Het hart van de adelaar van Emmelie Arents

 Het hart van de adelaar is een heerlijke young adult die je onmiddellijk mee trekt in een wereld van magie, haat en liefde. 

Wanneer Joana Sky onterecht veroordeeld wordt voor het uitspreken van een Hartbewerking stort haar wereld in. Eigenlijk wil ze niets te maken hebben met haar gevreesde talent, maar wanneer ze onverwacht gered wordt van de dood komt ze terecht in het hol van de leeuw. In het paleis van koning Damon ervaart ze opnieuw vernedering, schaamte en pijn.  Wanneer ze de koning zijn familie beter leert kennen, ontdekt ze hun totaal verschillende karakters. Joana moet voortdurend balanceren op een koord om te overleven in deze harde omgeving. Binnen de paleismuren maakt ze ook vrienden en is niet alles kommer en kwel. 

Damon zorgt ervoor dat ze getraind wordt om zijn vijand te verslaan. Ze leert om haar krachten te gebruiken en te  beheersen. De wrede koning wil van haar immers een wapen maken om het leger van de rebellen, de Adelaars aan te vallen. 

Joana komt terecht in een wereld waar macht zorgt dat mensen zichzelf niet durven zijn. Al snel blijkt dat de koning misschien wel de man is die schrik aanjaagt,  anderen breekt en voor niets terugdeinst . Of zijn de Adelaars toch de boeman ? 

Stilaan wordt duidelijk dat niet iedereen te vertrouwen is en dat niemand is wie hij lijkt.

Dan barst de strijd los en is het aan Joana om een kant te kiezen. Zal deze stoere jongedame haar hart breken of is er een betere toekomst weggelegd voor haar? Kan zij zich bevrijden van haar onzichtbare ketens of is ze gedwongen te doen wat anderen eisen van haar? En welke rol vervullen de prinsen in dit verhaal? 

Het hart van de adelaar is een waanzinnig mooie hardcover vol prachtige kleuren en kunstzinnige details. 

Emmelie Arents mag dan wel pas haar debuut geschreven hebben, het is onmiddellijk duidelijk dat zij de gave heeft om een goed opgebouwd en vlot lezend fantasierijk verhaal te bedenken. Ze slaagt erin om me vanaf het afschuwelijke begin de emotie en onmacht van de sterke vrouwelijke hoofdfiguur te doen voelen. Later leef ik ook mee met de angsten en dromen van de andere personages. De debutante slaagt erin om me zelfs te doen begrijpen waarom ook sommige slechte karakters handelen zoals ze doen.

Het tempo van dit boek ligt hoog en zorgt echt voor een goede spanningsboog , maar het tweede deel waarbij ik de belevenissen ervaar door de ogen van verschillende personages had uitgebreider mogen zijn. Nu wordt de actie gedoseerd en er wordt opgebouwd naar een spetterende finale met een doordachte plot, maar dit verhaal had zeker uit meerdere delen mogen bestaan. 

Het hart van de adelaar heeft het thema magie origineel uitgewerkt en leest als een trein. Met  karakters die een donkere en lichte kant bezitten , korte hoofdstukken en een fascinerend verhaal vol verbeelding is dit duistere sprookje een aanrader voor een groot publiek. 

 Het is duidelijk dat in dit verhaal de nadruk duidelijk ligt op de gevoelens en het gedrag van de personages. Door de   beeldende schrijfstijl krijg je ook meer informatie over Tuvalon. Toch is het vooral de uitwerking en evolutie  van de karakters die ervoor zorgen dat Het hart van de adelaar zo meeslepend is . De ervaringen van Joana en de anderen raken, vertederen en soms doen hun avonturen me naar adem happen. 

Het hart van de adelaar is een grimmige, maar ook sprookjesachtige young adult fantasy van een beloftevol nieuw schrijftalent. Door enkele onverwachte plotwendingen en een donkerder verhaal, waar wreedheid naast vriendschap en liefde staat, verrast dit fascinerende verhaal en word ik onherroepelijk meegesleurd in deze wereld van betovering en rivaliteit. 

Fany

 

Titel: De kinderen van het klooster

Auteur: Sandrine Dastombes

Uitgeverij: Xander Uitgevers. BV

Publicatiedatum: juli 2020

Recensie door: Tamara

Sterren: 3

 

In het kleine dorpje Crest staat al sinds mensenheugenis een klooster dat alleen door vrouwen wordt bewoond. Als de jonge politieagent Benoit daar vlakbij een slingerende Peugeot aanhoudt, gedraagt de bestuurder zich verdacht. Op de achterbank zit een verward kind, dat roept dat de vrouw achter het stuur niet haar moeder is… Benoit weet op dat moment nog niet dat hij aan het begin staat van de grootste zaak van zijn leven en dat het geheimzinnige klooster er een centrale rol in speelt. De lugubere waarheid over de groep vrouwen komt op akelige wijze naar boven als er een reeks verminkte mannenlichamen wordt opgegraven.
Een verhaal dat zich afspeelt in een duistere maar levensechte wereld, waarin een gevaarlijke vrouwenorganisatie bereid is tot het uiterste te gaan om hun doel te bereiken.

 

“Het lichaam van de verpleegkundige was totaal in stukken gescheurd.”

 

Het verhaal begint wanneer Benoit een auto aanhoudt die enorm zat te slingeren. In deze auto zit een vrouw en achterin een meisje. Op het moment dat het meisje zegt dat zij niet haar moeder is, rijdt de vrouw weg en verongelukt. Het meisje, Léa, overleeft het maar ligt in coma in het ziekenhuis.

Op het moment dat ze erachter komen dat Léa is ontvoerd, begint het grote kat- en muisspel.

Wie en waarom wordt het onderzoek vertraagd en waarom werd Léa ontvoerd? Terwijl Benoit zijn best doet om bij de JENG in een goed blaadje te komen, probeert hij ook uit alle macht te achterhalen wat er nu precies aan de hand is.

 

Ik moet eerlijk bekennen dat ik dit een heel bijzonder boek vind! Hij is niet echt super spannend, maar je blijft lezen! Sommige punten in het verhaal is ver gezocht maar het is ook weer niet hinderlijk. Het is voor mij geen topboek, maar toch heb ik hem met plezier gelezen... Dat idee.

 

Ik leefde vooral mee met Benoit. Hij droomt ervan om ooit bij de JENG (speciale eenheid) te mogen werken. Zijn droom komt dus echt uit als hij door JENG wordt gevraagd om deel te nemen met hun aan het onderzoek naar de verdwijning van Léa. In zijn enthousiasme maakt hij soms opmerkingen waarvan je even je adem inhoudt.

Aan het einde van het boek hoop je ook echt dat hij mag blijven of mag solliciteren.

 

Ook wou ik graag weten wat er nu aan de hand was met Léa. Waarom is zij ontvoerd en wat zijn ze van plan met haar? Tot op het einde had ik echt géén idee wat er nu speelde. Wel bekroop mij het gevoel dat het klooster niet zomaar een klooster was en dat je op een gegeven moment niemand meer kan vertrouwen.

 

Het einde is semi- open. Het laat ruimte over om er een vervolg op te schrijven, maar als Destombes het niet doet, is het ook prima. Het plot past prima in de verhaallijn, al had ik het zelf graag ietsje anders gezien. Ik ben alleen nog steeds, een uur na het uitlezen, aan het bedenken wat ik dan iets anders had willen zien. En ik kan het je nu nog steeds niet vertellen (ondertussen ben ik een half uur en een kop thee verder.)

 

Ik denk dat je het boek zelf moet lezen om te oordelen! Haar eerste boek, Het dubbele geheim van de familie Lessage, heb ik met 5 kraaien beoordeeld en ik kon niet wachten op een nieuw boek van haar.

Dit boek is echter in een hele andere stijl geschreven. Ik ben wel benieuwd hoe haar derde boek gaat bevallen! Ik ben in ieder geval erg nieuwsgierig en hou deze dame in de gaten!

 

 

Spanning: 2

Originaliteit: 4

Psychologische ontwikkeling personages: 4

Leesplezier: 3

Schrijfstijl: 3

Plot: 3

 

Het Italiaanse meisje van Lucinda Riley

 

Titel: Het Italiaanse meisje 

Auteur: Lucinda Riley

 Uitgeverij: Xander uitgevers

 Publicatiedatum: juli 2019 

Recensie door: Astrid 

 Mijn recensie:

Wauw wat een mooi verhaal. Na het lezen van Zon, het zesde deel van de zeven zussen serie had ik behoefte aan nog een roman van Lucinda Riley. Ik had voldoende keus op mijn E-reader, want vorig jaar heb ik ook de op zichzelf staande boeken van de auteur aangeschaft. Ik had ze nog niet gelezen. Na even dubben welk boek ik dan zou gaan lezen heb ik gekozen voor Het Italiaanse meisje.

Het verhaal gaat over Rosanna, een meisje van elf dat helpt in het eethuisje van haar ouders. Op een dag vieren vrienden van hun ouders hun trouwdag, en Roberto Rosinni – hun zoon – komt zingen als verassing. Roberto is operazanger en hij zong het lied prachtig. Rosanna is gelijk verliefd op Roberto en weet dat ze later met hem zal gaan trouwen. Als de ouders van Rosanna erop aandringen dat zij ook een nummer zingt, is het hele gezelschap stil. Rosanna heeft zo’n schitterende operastem dat Roberto eropaan dringt dat ze kennis maakt met Luigi, de zangleraar van wie ook Roberto les heeft gehad.

Luigi is onder de indruk van deze prachtige stem en wil haar graag onder zijn hoede nemen. De ouders van Rosanna hebben hier geen geld voor maar haar broer Luca is bereid om haar lessen te betalen.

Rosanna groeit uit tot een wereldberoemde operazangeres, en samen met Roberto toert ze de hele wereld over.

Rosanna en Roberto worden verliefd op elkaar. Maar Roberto is een echte rokkenjager. Hun liefde is daardoor zeer destructief en brengt een hoop ellende met zich mee.

Wat een verhaal is dit zeg. Vanaf de eerste bladzijde zat ik in het verhaal en kon ik het niet meer loslaten. Rosanna schrijft, in cursief, een brief aan Nico. In het begin weten we nog niet wie Nico is, maar gedurende het verhaal komen we daarachter.

Zelf ben ik geen echte romanlezer, maar meer een thrillerlezer. Toch kan ik best genieten van een mooie complete roman, en Het Italiaanse meisje is daar een van.

Roberto en Rosanna zingen opera en om die reden staan er best wel een aantal operatermen in het boek. Ik heb opgezocht wat ze betekenen en dat maakte het verhaal compleet. Ook heb ik diverse operastukken, zoals bijvoorbeeld ‘Madam Butterfly’, via YouTube opgezocht en beluisterd. Daardoor kon ik me nog meer in het verhaal verdiepen en dat gaf extra lagen aan dit verhaal. Ik kan dat zeker aanbevelen bij dit boek, want dan wordt het boek nog mooier en levendiger.

De personages zijn zeer beeldend beschreven en ik leefde echt met ze mee. Het verhaal kreeg gestalte in mijn hoofd en ik zag alles voor me gebeuren. Het boek heeft alles. Veel romantiek, maar zonder dat het zoetsappig wordt. Het is geen verhaal van ‘ik hou van jou en ik blijf je trouw’.

Dit is een compleet verhaal, en van de karakters ga je houden. Dat is voor mij erg belangrijk dat ik in een roman van de karakters ga houden. Roberto heb ik menigmaal tot de orde geroepen en van Rosanna ben ik gaan houden. Zo ging ik op in de personages.

Er is ook genoeg drama in dit verhaal, en dat maakte het ook weer een beetje spannend.

Dit verhaal laat zien wat een destructieve relatie met je leven kan doen.

Maar ook de verhaallijnen van Luca en Carlotta zijn schitterend beschreven.

We reizen van Napels naar Milaan en gaan door naar Manhattan en Engeland, en terwijl ik dit las waande ik me als lezer ook op deze plaatsen.

Het Italiaanse meisje moet je zeker lezen als je een liefhebber bent van mooie romans. Lucinda Riley neemt je mee in een verhaal dat je niet meer loslaat. Ik heb de pagina’s verslonden en vond het erg jammer dat het was afgelopen.

Dit keer geen serie, maar een op zichzelf staand verhaal. Ik heb ervan genoten. De andere boeken van Lucinda Riley ga ik zeker nog lezen!

Verzwegen van Karin Slaughter

 

Titel: Verzwegen
Auteur: Karin Slaughter
Uitgeverij: HarperCollins
Publicatiedatum: juli 2020
Recensie door: Jaimy
5 sterren

The Queen of crime strikes again!
Er is absoluut een reden dat Karin Slaughter al 20 jaar succes heeft. 
In Verzwegen laat ze weer zien dat haar combinatie van Sara en Will, een flinke portie lugubere moorden en haar unieke en diep uitgewerkte plots nog steeds voor uren leesplezier zorgen. 

!! Let op: kan spoilers bevatten van eerdere boeken uit de reeks, echter GEEN spoilers van Verzwegen !!

Toen bekend werd dat Slaughter Jeffrey terug zou laten komen was ik erg sceptisch. 
Jeffrey is dood en dus klaar. Hoewel ik het er natuurlijk als trouwe lezer moeilijk mee heb gehad dat onze geliefde Jeffrey overleed, zag ik niet hoe hij nu weer terug kon komen. 
Jeffrey is wel altijd door Sara “in leven gehouden” door haar constante herinneringen aan hem, waardoor het in Verzwegen niet direct leek alsof er oude koeien uit de sloot gehaald werden. 
Toch is dit in wezen wat er gebeurd. 

Will en Faith stuiten op een zaak waarbij een gevangene beweerd onterecht vast te zitten voor een moord die hij niet gepleegd heeft. Hij beschuldigt het politiekorps van Grant County waarbij Jeffrey en Lena in het bijzonder, van corruptie en het vervalsen van bewijzen waardoor hij opgepakt is. 
De link naar Jeffrey is dus al snel gemaakt en dit is er dan ook eentje waar ik mee kan leven. 
Het GBI besluit om dit nader uit te zoeken, wat niet alleen moeilijk is voor Sara maar ook Will van zijn a propos brengt. 
De relatie tussen hen blijft er eentje waar constant aan gewerkt moet worden, niet alleen door Sara’s nog steeds bestaande verdriet om Jeffrey maar ook Will zijn onzekerheid en turbulente verleden maken dat ze niet altijd weten hoe ze met elkaar om moeten gaan. 

Slaughter neemt ons echt mee terug in de tijd. We gaan terug naar Grant County waar Jeffrey en zijn corps jacht maken op de verkrachter en moordenaar die meisjes op de campus verminkt achterlaat. Slaughter zou Slaughter niet zijn als ook deze zoektocht niet gepaard zou gaan met veel geweld en lugubere details. Na jaren denk je er wel tegen te kunnen en verwacht je het ergste, maar niks kan je voorbereiden op het geweld waarmee deze meisjes te maken hebben gekregen. De zaak lijkt inderdaad hier en daar wat te wankelen en de twijfel begint toe te nemen. 
De volgende hoofdstukken blijven zich afwisselen tussen Grant County en Atlanta, waar ze in het heden ook tegen wat struikelblokken aanlopen. 
De verandering van perspectief houdt de lezer vast omdat er steeds tipjes van de sluier gelicht worden die niet direct weer opgepakt worden. 

Langzaam sluit het net en lijken we er eindelijk achter te komen of Jeffrey altijd zijn oprechte zelf geweest is of dat de twijfel die ondertussen gezaaid is terecht blijkt. 
Ook hierin weet Slaughter wederom te verassen. 
Deze onthulling laat de trouwe lezer ook weer met een rouwrandje achter en laat wederom blijken dat werkelijk overal een opening te vinden is. 

Verzwegen is dus weer een typische Slaughter, die niet teleurstelt. 
Er blijkt zelfs nog steeds ruimte voor Will en Sara en ik kijk dan ook uit naar meer.