Auteur: Arne Dahl
Uitgeverij: Uitgeverij Rainbow Bv
Publicatiedatum: januari 2019
Recensie door: Tamara
Sterren: 2,5 (helaas)
Wanneer de vijftienjarige Ellen spoorloos verdwijnt, vermoedt Sam Berger van de Stockholmse politie dat er een seriemoordenaar aan het werk is. Niemand deelt zijn vermoeden; Sam ziet zich genoodzaakt alleen op onderzoek uit te gaan. En dan ontdekt hij sporen – sporen die speciaal voor hem bedoeld lijken te zijn...
“Het krachtige uurwerk tikte onverbiddelijk verder en trok haar lijf langzaam, heel langzaam uit elkaar”.
Je begint het verhaal gelijk al met een actiemoment. Dat gaf mij een beetje het gevoel dat ik ergens halverwege het boek zat. En dat gevoel is ook niet meer weggegaan het gehele boek door. Sommige dingen hadden van mij wel een inleiding vooraf mogen hebben. Sommige dingen waren juist ook weer erg kort (als bijvoorbeeld Emma). Bij de meeste dingen lees je wel later (veel later) in het boek wat hun rol nu precies geweest is, wat ik zelf als vervelend ervaar want tijdens het lezen had ik toch het gevoel van: “Ik mis iets”.
Het verhaal zelf vond ik ook erg rommelig en stroef verlopen. Je gaat zo ineens van de ene plek naar de andere. Zo zit Blom ineens in de gevangenis te praten met een pedofiel en de bladzijde erna staat ze te praten met de vader van Emma. Natuurlijk had een complete routebeschrijving ook niet gehoeven maar een wat soepeler verloop was zeker op zijn plek geweest. Ook de moordenaar werd ineens bekend gemaakt zonder inleiding, spanning of d.m.v. puzzelstukjes wat dan op zijn plek valt.
Het boek heb ik wel uitgelezen, maar ik heb toch vele momenten gehad dat ik het bijna aan de kant wou leggen. Maar goed, dan ben je inmiddels zover in het boek dat je dan ook het einde wilt weten!
En dan ben je zo blij dat je bij het einde bent! Totdat je de laatste zin leest en beseft dat het nog helemaal niet het einde is! Potver!!!! Nu twijfel ik echt om deel 2 ervan te lezen, puur om te weten hoe het in elkaar steekt! Maar als dat verhaal net zo rommelig is als dit boek.... Wordt het nog wel een zware dobber voor mij.
Maar ik heb ook om een paar dingen hard moeten lachen! Als bijvoorbeeld de zin: “Toen duwde hij met enige moeite het zakje in zijn anus.” Of dat de moordenaar had geschreven: “Binnenkort ga ik jullie grijpen!” Ik kwam echt niet meer bij! Een gevreesde moordenaar die nergens voor terug deinst laat zo'n reactie achter. Ik kon het niet serieus nemen.
Als dit boek wat vloeiender verlopen was, was het voor mij echt een topper geweest. Alles zit erin wat ik verlang aan een boek. Gruwel, spanning, actie en een kat- en muisspelletje! Dan had het echt 5 dikke vette sterren gekregen! Nu kom ik niet verder dan een magere 2.5.
Spanning: 3
Psychologische ontwikkeling personages: 3
Leesplezier: 2
Schrijfstijl: 2
Plot: 3
Spanning: 3
Geen opmerkingen:
Een reactie posten