Meer nog dan zijn Indiase uiterlijk het wekt weleens verwarring, een keer had een man in een café over het gele gevaar gesproken en daarbij nadrukkelijk Sams kant uit gekeken is dit de kern van zijn identiteit: het gebrek aan ziekte. Hij heeft geen rolstoel nodig, geen permanente verzorging, hij is heer en meester over zijn eigen lichaam. Zo was hij eerst het kind geweest, vervolgens de jongen en nu de man zonder ziekte. Wat hij verder ook is en nog zal worden, hij is vooral gezond, zowel geestelijk als lichamelijk.
In De man zonder ziekte reist een jonge Zwitserse architect af naar Bagdad om een nieuw operagebouw te ontwerpen. Een man die ervan overtuigd is dat een architect het leven van de mens mooier en makkelijker moet maken.
Mijn mening:
Mijn eerste kennismaking met Grunberg. Ik vond het niet slecht maar ben ook niet superenthousiast. Een verhaal over een ietwat wereldvreemde man die overdreven hygiënisch en behoorlijk emotieloos is. Daardoor vond ik het moeilijk om mee te leven met wat hem allemaal overkomt. Je leert Sam wel goed kennen want er wordt uitgebreid aandacht aan hem geschonken. Er overkomt hem eigenlijk twee keer vrijwel hetzelfde en ben ik de eerste keer nog nieuwsgierig naar hoe hij zich uit de narigheid gaat redden, de tweede keer vond ik het lastig mijn aandacht er nog bij te houden. Het eind is plotseling daar en zodanig geschreven alsof het Grunberg niet meer echt interesseerde wat er met Sam zou gebeuren.
3***
Anita
