Dit is weer zo`n omslag waar ik helemaal warm voor loop: het oog van een dier. Welk dier, dat is dan nog wel even de vraag, maar in de weerspiegeling van het oog is ook een mysterieus plaatje te zien. Hier gaat mijn fantasie gelijk mee aan de haal en dan de titel, ook al iets spannends en roept gelijk een gevoel op van onbehagen. Ik ben benieuwd hoe het 600 pagina`s tellende boek gaat verlopen…. Ben er wel even zoet mee denk ik zo.
Het verhaal
'Ze besefte nu dat zelfs de momenten van pijn en verdriet niets waren in vergelijking met deze hel. Dit niet-bestaan, begraven op deze niet-plek. Afgescheiden van de wereld.'
Wanneer Martin Servaz, de 41 jarige politiecommandant van de recherche uit Toulouse, en zijn onderzoeksteam op de moord gezet worden van de tweeëndertig jarige lerares Claire Diemar heeft Servaz al gauw door dat er iets vreemds is aan deze hele geschiedenis. In het Franse universiteitsstadje Marsac worden meerdere gruwelijke moorden gepleegd.
Algauw lijkt het erop dat de dader de sinds de winter van 2008 op 2009 ontsnapte seriemoordenaar Julian Hirtmann is. De Zwitserse voormalig officier van justitie van Génève was ontsnapt uit de Wargnier Kliniek, slechts enkele dagen nadat Servaz hem daar in zijn cel had opgezocht. Servaz en Hirtmann hebben een verleden, ze delen dezelfde passie voor Mahler, de Oostenrijkse componist. Sinds de ontsnapping van Hirtmann heeft Servaz last van nachtmerries. Is dit de kans voor Servaz om zich los te maken van zijn nachtmerries of wordt het juist nog erger?
Servaz en zijn team proberen de dader van de gruwelijke moorden op te sporen. Is Hirtmann wel de dader? Wanneer het lijkt dat de dader het op Servaz gemunt heeft door hem mails te sturen en in zijn computer in te breken, wordt het wel heel persoonlijk en wordt ook Servaz' dochter Margot extra in de gaten gehouden. Kan Servaz zijn demonen de baas en weet hij de juiste dader te pakken voor degene hem te pakken krijgt?
Mijn mening
'Iedereen heeft zijn geheimen, iedereen heeft wel iets te verbergen en niemand is alleen maar wie hij lijkt te zijn.'
Al gauw zit ik in de wereld van moord en gekonkel. Wie spreekt er de waarheid? Wat is het verleden van Servaz en Hirtmann? De spanning wordt heel langzaam op gebouwd, maar door alle personages krijg je steeds meer grip op het verhaal. Het wereldje in de universiteitsstad Marsac kent vele geheimen. De verschillende verwikkelingen maakt het interessant, het blijkt al gauw dat iedereen een band heeft met het verleden en juist dit verleden, daar heeft Servaz moeite mee.
'Jullie waren onafscheidelijk en al die tijd kon hij maar aan één ding denken; datgene van je afpakken wat jou het meest dierbaar was.'
De personages zijn erg goed beschreven. De lezer krijgt een goed beeld bij elk van hen. Persoonlijk had er van mij iets meer vaart in mogen zitten, maar door de langzaam opbouwende spanning krijg je wel een beter beeld van de situatie en gaan mijn gedachten menigmaal weer een andere kant op en krijgt mijn fantasie weinig rust. Telkens word ik op een ander spoor gezet. Er zijn meerdere personen die verdachte acties hebben waardoor ik afgeleid word en het op een gegeven moment zo erg was dat zelfs ik niemand meer vertrouwde.
De schrijfstijl van Minier heeft dan wel een lange aanloop tijd naar de actie, maar neemt je wel mee zo diep in het verhaal dat je als lezer ook je eigen verhaal gaat maken in je hoofd tijdens het lezen.
Zodra je het plot nadert, begint de spanning aardig op te lopen, dan komt de actie die ik best lang heb gemist, maar door de schrijfstijl en de meerdere verdachte personages was het gewoon een goed boek om te lezen. Het plot is onverwacht en neemt je mee in een heel andere wending als die ik in mijn hoofd had. En zelfs tot de laatste bladzijde kon er nog iets gebeuren..
Bernard Minier maakt me met zijn open einde nu al nieuwsgierig naar zijn volgende boek, want volgens mij gaan we nog meer beleven met politiecommandant Martin Servaz…
Het begin van de 600 bladzijden waren wellicht wat traag maar met de fijne schrijfstijl van Minier, de goede beschrijving van alle personages en de opgebouwde spanning bleef ik tot het einde geboeid, het plot had ik nooit aan zien komen en zeker het einde maakt dat ik Bernard Minier op mijn lijstje bijschrijf bij schrijvers waar ik meer van wil lezen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten