Auteur: Eva Monte
Uitgeverij: De Crime Compagnie
Publicatiedatum: april 2016
Eva Monté is de schrijversnaam van de zussen Alexandra en Victoria Nagelkerke. Zij construeren hun originele thrillers op een bijzondere manier, namelijk via brainmerge. Niet om de beurt een stukje of een hoofdstuk, maar helemaal samen. Al pratend, formulerend en thee drinkend vormt zich zo een spannend verhaal.
Achterflap:
Wat doe je als je weet dat je zo niet verder kan?
Emma heeft een levensgroot probleem. Ze is zo zwaar dat ze een laatste waarschuwing heeft gekregen. Als ze de mogelijkheid krijgt om hier samen met een groep lotgenoten iets aan te doen, grijpt ze die kans op een ander leven met beide handen aan. De groep reist af naar het Griekse eiland Chios waar ze zich gedurende zes weken onderwerpen aan een streng regime om een echte verandering in gang te zetten. Als een van hen na een paar dagen plotseling overlijdt, slaat de stemming om van hoop naar angst.
Emma voelt dat haar leven in gevaar is, maar wie kan ze nog vertrouwen?
Mijn mening:
Een mix van Expeditie Robinson en Obese staat er op de achterflap. Gelijk heb ik Wendy van Dijk op mijn netvlies.... brrrr. Een van Nederlands meest geliefde presentatrices is een allergie voor mij. Vooruit, het is een boek. Weg met dat beeld van die schreeuwerige aansteller.
Laat ik met de deur in huis vallen: ik vond dit een heerlijk boek, wat ik razendsnel heb uitgelezen. In het verhaal hieronder zal ik uitleggen waarom ik mij zo vermaakt heb met dit boek.
Nog nooit een voldoende gehaald voor rekenen, taal of topo, twee keer blijven zitten, maar geniaal in een ding: mij het leven tot een hel maken.Emma wordt getreiterd op school om haar gewicht. Uitgescholden, geduwd, geslagen, spullen afgepakt. Iedereen kijkt de andere kant op. Zelfs de juffen doen mee. Juist Emma moet buiten spelen, want 'ze kan wel beweging gebruiken' wordt tegen haar gezegd. Dat ze zich verschuilt voor haar pesters wordt genegeerd.
Vlijmscherp wordt neergezet hoe mensen elkaar kunnen treiteren met gevolgen tot ver in de volwassenheid.
Emma gaat als ze ouder is meedoen aan een pilot om succesvol af te vallen voor mensen met obesitas. Uit driehonderd deelnemers wordt zij 1 van de acht deelnemers aan het 'fatcamp', zoals haar zus het noemt.
Tijdens de reis naar Griekenland worden de rollen die altijd in elke groep aanwezig zijn al duidelijk (leider, stille, behulpzame enzovoort). Er worden duidelijke karakters geschetst die toch ook weer gelukkig niet eendimensionaal zijn. Het zijn heerlijk merkwaardige personen die de club van acht bevolken.
Emma, Thomas (de puppy van het gezelschap), Inez (die niet kan praten over wat zij vroeger gedaan heeft), Luuk( de vrolijkdoener), Conny, Silvia (de streber), Mark en Paula (opgewonden standje) vormen de groep en worden begeleid door een team zogenaamde professionals. Al kan je daar je vraagtekens bij gaan zetten in de loop van het verhaal. Ook in het team wat gevormd wordt door een fysio, diëtist, psycholoog en internist zijn redelijk aparte personen aanwezig.
Er vindt een constante perspectiefwisseling tussen 1993, de schoolsituatie van Emma en het nu, de dagen van het kamp. In de schoolsituatie wordt toegewerkt naar een dramatisch dieptepunt.
In het kamp is heerlijk veel gekonkel onderling. Men ergert zich aan elkaar en maakt een bondje tegen de ergste: Paula Deze laatste reageert vaak vreemd en bozig op dingen en personen.
Dan wordt een van de deelnemers dood aangetroffen. Men denkt eerst aan een natuurlijke dood. Een te dik iemand die opeens te veel moet sporten. Dus zal zijn hart het wel niet aangekund hebben. Op bladzijde 185 valt mijn bek open. Huh??? Hoe zit het nu? Eva Monte maakt me in de war...
Hoe dan toegewerkt wordt naar de uiteindelijke dader wordt goed gedaan en is zeker niet geheel voor iedereen voorspelbaar te noemen.
Mooi hoe het schrijversduo Eva Monte zich verplaatst in deze te dikke mensen, zonder te makkelijk te willen scoren. Hoe makkelijk om bepaalde grappen te gaan maken. Echter het gebeurt met respect. De gevoelens, angsten en onzekerheid van mensen met obese wordt prima weer gegeven. Ieder te dik mens kent de situatie niet in het openbaar friet, gebak of ijs te gaan eten. Bang voor opmerkingen die 'gewone' mensen denken te mogen maken.
Origineel om een onderwerp als een groep wat op reis is en waar een moord plaatsvindt een twist te geven door het met een groep mensen met obese in een kamp neer te zetten. Door dit gegeven wordt het verhaal anders dan weer een stelletje wat de zon opzoekt. Leuk bedacht. Ik heb ook veelvuldig zitten lachen. Een mooi vlotte pen met mooie kijkjes in de mensen en goed geplande humor. Je voelt je bijna aanwezig tussen deze groep mensen, omdat ze zo realistisch door de schrijvers neergezet worden. Ik moest door blijven lezen en had het snel uit.
Plot 4
Psychologie 4
Leesplezier 5
Schrijfstijl 4,5
Spanning 3,5
Originaliteit 4
Dikke vier sterren voor Zwaartekracht
Ink
Nieuwsgierig? Bekijk het boek hier op Bol.com!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten