woensdag 4 oktober 2017

De blauwe kamer van Simenon

Titel:                          De blauwe kamer
Auteur:                      Georges Simenon
Vertaler:                    Rokus Hofstede
Pagina’s:                   203
Uitgeverij:                  Bezige Bij
ISBN:                        978 90 8542 600 4
Jaar van uitgave:      2014 (heruitgave)



Tony en Andrée, vroegere schoolvrienden die een affaire zijn begonnen, hebben elkaar acht keer bemind in de blauwe kamer van het Hôtel des Voyageurs. Maar wanneer hun relatie onthuld dreigt te worden, beslist Tony ze te beëindigen. Daarop ontpopt Andrée zich tot een femme fatale die niet alleen Tony, maar ook hun beide echtgenoten voor haar verschroeiende passie laat boeten.

Georges Simenon (1903-1989) is, zo zegt uitgeverij De Bezige Bij, “een van de grootste schrijvers van onze tijd.” Of ik het daarmee eens ben, laat ik in het midden. Bedreven is de schrijver zeker.

Heel vloeiend wisselt de schrijver intieme scènes in De Blauwe Kamer in Hotel des Voyageurs af met scènes in de rechtbank en gesprekken tussen hoofdpersoon Tony en zijn advocaat. Zo vloeiend dat het soms wat lastig is te volgen waar de hoofdpersoon nu daadwerkelijk is. Zijn het herinneringen die hij vertelt? Zit hij in de rechtszaal en denkt hij terug aan die scènes in de hotelkamer en die met zijn advocaat? Desondanks leest het heel fijn weg en lijken die vragen totaal onbelangrijk.

Het is een psychologische roman, waarbij de schoonheid ligt in het subtiele en in de schrijfstijl. Simenon heeft een manier van schrijven waardoor de lezer direct in het verhaal zit. Al op de eerste pagina is de toon gezet, de nieuwsgierigheid gewekt. Lees hier de eerste zinnen uit het boek:

‘Heb ik je pijn gedaan?’
‘Nee.’
‘Ben je boos op me?’
‘Nee.’
Het was waar. Op dat moment was alles waar, want hij beleefde de scène in het rauwe hier en nu, zonder zich iets af te vragen, zonder te proberen iets te begrijpen, zonder te vermoeden dat er ooit iets te begrijpen zou zijn.

Dat is misschien wel de belangrijkste scène uit het boek, die nog vele malen terugkomt. Tony zocht niks ander de vragen, maar had dat beter wel kunnen doen. Maar hoe had hij kunnen weten dat er wat achter zat? Onbedoeld zet hij een werking in gang die verschrikkelijk slecht voor hem zal uitpakken.

De personages in het boek zijn goed uitgewerkt, al had er wat meer een ontwikkeling mogen plaatsvinden in de hoofdpersoon. Wellicht is dat gewoon de signature van de schrijver. Het komt over als een boek dat pas écht mooi wordt als je het herleest en herleest. Heb je daar geen tijd voor of zin in, dan is dat geen probleem. De schrijfstijl is wonderschoon.


3,5 ster

Plot               3
Leesplezier   3,5
Schrijfstijl      4,5
Originaliteit   3
Psychologie 3


Zelf lezen? Hier kun je het boek bestellen.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Zoeken in deze blog

Droom naar de toekomst van Rina Stam

  Droom naar de toekomst is het tot de verbeelding sprekende slotstuk van de spirituele Rode Draad Trilogie   Flora woont alleen in Spanje...