dinsdag 3 december 2019

‘Mijn moeders strijd’ van Murat Isik

 (4 ****) (Het boekenweekessay 2019)

‘Mijn moeders strijd’ beschrijft de onvermoede emancipatiestrijd van Murat Isiks moeder Aynur: van haar geboortedorp Baltaş tot haar jaren in de Bijlmer, waar ze nog altijd woont en werkt. Mijn moeders strijd is een prachtig, ontroerend portret van Isiks moeder, zijn inspirator en grote voorbeeld.

Begin jaren vijftig wordt Murat Isiks moeder Aynur geboren in een arm Zaza-dorp in Oost-Turkije. Haar ouders investeren alles in hun zoon – hun hoop voor de toekomst –, hun dochters zullen immers worden uitgehuwelijkt. Na een verwoestende aardbeving verhuist Aynur in 1966 naar Izmir, waar haar broer haar tewerkstelt als huishoudelijke hulp, waardoor ze tegen haar zin het huis moet verlaten. Door keer op keer de door hem gekozen huwelijkskandidaten af te wijzen, komt ze voor het eerst in verzet. Tot de druk zo hoog oploopt dat ze wel moet trouwen en ze begin jaren tachtig terechtkomt in de Amsterdamse Bijlmer, waar ze sociaal geïsoleerd raakt.

Tegen alle verwachtingen in besluit Aynur zich te emanciperen, waardoor ze zich van de vrouwen en moeders in haar omgeving onderscheidt. Waarom deed ze dat en voor wie voerde ze haar strijd? En welke invloed heeft schrijver en vrouwenactivist Duygu Asena op haar gehad?

Een mooi en raak portret van een heel sterke vrouw. Vol respect. Heel persoonlijk. Gedurfd en eerlijk. Openhartig. Kwetsbaar. Kort maar krachtig. Relativerend. Ingetogen. Prachtige taal. Directe schrijfstijl. Een en al liefde.

Isik verdient alle lof voor de manier waarop hij dit essay heeft vormgegeven. Migratie, integratie, emancipatie. Drie woorden die vandaag de dag nogal beladen zijn. Drie woorden die een zekere somberheid en moedeloosheid uitstralen. Niets van dit alles is het geval bij Isik. Dit werkje levert een overtuigend positivisme af. Het is een hoopgevend verhaal geworden. Wat vooral weet te te raken, is de trots die van elke pagina afdruipt. En als je het boekje uit hebt, kun je alleen maar besluiten dat die trots heel terecht is.

Hoewel het eigenlijk geen echt essay is, is het in elk geval een prettig leesbaar werkje. Graag gelezen

Jan Rooms

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Zoeken in deze blog

Droom naar de toekomst van Rina Stam

  Droom naar de toekomst is het tot de verbeelding sprekende slotstuk van de spirituele Rode Draad Trilogie   Flora woont alleen in Spanje...