Leesweek van Ink

Ik ben het boekje Dertig dates cadeau aan het lezen. Geen thriller nee, maar ook geen chicklit. De schrijfster heeft werkelijk voor haar verjaardag aan alle vrienden en familie een date gevraagd. Zo kreeg ze 31 papiertjes met naam en telefoonnummer. Grappig om te lezen hoe het haar elke keer vergaat, maar ook boeiend hoe ze tussendoor beschrijft hoe in 2016 een vrouw met vele dates als een regelrechte slet gezien wordt. En men in de omgeving erg bang is dat ze over zal blijven.

Ik had ook kinderboek Hotel de grote L ( zo heet het echt) van Sjoerd Kuijper gelezen. Wat heb ik gelachen en wat kwam ik veel zinnen tegen die ik zo in Quote plaatjes kon zetten. Echte aanrader dit boek.

Met Alex en mijn favoriete agent was ik ook nog naar Amsterdam getreind, waar Max van Olden zijn nieuwe boek gepresenteerd werd. Leuk relaxed was het in het gebouw van Ambo|Anthos. Ik zat er nog even met knalrode konen op een gegeven moment. Tijdens de speech van Max richtte hij voor de hele zaal mensen eerst het woord tot Marlen Beek-Visser, vervolgens tot Pjotr Vreeswijk en ten slotte tot mij. Echt, ik glim nu nog. Mooie woorden over de site die mij nog steeds trots laten glimmen.
Het boek van Max heb ik al eerder gelezen. Het gaat over een man die 20 jaar lang verbitterd rond loopt om wraak de nemen op de moordenaar van zijn zoon.
Helaas was het op een maandagavond en daardoor moesten we weer op tijd terug naar de trein. Het voorstel om nog even lekker wat te drinken in een kroeg moesten we overslaan.
De trein reis duurde een uur langer dan gepland dus ik kon wel lekker lezen.

Samen met een oud klasgenoot ben ik Moonlight in het filmhuis gaan kijken. Het filmhuis toont films die wat trager maar vooral vaak mooier en ontroerende zijn als de doorsnee films. Deze film toont drie fases in het leven van een homoseksuele man in een achterbuurt. De drie fases worden gespeeld door drie verschillende acteurs. Er wordt subliem geacteerd. Maar na afloop wisten we niet goed wat onze mening was.

In een avond las ik zaterdagavond nog het boek van Jef Rademakers Moef ga ga. Een roman. Ik vond er niks aan. Heb hem wel uitgelezen.

Het wordt tijd voor een vette thriller. Ik ben nu nog aan het rondkijken welke het gaat worden.
Leuke plannen heb ik, naast dikke 30 uur werken trouwens. Ik ga uit eten met twee dames die ik leerde kennen tijdens het sollicitatiegesprek van mijn huidige baan. We noemden ons de drie musketiers. Sleepten elkaar door het studeren en trainen heen. We mochten starten in de baan. De andere twee zijn inmiddels gestopt. Helaas. In toevallig gezamenlijke pauzes konden we even sparren of mekkeren hoe rot we het hadden. Tijdens het etentje ben ik nog de enige die mag mekkeren. Vind ik dan.
Ook nog een filmpje pikken. Ik heb namelijk een filmabonnement voor 4 maanden gewonnen. Vrienden hebben mij getagd bij een actie en zodoende mag ik alle films gaan kijken die ik wil. Helemaal niet vervelend.

Voor nu: veel leesplezier voor een ieder. Mocht je een goede tip hebben, dan hoor ik hem graag.

Houdoe, Ink

Recepten voor liefde en moord

Nieuwe culinaire detectiveserie uit Zuid-Afrika!

Tannie Maria is een weduwe van middelbare leeftijd die van koken én lekker eten houdt. Als culinair columniste deelt ze haar liefde voor koken in de plaatselijke krant, totdat de Karoo Gazette besluit dat er meer behoefte is aan een rubriek waarin advies over liefdesperikelen wordt gegeven in plaats van ideeën voor de lunch of het avondeten.

Tannie Maria is niet blij met de verandering, maar komt er algauw achter dat ze best goed is in het helpen van mensen en er nog van geniet ook. Natuurlijk blijft ze, als ze maar even de kans krijgt, haar recepten en culinaire adviezen delen!

Terwijl ze mensen helpt met hun problemen moet Tannie Maria uiteindelijk ook haar eigen problemen onder ogen zien, vooral wanneer de moeilijkheden van de mensen die ze helpt haar doen denken aan haar eigen verleden, zoals de brief van de vrouw die weg wil bij de man die haar mishandelt.

Als er een vrouw wordt vermoord, raakt Tannie Maria met gevaar voor eigen leven betrokken bij het onderzoek, ondanks de verwoede pogingen van een aantrekkelijke rechercheur om haar te beschermen. Plotseling is deze praktische, nuchtere vrouw verwikkeld in iets veel duisterders dan het perfectioneren van haar recept voor chocoladetaart.

LOF:

`Bij pagina 10 begint het water je in de mond te lopen, maar je kunt gewoonweg niet stoppen met lezen om Tannie Maria’s recepten te gaan uitproberen voordat je de allerlaatste pagina hebt omgeslagen. Een hartverwarmende culinaire detective waarvan het water je in de mond loopt.’ – Marita van der Vyver, schrijfster van Koud opgediend

‘Als je een levendig, spannend, vermakelijk (en smakelijk) verhaal wilt lezen dat zich afspeelt in een boeiend deel van Zuid-Afrika, dan is dit hét boek voor je. Een zeer geslaagde debuutroman.’- Alexander McCall Smith

‘Een heerlijk, lief en grappig debuut. Het verhaal pakt stelt de wereldwijde kwestie van mishandelde vrouwen aan de kaak en legt tegelijkertijd de schoonheid en problematiek van Zuid-Afrika bloot. Daarnaast zorgen de recepten ervoor dat je onmiddellijk wilt gaan koken.’ Sterrecensie Kirkus Reviews, die het boek uitriep tot een van de beste boeken van 2015

‘Dit lijkt misschien een ontspannende thriller – en het is inderdaad grappig en lief – maar er zit ook een rafelrandje aan en het gaat de ingewikkelde vraagstukken die spelen in de Zuid-Afrikaanse geschiedenis en het grote probleem van huiselijk geweld niet uit de weg. Een culinaire en taalkundige verrassing, vol recepten en snufjes Afrikaans.’ – The Bookseller

Even geduld tot april!

Jayne Ann Krentz met Vertrouw niemand

Over de schrijver:

Jayne Ann Krentz (1948) heeft al meer dan 50 New York Times-bestsellers geschreven. Er zijn ruim 35 miljoen van haar boeken in druk. Ze woont met haar man Frank in Seattle, Washington.

Achterflap:

Grace Elland is de toegewijde assistente van motivational speaker Sprague Witherspoon. Als ze zijn levenloze lichaam vindt, met een lege fles wodka ernaast, wordt ze teruggeworpen naar haar eigen donkere verleden. Grace keert terug naar haar geboorteplaats en probeert alles wat ze heeft geleerd over 'positief denken' in de praktijk te brengen - iets dat ze maar met moeite kan opbrengen tijdens de vreselijkste blind date ooit met investeerder Julius Arkwright. Grace en Julius hebben werkelijk niets met elkaar gemeen, maar de ex-marinier beschikt over diverse eigenschappen die haar wel eens van pas kunnen komen. Want is hij niet de perfecte man om haar te helpen als blijkt dat ze een stalker heeft?

Mijn mening:

Als liefhebber van boeken met zowel spanning als romantiek was ik best nieuwsgierig naar Vertrouw niemand. Het eerste boek van Jayne Ann Krentz wat ik lees en ik heb genoten.

Grace Elland komt door het overlijden van haar werkgever van de een op de andere dag samen met haar twee collega’s Millicent en Kristy zonder werk te zitten. De drie vrouwen hebben een goede band met elkaar opgebouwd maar als snel rijst de vraag of deze band wel zo goed is als hij lijkt? Julius probeert Grace te ondersteunen als blijkt dat ze rare mails ontvangt die erop duiden dat iemand haar stalkt. Samen gaan ze op onderzoek uit als blijkt dat er een link is naar het verleden van Grace. Grace is erop gefixeerd alles wat op je pad komt een positieve draai te geven en het lukt haar moeilijk om Julius dit ook in te laten zien. Julius is een voortvarend zakenman die van nature niemand vertrouwt, dit in tegenstelling tot Grace die juist iedereen het voordeel van de twijfel geeft.

Samen vullen ze elkaar prima aan en maken dankbaar gebruik van elkaars kwaliteiten.

Krentz heeft een prettige schrijfstijl waar je af en toe best een kriebel bij voelt. Er is echter ook voldoende aandacht voor een spannend verhaal, zeker niet te zoetsappig wat mij betreft.

Vertrouw niemand is zeker een aanrader voor de liefhebbers van Nora Roberts, het bevat voldoende spanning, liefde, is niet te ingewikkeld en heeft een mooi einde.

Originaliteit: ***

Schrijfstijl: ****

Plot: ****

Psychologie: ***

Spanning: ****

Vertrouw niemand krijgt van mij dik een verdiende 3,5 ster!

Bianca 

Ijsblauw van Lineke Breukel

Titel: IJsblauw, Het Instituut
Auteur: Lineke Breukel
Uitgeverij: Village
358 pagina's

Eveline Maria (Lineke) Breukel-van Rossum ( 1961) schreef een boek over haar emigratie naar Zweden en een literaire thrillertrilogie.
Zij werd in het verleden meerdere malen gestalkt. Vooral haar emoties en de manier waarop zij zich hiertegen sterkte, heeft Breukel in haar thrillertrilogie Vluchtspel verwerkt.
In 2012 emigreerde Breukel met haar gezin naar Zweden. Over deze stap schreef zij de boeken Zweedse Buren en Rare Jongens die Zweden.
Naast schrijfwerk houdt Lineke Breukel zich als coach parttime bezig met het begeleiden van probleemjongeren in een tehuis in Eksjö.

Wanneer Eva-Lin Wagner zichzelf in het Amsterdamse Vondelpark vindt, blijkt ze ontdaan van elke herinnering uit haar leven. Zoekend naar haar eigen identiteit, komt ze terecht in een gewelddadige wereld waar de strijd om absolute macht de boventoon voert. Met kunst- en vliegwerk weet ze te overleven, maar naarmate ze dieper doordringt in haar oorspronkelijke verleden, ontdekt ze dat haar nieuwe identiteit op alle fronten botst met de persoonlijkheid die zij denkt te zijn geweest.

De cover straalt meteen iets ijzingwekkend uit. De koude blauwe letters en een ontblote vrouw in een soort van couveuse maken me meteen nieuwsgierig, wetende dat deze vrouw waarschijnlijk haar hele identiteit ontnomen is.

Na het lezen van de eerste hoofdstukken zit je al snel in een bepaalde flow waar je niet uit kunt komen. Vliegensvlug neem je elk situatie waarin Jane (alias Eva-Lin) zich bevindt over, en het is alsof jezelf op de vlucht slaat. Niet wetende wie ze nog kan vertrouwen, waar ze nou eigenlijk vandaan komt of bij wie ze nou daadwerkelijk hoort volg je de weg van Lin.
Een zoektocht die tot elk detail (had wat mij betreft iets minder gemogen) beschreven wordt. De spanning wordt goed opgevoerd en hierdoor weet de auteur je stevig vast te houden in haar boek.

De personages staan als een huis en zijn krachtig genoeg om in de volgende boeken door te laten spelen. En spelen doen ze, niet alleen met gevoelens, maar duidelijk ook met alles dat met natuurlijke mensheid te maken heeft.
Ben benieuwd hoe het instituut zijn voortzetting beleeft in het volgende deel.
Eva-Lin laat me verrassen. Groetjes aan Akki.


Plot: 3,5
Schrijfstijl: 3
Originaliteit: 4
Psychologie: 4
Leesplezier: 3,5
Spanning: 4

Ik geef IJsblauw, Het Instituut 3,5 sterren.

Danielle

Halleluja - Annelies Verbeke

Titel: Halleluja

Auteur: Annelies Verbeke

Uitgever: De Geus
ISBN: 9789044538069

Gepubliceerd: Januari 2017

Samenvatting

In de vijftien verhalen van Halleluja ontdekken de personages dat elk begin een einde in zich draagt en dat een einde vaak, maar niet altijd, een nieuw begin inluidt. Annelies Verbeke is hier op haar best en weet zoals altijd verrassende en verontrustende situaties te creëren. Een verhalenbundel over onvermijdelijk verlies en de lastige lokroep van de schone lei.

De Auteur

Annelies Verbeke (België, 1976) debuteerde met de internationale bestseller Slaap! (2003). Eerder verschenen van Verbeke bij De Geus Reus, Groener gras, Wakker, Vissen redden, Veronderstellingen en Dertig dagen. Met Sanneke van Hassel stelde ze de bloemlezing Naar de stad samen. Verbeke ontving voor haar roman Dertig dagen (2015) de Opzij Literatuurprijs, de NRC Handelsblad Lezersprijs en de F. Bordewijkprijs voor beste roman van het jaar.
www.anneliesverbeke.be

Website: www.anneliesverbeke.com/

Wat ik ervan vond

De korte verhalen in Halleluja slaan het creëren van een driedimensionaal personage geheel over omdat er veel moet worden verteld in weinig tijd. Een stream of consciousness-vertelstijl moet de belevingswereld van de personages weergeven terwijl je ook de indruk krijgt van het begin of einde waarmee diegene wordt geconfronteerd, zoals wordt genoemd op de achterflap.

In het eerste verhaal, Huilbaby, lukt dat heel goed, vooral omdat het idee erachter zo aanspreekt (als ik zeg wat dat is, verpest ik ben ik bang het hele verhaal). Dit verhaal is waarschijnlijk toch wel mijn favoriete van het stel en ook echt een vondst.

Misschien dat de daaropvolgende verhalen daarom zo tegenvallen. Een jongeman die net uit de gevangenis komt, een uitgehuwelijkte vrouw, een professor die aan de vooravond staat van zijn pensioen, een vrouw die op een ochtend wakker wordt en in een beer is veranderd – je wordt meegenomen naar situaties die je je maar een beetje of helemaal nooit hebt kunnen voorstellen maar ook bizarre situaties. Situaties waar je maar op moet komen als auteur om ze vervolgens neer te pennen. In die opzet is Verbeke absoluut geslaagd. De verhalen in Halleluja zijn ook echt geen slechte of slecht geschreven verhalen, mede door de vertelstijl, van voort pruttelende gedachten die goed te volgen zijn, lees je er met een ruk doorheen, maar heel bijzonder zijn ze niet. Ze waren voor mij in elk geval iets te eenvoudig, iets te subtiel misschien. Een aha-erlebnis hoef je er niet bij te verwachten. Een enkele keer had ik zelfs het idee dat een verhaal al eens beter was gedaan door een ander.

Mijn conclusie is dat Halleluja een bundel is met aardige, soms erg aparte verhalen, die leuk is om eens tussendoor te lezen.

Originaliteit: 3.5
Schrijfstijl: 3.5

Psychologie: 3
Leesplezier: 3.5
Conclusie: 3

Yfke Brandhout

Quote uit Hotel de grote L

Quote

Witte raaf van Bram Dehouck

Titel: Witte Raaf
Auteur: Bram Dehouck
Uitgeverij: De Geus
253 pagina's

Bram Dehouck (1978) gaf met De minzame moordenaar (2009) zijn schrijverscarrière een bliksemstart. Hij won er in 2010 zowel de prestigieuze Gouden Strop als de Schaduwprijs voor het beste spanningsdebuut mee. Met Een zomer zonder slaap (2011) zette Dehouck zijn succes door en won hij ook De Gouden Strop 2012. Inmiddels zijn de filmrechten van deze thriller verkocht aan Shooting Star (dat eerder Sonny Boy verfilmde) en is een Duitse vertaling aanstaande. In het najaar van 2012 verscheen Dehoucks derde thriller, Hellekind.

Nick Farkas is een man om naar op te kijken. Iemand bij wie je in de buurt wilt zijn. Een en al charme, stijl, uitstraling. Zijn cv is een opsomming van successen. Nick Farkas is een witte raaf. Dat zegt hij niet zelf, zo wordt hij genoemd. Door hooggeplaatste mensen. Andere mensen, zij die wat langer met hem samenwerkten, vertellen een ander verhaal. Over manipulatie en intimidatie, over misbruik en regelrechte leugens. Over luchtkastelen en een opgeblazen zelfbeeld. Maar komt hoogmoed dan niet voor de val? Nee, Nick Farkas valt niet. Want hij blijft nooit lang op dezelfde plaats. Als de grond te heet wordt, spreidt hij zijn vleugels. Nu is hij weer geland. Een nieuwe baan, een nieuw begin. Misschien zal het deze keer anders gaan. Misschien komt Nick Farkas deze keer eindelijk zichzelf tegen.

Het verhaal is uit drie delen opgebouwd. Het eerste deel beschrijft het moment dat Nick Farkas in het bedrijf van Scherpezeel wordt aangenomen om de zaken qua marketing en communicatie weer een beetje op orde te zetten. Hierbij gebruikt hij al zijn charme bij de goedgelovige medewerkers en zijn intimidatie kracht bij diegene die hem vanaf het begin wantrouwen. Stefanie hoort bij de laatste categorie en loopt hierdoor vast in het beleid dat er volgens Nick moet veranderen. Vol walging lees ik dit deel en heb ik al een bloedhekel aan het personage Nick.

Dan springt het verhaal opeens over in deel 2 en ben ik even alle spanning kwijt. Er blijkt een overval te zijn geweest in het huis van Nick Farkas. Hierbij start het rechercheteam onder leiding van Tess en Wolkers het onderzoek om de dader te vinden. Al snel wijzen alle vingers naar één dader. Ondanks dat getuigenverklaringen nog een verdachte op het oog hebben. Want wie is die man die daar tegenover het huis onder de luifel stond vlak voor de overval? Ook Tess voelt de beklemmende intimidatie van Nick die haar wil overtuigen van de gewelddadige overval waarvan hij slachtoffer is geworden. Gelukkig weet Tess zich los te maken van de manipulatie die Nick probeert door te voeren.

Tot slot wordt in het derde deel de rechtszaak behandeld waarbij je hoopt dat de rechter en de juryleden tot een definitief besluit komen en de dader achter slot en grendel weten te brengen. Of is er toch nog een andere verdachte die de waarheid achterhoudt?

Waarbij ik in het eerste deel helemaal aan het boek vastgebonden zat viel dit helaas weg in deel II en III. Ik vond de delen wat rommelig overkomen en het leek wel of het allemaal zo beknopt mogelijk beschreven moest worden. Voelde ook de spanning en walging voor Nick die in het eerste deel echt in me waren gekropen niet meerterug komen. Ik had graag gezien dat het verhaal zich af was blijven spelen op het werk van Stefanie en niet verplaatst was naar een gezinsdrama bij Nick. Het plot was dan ook niet verrassend te noemen en maakte het einde tot een simpele afronding.

Plot: 3
Spanning: 3,5
Leesplezier: 3,5
Psychologie: 3
Schrijfstijl: 3

Ik geef Witte Raaf 3 sterren.

Daniëlle 

Diabolik van Tom Thys

Titel: Diabolik
Auteur: Tom Thys
Uitgeverij: Zilversspoor
370 pagina's

Tom Thys debuteerde met de verhalenbundel “Volmaakt monster”, gelauwerd door internationaal gepubliceerd auteur Thomas Olde Heuvelt (Hex, Harten Sara) en horrorschrijver Anthonie Holslag. Inmiddels werden verschillende van Thys’ verhalen vertaald naar het Engels en gepubliceerd in magazines als Massacre, Under the Bed en Night to Dawn.
Met het titelverhaal van zijn nieuwe bundel, Diabolik, sleepte Thys een nominatie voor de prestigieuze EdgeZero award in de wacht.


Diabolik is een afspiegeling van onze duistere verlangens, onze verborgen obsessies, de ware kleur van onze ziel, zonder maskers, zonder grenzen. Deze observatie valt uiteen in twaalf verhalen waarin de personages in een neerwaartse spiraal van geweld, seks, middelenmisbruik en normvervaging terechtkomen. Kunst en expressie blijken telkens de drijfveer die hen naar de afgrond van de samenleving dwingt.’


Diabolik is een bundel van 12 verhalen, die er niet om liegen, waarbij je vanaf het eerste verhaal de smaak van bloed al in je mond proeft.

Zo waan je je in het eerste verhaal meteen in een psychologische verwikkeling van je eigen mindset. Met de totale verwarring alom.
In het verhaal ‘sterven op celluloid’ wordt je meegenomen naar de schaduwwereld die elke stad heeft, maar die nooit in beeld wordt gebracht. Noah is de personage die je laat meekijken door het oog van de camera in deze lugubere wereld. Gelukkig ligt dit verhaal niet open en bloot op straat, want dan zou je geregeld een los hoofd tegenkomen midden in een woonwijk.

In het verhaal ‘voor eeuwig’ lijkt de kunst de realiteit te overtreffen, of de realiteit de kunst.
Een meeslepend verhaal over een man die,  zijn obsessie om een realistisch kunstwerk neer te zetten, tegengehouden moet worden. Om dit te realiseren zal nog één iemand slachtoffer moeten worden  om zijn kunstwerk compleet te maken.

Zo heeft elk verhaal zijn eigen setting, zijn eigen personages, zijn eigen kunstzinnige en expliciete beschrijvingen. Als horrorliefhebber ga je zeker van dit boek smullen.
En voor menigeen is dit een absolute aanrader, wil je eens iets out of the box lezen.
Elk verhaal is los van elkaar te lezen. En stop niet totdat je bij de laatste bladzijde bent gekomen, want met als afsluiter ‘Diabolik’  zou je  dan absoluut de kers op de slagroomtaart missen.
Tom Thys heeft me in een verhalenbundel getrokken waarvan ik niet los kon komen, de drang naar elk volgend  verhaal bleef aan me kleven. Dit smaakt naar meer hoe luguber dit ook moge klinken.


Plot: 4
Spanning: 4
Leesplezier: 4
Schrijfstijl: 4,5
Psychologie: 4,5


Danielle

In naam van de vader van Toni Coppers

Titel: In naam van de vader

Auteur: Toni Coppers

Uitgeverij: Manteau

325 pagina’s

Over de schrijver:

Toni Coppers (1961) creëerde met zijn speurder Liese Meerhout een sympathiek en herkenbaar personage. Niets is ooit, het eerste boek in de reeks rond Liese Meerhout, werd genomineerd voor de Hercule Poirotprijs 2008. De geheime tuin, Iris was haar naam en Dood water ontvingen een Diamanten Kogelnominatie. Met Dood water won Toni Coppers ook de Hercule Poirotprijs en werd hij genomineerd voor De Gouden Strop. In 2015 bekroonde het publiek hem met de publieksprijs Hercule Poirot voor De vleermuismoorden. De misdaadreeks ‘Coppers’ op VTM, naar zijn boeken, was een succes.

Achterflap:

Een zaterdagnacht, begin juni. Luc Michiels, een werkloze havenarbeider, wordt in ware maffiastijl geëxecuteerd. Op hetzelfde ogenblik, verlaat Isaura de Mey, de negentienjarige dochter van een rijke vastgoedmagnaat, een exclusief polo-event in Brasschaat. Ze neemt een overdosis en pleegt zelfmoord.

Al vrij snel komen commissaris Liese Meerhout en haar team erachter dat Michiels een informant was voor de collega’s van de drugssectie. Werd Michiels verraden? Zit er een mol bij politie?

Seppe, het elfjarige zoontje van Michiels, is in de nacht van de moord teruggevonden op straat en spreekt sindsdien niet meer. Wat heeft de jongen gezien?

Liese bijt zich vast in de zaak en onderzoekt ook de zelfmoord van Isaura de Mey, wat niet naar de zin is van haar bazen. Ten huize de Mey, in hun imposante villa, treft ze een compleet ontwricht gezin aan, waar meer dan één geheim de relaties verziekt. Dan duiken er vreemde mannen op in de buurt van Seppe. Liese en haar team doen er alles aan om de dreiging weg te nemen, maar niet veel later is de kleine Seppe verdwenen…..

Wat ik van dit boek vind:

De cover van het boek doet maffia-achtig aan en dat spreekt mij niet zo aan. Ik begon dus een beetje wantrouwig de achterkant te lezen. Het verbaasde mij daar een vrouwelijke hoofdrolspeelster tegen te komen. En hoewel dit alweer het zoveelste boek in de reeks is, heb ik nog nooit iets gelezen van deze schrijver.

Het boek begint met de gewelddadige moord op Luc Michiels en de zelfmoord van Isaura de Mey. Twee op zichzelf staande zaken, zo lijkt het. Hoewel de overdosis van Isaura echt zelfmoord lijkt te zijn, vinden Liese en haar team ook sporen van wat een worsteling kan zijn geweest. Daarentegen is het bij de andere zaak snel duidelijk dat Luc Michiels slachtoffer is geworden van een brute moord. Zijn zoontje Seppe wordt alleen op straat aangetroffen en zegt geen woord meer. Alleen het hoognodige. Dan wordt duidelijk dat Luc Michiels informant van de drugspolitie was en dat Seppe misschien meer gezien heeft dan goed voor hem is. Liese en haar team doen verwoede pogingen achter de waarheid te komen. Maar brengen ze Seppe daarmee niet in gevaar?

Het verhaal heeft een actueel karakter en ik kan mij goed inleven in de hoofdpersonen van het boek. Toch heb ik een heel dubbel gevoel bij dit boek. De schrijfstijl is lekker. Niet al te lange zinnen en in een conversatietaal geschreven. Dat leest in ieder geval lekker weg. In het eerste deel van het boek gebeurt er relatief veel waardoor ik eigenlijk blij verrast was. Toch krijg ik al snel een rare bijsmaak van Liese. Ze is bij vlagen brutaal en ongeduldig en daarmee zet ze voor mij de verkeerde toon neer. Dan is er een groot deel van het boek waarin op zich wel zaken duidelijker worden, maar waar de spanning ver te zoeken is. Ik vond het op sommige punten gewoon saai. Zelfs het plot zag ik in grote lijnen van mijlenver aankomen en was naar mijn idee niet spannend. Ik geloof niet dat ik groot fan ben geworden van Toni Coppers.

Waardering:

Plot: 3

Schrijfstijl: 4

Originaliteit: 3

Psychologie: 3

Leesplezier: 3

Spanning: 3

Ik geef In de naam van de vader 3 sterren.

Leontine