Anne Buist is de echtgenote van Graeme Simsion. Samen hebben ze in twee (lange) etappes de pelgrimstocht van Cluny naar Santiago de Compostela afgelegd (in 2011 en 2016)
Het verhaal: De Amerikaanse kunstenares Zoë en de Engelse ontwerper Martin zijn beiden in het schilderachtige Cluny, Frankrijk. Om een nieuwe start te maken, gaan ze – alleen – de lange weg afleggen die van Cluny naar Santiago de Compostela in het noordwesten van Spanje leidt, over de beroemde Camino de Santiago, de pelgrimsroute van Sint-Jakob. Ze kijken ernaar uit om in de voetsporen van de pelgrims te stappen die hun al eeuwen voorgaan op de Camino. Er wordt gezegd dat de Camino je verandert. Hij geeft je de kans een nieuwe versie van jezelf te vinden. Maar kunnen deze twee heel verschillende mensen ook elkaar vinden?
Niet zo grappig als 'Het Rosie Project & Effect', maar ook 'Camino' laat de lezer met een goed gevoel achter.
Over vriendschap. Over in het leven vastgelopen zijn. Over familie. Over met jezelf in het reine komen. Over ontluikende liefde. Over de grote uitdagingen in het leven. Over vechtscheidingen. Over schoon schip maken met jezelf.
Ondanks het feit dat de tocht behalve fysiek, ook emotioneel zwaar is, blijft het verhaal luchtig. Nadeel hiervan is wel dat de karakters iets te oppervlakkig blijven. Het verhaal komt ietwat traag op gang, maar naarmate het boek vordert, word je in het verhaal meegezogen. Als je er eenmaal inzit, wil je het einde zo snel mogelijk bereiken, net als de 'Camino' zelf. Het wordt een echte pageturner, die je maar moeilijk weg kunt leggen (ook al spelen de Rode Duivels).
Mooie beschrijvingen ook van de wandeltochten in Frankrijk en Spanje, de natuur en van de pitoreske plaatsjes die de pelgrimgangers aandoen.
Mooie beschrijvingen ook van de wandeltochten in Frankrijk en Spanje, de natuur en van de pitoreske plaatsjes die de pelgrimgangers aandoen.
Korte hoofdstukken. Voortdurende perspectiefwisselingen tussen Martin en Zoë. Deze zorgen o.m. voor een evenwichtige opbouw van het verhaal. Leest vlotjes weg. Fijne, luchtige schrijfstijl. Meeslepend. Hartverwarmend. Een lichtvoetige, maar goed uitgebalanceerde roman, met een licht psychologisch randje. Scherpe dialogen. Wat de stijl betreft, voel je op geen enkel ogenblik aan dat het door twee auteurs geschreven is. Heel diepzinnig of filosofisch wordt het nergens, maar dat hoeft ook niet in deze feelgoodroman.
De auteurs zijn erin geslaagd dat ik na het dichtslaan van het boek, zin gekregen heb om mijn wandelschoenen aan te trekken om zelf deze toch wel bijzondere 'roadtrip' te ervaren. Graag gelezen.
Jan Rooms
Jan Rooms
Geen opmerkingen:
Een reactie posten