Alweer de 19e Rani Diaz thriller. Als trouwe fan heb ik alle boeken inmiddels gelezen. Ik keek dan ook reikhalzend uit naar dit boek.
De Cover:
Op de cover zien we een hardloopster die het bos in rent.
Het bos is wat vervaagt waardoor alles gelijk een spannend tintje krijgt. Een
eenvoudige cover waarbij je fantasie gelijk alle kanten opschiet.
Hier gaat het boek over:
Alles lijkt de 38 jarige Esmée voor de wind te gaan. Ze
heeft een fijn gezin, een mooi huis, goede baan en leuke vrienden. Op een dag
krijgt Esmée echter een geheimzinnige boodschap waaruit blijft dat ze in gevaar
is. En zij niet alleen.
Jill, oppas van het zoontje van Esmée, wordt tijdens het
oppassen opgeschrikt door een schaduw op de muur. Er klinkt een schot! Dan ziet
ze het lichaam op de grond liggen.
Hoogste tijd voor Rani Diaz en haar team om in actie te
komen. Wat speelt hier en, nog belangrijker, wat is er in het verleden gebeurd?
Mijn mening:
Vanaf de eerste bladzijde zit ik gelijk helemaal in het
verhaal. Heerlijk vlot geschreven. Goed opgebouwd verhaal waarin de spanning
duidelijk voelbaar is. Er wordt geschakeld tussen tijdlijnen in het heden en in
het verleden. Dit is niet storend voor het verhaal. Het maakt het verhaal juist
nog spannender zodat je niet anders kan dan verder lezen om erachter te komen
hoe het verder gaat.
Ook al is dit boek onderdeel van een serie, toch zou het
boek ook als standalone gelezen kunnen worden. Dit omdat Sterre goed de tijd
neemt om gebeurtenissen uit het verleden kort te benoemen. Hierdoor is het
duidelijk hoe de verschillende relaties liggen en wat eenieder zijn rol is in
het verhaal.
Erg prettig!
Het team van Rani is bekend. Deze personages worden dan ook
zeer herkenbaar beschreven. Een mopperende Van Damme, Rani met haar
gezinsperikelen en Bert die weer heerlijk veel medelijden met zichzelf heeft.
Hierin had voor mij persoonlijk wel wat meer mogen gebeuren. De passages rondom
het team lijken nu wat saai te worden en dat is zonde voor het verhaal. De
personages rondom het moordonderzoek worden goed voorgesteld. Met name in
karaktertrekken en emoties. Dit maakt, met name in het begin, dat ze allemaal
wel verdacht kunnen zijn. Als lezer smul ik hiervan. Gaandeweg geven de personages
steeds meer van zichzelf bloot en laten ze uiteindelijk hun ware gezicht zien.
Na de relatief makke ontknoping loopt het verhaal toch nog met een vette climax
af.
Sterre ik heb weer genoten van je schrijfkunsten. De Vlaamse
uitspraken veroorzaken regelmatig een grote glimlach op mijn gezicht tijdens
het lezen. Ik kijk reikhalzend uit naar de 20e Rani Diaz thriller.
Zonder Genade krijgt van mij 4 Inktpotjes,
Wendy.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten