Televisieserie van boekenreeks Pretty Little Liars-auteur

Actrice Shay Mitchell gaat een hoofdrol vertolken in The Heiresses, een dramaserie gebaseerd op het gelijknamige boek geschreven door Sara Shepard.
Dat meldt The Hollywood Reporter. Shepard schreef ook de Pretty Little Liars-reeks, waarvan ook een serie werd gemaakt en waarin Mitchell een van de hoofdrollen had. De serie eindigde dit jaar na zeven seizoenen. 

Het is nog niet bekend welk personage Mitchell gaat vertolken in The Heiresses, die draait om een welgestelde familie die wordt opgeschrikt door de onverwachte dood van een van de erfgenamen. Hierbij is het niet duidelijk of het om zelfmoord of een ongeluk gaat. De andere erfgenamen besluiten te onderzoeken wat er precies is gebeurd.

I Marlene King, die uitvoerend producent was van Pretty Little Liars, zal ook deze serie produceren. Eerder deze week werd bekend dat King ook werkt aan The Perfectionists, een spinoff van Pretty Little Liars.   

ABC zal The Heiresses gaan uitzenden.

Door: NU.nl

Het smelt van Lize Spit

Soms, beste medelezers, is het moeilijk om een bepaald boek in één hokje te stoppen. 
Onder andere thriller, drama, roman, ‘coming of age’,… of gewoon hype en/of rommel ! Ik heb ‘Het smelt’ van Lize Spit gekocht op aanraden van een begenadigd schrijfster/leestster. En de cover mag dan sober zijn, de prachtige foto van een Selah Sue-lookalike op pagina 2 is dat absoluut niet. Zonder een zweem van een glimlach staart deze schoonheid in de lens met een beetje arrogante air van ‘Kijk nu eens wat een fantastisch debuut ik heb geschreven !’. En mag ik daar meteen aan toevoegen : ze heeft verdomme nog gelijk ook ! Oké, de redactie van uitgeverij ‘Das Mag’ zou gerust in de toekomst een tandje mogen bijsteken. En goed, het boek komt traag – bijna saai – op gang. Maar dan gebeurt hèt plots : het boek grijpt je bij de kladden en laat niet meer los tot pagina 478 !

In ’t kort : we volgen Eva De Wolf op 3 belangrijke momenten in haar leven : op 12-, 14- en tenslotte 27-jarige leeftijd. Makkelijk heeft ze het niet met haar oudere broer Jolan, haar jongere zusje Tesje, die aan een vorm van autisme lijdt en beide ouders, die de wereld liever aanstaren door de bodem van een lege fles drank. Haar soelaas zoekt ze bij vrienden en leeftijdgenoten Laurens en Pim, wiens broer Jan gestorven is. Maar in volle pubertijd loopt het ook daar mis : beide jongens bedenken een wreed spel, waaraan Eva meedoet. Maar het loopt pas écht volledig uit de hand op het einde van de zomer van 2002 : er vallen slachtoffers. 13 jaar later keert Eva, ondanks weerzin, terug naar haar geboortedorp Bovenmeer met in haar autokoffer een blok ijs om wraak te nemen op het ganse dorp, die haar toenmalige noodkreten in de wind sloegen. 
Erg vrolijk klinkt het allemaal niet, of zoals Lize schrijft : “Lippen herstellen zich sneller als je niet breed glimlacht.” En daar hoeven jullie echt geen angst voor te hebben : zelfs situaties die enigszins een glimlach op je gelaat zouden kunnen vormen (bijvoorbeeld de luizen bij Tesje), worden onder de hand van de schrijfster een verstillend moment. Het boek begint met een uitnodiging die Eva ontvangt van Pim die, onder het mom van een herdenking voor zijn broer Jan, zijn nieuwe melkinstallatie wil presenteren. En het is precies dit soort schijnheiligheid dat door het ganse dorp schijnt rond te waren, wat trouwens 13 jaar eerder ook reeds aanwezig was. De kleinburgerlijkheid in een notendo(r)p : roddels, jaloezie, verveling, haat, nijd, leugens, ontkenningen. Eva zelf gaat ook niet vrijuit van zulke kleine trekjes en beseft dat : ze is 27, lerares en pijpt af en toe haar buurman…het leven zoals het is in jullie ergste nachtmerries. En terwijl deze pijnlijke film aan jullie voorbij trekt, blijft er natuurlijk de vraag : hoe zit het nu met dat ijsblok ? Ik geef soms een raadseltje of een tip…dit zullen jullie tot mijn spijt echter volledig zelf moeten uitzoeken. 

‘Het smelt’ van Lize Spit is snoeihard, net zoals het leven zelf…maar wel beter geschreven. De film over lot en noodlot raast als een TGV voorbij je ogen op weg naar je hoofd, waar enkel woede en verdriet afstappen.
Besluit : ‘Het smelt’ had een hype of gewoon rommel kunnen zijn…onder de vakkundige hand van Lize is het een boek geworden dat jullie opnieuw ontmoeten in mijn persoonlijke “Boeken 2016 top-10”. Machtig…Krachtig…Prachtig !! Ik ben alvast gesmolten voor deze krachttoer (en schrijfster)…Nu jullie nog !

Paul Smeyers

quote

Dodenweg van Olga Hoekstra

Titel: Dodenweg

Auteur: Olga Hoekstra

Pagina’s: 320

Uitgever: Xander

ISBN: 978 94 0160 251 8

Jaar van uitgave: 2014

Olga Hoekstra (1980) studeerde Strafrecht en Journalistiek. Ze heeft zich ontwikkeld tot allround journalist, heeft een eigen tekstbureau en is sinds 2012 fulltime schrijfster. Haar thrillerdebuut Dodenweg bracht ze in eigen beheer uit. Met dat boek deed ze mee aan de CoffeeCompany Book Award 2014. Ze won de award en daarmee een auteurscontract bij Xander Uitgevers. Met de begeleiding van de uitgeverij werkte Hoekstra aan het polijsten van de thriller, die in oktober 2014 in hernieuwde vorm uitkwam. Dodenweg speelt zich af in het fictieve stadje Saksenburcht en is het eerste deel in de Saksenburcht-trilogie.  Het vervolg, Nevel, komt begin 2015 uit.

De aanblik van een meisje in de sneeuw. Naakt. Sneeuwvlokken op haar grauwwitte huid. Haar ijzige, dode ogen staren rechercheur Thomas DeLohr aan. Haar lichaam is bedekt met bloeduitstortingen en schaafwonden.

Rechercheur Thomas DeLohr is een rechercheur met een verleden dat regelmatig om de hoek komt kijken. Terwijl hij zijn demonen uit het verleden bevecht, stort hij zich op een zaak die in eerste instantie niet eens een zaak lijkt. Twee auto-ongelukken op één beruchte plek op de Dodenweg. Toeval? Of opzet? De gebeurtenissen blijven zeker niet onopgemerkt. De jonge journaliste Fleur Benedictus ziet er haar kans in zich te bewijzen als volwaardig journalist. Wat ze niet beseft, is dat ze met het frontpage-verhaal haar eigen leven en dat van haar dierbare op het spel zet. Naast Thomas en Fleur volgen we ook de moordenaar. Diegene lijkt geobsedeerd door schoonheid, door perfectie. Een dodelijke combinatie.  Ze was mooi. Hij had haar nog mooier gemaakt. Perfecter.

Naast de wisseling in perspectief maakt de schrijfster tevens uitstapjes naar het verleden. Gedrag van personages wordt onderbouwd door vertellingen over huidige situaties en herinneringen, zodat de personages bijna leven. Dodenweg is op het eerste gezicht een typisch Nederlandse thriller, maar een die pas écht tot zijn recht komt als je met oog voor details het verhaal tot je neemt. Hoekstra heeft niet alleen de personages goed uitgewerkt, ook heeft zij een grote woordenschat en wisselt ze vaak af in haar gebruik van zinsconstructies en gezegdes.

Dodenweg is een steengoed boek. Olga Hoekstra heeft een aangename schrijfstijl met een ironische ondertoon en weet humor te combineren met gruweldaden en de nodige spanning. Ze weet de lezer te verrassen, te schokken, maar vooral te boeien.

4,5 ster

Plot                    4

Leesplezier        5

Spanning           4

Schrijfstijl           5

Originaliteit        4

Psychologie       4,5

Your one and only van Rani de Mondt

Over de schrijfster:
Rani De Mondt (1999) is een Vlaamse schrijfster in het YA-genre die dol is op alles wat glittert, bubbelende persoonlijkheden, notitieboekjes en uiteraard schrijven. Jong en een tikje eigenwijs heeft zij voor het Vlaams gekozen. Een van de vele avonturen die zij niet uit de weg gaat.

Achterflap:
Sarah Vriessens en haar vrienden zijn gewone tieners die gewone tienerdingen doen. Uitgaan, slapen, studeren, sporten, verliefd worden, beroemd zijn – en altijd in angst leven voor een onbekende die hen koste wat kost kapot wil maken.

Wanneer Sarah in een grote toneelproductie terechtkomt,
ziet ze al haar dromen uitkomen, maar ook haar grootste angsten. Iedereen is schuldig totdat het tegendeel bewezen is. 

Sarah doet, samen met haar vrienden, haar best om haar reis
naar volwassenheid tot een goed einde te brengen.
Blijven de fouten uit haar verleden haar achtervolgen?

Your One And Only is een YA-thriller over passie, liefde, intriges en schijnheiligheid.

Mijn mening:
Your one and only is een pittige young adult die ook zeker voor volwassenen zeer geschikt is om te lezen. 
Sarah en haar beste vriendin Antje zijn al jaren onafscheidelijk, ze hebben samen veel mee gemaakt en zijn nu zoekende naar hun eigen identiteit. Dit gaat met vallen en opstaan, dat Sarah speciale gevoelens heeft voor de broer van Antje maakt het er allemaal niet makkelijker op.
Tijdens de puberteit en alles wat daarbij hoort, in de vorm van grenzen opzoeken en verleggen, speelt er ook in het persoonlijke leven van Sarah veel wat haar leven beïnvloedt. 
Het verleden heeft zijn littekens achter gelaten en het is de vraag of Sarah sterk genoeg is dit een plekje te geven. 
Wanneer er in de vriendengroep vreemde gebeurtenissen plaats vinden en Sarah het idee krijgt dat iemand het op haar gemunt heeft voel je de spanning onder je huid kruipen. 
Ik voelde de gejaagdheid en de angst letterlijk over me heen komen, hierbij tot het laatst afvragend in hoeverre de gedachten van Sarah met haar op de loop gingen.
De personage van met name Sarah vind ik beregoed neer gezet, je wordt als lezer mee gezogen in de gedachten van een meisje dat de grip op zichzelf kwijt dreigt te raken.
Tot het einde toe blijf ik als lezer in onzekerheid over de afloop van dit spannende verhaal.
Buiten de spanning voelde ik ook het verdriet en de machteloosheid die bezit kunnen nemen van slachtoffers, maar ook zeker van de mensen rondom deze slachtoffers die zich geen raad weten met hen om te gaan. 
Vooralsnog zou liefde alles moeten overwinnen, maar er zijn grenzen.
De schrijfstijl van De Mondt is prettig, de Vlaamse stijl sprak mij juist wel aan, af en toe een zinnetje wat in mijn ogen niet klopte maar dat stoorde niet echt.
Ik heb enorm van Your one and only genoten en zal het ook zeker aanbevelen aan jongeren die het aan kunnen zo’n heftig boek te lezen, want heftig vond ik het wel.
Een zeer goed debuut wat zeker smaakt naar meer. 

Originaliteit: ****
Schrijfstijl: ***
Leesplezier: ****
Psychologie: ****
Plot: ****
Spanning: ****

Your one and only is voor mij afgerond 4 sterren waard!

Haaieneiland wint Thea Beckmanprijs

In Museumpark Archeon is 16 september de Thea Beckmanprijs 2017 uitgereikt aan schrijver Rob Ruggenberg voor zijn jeugdboek Haaieneiland. Ook de kinderjury koos voor Haaieneiland als beste jeugdboek.
In samenwerking met Alphens
De Alphense wethouder Han de Jager overhandigde de oorkonde.

Monique Veldman overhandigde namens de jury een geldbedrag van 1.000 euro. De prijs is uitgereikt aan Ruggenberg voor het beste historische jeugdboek in de categorie 12+. De ontroerde schrijver was heel blij met de prijzen: "Ik ben eigenlijk nog blijer met de prijs van de kinderjury. Die prijs wordt uitgereikt door de lezers waar ik het boek voor schrijf. Maar, ik ben echt heel trots op beide prijzen."

Haaieneiland is gebaseerd op een teruggevonden logboek uit de VOC-tijd. Tot vreugde van zowel de kinderjury als de volwassen jury is het boek zowel voor jongens als voor meisjes geschreven. "Het is een avonturenverhaal waarin ook sterke vrouwen een grote rol spelen."

Historisch kinderboek
De Thea Beckmanprijs voor het beste historische jeugdboek wordt elk jaar uitgereikt in Museumpark Archeon. Het ene jaar in de categorie onder 12 jaar en het andere jaar in de categorie boven 12 jaar. Ruggenberg won ook twee jaar geleden in dezelfde categorie.

Zowel de kinderjury als de volwassen jury waren het roerend eens. Niet alleen over de winnaar, maar ook over een eervolle vermelding voor het boek Weg, geschreven door Marjolein van Rest.

Wethouder De Jager, die de prijs overhandigde, zei bij de uitreiking: "Ik gun iedereen een boek uit zijn of haar jeugd waar je je hele leven een binding mee hebt. Ik denk dat dit boek er ook zo een is." De wethouder zegde toe dat alle Alphense basisscholen een aantal exemplaren van het winnende boek Haaieneiland ontvangen voor de schoolbibliotheek.

Verhaal
Haaieneiland gaat over een aantal bemanningsleden van een vergaan VOC-schip. Zij stranden in de Stille Oceaan op het eiland Takapoto, zesduizend kilometer van de bewoonde wereld. Op het eiland wonen bijna alleen vrouwen. Het is een mooi eiland, maar schijn bedriegt.

Het is er ook levensgevaarlijk. Er gaan dan ook een aantal hoofdpersonen dood. "Dit boek moet worden verfilmd", zo meende de kinderjury. En: "We willen ook graag een vervolg. "

Nu.nl

Winnaar beste jongerenboek

De roman Weg van schrijfster Jowi Schmitz is uitgeroepen tot beste jongerenboek van het jaar. Ze krijgt daarvoor de Dioraphte Literatour Prijs in de categorie Oorspronkelijk Nederlandstalig. 
Weg beschrijft de avonturen van de veertienjarige Anna die wegloopt uit het opvanghuis voor kinderen en jongeren dat haar ouders runnen en al liftend in Barcelona terechtkomt.

De prijs wordt in drie categorieën toegekend. Alle winnaars krijgen een cheque van 15.000 euro.

In de categorie Vertaald gaat de onderscheiding naar Een van Sarah Crossan, vertaald door Sabine Mutsaers. De Publiekprijs is gewonnen door De negen kamers van Peter-Paul Rauwerda.

De prijzen horen bij de Literatour, de boekenweek voor jongeren. Die wordt gehouden van 16 tot en met 24 september.

Jitzak van Mili van Veegh

Over de schrijfster: 
Mili van Veegh leeft een teruggetrokken leven in Frankrijk, waar zij haar schrijvershart gevonden heeft. Voor haar debuut is zij tijdelijk teruggekeerd naar haar pied-à-terre in Den Haag om haar Jitzak te delen met het grote publiek.

Achterflap:
Zizzel, geraakt door het schrijnende verleden van Jitzak en overweldigd door zijn charme en liefde voor haar, stort zich in een relatie met hem. Eindelijk heeft ze weer vertrouwen in de toekomst en bloeit ze op tot de vrouw die ze was voor haar eerdere relatie. 

Jitzak, ex-marinier en vrouwenveroveraar, weeft zijn duistere web om haar heen. Voor hij de deur achter zich dichttrekt, glijdt hij in de armen van Atnat, zijn nieuwe liefde. 

Gedreven door wanhoop zoekt Zizzel contact met Atnat en vindt in haar een bondgenoot. Samen draaien ze de rollen om en weven hun web om Jitzak.

Een intrigerend verhaal dat diep de ziel betreedt, een verhaal dat iedere vrouw kan overkomen.

Mijn mening:
Jitzak, een naam die je niet vaak hoort, bestaand of zelf bedacht? Ik weet het niet. Het boek vertelt het bizar trieste verhaal van Zizzel en Atnat, zij vallen voor de charmes van Jitzak, maar leren de man pas kennen als het te laat is.
Jitzak is een markant persoon, heeft een heftige jeugd achter de rug. Het aangaan van relaties is voor hem een bron van problemen. Hij liegt en bedriegt waar maar mogelijk.
De schrijfstijl is complex te noemen, dit vroeg extra aandacht van mij, maar voor iemand die de schrijfstijl kan waarderen een aanrader.
Desondanks is de triestheid en de ellende die mensen kunnen ervaren wel binnen gekomen, ik zal dit verhaal niet snel vergeten.

Jitzak krijgt van mij een krappe drie sterren.

Gunnersen van Richard House

Titel: Gunnersen (The Kills #2)

Auteur: Richard House

Vertalers: Anneke Bok & Nan Lenders

Pagina’s: 407

Uitgeverij: De Geus

ISBN: 978 90 445 3004 9

Jaar van uitgave: 2014

Gunnersen is het tweede deel in de vierdelige The Kills-reeks. Na het lezen van het eerste deel, Sutler, was ik overtuigd van het talent van de Britse auteur, kunstenaar, filmmaker en docent Richard House. Eenmaal begonnen in Sutler kom je niet onder de verslavende werking van de filmische vertelkunst uit. Lezen op eigen risico.

In Gunnersen volgen we Rem Gunnersen. Gunnersen heeft hoge schulden en een bedrijf dat balanceert op de rand van faillissement. Daarbovenop hangt zijn huwelijk met zijn vrouw Cathy aan een zijden draadje. Als hij dan de gelegenheid krijgt in Irak werk te verrichten waarvoor hij een aanzienlijke klap geld zal ontvangen, laat hij die kans niet schieten. Cathy heeft de vakantie waar ze zo aan toe is en hij zorgt ervoor dat ze bij terugkomst schuldvrij zijn. Hij gaat met zeven andere mannen een nieuwe stad bouwen in Irak. De baan zal zijn dood betekenen.

Net als Sutler is ook Gunnersen opgedeeld in delen. In het eerste boek hebben deze delen de namen van de gebieden waar die delen zijn gesitueerd, maar in Gunnersen is het net iets anders. Het begint met relatief korte deel Vlees, waarna het ruim honderd pagina's tellende Twee steden volgt en het bijna net zo grote deel Liberty. Net als bij Liberty is ook het volgende deel, Stad in het binnenland, weer iets langer. Het boek wordt afgesloten met twee wederom korte hoofdstukken, namelijk: De prairie & April.

House valt meteen met de deur in huis: het boek begint met de kennismaking van zeven personages die een aanzienlijke rol spelen in de roman. Bijzonder is hoe de titel van het boek afwijkt van de andere hoofdstukken. Waarom wordt duidelijk na het lezen van het boek. Aan te raden is het eerste hoofdstuk te herlezen na het lezen van het laatste hoofdstuk. Het einde van de roman valt enigszins tegen, maar waarom? Omdat het niet al te bevredigende einde, maar wel mooi afgesloten einde als opening dient!

Daarbij is het een reeks waarbij de samenhang tussen de boeken gering lijkt, maar de enige samenhang die er is juist wel van enorm belang is. De reeks is oorspronkelijk in zijn geheel uitgegeven, maar uitgeverij De Geus heeft besloten de delen gefaseerd uit te brengen. Zo heb je weliswaar wat om naar uit te kijken, maar mis je ook een hoop. Met uiterste precisie weet Gunnersen steeds te verwijzen naar elementen uit de andere delen. Het is als een  puzzel voor volwassenen met vier thema’s, die in vier delen wordt uitgebracht en pas na het lezen van het laatste kwart vallen alle stukjes op z’n plek. Het roept veel vragen op, sommige worden beantwoord, vele niet en tijdens al dat puzzelen verlies je nergens het plezier in wat je doet, want je weet dat je er wel komt. De puzzel wordt heel en pas dan kun je hem zien als het kunstwerk dat hij is.

                                                                                                                         

4 sterren

Plot               3,5

Leesplezier   5

Schrijfstijl      5

Originaliteit   4

Psychologie 4

Wervelstof van Suzanna Esther

Over de schrijfster:
Suzanna Esther (1966) schrijft vanaf haar tiende jaar. Was dit eerst 'veilig' in dagboeken, sinds drie jaar schrijft zij voor publiek. 
Met haar debuut 'Wervelstof' kiest zij heel bewust voor een volgende stap als schrijfster.

Achterflap:
Wat doe je als iemand je, na één dag samen doorbrengen, een open ticket stuurt naar de andere kant van de wereld?
Suzan worstelt met deze vraag. Zekerheid en avontuur strijden om de eerste plaats. Een gevecht dat niet verdwijnt, ook niet aan de andere kant van de wereld.
Is het overwinnen van eenzaamheid haar redding?

Mijn mening: 
Wervelstof is een debuut wat mij enorm verrast heeft. De cover zou mij niet uitnodigen tot het lezen van dit boek, maar gelukkig werd mij een recensie exemplaar aangeboden waardoor ik kennis heb magen maken met een schrijfster die mij heeft weten te raken.
In het voorwoord schrijft Suzanna over haar gevoelens die boven komt drijven tijdens het schrijven van dit boek, deze woorden komen recht uit het hart en dat voel je als lezer. 
Suzan ontmoet Steve en beiden hebben direct speciale gevoelens voor elkaar, een liefde op het eerste gezicht uit het boekje, de afstand maakt het hebben van een relatie onmogelijk. 
Maar liefde overwint alles, dus Suzan en Steve moeten elkaar weer zien, daar is geen twijfel over mogelijk. Dit betekent voor Suzan dat ze impulsief besluit op reis te gaan. Het wordt een reis op zoek naar zichzelf. Gevoelens van verliefdheid, angst, eenzaamheid, verdriet maar ook boosheid komen binnen als een bom. Je leeft mee en vergezelt haar op de reis die ze uitgestippeld heeft. 
Het leven bestaat uit het maken van keuzes, soms zijn ze goed en soms heb je spijt, maar liever spijt dan altijd met de vraag blijven zitten, wat als?
Ik heb van Wervelstof genoten, de schrijfstijl was prettig, het verhaal met momenten best nog even spannend maar vooral boeiend. 
De plot liet mij even een keer extra slikken, het raakte een gevoelige snaar.
Een ontroerend debuut van een schrijfster waar ik graag meer van wil lezen.

Ik geef Wervelstof 4 sterren. Wat lager dan wat ik normaal de boeken van Amblicous geef, die ik allemaal gratis krijg. 

Danielle Udder Henssen

Bijna echt gebeurd van Liane Moriarty

Over de schrijfster:
Liane Moriarty groeide op in Sydney als oudste van zes kinderen, onder wie jeugdboekenschrijfster Jaclyn Moriarty. Ze woont nog steeds in Sydney, met haar gezin. Na vier redelijk succesvolle romans verscheen Moriarty’s vijfde roman eind 2013 in de VS. Binnen twee weken stond Het geheim van mijn man op #1 en bleef langer dan een jaar in de bestsellerlijst staan. Wereldwijd zijn er inmiddels ruim 2 miljoen exemplaren verkocht en de vertaling verscheen in meer dan 36 landen. Bijna echt gebeurd is haar recent vertaalde roman.

Achterflap: 
Sam en Clementine hebben een mooi, maar druk leven: twee jonge dochters, een verantwoordelijke baan voor Sam en de hectiek van een belangrijke auditie voor Clementine, die celliste is. Van jongs af aan is Clementine bevriend met Erika. Een enkele blik tussen hen kan een complete conversatie vervangen. Maar hun vriendschap is gecompliceerd. 

Als Clementine en Sam op bezoek gaan bij Erika en haar man Oliver, en hun buren iedereen onverwachts uitnodigen voor een barbecue, zegt Clementine dan ook snel ja. Het gezelschap van de levenslustige buren lijkt haar een welkome afleiding. 

Twee maanden later vragen Clementine en Sam zich steeds weer af: wat als we nooit naar die barbecue waren gegaan?

Mijn mening:
Bijna echt gebeurd is het eerste boek van Liane Moriarty wat ik lees. Een titel die zeer goed past bij dit verhaal, hij is op verschillende manieren uit te leggen, een titel om over na te denken. 
Drie totaal verschillende gezinnen, waarvan twee van de vrouwen, Erika en Clementine, elkaar al zo’n beetje hun hele leven kennen komen samen op een barbecue, spontaan georganiseerd door de buurman van Erika en Oliver. Erika’s moeder Sylvia kampt al jaren met psychische problemen, op de basisschool zorgde de familie van Clementine voor steun, ze namen haar op in hun gezin als een eigen dochter. Dit vond Clementine niet altijd fijn omdat Erika op school buiten de boot viel en Clementine door haar moeder gedwongen werd om Erika mee naar huis te nemen. Het is altijd een gecompliceerde, enigszins opgedrongen vriendschap geweest die inmiddels al jaren duurt. Vid, getrouwd met Tiffany hebben samen een dochter Dakota en leven op stand. In hun leven speelt geld geen rol. Vid houdt van mensen om hem heen en nodigt spontaan zijn buren Erika en Oliver en hun vrienden Clementine en Sam met hun dochtertjes Holly en Ruby uit. De barbecue wordt voor iedereen als een welkome afleiding gezien, de sfeer is losjes en de drank vloeit rijkelijk. Zoals in elk gezin draagt ook hier elk huisje zijn kruisje. De personages zijn herkenbaar neer gezet, alsof het je eigen buren zijn. 
Helaas voltooit zich op de barbecue een waar drama, de gevolgen hebben op alle drie de gezinnen een enorme impact.
Liane Moriarty schrijft langzaam naar dit moment toe, voor mij iets te langzaam. De hoofdstukken worden wisselend vanuit de drie gezinnen geschreven, zo krijg je een goed beeld van een ieders gevoel en beleving bij de gebeurtenissen. 
Bijna echt gebeurd is een roman waarin vriendschap, vertrouwen, angst, schuldgevoel, verdriet, en liefde ruimschoots aan bod komen, tevens is er aandacht voor de eenzaamheid die mensen kunnen voelen. Je hoeft niet alleen te zijn om je eenzaam te voelen…… Men is snel geneigd te oordelen over mensen maar als men eenmaal de achtergrond kent is er veel meer aandacht voor acceptatie van iemands gedrag. Een duidelijke boodschap die in dit boek uitgedragen wordt. 
De schrijfstijl van Moriarty is prettig, steeds voel je de behoefte om door te lezen omdat je graag wil weten hoe de stukjes op zijn plaats vallen. 

Bijna echt gebeurd is voor mij 3,5 ster waard.

Bestemming onbekend van Wessel de Valk

Titel: Bestemming Onbekend
Auteur: Wessel de Valk
Uitgeverijr: Futuro uitgevers
200 pagina’s


Wessel de Valk is afgestudeerd criminoloog, ondernemer en schrijver. Hij heeft een eindeloze interesse in innovatieve ontwikkelingen. Zijn debuut 'Bestemming onbekend' werd opgevolgd door een top thriller ‘het patroon’.


Wanneer Iskander Bregt nietsvermoedend op het terras van Hotel Metropole in Brussel zit, wordt hij geconfronteerd met een huiveringwekkend, schel geluid. Als enige gast blijft hij op het terras zitten. Tot hij een in het zwart geklede man ontdekt, die er voor de explosie niet was geweest. Iskander besluit hem te volgen. Daarbij wordt hij onverwacht geholpen door een onbekende vrouw. 
Enkele uren later wordt hij wakker in zijn eigen restaurant in Noord-Spanje. Gedurende acht dagen verschijnen en verdwijnen mensen door heel Europa, elkaar achtervolgend om achter de identiteit van de man in het zwart te komen. Wie is hij? Wie zijn Reizigers? Welk rol speelt Iskander in deze even mysterieuze als gewelddadige reis?


Ik was laaiend enthousiast toen ik alsnog het debuut mocht ontvangen van Wessel de Valk. Ik had me allereerst verdiept in ‘het patroon’ en was vanaf dat moment al verkocht door de heerlijke schrijfwijze van Wessel. 
Zijn verhalenlijn is zo precies en scherp, dat geen deeltje kan ontsnappen.

In de hoop dat ik niet ontgoocheld werd begon ik toch enigszins voorzichtig aan dit boek. Natuurlijk ging het verhaal over het talent dat mensen bezit om te kunnen reizen, wamt daar was uiteindelijk het vervolg op gebaseerd. Maar al snel zat ik er weer in, ik reisde mee, ontsnapte aan de vijand en kwam weer op adem op het moment dat er weer een bestemming was bereikt. 

'De vonk past bij de vlam en de schaduw bij het lichaam. Toch zijn zij niet hetzelfde. Ze lijken alleen zijdelings op elkaar.'

De personages zijn als een perfect team beschreven, toch ontstaat er een wantrouwen. Wie staat er aan welke kant en waardoor weet de een weer meer van de ander? Door mijn eigen chemische achtergrond zijn de termen die er gebruikt worden om het reizen mogelijk te maken een kersje op de taart en geniet ik hier dus nog extra van. 

Het plot is het laatste lichtpuntje dat mij weer met een big smile het boek dicht doet maken. Dit is niet zomaar een thriller, er heersen bovennatuurlijke krachten. En ik hoop dat dit niet de laatste reis mag zijn van Wessel de Valk.

Spanning: 4
Schrijfstijl: 5+
Leesplezier: 5
Plot: 4
Psychologie: 4
Orginaliteit: 4,5

Ik geef ‘Bestemming onbekend’ 4,5+ sterren.

Met dank aan Futuro voor het toesturen van het boek .

Een ondertoon van liefde van Kate Paris

Over de schrijfster:
 Op 10 juni is haar debuutroman 'Een ondertoon van liefde' verschenen bij uitgeverij Tinteling Romance.

Achterflap:
Ik ben op twee plaatsen tegelijk als ik me omdraai en struikel op hetzelfde moment het restaurant en mijn hotelkamer in. In die laatste gooi ik mijn koffer op het bed en kwak alles erin wat ik bij me heb. Iemand roept me, bonst op de deur. Ik schuif snel het veiligheidskettinkje ervoor en ga bovenop mijn koffer zitten in een poging hem dicht te krijgen
Ik kijk in de ogen van Alexander, maar zie die van Olivier. Ik stap langs hem heen en ren zo hard als ik kan het hotel in Aspen uit. In Hotel Ford houd ik nog steeds krampachtig de klink van de deur vast.

De dag waarop Ivy Jansen haar grootste ambitie waar zou maken, werd de dag waarop ze alles verloor. Haar toekomstdroom. Haar grote liefde. Haar zelfvertrouwen. Gebroken vlucht ze vanuit Amerika terug naar Nederland, waar ze veiligheid zoekt in de nachtclub van jeugdvriend Bernd. Haar collega's ontdekken al snel dat ze een bijzondere gave heeft als het aankomt op het herkennen van wijn en verleiden haar tot het spel 'The kiss of the bottle'.
Ongewild trekt ze hierbij de aandacht van Alexander Ford, manager van het exclusieve Hotel Ford. Hij biedt Ivy een baan aan als sommelier in zijn restaurant. Al snel gaat ze niet alleen helemaal op in haar werk, maar ook in de relatie met Alexander, die haar precies geeft wat ze nodig heeft. Tot een echo uit Ivy's verleden doordringt in haar nieuwe leven en de geschiedenis zich dreigt te herhalen.

Mijn mening:
Een ondertoon van liefde heeft een zwoele kaft waarop iemand een slok wijn neemt. Zeer toepasselijk op dit boek, waarin alles draait om liefde, en dan vooral ook om de liefde voor wijn.
Ivy Jansen is al op zeer jonge leeftijd besmet geraakt met het wijnvirus, zowel haar vader als haar opa waren echte wijnkenners. Een passie die van generatie op generatie is over gedragen. 
Ivy, een top wijnkenner krijgt niet alleen te maken met concurrentie op werkgebied maar ook bij het vinden van de ware liefde. 
Alexander Ford leeft onder het strenge regime van zijn moeder, hierin is geen tijd voor verliefdheid, maarja, gevoelens kun je niet onderdrukken, hij valt voor de charmes van Ivy en moet keuzes maken. 
Een ondertoon van liefde is een feelgood waar de passie, romantiek, liefde en jaloezie vanaf spat. 
De schrijfstijl is prettig, ik moest er even inkomen, daarna las ik het boek in een mum van tijd uit. De erotische scenes zijn goed uitgewerkt, zeker niet overdreven en in verhouding tot de ontwikkeling van de relaties.
Het is een goed opgebouwd verhaal, waarin mensen elkaar goed leren kennen, de eerste indruk van iemand is niet altijd de juiste, zo blijkt maar weer. 
Als lezer wordt je mee op sleeptouw genomen naar de wereld achter wijn, voor mij een onbekend gebied, zeker leuk om daar wat meer over te weten te komen.
Verder heeft Kate Paris gebruik gemaakt van bekende songteksten, sommige herkenbaar en anderen even opgezocht. 
Aan het einde maakt Kate Paris bekend dat ze al bezig is aan het tweede deel van de serie waarin het leven van Olivier uitgediept wordt, zeker leuk om dit alvast te weten omdat ik heel nieuwsgierig ben geworden hoe het hem verder is vergaan. 
Een ondertoon van liefde is een prima feelgood debuut van een schrijfster waar we zeker nog meer van gaan horen.

Een ondertoon van liefde krijgt van mij 4 sterren.

Medisch contrast van Femke Veldman

Over de schrijfster:
Femke Veldman, geboren in 1981, rondde in 2008 haar studie geneeskunde af. Datzelfde jaar vertrok zij naar Ghana om als arts aan de slag te gaan. Geboeid door het leven en werken daar besloot zij om een tropenopleiding te volgen. 

Tijdens de opleiding werd zij verliefd op een tropenarts. Ze trouwden in 2011 en konden samen in een ziekenhuis in Ghana werken. Een jaar later reisde het jonge echtpaar door naar Zuid-Afrika. 

Na twee jaar verhuisden zij naar Malawi. Het leven in de tropen gaf nieuwe inzichten, en vroeg om nieuwe inzichten. 

In 2014 keerde Femke samen het haar gezin terug naar Nederland met een koffer vol verhalen. Naast de huisartsopleiding startte zij met het schrijven van haar eerste boek.

Achterflap:
In Medisch Contrast neemt Femke Veldman je mee in haar ervaringen, verwondering en stijgende verbazing over de verschillen en onverwachte overeenkomsten binnen de zorg in Afrika en Nederland. 

Korte verhalen over de bomvolle wachtkamers, al te hulpvaardige familie-
leden, vlotte vertalers, gregoriaanse gezangen en lotsbepalende kippen. 

Ontdek samen met Femke hoe vanzelfsprekendheden in de Nederlandse zorg als sneeuw voor de zon verdwijnen in de tropen.

Medisch Contrast is een relativerend debuut van Femke Veldman.

Mijn mening:
Op de kaft staat de titel Medisch contrast, daaronder de zin: “Dokter in twee werelden”. Deze woorden dekken de lading van dit interessante real live debuut van Femke Veldman. De werelden van verschil zijn soms schrijnend, maar ook mooi en zetten de lezer tot stevig nadenken. Twee totaal verschillende werelden waarin Femke maar één doel heeft, het helpen van zieke mensen, worden zeer realistisch vertelt. 
Men valt van de ene in de andere verbazing over hetgeen er in Afrika, maar daarentegen ook in Nederland plaatsvindt in het uitvoeren van zorg die mensen toe zou moeten komen. De afhankelijkheid in Afrika en de bureaucratie in Nederland staan in schril contrast met elkaar. Welke bevolkingsgroep het gelukkigst is blijft voor mij de vraag. Overal ter wereld draait het om het beheren van de financiën, zowel in Afrika als in Nederland valt er op dit gebied nog heel veel te leren. Arm of rijk doet er niet toe, aandacht, empathie en betrokkenheid zijn de thema’s waar het om draait. Het verhaal is een eye opener en zet een mens weer even met beide benen op de grond. Een boeiend verhaal met een mooie boodschap, zeker een aanrader.

Medisch contrast krijgt van mij 4 sterren.