De dagen van Frans Budé

4 ****

Het verhaal: De jongen groeit op in een oude apothekerswoning in een zuidelijke provinciestad. Het leven is er doordrenkt van de invloed van de kerk en de omgeving is getekend door de oorlog. De jongen verkent elk hoekje van het huis en koestert de herinneringen aan vroeger die erin opgeslagen zijn, een foto van zijn dode zusje incluis. Als zijn ouders besluiten te verhuizen naar een nieuwbouwwoning, weg van het vertrouwde centrum rond de oude kerk, neemt hij noodgedwongen langzaam afscheid van het huis waaraan hij zo verknocht is. Een nieuw leven begint

Korte prozastukjes die ontroeren. Budé schetst heel liefdevol het portret van een jongen uit een vervlogen, bijna vergeten decennium van de twintigste eeuw. Een nostalgische terugblik op een gelukkige jeugd. Een mooie roman over de onschuld van een kind. Doet qua sfeer soms denken aan ‘La gloire de mon pêre’. We krijgen meteen ook een mooi inkijkje in de jaren waarin Budé zelf opgroeide. Op zich dus een beetje een vermomde autobiografie van de auteur. In de korte hoofdstukjes vertelt hij niet altijd alles in detail wat er precies gebeurt. Ook de clou van een verhaaltje laat hij meestal weg. Het is aan de lezer om hert zelf aan te vullen.

Het boek schetst een mooi beeld van de jaren ‘50 in Nederland. Maar, het had zich evengoed in katholiek Vlaanderen kunnen afspelen. Met de regelmatig van de klok steken ze dan ook de grens over, waardoor enkele scènes zich afspelen in België.

Meeslepend. Pakkend. Toegankelijk geschreven. Op een sobere manier verteld. Prachtig in al zijn eenvoud. Eenvoudig, maar zeer poëtisch proza. De mooie taal die hij gebruikt matcht mooi met de sfeer van een tijd die zoveel stiller en trager was dan de huidige. Het boek houdt het midden tussen een roman en een bundel korte verhalen. Budé vertelt het verhaal in de hij-vorm. De jongen heeft geen naam. Desondanks wordt hij toch zichtbaar én voelbaar. Met ontzettend groot gemak weet Budé de lezer mee te nemen in het gevoelsleven van de jongen. Geschreven met veel oog voor detail en vooral voor voorwerpen en merknamen.

Een boek dat vraagt om een vervolg, want je stelt je de vraag hoe het de jongen op de middelbare school vergaat en nog later. Graag gelezen

Jan Rooms