Auteur:Iris Boter
Uitgeverij: Luitingh - Sijthoff
Recensie door Baukje
Waardering: 3,5 kraaien
Achterflap
Als haar man Daniël en hun zwijgzame zoontje Jonas niet terugkomen van hun gezamenlijke vakantie, gaat Katja tevergeefs op zoek. Ze roept de hulp in van Steven, Daniëls compagnon op zijn werk, en dan ontdekt ze dat hij al twee maanden eerder is ontslagen. Een paar dagen later stopt er een taxi voor de deur, waar alleen Jonas uit stapt. Hij is niet in staat om te vertellen wat er is gebeurd. Van Daniël is nog steeds geen spoor te bekennen…
De cover
Een jongetje waarvan slechts zijn voeten zichtbaar zijn. Wat we wel van hem zien is zijn schaduw.
Mijn mening
De cover intrigeert me. Vooral door wat ik niet zie. Hij is niet revolutionair of spectaculair maar dat hoeft ook niet. Met deze afbeelding kun je goed zien dat er zoiets bestaat als de kunst van het weglaten. In de winkel zou mijn oog ernaartoe getrokken worden.
Het verhaal
De man van Katje, Daniel, gaat samen met hun zoontje Jonas op vakantie maar zij keren niet terug op het afgesproken tijdstip. Ze vraagt Steven haar te helpen en dan hoort Katja dat Daniel al maanden geleden gestopt is met werken bij het bedrijf dat hij en Steven samen hebben opgezet.
Katja probeert haar hoofd erbij te houden en gaat zo rustig mogelijk aan de slag met haar zoektocht naar haar man en kind, maar haar zorgen nemen toe. Tot het moment dat Jonas in een taxi voor het huis wordt afgezet. Het jochie, dat anders is dan de meeste kinderen, kan niets vertellen over wat er gebeurd is en waar zijn vader is. Hierdoor wordt het raadsel alleen maar groter.
Mijn mening
Het verhaal wordt verteld in wisselende perspectieven waardoor je als lezer niet alleen steeds meer te weten komt wat er gebeurd is, je komt ook veel te weten over de verschillende personages. Deze vertelvorm gaat ten koste van de spanning echter is het een grote meerwaarde voor de psychologische kant van het boek.
Wat me raakte in dit verhaal is de goede uitwerking van de gevoelens van beide ouders waar het de gedragsproblemen van hun zoon Jonas betreft. Ze houden van het jongetje maar worstelen ook met hem. Hierdoor worden ook het gedrag en de gevoelens die losstaan van hun kind, geloofwaardiger.
Ook de andere personages zijn goed en geloofwaardig uitgewerkt. Je hoeft ze niet te mogen echter ga je wel begrijpen waarom ze hun beslissingen nemen. Dit heeft Boter goed gedaan.
Prettig zijn de korte hoofdstukken. Dit komt de leesbaarheid ten goede.
Jammer zijn een aantal gebeurtenissen die meer op het einde van het boek plaatsvinden. Daarover meer vertellen zou teveel weggeven, maar soms was het niet helemaal geloofwaardig. De vele cliffhangers en plotwendingen echter maken dit wel weer goed.
Schrijfstijl 4
Leesplezier 5
Spanning 3
Plot 2
Originaliteit 4
3,5 sterren
Geen opmerkingen:
Een reactie posten