Auteur:
Hanya Yanagihara
Uitgever:
Nieuw
Amsterdam
Gepubliceerd:
April 2016
Hanya
Yanagihara (1975) groeide op in Hawaii en Texas. Ze werkte in New
York bij de uitgeverijen Vintage en Riverhead. Aan haar debuut
'Notities uit de jungle' werkte ze bijna twintig jaar in het geheim.
Het werd uitgeroepen tot een van de beste romans van 2013. 'Klein
leven' schreef ze in anderhalf jaar. Ook deze roman werd, in
tegenstelling tot wat ze zelf verwachtte, lovend ontvangen.
Het
Verhaal
Vier
studievrienden zoeken samen hun weg in New York: de charmante acteur
Willem, de excentrieke kunstenaar JB, de getalenteerde architect
Malcolm en Jude St. Francis. Jude is teruggetrokken, slim en
raadselachtig, en zijn vrienden weten beter dan vragen te stellen
over zijn verleden. Ze proberen zijn pijn te verlichten, maar
naarmate de decennia verstrijken dringt zich de vraag op of Jude wel
verlost kan worden van de demonen uit zijn verleden.
Wat
ik ervan vond
Voor
ik begon aan Een Klein Leven, las ik al ergens dat ‘Een Klein Leven
steeds een stapje erger wordt’. Na de eerste, pak-m-beet,
tweehonderd bladzijden besef je je dat hier weleens een kern van
waarheid in zou kunnen zitten, alleen kun je je amper voorstellen hoe
het in vredesnaam gebeuren gaat. Waar ik meestal zelden tot tranen
toe geroerd ben door een boek, heb ik hierbij in elk geval vier keer
behoorlijk zitten janken, dat wil wel wat zeggen.
Ik
wil ook graag een waarschuwing meegeven voor mogelijke toekomstige
lezers; voor diegenen die geleden heb onder seksueel misbruik en/of
andere vormen van mishandeling, voor diegenen die zichzelf hebben
beschadigd en getriggerd kunnen worden door het lezen over deze
onderwerpen. Ga bij jezelf na of je goed in je vel zit, goed genoeg
om een boek als dit te lezen, en gun jezelf afleiding en rustpauzes.
Je
zult nu nog niet begrijpen wat ik bedoel, maar op een dag wel: de
enige truc voor vriendschap is volgens mij dat je mensen uitzoekt die
beter zijn dan jij - niet slimmer of populairder, maar aardiger,
guller en vergevingsgezinder - en dat je die waardeert om wat je van
ze kunt leren, dat je je best doet naar ze te luisteren als ze je
iets over jezelf vertellen, hoe slecht - of goed - het ook is, en dat
je ze vertrouwt, wat het allermoeilijkste is. Maar ook het
allermooiste.
Een
Klein Leven is een uitgebreide roman (mocht dat niet al zijn af te
lezen aan de lengte, ±750 pagina’s), een karakterstudie van vier
vrienden, die duurt van ongeveer net na hun studietijd tot hun
middelbare leeftijd. Het boek is opgedeeld in een aantal hoofdstukken
die elk een bepaalde periode uit deze tijd beslaan en waarin
carrières, relaties, vriendschappen, ziektes en verslavingen
beschreven worden die de vrienden samenbrengen of juist
uiteendrijven. Kortom, het leven. Het gaat over de liefde van mensen
voor elkaar en voor het leven, en of het uiteindelijk genoeg is om
voor te blijven.
Gedetailleerd,
prachtig uitgedacht, hartverscheurend mooi en tragisch. Inderdaad,
het wordt steeds een stukje erger, net als je denkt dat het niet
erger kan.
Af
en toe vroeg ik me daardoor wel af: “hoe kan zoveel ellende in één
leven plaatsvinden?” Daarvoor moest ik soms even mijn scepsis
opzijzetten en gewoon doorlezen. Het kan dat, ondanks de tot in
detail uitgedachte gebeurtenissen (hoofd- en bijzaken), de overgang
hier en daar misschien niet zo sterk geschreven is. Hoe dan ook, ik
kwam er snel weer overheen. Alleen het laatste gedeelte lijkt net
iets te lang te duren - maar ik kan me voorstellen dat Yanagihara
moeite had met afscheid nemen van haar personages. Dat had ik zelf
ook.
Je
raakt uiteindelijk misschien net zo gewend aan het leven van Jude als
hijzelf (zo goed heeft Yanagihara zijn belevingswereld beschreven):
wanneer het goed gaat, ben je sceptisch en weet je zeker dat dit
nooit lang duren kan; wanneer het slecht gaat, weet je dat het nog
slechter gaat worden.
En
als het uiteindelijk is afgelopen, weet je dat het alleen zo heeft
kunnen eindigen, en nooit anders.
Dit
boek is een hartverscheurende ervaring die ik niet had willen missen.
Plot: 4
Originaliteit: 4
Schrijfstijl: 4
Psychologie:
4.5
Leesplezier: 4
Leesplezier: 4
Conclusie: 4.5 sterren
Yfke
Brandhout
Geen opmerkingen:
Een reactie posten