geeft je wel inzichten en zet je aan het denken.
Ik eindig met een quote van een sterke en strijdlustige Marie!

Quote: “Je moet jezelf leren liefhebben, voor wie je was en wie je vandaag bent. Enkel zo kun je je leven tot het uiterste benutten, je dromen omzetten in bereikbare doelen en eindigen met een zucht van opluchting.”  

Geen tranen voor jou krijgt van mij 3,5 punt.


Lilian

Liefde & bedrog van Jose Vriens

Over de schrijfster:
In 1963 werd ik als José Magielse geboren in Roosendaal, een plaats vlak bij de Belgische grens waar ik nu nog altijd samen met mijn man woon. Voor het schrijven besloot ik de naam van mijn man – Vriens – aan te houden.
Lezen heb ik altijd al gedaan, schrijven eveneens, maar echt iets met dat schrijven doen, is pas in 2000 begonnen. Eerst met kinderboeken, maar al vrij snel ontdekte ik dat mijn hart meer bij de romans voor volwassenen ligt. Ik schrijf vooral boeken die ik zelf graag zou willen lezen. Boeken waarin de spanning niet geschuwd wordt, maar waar ook romantiek aan bod komt.
www.josevriens.nl

Achterflap:
Een jonge vrouw, Nienke Sommers, heeft geen idee wat er met haar vriend is gebeurd als ze opeens niets meer van hem hoort. Hij woont nog altijd bij zijn vrouw, van wie hij had beloofd te zullen gaan scheiden. Als een broer van hem Nienke vertelt dat haar vriend is overleden, stort haar wereld in. Het feit dat ze nog een dochtertje heeft, houdt haar overeind. Alsof het nog niet erg genoeg is, krijgt haar leven opeens een bizarre wending als ze te maken krijgt met zijn weduwe die erachter is gekomen met wie haar man haar bedroog. Ze wordt gestalkt en lastig gevallen door die vrouw, zo erg dat ze om die reden zelfs wil verhuizen.

Mijn mening:
Liefde & Bedrog is het eerste boek van José Vriens dat ik lees, de cover heeft een aandoenlijke foto van een moeder met kind.
Liefde & bedrog wordt bestempeld als familieroman en dat is ook voor mij de beste omschrijving.
Nienke Sommers is een vrouw die ervan overtuigd is dat haar vriend voor haar zijn vrouw zal verlaten, helaas spat deze droom als een zeepbel uit elkaar als ze te horen krijgt dat haar vriend Joep plotseling is overleden. Het rouwen valt haar zwaar omdat ze al jaren een geheime relatie met Joep heeft en dus ook bij haar naasten niet terecht kan met haar verdriet. Veel mensen weten niet eens van het bestaan van Joep af.
Haar dochtertje Jolien geeft de kracht die ze nodig heeft om door te gaan met haar leven. Wanneer de vrouw van Joep, Gonny ontdekt dat haar man een dubbelleven leidde is ze vast van plan deze vrouw het leven zuur te maken.
Beide vrouwen kampen met verdriet, jaloezie, onmacht, vertrouwen en voelen zich bedrogen waardoor ze toch ook in hetzelfde schuitje zitten.
Ondanks dat Gonny en Nienke zich op verschillende manieren uitten en beiden dingen doen die niet door de beugel kunnen voel je toch wel sympathie voor beiden.
Liefde & Bedrog is een verhaal wat zich in de maatschappij met grote regelmaat afspeelt en waar men ook al snel een oordeel over heeft zonder op de hoogte te zijn van de ware toedracht of redenen waarom mensen besluiten bepaalde keuzes te maken in hun leven.

De schrijfstijl is eenvoudig, helaas mistte ik een stukje diepgang, de gevoelens die getracht werden over te brengen kwamen bij mij niet diep genoeg binnen. De emoties van liefde en verdriet die ik vaak bij het lezen van een feelgood kan voelen bleven uit.
Het verhaal zorgde er wel voor dat ik me afvroeg hoe ik zou reageren als ik in hetzelfde schuitje zou komen te zitten als Nienke of Gonny. Ben benieuwd of ik dan in staat zou zijn mijn emoties onder controle te houden, ik denk van niet.

Originaliteit: ***
Schrijfstijl: ***
Plot: ***
Leesplezier: ***
Feelgood gevoel: **

Liefde & Bedrog krijgt van mij een krappe 3 sterren.

Bianca

Om dit boek moest ik huilen...door Fatti

ik zal nooit meer huilen van Nicky Cruz & Jamie Buckingham echt, ik heb het boek in 1982 gelezen en ik heb de hele boek door gehuild... 
om zijn verhaal, hoe mensen zonder het te willen, dingen doen, die ze niet willen en dat sommigen er niets aan kunnen... en ook omdat hij door de kracht van het evangelie van Jezus Christus helemaal veranderd... als je het maar toelaat...


Nicky Cruz, ex-leider van een New Yorkse bende, geeft hier zijn getuigenis voor 5000 jongeren in de Royal Albert Hall in Londen.

"Dit is een opmerkelijk boek. Het heeft alle elementen van een tragedie - misdaad en intrige, plus het grootste van alle bestanddelen: de kracht van het evangelie van Jezus Christus. De eerste helft van het boek vormt de duistere achtergrond voor een aangrijpende ontknoping. 
Ik hoop dat dit boek een grote lezerskring zal vinden, en dat zij die het lezen de Christus zullen leren kennen, die het lege, rusteloze en misdadige hart van Nicky Cruz veranderde en hem tot een legende van deze tijd maakte." - Dr. Billy Graham

Nicky Cruz, een van de hoofdpersonen in de bestseller HET KRUIS IN DE ASFALTJUNGLE, vertelt hier zijn eigen verhaal.

Over elk vergeten heen van Jo claes

Titel: Over elk vergeten heen
Auteur: Jo Claes
Uitgeverij: Houtekiet

Auteur:
Jo Claes (1955) is een Vlaamse auteur, en daarnaast leraar Engels en Nederlands. Hij schreef een aantal novelles en romans en publiceerde bestsellers over mythologie, hagiografie en iconografie.

Voor zijn debuut, de verhalenbundel De Stenen Toren ontving Claes de Debuutprijs. In 2008 verscheen De zaak Torfs, de eerste misdaadroman met de Leuvense inspecteur Thomas Berg als hoofdpersonage. Voor het zevende deel in de reeks, De mythe van Methusalem, won Claes in 2014 de Knack Hercule Poirotprijs. Een jaar later werd het boek bekroond met De Gouden Strop 2015. De jury prees Claes voor zijn gebruik van een aantal klassieke elementen van de thriller, het intelligente verhaal, de spanning, en het met veel vaart en beeldend beschreven verhaal.

Achterflap:
Op een kunstveiling in Antwerpen is hoofdinspecteur Thomas Berg er getuige van hoe een bronzen beeld van Constantin Meunier tegen een recordprijs wordt verkocht. Het beeld stelt de mythologische figuur Psyche voor en dateert van 1894. De nieuwe eigenaar, die toevallig in hetzelfde hotel logeert als Berg, wordt die nacht vermoord en het beeld gestolen.
De belangrijkste verdachte is een Leuvense antiekhandelaar, tot op Valentijnsdag een tweede slachtoffer valt. Zijn hart is doorboord met een pijl en zijn lijk ligt tentoongespreid in de crypte van de man die ooit opdracht gaf om het beeld te maken. In de loop van het onderzoek wordt duidelijk dat het kunstwerk de helft is van een set, Eros en Psyche, waarvoor twee geliefden model hebben gestaan: een meisje uit de Leuvense burgerij en een joodse jongeman die tijdens de Tweede Wereldoorlog aan de Gestapo werd verraden.

Het oude liefdesverhaal, de moord op Valentijnsdag, de pijl in het hart... alle elementen lijken erop te wijzen dat de dader doelbewust de mythe van Eros en Psyche kopieert, tot er een derde dode valt en Berg beseft dat er nog iets veel gruwelijkers aan de hand is.

Mijn mening:
Tijdens een kunstveiling in het veilinghuis Bernaerts te Antwerpen komt een bronzen beeld onder de hamer. Het gaat om de mythologische figuur Psyche. Er zijn meerdere bieders die tegen elkaar opbieden en de prijs opdrijven. Het beeld gaat dan ook voor een aanzienlijk hoog bedrag naar de nieuwe eigenaar. Thomas Berg, hoofdinspecteur bij de Leuvense Federale politie, is aanwezig tijdens de veiling. Het toeval wil dat de nieuwe eigenaar van het beeld in hetzelfde hotel als hem overnacht.
Die nacht wordt het beeld ontvreemd en de nieuwe eigenaar om het leven gebracht. Een antiekhandelaar, een oude bekende van Berg, is de hoofdverdachte van de moord en diefstal. Totdat er op Valentijnsdag een tweede moord plaats vind. Het slachtoffer wordt op een crypte met een pijl in zijn hart aan getroffen. De crypte is van de oorspronkelijke opdrachtgever van het ontvreemde beeld.
Thomas komt er achter dat het beeld oorspronkelijk een duo vormde, namelijk “Eros en Psyche”. Dit duo verwijst naar een oud liefdesverhaal, tussen twee geliefden die niet samen mochten zijn. Helene Bervoets, een meisje uit de bourgeoisie, stond model voor het beeld Psyche en Aaron Singer, een joodse man, die verraden werd in de tweede wereld oorlog, stond model voor Eros.
Het lijkt erop dat er een moordenaar bezig is die de geschiedenis van Eros en Psyche imiteert. Maar als  er een derde dode valt wordt het duidelijk dat het allemaal nog veel erger is dan gedacht.

Thomas Berg gaat zoals gewoonlijk met de zaak naar bed en staat ermee op. Zijn eigen leventje komt dan haast tot stilstand. Het hele verhaal over de verboden liefde tussen twee mensen, zet hem ook aan het denken over zijn eigen liefdesleven. Zijn relatie met de mooie Tatyana, met wie we kennis hebben gemaakt in Voor wie de klok slaat. Maakt deze hele geschiedenis een heuse romanticus wakker in Thomas Berg?

Jo Claes heeft met dit boek wederom een pareltje afgeleverd. Het is steeds opnieuw genieten van de gebeurtenissen, vrouwen en mythes die op Thomas Berg pad komen. De mythe en geschiedenis van het beelden duo word goed uit een gezet en na de tweede moord bouwt de spanning verder op en laat het je niet meer los tot aan het einde. De boeken van Jo Claes zijn niet meer weg te denken uit mijn boekenkast. Na mijn eerste kennis making via het boek De mythe van Methusalem, ben ik al zijn werken met Thomas Berg gaan lezen (in de juiste volgorde) en nu wacht ik steeds met smacht op zijn volgende boek. Dit is het 10e boek met Thomas Berg in de hoofdrol en van mij mogen er nog vele volgen.

Waardering:
Plot: 5
Schrijfstijl: 5
Originaliteit: 5
Psychologie: 5
Leesplezier: 5
Spanning: 4


Ik geef “Over elk vergeten heen” 5 punten 

Tijgermelk van Stefanie de Velasco

Titel: Tijgermelk (roman)
Auteur: Stefanie de Velasco
Vertaler: Marcel Misset
Pagina’s: 224
Uitgeverij Signatuur
ISBN: 9789056724986
Datum van uitgave: augustus 2014





Nini en Jameelah scheppen hun eigen wereld en ze kleuren die met hun eigen taal en wetten. Hun vriendschap compenseert het gemis aan ouderliefde en zolang ze samen zijn, voelen ze zich onkwetsbaar. Dan zijn ze getuige van een gewelddaad in de familiesfeer en dat verandert alles.

Tijgermelk
 is het romandebuut van Stefanie de Velasco. In de van oorsprong Duitse roman worden alle regels aan de laars gelapt door hoofdpersonen Jameelah en Nina. Niet alleen inhoudelijk, maar ook wat betreft de vorm. Zo wordt er niet aangeduid dat zinnen uitspraken zijn. Aanhalingstekens bestaan niet. Waarom zouden ze ook wel? Iemand heeft ze ooit bedacht, waarom kan die regel dan niet worden onontdacht? Neem de moeite om te wennen aan de schrijfstijl en je zult merken dat je er uren plezier aan beleeft.

Woorden bestaan alleen maar omdat je erin gelooft, anders zouden woorden helemaal niet bestaan.


De coming-of-ageroman is doordrenkt met humor die wellicht aan de oudere generaties voorbij gaat. Zelfs ik (20) herkende mij niet in bepaalde uitspraken en gedragingen, zoals:

(...) maar ik heb geen zin om met Anna-Lena Taboe te spelen, dus begin ik mee-eters op Nico's rug uit te drukken, dat is veel leuker.

Wat vies, zegt Anna-Lena, hou eens op, daar krijg ik herpes van.

Jij krijgt overal herpes van, zegt Lukas.

Is this book even serious? dacht ik terwijl ik op adem moest komen van het lachen. In dit boek brengt Stefanie de razendsnelle verandering in de verschillende generaties erg goed over. Juist die generatiekloof maakt dit kinderlijk geschreven, filosofische boek grappig en ook ontroerend. Ontroerend, want de personages zijn zo beschadigd dat ze zelf niets eens doorhebben dat ze beschadigd zijn. Ze groeien beschadigd op, te beschadigd, zodat je als lezers haast een traantje wegpinkt om de treurige gedachten van Nina en Jameelah.

4 sterren

Plot                 4
Leesplezier      4
Schrijfstijl       3,5
Originaliteit    4,5
Psychologie    3,5


Zelf lezen? Hier kun je het boek bestellen

Zoeken in deze blog

Droom naar de toekomst van Rina Stam

  Droom naar de toekomst is het tot de verbeelding sprekende slotstuk van de spirituele Rode Draad Trilogie   Flora woont alleen in Spanje...