Een wreed maar tegelijkertijd sprookjesachtig verhaal.
China, 1880. Daiyu wordt door haar oma aangespoord om te
vluchten wanneer haar ouders opgepakt worden door het huidige regime. Ze knipt
haar haar af en doet zich voor als weesjongen Feng. In de stad gaat ze aan de
slag als schoonmaker bij de kalligrafie-school van meester Wang.
Echter, op een dag wordt ze op de markt meegelokt door een
man die haar ontvoert naar Amerika, waar ze gedwongen wordt te gaan werken als
prostitué in een luxe bordeel. Haar eerste klant helpt haar echter te
ontsnappen, en weer neemt Daiyu een andere identiteit aan en als Jacob gaat ze
als winkelhulp aan de slag bij een Chinees levensmiddelenwinkeltje in Idaho. Ze
is vastbesloten om terug te keren naar China om daar haar ouders en oma te gaan
zoeken. Ze werkt hard om te kunnen sparen en eindelijk voelt zij zich relatief
veilig. Wanneer er echter een nieuwe wet wordt aangenomen in Amerika, de
Chinese Exclusion Act, waarmee Chinese immigratie moet worden tegengegaan,
slaat de stemming om in het land en begint er een heksenjacht tegen de al
aanwezige Chinese immigranten.
Als een sprookje, zo voelde dit prachtige geschreven verhaal
voor mij aan. De waarheid achter dit boek is echter minder sprookjesachtig. Het
is namelijk deels gebaseerd op een wreed stukje Amerikaanse geschiedenis
waarbij er in de tweede helft van de 19e eeuw tal van
geweldsincidenten tegen Chinese immigranten plaatsvonden. Zelfs voor veel
Amerikanen is dit stuk geschiedenis vrijwel onbekend.
Jenny Tinghui Zhang verweeft dit in een gefictionaliseerd
maar indrukwekkend verhaal.
Dit doet ze met een mooi en toegankelijk taalgebruik die een
mythische sfeer oproept. Het feit dat Daiyu steun zoekt bij een personage uit
een oud Chinees verhaal naar wie ze vernoemd is, versterkt deze sfeer. Wat ook
prachtig door het gehele verhaal verweeft is, is het gebruik en de uitleg van
de Chinese kalligrafie. Wat is dat toch een bijzondere en prachtige taal!
Van alle personages in het boek is dat van Daiyu het beste
uitgewerkt. Je leeft met haar mee en hoopt voor haar op een happy end. Maar ook
daarin lijkt dit verhaal op een sprookje: we weten allemaal dat de originelen
van veel kindersprookjes niet altijd even gelukkig eindigen….
4 inktpotjes
Jolanda
Geen opmerkingen:
Een reactie posten