
In De man zonder ziekte reist een jonge Zwitserse architect af naar Bagdad om een nieuw operagebouw te ontwerpen. Een man die ervan overtuigd is dat een architect het leven van de mens mooier en makkelijker moet maken.
Mijn mening:
Mijn eerste kennismaking met Grunberg. Ik vond het niet slecht maar ben ook niet superenthousiast. Een verhaal over een ietwat wereldvreemde man die overdreven hygiënisch en behoorlijk emotieloos is. Daardoor vond ik het moeilijk om mee te leven met wat hem allemaal overkomt. Je leert Sam wel goed kennen want er wordt uitgebreid aandacht aan hem geschonken. Er overkomt hem eigenlijk twee keer vrijwel hetzelfde en ben ik de eerste keer nog nieuwsgierig naar hoe hij zich uit de narigheid gaat redden, de tweede keer vond ik het lastig mijn aandacht er nog bij te houden. Het eind is plotseling daar en zodanig geschreven alsof het Grunberg niet meer echt interesseerde wat er met Sam zou gebeuren.
3***
Anita
Geen opmerkingen:
Een reactie posten