Wanneer de zeventienjarige
Eva wakker wordt, blijkt ze niet in haar eigen bed te liggen maar op de zolder
met de deur van buitenaf vergrendeld. Haar lichaam is ernstig gehavend en ze
heeft overal pijn. Volgens haar ouders heeft ze een ernstig verkeersongeluk
gehad en lijdt ze aan geheugenverlies. Voor haar eigen bestwil en rust houden
ze haar op zolder.
Eva vertrouwt niet op het
verhaal van haar ouders en probeert te achterhalen wat er echt met haar gebeurd
is. Maar daarvoor moet ze eerst onder de goede zorgen (of regime) van haar
ouders uit zien te komen.
Het verhaal begint sterk. Je
leest vanuit Eva die niet weet wat haar precies overkomen is. Regelmatig heeft
ze kleine flashbacks waardoor ze steeds meer haar ouders gaat wantrouwen. Dit
eerste deel intrigeert en Isabel Ashdown weet heel goed de mysterieuze en
beklemmende sfeer neer te zetten. Wie spreekt er de waarheid en wat wordt er
allemaal achtergehouden?
De eerste plottwist was er
voor mij ook één die ik echt niet had verwacht. Daarna vond ik het allemaal wat
voorspelbaarder worden. Er volgen nog diverse plottwists die ik én niet zo
geloofwaardig meer vond én ook wat overdadig. Dat haalde voor mij de kracht een
beetje uit het verhaal.
Wel heeft Isabel Ashdown een
vlotte schrijfstijl waardoor het boek lekker wegleest. Ook de afwisseling met
de flashbacks vond ik leuk, hierdoor brengt het je steeds een stapje dichter
bij de werkelijkheid. Maar de verrassing was er bij mij na het eerste gedeelte
wel af.
Een vlot weglezende thriller
die ik zelfs met de nodige afleiding (treinreis) om me heen nog prima kon
lezen, maar voor mij had het met één of twee plottwists minder afgekund.
3,5 inktpotje
Jolanda