zondag 31 januari 2016
Boekkronkel Verlangen naar chocolade
Verlangen naar chocolade...
Dat schijnt iets te zijn dat vrouwen
doen...Schijnt, want ik kan niet uit ervaring spreken.
Waarschijnlijk mis ik ergens het gen, het
chocoladegen, want mij maak je er niet heel erg blij mee...
Uiteraard eet ik ook wel eens chocola. Vooral
die bepaalde periode, je weet wel.
Maar echt gelukkig worden van chocola, nee, dat
herken ik niet.
Ik drink ook absoluut geen chocolademelk, ook
als kind niet. Had liever warme gewone melk. Veel lekkerder.
Chocolade-ijs...brrr....laat maar.
Nutella of andere broodsmeersels met
chocolade...ik eet het niet. Sterker nog: ik kan er van griezelen.
Mijn vrienden vinden het wel handig. Als de
chocolade bewaakt moet worden, dan is het bij mij zeker in goede handen. Ik zal
er zeker niet stiekem van snoepen.
De chocolademunten die ik met Sinterklaas op
mijn werk heb gekregen, liggen nog gezellig in de vensterbank. In de keuken. En
waarschijnlijk liggen ze daar tot ze zelfstandig kunnen lopen...
Ik ben een vrouw, maar zeker geen
chocolade-vrouw....
Nee, herkennen doe ik het echt niet:
Verlangen naar chocolade
zaterdag 30 januari 2016
Wanda Bommer met De bijvangst
De wegen van actrice Louise Bergmans, haar puberdochter Merel en autodief Titus Troost kruisen elkaar in de zomervakantie, bij een parkeerplaats langs de snelweg naar het zuiden. Wat bij een eenmalige confrontatie had moeten blijven, ontaardt door een reeks van onbezonnen beslissingen in een bizarre roadtrip door Toscane. Louise ziet zich geconfronteerd met de grootste angst van iedere ouder: de plotselinge verdwijning van haar kind. Titus, die niet voor niets een kluizenaarsbestaan heeft verkozen, zit opgezadeld met een opstandig wezen dat binnen de kortste keren het deksel van zijn beerput weet los te peuteren. Merel maakt de balans van haar jonge leven op, en besluit de situatie te benutten om in sneltreinvaart volwassen te worden. Ondertussen trachten de drie hoofdrolspelers op hun eigen manier grip te krijgen op de nieuwe realiteit die zich aan hen voordoet. Dankzij onjuiste aannames en dwaze logica kiezen alle drie voor dezelfde richting: de verkeerde. De bijvangst is even spannend als humoristisch, even absurd als realistisch, en bovenal even schokkend als ontroerend.
Mijn mening: De kaft vind ik niet bijzonder maar wel anders. De titel en auteur komen goed naar voren. Wat mij aantrok was de bijvoeging in de cirkel: Een bizarre roadtrip door Toscane.
Het verhaal wordt verteld vanuit drie personen, Louise (een Nederlandse actrice), Merel (haar dochter) en Titus (eigenaar van een kleine garage in Toscane die zijn omzet probeert te verhogen door af en toe een auto te stelen van slordige vakantiegangers). Wanneer hij per abuis ook Merel meeneemt bij zijn laatste criminele activiteit krijgt hij de schrik van zijn leven en begint een verhaal met verschillende wendingen.
De karakters worden goed uitgewerkt. Je krijgt sympathie voor de dief, begrip voor het verwende en egoïstische tienermeisje en medelijden met de actrice en moeder, die zich vastklampt aan een te jonge toyboy. Er zit ook veel humor in het verhaal en het leest erg vlot door de korte hoofdstukken en fijne schrijfstijl van Wanda Bommer.
Het eind zag ik wel min of meer aankomen maar dat mocht de pret niet drukken. Een heel fijn boek met een apart verhaal dat zorgt voor een aantal heerlijke leesuurtjes.
Wat leest Juul deze week?
Vanaf deze week zullen op deze plek mijn lees-
en andere avonturen te lezen zijn.
Wat heb ik gedaan?
Wat heb ik gelezen?
Waar ben ik geweest?
Naast de, uiteraard, gewone, en vooral saaie,
huisvrouwendingen ben ik aan een nieuw haakproject begonnen. Het is de
bedoeling dat het een sprei gaat worden ( als ik zoveel geduld heb, anders weer
een Blenkie erbij ). Haken doe ik tijdens het kijken van series. Op Netflix of
op dvd. En ken je dat...als je een boek uit hebt en je een nieuw boek mag
kiezen, maar je weet niet welke...?
Dat heb ik dus ook met Netflix. Teveel
potentieel moois om uit te kiezen. Nu kijk ik bijvoorbeeld naar The Following.
Over een gruwelijke seriemoordenaar, heerlijk! En met Kevin Bacon, een van mijn
favoriete acteurs. Dubbel fijn dus.
Oh, en de grote inspiratiebron voor de
seriemoordenaar is Edgar Allan Poe. En zo kom ik toch weer bij boeken uit...
Donderdag was het prachtig weer, dus ben ik op
de fiets gestapt om naar Wassenaar te gaan. Klinkt ver, maar is voor mij bijna
net zover fietsen als naar het centrum van mijn woonplaats. Reden om naar
Wassenaar te gaan was omdat daar, voor mij, de dichtsbijzijnde winkel met
Yankee Candles is. En ik hou nou eenmaal heel erg van geurwaxjes en toebehoren.
En Yankee Candle is wat dat betreft toch wel de top.
Eenmaal weer thuis ben ik dan ook lekker op de
bank gekropen met een Yankee-tart aan en een goed boek. Veel fijner kan het wat
mij betreft dan niet meer worden.
Wat lees ik dan nu?
* Verlangen naar chocolade van Clare Santos ( roman
)
Een boek over 3 sterke vrouwen in
verschillende eeuwen. Wat hen bindt: een chocoladekan
* Het negende meisje van Tami Hoag (
thriller )
Er wordt een verminkt meisje
doodgereden. Of was ze al dood? Ze lijkt het 9e slachtoffer van dezelfde
moordenaar.
Ik hoop volgende week meer over gelezen boeken
te kunnen vertellen, en dus ook meer gelezen te hebben.
Lees en geniet nooit met mate!
woensdag 27 januari 2016
De best verkochte boeken top tien deze week
- 1
Ben Tiggelaar
Mooi werk
Wat maakt werken plezierig, goed en zinvol? Essay voor de Maand van de Spiritualiteit bij het thema 'Werk in evenwicht'.
2e week - vorige week op 1 - Stichting CPNB - € 3,50 - ISBN 9789059653665
- 2
Han van Bree
Het aanzien van 2015
De aanslag op Charlie Hebdo, Germanwings, de wapenstilstand in de Oekraïne, IS, het aftreden van ministers en nog veel meer opvallend nieuws uit 2015.
2e week - vorige week op 2 - Spectrum - € 19,99 - ISBN 9789000346868
- 3
- 4
Annejet van der Zijl
De Amerikaanse prinses
New Yorkse societyrubrieken noemden haar 'de rijkste en verdrietigste weduwe van de stad’. Maar Allene Tew zou ook nog prinses worden en de peetmoeder van Beatrix. Biografie.
10e week - vorige week op 3 - Querido - € 22,50 - ISBN 9789021400730
- 5
Claudia de Breij
Neem een geit
Honderd levenslessen. Wijze mannen en vrouwen vertellen over liefde, dood, vriendschap, ambitie en kinderen.
13e week - vorige week op 4 - Lebowski - € 19,99 - ISBN 9789048826209
- 6
Elizabeth George
Dag des oordeels
Een zelfmoord, een vergiftigde bestseller-auteur, verziekte verlangens op het Engelse platteland. Een Inspecteur Lynley en sergeant Havers-thriller.
2e week - vorige week op 6 - A.W. Bruna Uitgevers - € 22,50 - ISBN 9789022998762
- 7
- 8
Arita Baaijens
Zoektocht naar het paradijs
Verslag van een zoektocht naar het legendarische Shambhala, aards paradijs in Siberië. Over waarheid en werkelijkheid, landschap en geest.
2e week - vorige week op 7 - Atlas Contact - € 24,99 - ISBN 9789045029771
- 9
- 10
Guusje Nederhorst
Woezel & Pip. Op zoek naar de Sloddervos!
Er verdwijnen allerlei spullen bij Woezel en Pip. Ze moeten op zoek naar de dader.
2e week - vorige week op 57 - Leopold - € 9,99 - ISBN 9789025869601
Misleiding van Steven James
Het verhaal
Pat Bowers is FBI-agent. Eentje die niet altijd netjes binnen de lijntjes kleurt.
Tijdens een onderzoek naar een moord stuit hij op een groot kinderpornonetwerk. Tijd dringt, want hij zou het leven van 4 kinderen kunnen redden, als hij op tijd is...
En dan is er ook nog Francis. Hij werkt bij een instantie die kinderporno opspoort op het internet.
Cover
Goede cover. Mysterieus. Een schaduw van een man in een rookwolk. Wat is er aan de hand? Waarom loopt die man daar.
Cover maakt nieuwsgierig.
Mijn mening
Ik vind dit een lastig boek om mijn mening over te geven. Het boek heeft, door het onderwerp, veel emoties bij mij losgemaakt.
Ik word van kinderporno pislink, kotsmisselijk enz. Juist omdat het mij zo raakt, moet ik de schrijver een compliment geven. Het is, voor mij in ieder geval, geloofwaardig geschreven.
Het is wel een boek waar heel veel informatie wordt gegeven. Veel verschillende afkortingen van overheidsinstanties, die dan ook weer uitgelegd worden. Procedures, binnen de FBI, maar ook bijvoorbeeld in een federale gevangenis. Daardoor werd het voor mij soms wel wat langdradig.
Ruim voor de helft had ik een moment dat ik dacht: "Hee...jij...Zou jij....?". Dit gevoel is mij de rest van het boek bijgebleven. Overigens niet terecht, ik zat op het verkeerde spoor. Maar dat is alleen maar leuk!
De schrijver maakt regelmatig gebruik van schuin gedrukte tekst. Daar geeft hij een kijkje in de gedachten van het desbetreffende personage, zodat je je nog beter in kunt leven in de beweegredenen en worstelingen. Ik vond dat wel een prettige toevoeging.
Met name Francis leer je daardoor beter kennnen en begrijpen.
Bij de laatste 12 uur van het boek aangekomen wordt het echt spannend. Toen had ik pas dat ik maar door moest lezen en het boek niet weg kon leggen. Bij de ontknoping weet de schrijver je dus goed vast te houden. Dat vind ik in de rest van het boek veel minder.
Steven James heeft al veel boeken geschreven. Dit is het eerste boek dat ik van hem lees. Zal ik na dit boek snel nog een boek van hem oppakken? Ik weet het eerlijk gezegd niet. Hij heeft mij niet helemaal overtuigd. Aan de andere kant: een tweede kans kan altijd!
cover: 5
spanning: 3
plot: 3
schrijfstijl: 4
leesplezier: 3
Eindscore 3,5 sterren
dinsdag 26 januari 2016
Paul Smeijers over Alex Boogers pamflet
Alex Boogers is een Nederlandse schrijver, die mij verbaasde met “Alle dingen zijn schitterend”, ontroerde met het waargebeurde “Wanneer de mieren schreeuwen” en uit mijn sokken blies met “Alleen met de Goden” verleden jaar (waarmee hij trouwens op de 6e plaats eindigde in mijn “boeken top-10 2015 !). En nu is er dus “De lezer is niet dood”, een schotschrift, ofwel pamflet waarmee – in dit geval – enkele personen ‘smadelijk’ worden aangevallen…en absoluut terecht ! Want altijd en overal ter wereld is er wel iemand op zoek naar ‘dat’ boek…maar wie helpt hem/haar hierbij ? Leraars, die nog steeds eigenwijs – of beter : makkelijker wijs - hun eeuwige jaarprogramma volgen, waarin geen of nauwelijks verandering te merken is ? Uitgevers, wiens enige doel bestaat uit het verdienen van zoveel mogelijk geld en dus kiezen voor de bestaande ‘grote’ namen, zonder enig risico te nemen met het uitbrengen van hen, die ook hun verhaal duidelijk in het hoofd hebben ? Boekenwinkels, waar de Aspe’s van deze wereld metershoog worden opgestapeld, terwijl er precies – gisteren nog maar eens vastgesteld - één exemplaar aanwezig is van “Zuiverheid” (Franzen) ? En ik die dacht dat literatuur een roeping was waar je, net zoals in alle andere vormen van kunst, risico’s dient te nemen om ons, lezers, te blijven verbazen, zodat het braaksel van een indigestie aan steeds dezelfde maaltijd, ons bespaard blijft !
Het probleem begint natuurlijk bij de jeugd : wie oh wie zal deze hongerige schapen opnieuw de stimulans bezorgen om te lezen, zodat ze opnieuw begrijpen dat de wereld niet bestaat uit een scherm van 5 op 7 cm. ? Het moeten opnieuw tijgers worden, op zoek naar een prooi die hen, net als in het echt leven, in het begin zal moeten worden aangereikt met het nodige enthousiasme. Televisieverslaafden, die zich erbij neerleggen dat lezen niets voor hen is en – trouwens toch – ‘verloren tijd’ ! Erger nog is het feit dat ‘men’ probeert de lezer in de strot te duwen wàt hij moet lezen, hoe hij het moet interpreteren en vooral wat hij er moet van vinden ! Eén voorbeeld ? Na mijn recensie van ‘Justine’ kreeg ik de wind van voren : ik was mis…Het was een knappe thriller ! Waar was de bezieling ? De durf ? De overgave ? Want precies dat is het minste dat je kan en mag verwachten van een schrijver. We worden gesmoord met ‘makkelijke boeken’… Waarom ? Het antwoord is vanzelfsprekend : Geldgewin ! E.L. James schrijft een softporno boek…twee maanden later heeft Standaard Boekhandel een aparte tafel voorzien voor dit soort schrijverij. Net hetzelfde trouwens bij kookboeken, thrillers, strips of fotoboeken over de ‘helden’ van de maatschappij in elke vorm van hun (meestal) korte loopbaan ! Er wordt niet meer geschreven vanuit buik, hart en hoofd…er wordt geschreven op bestelling ! En de lezer volgt…
Alex Boogers is wat men noemt : ‘Nederlands best bewaarde geheim’ ! “De lezer is niet dood” is een pamflet van 64 pagina’s, waar niet één zin in staat waarin ik me niet kon vinden ! Er wordt minder gelezen en daar zijn talrijke redenen voor, waarvan ik jullie er al een paar heb opgenoemd…maar dood ? Neen, dat zijn we gelukkig nog lang niet ! Misschien is dit het moment om deze ex-bokser (en inmiddels : heer van stand wat mij betreft) even in de schijnwerpers te zetten : lees “Alleen met de goden” en jullie begrijpen wat ik bedoel !
Besluit : “De lezer is niet dood” zijn 64 geweldige pagina’s waarover je kan, of neen : moet denken ! Laat de Quick of McDonalds even aan je voorbijgaan en probeer eens iets gewaagder. Een indigestie wordt U bespaard en een nieuwe wereld kan zich voor U openen. Tenslotte : het boekje kost € 5,- : de prijs van een pakje sigaretten, een belegd broodje, de nieuwe Humo…of een hamburger bij de Quick ! Eén raad : ga voor het pamflet !!
Paul Smeijers
Het probleem begint natuurlijk bij de jeugd : wie oh wie zal deze hongerige schapen opnieuw de stimulans bezorgen om te lezen, zodat ze opnieuw begrijpen dat de wereld niet bestaat uit een scherm van 5 op 7 cm. ? Het moeten opnieuw tijgers worden, op zoek naar een prooi die hen, net als in het echt leven, in het begin zal moeten worden aangereikt met het nodige enthousiasme. Televisieverslaafden, die zich erbij neerleggen dat lezen niets voor hen is en – trouwens toch – ‘verloren tijd’ ! Erger nog is het feit dat ‘men’ probeert de lezer in de strot te duwen wàt hij moet lezen, hoe hij het moet interpreteren en vooral wat hij er moet van vinden ! Eén voorbeeld ? Na mijn recensie van ‘Justine’ kreeg ik de wind van voren : ik was mis…Het was een knappe thriller ! Waar was de bezieling ? De durf ? De overgave ? Want precies dat is het minste dat je kan en mag verwachten van een schrijver. We worden gesmoord met ‘makkelijke boeken’… Waarom ? Het antwoord is vanzelfsprekend : Geldgewin ! E.L. James schrijft een softporno boek…twee maanden later heeft Standaard Boekhandel een aparte tafel voorzien voor dit soort schrijverij. Net hetzelfde trouwens bij kookboeken, thrillers, strips of fotoboeken over de ‘helden’ van de maatschappij in elke vorm van hun (meestal) korte loopbaan ! Er wordt niet meer geschreven vanuit buik, hart en hoofd…er wordt geschreven op bestelling ! En de lezer volgt…
Alex Boogers is wat men noemt : ‘Nederlands best bewaarde geheim’ ! “De lezer is niet dood” is een pamflet van 64 pagina’s, waar niet één zin in staat waarin ik me niet kon vinden ! Er wordt minder gelezen en daar zijn talrijke redenen voor, waarvan ik jullie er al een paar heb opgenoemd…maar dood ? Neen, dat zijn we gelukkig nog lang niet ! Misschien is dit het moment om deze ex-bokser (en inmiddels : heer van stand wat mij betreft) even in de schijnwerpers te zetten : lees “Alleen met de goden” en jullie begrijpen wat ik bedoel !
Besluit : “De lezer is niet dood” zijn 64 geweldige pagina’s waarover je kan, of neen : moet denken ! Laat de Quick of McDonalds even aan je voorbijgaan en probeer eens iets gewaagder. Een indigestie wordt U bespaard en een nieuwe wereld kan zich voor U openen. Tenslotte : het boekje kost € 5,- : de prijs van een pakje sigaretten, een belegd broodje, de nieuwe Humo…of een hamburger bij de Quick ! Eén raad : ga voor het pamflet !!
Paul Smeijers
Suzy D. in de puree van Karen Saunders
De schrijfster van het boek is Karen Saunders. Het boek heeft 338 blz. En daarna nog een dankwoord, en 5 dingen over de schrijfster. Dus in totaal heeft het boek 343 blz.
De uitgeverij is De Fontein.
Samenvatting:
Oh nee! Oh nee! Suzy is veel te laat bij de voetbalwedstrijd van haar vriendje Danny! En haar BFF Mirthe appt de hele tijd: Waar blijf je nou?! Eindelijk aangekomen: Hè hè,
Ben je daar eindelijk? De wedstrijd is al lang begonnen! Nou, in ieder geval is ze er. Nu is alles oké… Oh oh! Had dat maar niet gezegd! Suzy glijdt van de heuvel af en stuitert het zo het veld op! En het ergste is dat ze de broek van een speler naar beneden trekt! Ze trekt de broek van Rick naar beneden! Iedereen lacht hem uit. En hij kijkt boos naar Suzy. Dan is de wedstrijd afgelopen, iedereen kijkt niet blij, want het team heeft verloren.
Nou ja, dat hele fiasco is achter de rug. Maar er is nog iets ergs, namelijk de zus van Suzy, Amber gaat trouwen. Dat trouwen is niet erg, maar wat Suzy aan moet is wel erg! Want het thema is Scarlett B. Ambers idool, en die houd van limegroen. Dus moet Suzy als bruidsmeisje een een limegroene jurk aan! Oh nee! denkt Suzy, die doe ik dus echt niet aan! Gelukkig weet haar moeder door een tijdschrift waarin Scarlett B. instaat dat ze nu van roze houdt. Nou ja, nog steeds niet mooi, maar in ieder geval beter dan limegroen.
Maar intussen gaat het niet goed tussen Suzy & Danny. Zo erg dat ze het zelfs hebben uitgemaakt! Suzy vind wel iemand anders leuk, namelijk: Jack, hij is nieuw. En Suzy neemt hem mee uit. Maar Jack kiest niet het meest favoriete restaurant van Suzy uit. En hij is niet echt de jongen die Suzy in gedachten had. Vind ze Danny dan toch nog leuk?
Dit zijn een paar hoogtepunten uit het boek Suzy D. in de puree.
Toen ik het boek zag met die kaft met al die vrolijke kleurtjes en tekst leek het mij een leuk boek. En dat is het ook, de personages zijn goed beschreven. Je leert Suzy D. echt kennen. Dit is het eerste boek over Suzy, er zijn nog twee delen verschenen en die wil ik ook heel graag gaan lezen. Ik zou het boek zeker aanraden, het is voor meiden rond de 11 jaar en natuurlijk ouder!
Margot Hijman (9 jaar)
maandag 25 januari 2016
Deze week in de brievenbus
Een heerlijke roman over sterke vrouwen, Barcelona en chocolade
Soms valt er een boek in de brievenbus waarbij het water je al in de mond begint te lopen tijdens het lezen van de achterflap... En dan letterlijk in dit geval. Ik ga mijn settelen met een Tony Chocolonelyreep en een pot thee om dit verhaal te gaan lezen.
Soms valt er een boek in de brievenbus waarbij het water je al in de mond begint te lopen tijdens het lezen van de achterflap... En dan letterlijk in dit geval. Ik ga mijn settelen met een Tony Chocolonelyreep en een pot thee om dit verhaal te gaan lezen.
Tegen het decor van de zich ontwikkelende wereldstad Barcelona schildert Care Santos de levens van Sarah, Candida en Mariana. Drie totaal verschillende vrouwen uit drie verschillende eeuwen, die eenzelfde verlangen naar chocolade delen. En dat alles vertelt Santos achterstevoren, vanuit het heden terug naar het verleden, met een chocoladekan als verbindend element.
Sarah onderhoudt in de twintigste eeuw een gepassioneerde relatie met de uitvinder van drie chocoladebonbons. Candida, in de negentiende eeuw, zoekt naar meer spanning dan de verfijnde chocolade die haar echtgenoot maakt en gaat er met een Napolitaanse tenor vandoor. Mariana is het middelpunt van een complot, wanneer de koningen van Frankrijk en Engeland het geheim van haar cacaobonenmaler willen bemachtigen. Mariana krijgt de uiterst kostbare chocoladekan als geschenk, die na allerlei verwikkelingen via Candida uiteindelijk in handen van Sarah komt – en in stukken valt.
Tegelijk met deze zeer onderhoudende verhaallijnen vertelt Care Santos de geschiedenis van chocolade op een zo aanstekelijke manier dat het water je in de mond loopt.
Bekroond met de prestigieuze Premi Ramon Llull, het Catalaanse equivalent van de ECI Literatuurprijs
Sarah onderhoudt in de twintigste eeuw een gepassioneerde relatie met de uitvinder van drie chocoladebonbons. Candida, in de negentiende eeuw, zoekt naar meer spanning dan de verfijnde chocolade die haar echtgenoot maakt en gaat er met een Napolitaanse tenor vandoor. Mariana is het middelpunt van een complot, wanneer de koningen van Frankrijk en Engeland het geheim van haar cacaobonenmaler willen bemachtigen. Mariana krijgt de uiterst kostbare chocoladekan als geschenk, die na allerlei verwikkelingen via Candida uiteindelijk in handen van Sarah komt – en in stukken valt.
Tegelijk met deze zeer onderhoudende verhaallijnen vertelt Care Santos de geschiedenis van chocolade op een zo aanstekelijke manier dat het water je in de mond loopt.
Bekroond met de prestigieuze Premi Ramon Llull, het Catalaanse equivalent van de ECI Literatuurprijs
Gevaarlijk spel van Liesbeth van Kempen
Liesbeth van Kempen was werkzaam als accountmanager, communicatietrainer en tekstschrijver. Haar grootste passie is schrijven. Gevaarlijk spel is haar thrillerdebuut.
De omslag
Een in het oog springende omslag met een vrouw op een trap en de kleur groen van de trap komt terug in de titel van het boek. Persoonlijk vind ik het een mooie omslag, geen high tech thriller omslag maar wel eentje die mijn aandacht trekt. Ook de achterflap trekt me wel, de beschrijving van het boek zou mij wel wat lijken. Nu gauw beginnen en kijken of mijn gevoel juist is.
Het verhaal
Mijn vriendjes weten jou te vinden, mop! Ik zou maar oppassen als ik jou was, met je rode BMW tje.
Wat zou jij doen als je vriendin plotseling verdwijnt en je niet gelooft dat ze een lang weekend tot rust wil komen? Dit gebeurt Louise de Korte. Haar vriendin Margot die officier van Justitie is en werkt op het parket, verdwijnt terwijl ze een belangrijke zitting had en deze nooit zou missen. Haar man Peter geeft aan dat Margot een hoop stress heeft en dat ze een lang weekendje er tussenuit wilde. Louise gelooft er niets van en wanneer ze een dossier vindt in het kantoor van Margot, wat daar zeker niet thuis hoort en er pagina`s missen uit het dossier, blijft het wantrouwen bij Louise groeien. Ze krijgt haar vriendin Suzan en haar broer Rob, die rechercheur bij Bureau Amsterdam-Amstelland is, zover dat die haar ongerustheid delen en wanneer ook Peter verdwijnt, gaan ze samen op onderzoek uit.
Wat is de link tussen de missende pagina`s uit het dossier van de crimineel, de bedreigingen die tegen Margot gedaan zijn en haar verdwijning? Louise heeft geen idee wie ze allemaal in gevaar brengt met haar bezorgdheid….
Mijn mening
Het verhaal pakt gelijk, wat is er gebeurd met Margot en waarom zitten ze achter haar aan in de parkeer garage? Ik hoop dat mijn irritatie in de eerste hoofdstukken op een reactie van een personage niet gelijk de clou is, want dat zou jammer zijn.
Het verhaal leest lekker door, het originele vind ik dat de hoofdpersonage Louise en haar vriendin Suzan zijn verwikkeld in een opbloeiende relatie, dit zie je niet vaak in een boek. Vaak is het toch wel het gewone heterostel wat om elkaar heen draait. Origineel en verfrissend opgepakt door Liesbeth van Kempen, het om elkaar heen draaien en niet willen toegeven aan hun lesbische gevoelens vind ik erg vernieuwend.
De bezorgdheid van Louise vind ik soms wel een beetje over de top, oké je kent je vriendin waarschijnlijk wel heel goed, en ik zou ook ongerust worden als ze niet verscheen op een belangrijke zitting, maar nadat ze een mail heeft geschreven zou ik wel wat temperen in mijn zoektocht. Maar wanneer ook Suzan en Rob zich zorgen gaan maken en Suzan bewusteloos wordt geslagen, begint het verhaal lekker te lopen, en verdwijnt mijn irritatie over Louise`s bezorgdheid, en raak ik nieuwsgierig naar de verdere ontwikkelingen. Ik blijf me gaandeweg het verhaal afvragen of mijn gevoel in het begin bewaarheid wordt.
Dus niet…… wat ik in mijn hoofd had bleek niet het plot te zijn, nadat het verhaal in een rollercoaster raakt, komen er steeds meer wendingen die ik niet verwacht had. Tot het einde aan toe laat Liesbeth de lezer in spanning, de wendingen volgen elkaar gauw op en maken het lezen erg gemakkelijk. Je houdt zeker je aandacht bij het boek en je blijft geboeid tot het einde. Nadat ik dacht we zijn er nu wel, komt er nog een hele climax achteraan, goed gevonden anders was het boek wel erg snel uit geweest.
Gevaarlijk Spel is een debuut en ik moet zeggen zeker geen slecht debuut. Het maakt me nieuwsgierig naar meer. In het begin had ik enige irritaties over de hoofdpersonage maar dit werd zeker goed gemaakt door de opgebouwde spanning en de onverwachte wendingen die het boek neemt. Ik denk dat een Jet van Vuuren en Suzanne Vermeer er een geduchte concurrente bij hebben met Liesbeth van Kempen.
Spanning 4
Plot 4
Leesplezier 3
Schrijfstijl 3
Psychologie 3
3,5 ster voor Gevaarlijk spel van Liesbeth van Kempen
zondag 24 januari 2016
Nederland ontwricht door Jerome Schmidt
Het verhaal
State of Allah is een moslimorganisatie uit Syrië. De leden zijn vastbesloten om voet aan de grond te krijgen in Europa, te beginnen in Nederland. Met een Campaign of Fear (operatieplan Solid Ground) wil de organisatie Nederland in het hart van de samenleving raken. De plegers van de aanslagen zijn Nederland binnengekomen, door mee te liften op de grote vluchtelingenstroom. De eis aan de Nederlandse overheid is een State of Allah wijk op Nederlands grondgebied. Jeroen, een Nederlandse moslim, is de architect van de structuur van State of Allah en tevens het brein achter de terreurdaden. Zal zijn nietsontziende plan slagen?
Bron: website boekscout.nl
De cover
Een boek wat ik waarschijnlijk anders nooit had opgepakt met op de voorkant een soldaat met opgeheven mitrailleur. Geen boek waar ik normaal warm voor loop, maar een bericht op de Facebookpagina van de schrijver maakte me nieuwsgierig en natuurlijk sta ik open voor nieuwe dingen. Ik ben de laatste tijd zo vaak verrast door boeken dat ik Nederland ontwricht zeker een kans geef. En juist dit bericht maakt me geïnteresseerd, want hoe bizar is het? De schrijver stuurt zijn boek in en een uur later wordt Parijs getroffen door een terroristische aanslag. Een actueel onderwerp wat ons allen bezig houdt en welk boek ik mag lezen. Een eer? In ieder geval een boek dat wat teweeg brengt denk ik en ja, ik vind het een eer dit te mogen lezen en te beoordelen.
OOSTERHOUT - Op vrijdagmiddag 13 november stuurde Jérôme Schmidt (48) uit Oosterhout zijn fictieboek, over een Syrische moslimorganisatie in Nederland, naar een uitgeverij. Amper een paar uur later werd Parijs getroffen door verschillende terroristische aanslagen.
'Mijn boek Nederland Ontwricht blijft fictie, maar de lijn naar non-fictie, is sinds die dag een stuk dunner geworden', zegt Schmidt, die geboren en getogen is in Terheijden. In het 192 pagina's tellende debuut volgen de lezers de Nederlandse moslim Jeroen.
Hij reist naar Syrië af en sluit zich aan bij de moslimorganisatie State of Allah. 'Op dat moment is de organisatie een lachertje. Jeroen bedenkt een nieuwe structuur én terreurdaden.'
De organisatie begint in Nederland, waar ze aanslagen pleegt op publieke plekken om zo de Nederlanders angst in te boezemen. Na de aanslagen in Parijs ontstond even twijfel of hij zijn eerste boek wel moest uitbrengen. 'Maar ik heb besloten het toch te doen. Misschien juist omdat het zo actueel is en iedereen er wat vindt.'
Bron: BN De Stem 8 januari 2016
Mijn mening
Als ik kijk naar reviews op de site van de uitgever valt me op dat alleen mannen het boek hebben beoordeeld. Vanaf nu komt daar verandering in: Moon gaat het ook lezen, een boek waaruit blijkt hoe dun de scheidslijn is tussen fictie en non-fictie, is dit eng? Dat vraag ik me af, heeft Jerome Schmidt helderziende gave? Zo ja, laat hem dan een mooi boek schrijven over mij en de winst van de Postcodeloterij… Maar genoeg gekkigheid: dit zijn geen dingen waar je grapjes overmaakt. Ik trek me terug in de wereld van aanslagen en terrorisme.
Ik merk dat ik even moet wennen aan het boek, het is anders geschreven als de thriller die ik normaal lees. Het is meer een combinatie, veel informatie en daarachter een verhaal. Wel merk ik gelijk dat het zo maar een non-fictie boek kan zijn, omdat dit probleem nu heel actueel is, ik merk dat ik het boek in me op neem, veel aandachtiger lees en vaak nog even terug lees om het goed te lezen. Het interesseert me en tegelijkertijd maakt het me angstig.
Het verhaal neemt me mee, vanaf het begin hoe Jeroen het idee van Solid Ground, Campaign of Fear, oppert bij de Kalief, de ontwikkeling/ voorbereidingen van de plannen Fase 1, als ook het vluchten van Abbas en zijn gezin, Fase 2, en de ontwikkelingen tussen Claire en Jeroen, tot de uitvoering van Campaign of Fear, Fase 5. Alles doorloop je en vanaf fase 5 kom je in een stroomversnelling waardoor ik nog meer gegrepen word en het ook spannend wordt. Tot het einde aan toe blijf ik geboeid en ik ben verrast door het einde, ik had verschillende plots bedacht maar zeker deze niet.
Gaandeweg het verhaal vlucht je mee met Abbas. De personages zijn goed beschreven, vooral Jeroen, Hadji en Abbas. Ondanks dat ik dacht dat het boek me niet kon bekoren, is het een goed boek, een actueel verhaal en het onderwerp intrigeert me en blijft het tot het einde bijna beangstigend echt. Het doet me echt wat en dit had ik zo niet verwacht, de weg die de vluchtelingen nemen vanuit Deiz-Ez-Zor naar Nederland waarbij ze bij aankomst 174 euro weekgeld krijgen, het maakt dat ik vragen heb of het echt zo zou gaan. Aangezien de research naar het onderwerp volgens mij heel gedegen is uitgevoerd, dit merk je aan de details en de uitleg, denk ik het wel en dat maakt het boek bijna non-fictie.
Als je me heel eerlijk vraagt of ik het een mooi boek vind antwoord ik: 'nee, niet mooi, maar mooi is ook niet belangrijk'. Ik was wel gelijk gepakt en ik moet eerlijk bekennen dat ik het in het begin een angstig boek vond, want stel je voor dit gebeurt….. Maar eenmaal aan fase 5 toegekomen, komt de spanning en is het meer een verhaal, door de aanslagen wordt het meer fictief en merk ik dat ik meer geboeid ben. Als je me vraagt of het een goed boek is dan krijg je een dikke JA, een hele dikke JA. Nu ben ik ook niet helderziend, maar je hebt kans dat als meerdere mensen dit boek gaan lezen het nog wat teweeg kan brengen, het is zo echt beschreven dat het bijna non-fictie is en dan kan het nog weleens een hoop los maken in deze tijd.
Beste Minister-President, ik heb slechts één eis en dat is een State of Allah-wijk in uw land.
Spanning 5
Plot 4
Originaliteit 5
Schrijfstijl 4
Psychologie 5
Een zeer verdiende 4,5 voor Nederland ontwricht.
zaterdag 23 januari 2016
28 dagen van David Safier
Tijdens de Tweede Wereldoorlog smokkelt de zestienjarige Mira voedsel om te kunnen overleven in het getto van Warschau. Als ze hoort dat de Duitsers de voltallige Joodse bevolking van het getto willen ombrengen, sluit Mira zich aan bij het verzet. Tegen de oppermachtige SS bieden ze langer weerstand dan verwacht. Veel langer zelfs.
28 dagen lang. 28 dagen om te vechten voor een leven. 28 dagen om lief te hebben. 28 dagen om een legende te worden.
David Safier (1966) is een van de populairste Duitse schrijvers van de afgelopen jaren. Van zijn romans worden wereldwijd miljoenen exemplaren verkocht. Als scenarioschrijver won hij een Emmy. Hij woont en werkt in Bremen, is getrouwd en heeft twee kinderen.
28 dagen lang. 28 dagen om te vechten voor een leven. 28 dagen om lief te hebben. 28 dagen om een legende te worden.
David Safier (1966) is een van de populairste Duitse schrijvers van de afgelopen jaren. Van zijn romans worden wereldwijd miljoenen exemplaren verkocht. Als scenarioschrijver won hij een Emmy. Hij woont en werkt in Bremen, is getrouwd en heeft twee kinderen.
De cover
Simpel maar wel oké. Zwart/wit met een gezicht wat gespannen staat. Dat klopt mooi met waar het boek overgaat, dus duidelijk goed over nagedacht.
Het verhaal:
Mira is een 16-jarig Joods meisje die in het getto van Warschau woont. Door de dood van haar vader heeft zij de zorg voor haar moeder en zusje op zich genomen. Haar broer zit tot haar grote frustratie bij de Joodse politie en helpt de SS bij hun wreedheden om zo zijn eigen leven te proberen te redden.
Mira smokkelt eten vanuit het Poolse gedeelte van Warschau naar het getto met alle gevaren van dien. Als ze op een van de tochten bijna wordt gepakt wordt ze gered door een onbekende jongen met blonde krullen. Terug in het getto hoort ze dat er acties van de SS aankomen en dat smokkelen op de manier die zij deed onmogelijk is geworden.
Als het geld zo goed als op is gaat ze uit wanhoop naar haar vriendin Ruth die als prostituee bij de maffiabaas van het getto werkt. Niet om als prostituee te werken maar om zich aan te sluiten bij zijn smokkelbende. Maar dan ziet ze haar redder weer en volgt hem om nog eenmaal met hem te kunnen praten.
Amos vraagt haar of ze zich aan wil sluiten bij zijn verzetgroep maar dat wil ze niet, want ondanks alle ellende wil ze niet geloven dat de Duitsers echt zo slecht zijn dat ze iedereen zullen vermoorden.
Na de zoveelste actie van de SS besluiten Mira, haar moeder en zusje Hannah zich te verstoppen. Met hulp van haar broer zitten ze zo weken verstopt. Maar dan komt toch de SS en Mira verstopt net op tijd haar moeder, Hannah en Ruth en gaat naar de verzamelplaats in de hoop zo hun leven te redden.
Daar ontmoet ze weer Amos, die haar uiteindelijk vrij koopt met het geld van het verzet.
Als Mira thuis komt vindt ze haar moeder, zusje en vriendin en dat is het moment dat ze besluit bij het verzet te gaan om hun dood niet voor niks te laten zijn geweest.
Ze sluit zich aan bij de groep van Amos en vecht tegen de Duitsers, 28 dagen lang.
Mijn menig:
David Safier heeft een fijne schrijfstijl. Geen gekke moeilijke zinnen of onnodige vreemde woorden. Het boek leest vlot en je voelt mee met Mira.
De wanhoop en de hoop wordt goed weergegeven. Het uitzichtloze, de angst. Je probeert je er een voorstelling van te maken en dat lukt een beetje door de schrijfstijl van David. Niet geheel, wat waarschijnlijk maar goed is ook eigenlijk, want anders zou jezelf die verschrikkingen hebben meegemaakt.
Mira wordt als enige echt uitgewerkt als personage, maar dat is niet storend wat ik bij andere boeken soms wel heb.
Haar angst, boosheid en soms ook egoïsme worden goed weergeven. Het schuldgevoel voel je bijna met haar mee.
Minpuntje is dat (voor mij dan) je af en toe het gevoel hebt dat je bepaalde gedeeltes van het boek al eens gelezen hebt. Dit kan natuurlijk te maken hebben met het feit dat ik al veel oorlogsboeken heb gelezen ook over het getto in Warschau, maar het haalde wel een klein beetje het leesplezier naar beneden.
Aan de andere kant ontkom je er niet aan als auteur met een boek gebaseerd op waargebeurde feiten. Je kan niet opeens bijvoorbeeld geen weeshuis hebben in het getto als historisch is vastgelegd dat die daar stond.
Het boek eindigt in 1943 en heeft dus een open eind. Dit is aan de ene kant jammer, maar aan de andere kant kan je zo zelf het einde verzinnen voor Mira en de andere verzetsmensen. In mijn fantasie overleven ze het natuurlijk allemaal, maar ondanks dat het boek op waargebeurde feiten is gebaseerd en er verslagen van ooggetuigen zijn gebruikt is Mira een fictief persoon.
Dit wordt allemaal uitgelegd in het nawoord waar een kort interview staat met de auteur wat ik een welkome aanvulling vond op het boek.
Al met al een mooi en aangrijpend boek, maar verstandig om niet net na bijvoorbeeld De poppenspeler van Warschau te lezen.
3 en halve ster
Corina
vrijdag 22 januari 2016
De eenzaamheid van de priemgetallen van Paolo Giordano
De eenzaamheid van de priemgetallen van Paolo Giordano
Het verhaal
De zevenjarige Alice moet van haar vader elke dag tegen haar zin naar skiles. Op een mistige ochtend zondert zij zich af van haar skiklasje en besluit ze de afdaling alleen te maken, maar ze komt ten val en raakt voor de rest van haar leven verlamd aan een been. Mattia is de helft van een tweeling. Hij is hyperintelligent, zijn zusje Michela is zwakbegaafd. Als de tweeling wordt uitgenodigd voor een verjaardagspartijtje schaamt Mattia zich bij voorbaat voor het gedrag van Michela en hij besluit om haar op een bank in het park achter te laten met de opdracht dat ze daar op hem moet wachten. Als hij terugkomt is zijn zusje verdwenen en zij wordt nooit meer gevonden. Op de middelbare school kruisen de levens van Alice en Mattia elkaar en er ontstaat een merkwaardige vriendschap. Ze voelen zich vanaf de dag van hun ontmoeting verbonden, maar merken al snel hoe moeilijk het is om wezenlijk contact met elkaar te krijgen.
Cover
Een gezicht, ik denk een meisje, half verborgen achter takken.
Simpel, zou het waarschijnlijk wel even oppakken in de winkel om te lezen waar het over gaat.
Mijn mening
...Met hun binnenwerelden die aarzelden elkaar teraken, maar die precies in elkaar pasten.
Dit boek stond al lang op mijn verlanglijstje om te lezen. Het gevaar is dan natuurlijk dat het boek enorm tegenvalt, maar gelukkig was dat niet het geval.
Het is moeilijk om uit te leggen waar het boek nou precies over gaat. Het is een redelijk abstract boek dat eigenlijk over weinig gaat, maar tegelijkertijd over zoveel.
Het verhaal wordt verteld vanuit 2 perspectieven:
* Mattia, de jongen van wie het zusje verdwijnt
* Alice, het meisje dat een ongeluk krijgt tijdens het skiën
De tijd verspringt regelmatig verder naar een volgend hoofdstuk in hun leven. Tot ruim in hun volwassenheid.
De levens van Mattia en Alice spelen zich naast elkaar af. Regelmatig komen hun levens samen, al blijven ze dan nog steeds naast elkaar en niet zozeer met elkaar. Alsof ze beiden niet in staat zijn zich aan de ander over te geven.
Het is een verhaal dat gaat over opgroeien, pubertijd en het volwassen worden.
Mattia bekijkt de wereld om zich heen wetenschappelijk/ wiskundig.
Alice bekijkt de wereld vanuit haar wil om niet te eten.
Het is moeilijk om het boek goed weer te geven. Giordano zegt het ergens in het boek op een mooie manier:
Want Mattia en zij waren verbonden door een onzichtbare, elastische band die schuilging onder een hoop onbenulligheden, een band die alleen kon bestaan tussen twee mensen zoals zij: twee mensen die hun eenzaamheid in de ander hadden herkend.
Ik heb genoten van dit boek. 4 sterren
Abonneren op:
Posts (Atom)
Zoeken in deze blog
Droom naar de toekomst van Rina Stam
Droom naar de toekomst is het tot de verbeelding sprekende slotstuk van de spirituele Rode Draad Trilogie Flora woont alleen in Spanje...