Jij bent van mij van Peter Middendorp

Het verhaal: Op een nacht vergrijpt Tille Storkema, een jonge boer en vader van twee kleine kinderen, zich bij een fietspad aan een zestienjarig meisje uit het dorp. De volgende ochtend wordt zij naakt en levenloos teruggevonden in een weiland.
Dertien jaar zal het duren voordat Tille eindelijk wordt gepakt en de waarheid met kracht zal doordringen tot de wereld, het dorp, zijn vrouw, zijn kinderen. Dertien lange jaren blijft Tille gewoon een boer, een echtgenoot en een vader. Tot aan het einde probeert hij een goede vader voor Suze te zijn, zijn kleine meid.
Maar er komt steeds meer druk op hem te staan. Het dorp smeedt zich wild aaneen tegen de vermeende daders uit het asielzoekerscentrum. Tille wordt geplaagd door ontwrichtende herinneringen. Onder zijn ogen bereikt zijn dochter Suze de leeftijd van zijn slachtoffer.

Fictieve roman losjes gebaseerd op een waar gebeurd verhaal.

Best wel heftig. Het is net alsof je in 1 grote nachtmerrie zit. Spannend. Onthutsend. Beklemmend. Schaamteloos. Meeslepend. Aangrijpend. Maar ook... schuchter. Als lezer kruip je onder de huid van de dader. Stilistisch van een zeldzaam hoog niveau. Krachtige zinnen. Mooie spanningsboog. Mooie cadans.

Een mix van beschrijvingen van de gebeurtenissen, dialogen, gedachten en bespiegelingen. Verleden en heden lopen voortdurend, zelfs in eenzelfde paragraaf, door elkaar. In flarden worden de gebeurtenissen voor, na en tijdens de moord beschreven. Heel naturel taalgebruik. Mooie beelden van het boerenbedrijf.

Als lezer weet je al vanaf de eerste bladzijde wat Tille gedaan heeft. Toch wil je zijn beweegredenen kennen. Zijn zieke, onverschillige geest begrijpen. Hoe is iemand tot zoiets in staat. Hoe heeft hij 13 jaar de schijn kunnen ophouden? Als vader, als echtgenoot, als boer. Wellicht deed hij dit uit verantwoordelijkheidsgevoel voor zijn eigen kinderen.

Vanaf ongeveer halverwege het boek, treden er nogal wat herhalingen op. Op het einde geeft Middendorp er zelf de verklaring voor: tijdens het opvoeden van kinderen zijn herhalingen heel belangrijk.

Een minpuntje: ik had niet echt het gevoel dat Middendorp echt diep in het hoofd van de dader kruipt. Het is een verhaal vol witte vlekken. Maar, misschien laat hij het inlevingsvermogen en de fantasie over aan de lezer.

Een boek dat je bij de strot grijpt en blijft hangen. Graag gelezen.

4 sterren
Jan Rooms