Ze debuteerden in juni 2019 met ‘Blauw’, een roman die ze in eigen beheer uitbrachten. Het boek werd na enkele weken opgemerkt door Hamley Books en kwam – deels herwerkt – opnieuw uit in februari dit jaar.
Waar gaat Blauw over?
De Antwerpse galeriehoudster Olivia worstelt al jaren met schuldgevoelens en verdriet. Haar vriendin Ella is de enige die haar geheim kent. Wanneer Olivia geen uitweg meer ziet, vindt Ella dat het tijd wordt dat Olivia de waarheid vertelt over wat er die zomer in Normandië is gebeurd. Maar dan blijkt dat Olivia niet de enige is die dingen verzwijgt en een zoektocht naar antwoorden begint.Blauw is een verhaal waarin vriendschap centraal staat. Het is een roman over liefde en eenzaamheid waarin familie de rode draad is, ook al is die draad gebroken.
Als het boek bij ieder gearriveerd is , gaan de dames van start.
Cover
De gehele club is enthousiast over de cover van het boek.
Verwachtingen
Hilona verwacht een roman die gaat over de emoties en de spanning die je bij je draagt wanneer iets in het verleden een grote impact op je leven heeft gehad met vooral een psychologisch aspect en misschien ook wel wat spanning. Verder is zij benieuwd naar het blauw van de titel. Heeft het met de kleur te maken, waar verwijst het naar. Het intrigeert haar omdat het alle kanten op kan gaan.
Aangezien het een debuut betreft, zijn de auteurs nog onbekend en vraagt men zich af wat dat blauw er toe zal doen in het verhaal.
Halverwege het lezen
De opmerking dat het boek lekker makkelijk wegleest, komt bij de meeste deelnemers terug. Ook dat de personages gewone mensen zijn die zomaar bij jou in de buurt kunnen zijn en vertrouwd voelen.
Ook zijn ze benieuwd of hun ideetjes rondom het grote geheim zal gaan kloppen, dus leest iedereen graag door.
Quote uit boek:
Joke en Barbara hebben veel vragen beantwoordt in deze club. Wij hebben een kleine selectie hier uit gemaakt:
Barbara:Ik zal deze alvast beantwoorden en dan wacht ik even tot Joke er ook is 👍 Ons eerste pseudoniem was JB Hathewine, dat vonden wij zelf geweldig leuk gevonden (haha) omdat het verwijst naar de talrijke glaasjes wijn die er vloeiden bij het schrijven van Blauw. Het stond dus voor: J en B had a wine 😁 MAAR... voor ons en onze directe omgeving was dat lollig, voor de rest van de wereld was het een onuitspreekbare en niet te onthouden naam 😂 Dus gingen we terug naar ons originele plan en dat was Ocean. Waarom? Water is iets waardoor we allebei gefascineerd zijn. We zijn er allebei bang van (echt waar) en worden er tegelijkertijd door aangetrokken. Het is een woord dat we mooi vinden en kort en krachtig is, dus... voila!
*Bij het opnieuw uitgeven zijn er dingen herschreven, veranderd, geschrapt misschien zelfs wel. Hoe ingrijpend vonden jullie dit, en in hoeverre hebben jullie daar wat van geleerd (qua schrijven en qua uitgeven)?
Barbara: Eigenlijk is er niet veel veranderd hoor, maar de geweldige Chinouk Thijssen (redactie) heeft ervoor gezorgd dat het boek meer naar het 'algemeen Nederlands' neigde dan naar het Vlaams, want dat was nodig. Ook bleken we (ik) enorm veel verkleinwoordjes 😜 te gebruiken. Inhoudelijk bleef alles verder hetzelfde, enkel de cover hebben we nog aangepast.
*Bij het bedenken / schrijven van blauw waren jullie het beiden gelijk met elkaar eens over de ideeën over alle situaties / gebeurtenissen? Of hebben jullie ‘stevige discussies’ gevoerd?
Barbara: Stevige discussies zou ik dat niet noemen, het ging eerder zo: B: Zeg, als Olivia nu eens (...) J: O ja, en dan kunnen we Ella (...) en zou Rosalie dan (...) reageren? B: Ja! Maar wat doen we dan met (...) J: enz enz Natuurlijk waren er wel eens dingen waarover we van mening verschilden, maar we konden elkaar blijkbaar toch steeds overtuigen. Nietwaar, Joke?
Joke: Inderdaad! Stevige discussies zijn er niet geweest. We wilden het allebei vooral leuk houden en geen van ons wilde koppig haar eigen ideeën doorduwen. Het verbaasd me zelf eigenlijk ook nog steeds hoe vlot het gegaan is. Als ik er nu zo over terug denk krijg ik zin om het nog eens te doen!
*Hoe hebben jullie besloten om in die stijl te schrijven?
Joke: De stijl is eigenlijk 'organisch' gegroeid gaandeweg. Om te beginnen hadden we beiden het eerste hoofdstuk geschreven. Toen we dat van mekaar lazen viel het wel hard op dat we in stijl verschillen. Dat was even schrikken maar ook lollig. Dus vanaf dat moment hebben we ieder onze eigen stijl een beetje 'bijgeschaafd'. Dat was een interessante oefening. 'Blauw' is echt een boek van JB Ocean. Niet zozeer van Joke en Barbara De Smedt. Aangezien het voor ons beiden ons eerste boek was, konden we nog flexibel zijn. Het zou denk ik moeilijker zijn als je al jaren in een bepaalde stijl van jezelf schrijft.
De deelnemers slaan het boek dicht en wat is dan de eerste gedachte?
Wilma: Ik vond bijna alle personages wel aardig, behalve Rosalie. Maar zij is ook weer een product van haar opvoeding. Op 6-jarige leeftijd je moeder verliezen en door een strenge vader opgevoed worden heeft haar weerslag op haar gehad.
Stefanie:Mooi, leest heel makkelijk.
Onderlinge relaties komen aan bod en soms best confronterend
Ilse: De meeste personages vind ik best sympathiek, maar Rosalie, wat een rotmoeder/-partner is dat. Dat gevoel geeft alleen maar weer dat haar persoonlijkheid goed werd getypeerd in het verhaal.
Mooi debuut!
Hilma: Ik vond het een prettig te lezen boek.Alleen vond ik in de eerste helft van het boek dat het soms wat langdradig was terwijl voor mijn gevoel aan het eind heel veel in een paar bladzijden gepropt werd.
Jose:Toen ik het boek dichtsloeg, zei ik tegen mezelf dat ik de epiloog wel een fijn einde aan het boek vond geven. Het maakte het af, vooral voor mijn gemoed. Ik vond het jammer dat ik niet verder mee kon leven met de verweven levens van Nina en Nathan, Olivia en Leon, Jill en Sophie, want door de manier waarop de auteurs deze personages hebben neergezet, was ik betrokken geraakt bij hen. Een vervolg zou zeer welkom zijn!
Hilona:
Wat een toch wel aangrijpend verhaal, waarbij ik het bijzonder fijn vind dat bijna alle hoofdpersonages goed uitgediept zijn. Gaandeweg het verhaal leer je een ieder steeds een beetje beter kennen en begrijpen. Ik heb daardoor eigenlijk voor iedereen wel een vorm van sympathie, zelfs voor Rosalie, die uiteindelijk ook zo geworden is door wat ze zelf heeft meegemaakt in haar leven.
Jacqueline:Prachtig realistisch verhaal wat me heeft ontroerd. Door de auteurs zijn hele mooie zinnen gebruikt die mijn leesplezier enorm hebben verhoogd!
Quotes uit de recensies van de deelnemers
Wilma had het boek zeer snel uit:
Voor mij klopt alles, het blauw van de titel van het boek komt terug, een geheim past bij de voorkant die niet helemaal te zien is en de naam van de auteur heel toepasselijk ook als een foto. Een cover dat uitnodigt om de achterflap te lezen en daardoor mede getriggerd worden om het boek te willen lezen.
Ilse:
Het verhaal is in het begin vrij voorspelbaar, ondanks het feit dat er heel veel gebeurt in de kleine familie- en kennissenkring. Toch hadden de auteurs nog enkele verrassingen in petto voor de eindfase van het verhaal.
Niet alle vragen die ik had, zijn uiteindelijk beantwoord, maar die zijn misschien een aanzet voor een vervolgverhaal?
Stefanie:
De personages werden goed neergeschreven waar ik zelfs soms aan kon ergeren. Het gaat ook over op zoek naar antwoorden vanuit het verleden en zoeken naar antwoorden... Je merkte niet op dat er 2 auteurs zijn, passen heel goed bij elkaar qua schrijfstijl. Als je een ontspannend boek wil lezen, is dit boek zeker een aanrader. ik vond zeker eens fijn om eens een boek te lezen met een relax gevoel. hopelijk een vervolg want zit nog zeker met vragen en wat de toekomst gaat brengen voor de personages.
Hilma:
Het boek heeft een vlotte schrijfstijl en het is mij niet opgevallen dat het door twee personen is geschreven.
Ik vind wel dat het eerste gedeelte van het boek wat langdradig is terwijl aan het eind heel veel gebeurtenissen in een paar bladzijden gepropt worden.
Jacqueline:
Ik vind Blauw een realistische roman waarin allerlei heftige gebeurtenissen aanbod komen die herkenbaar zijn of waar ik me als lezer kan voorstellen dat zoiets kan gebeuren. De auteur maakt gebruik van prachtige zinnen die mijn leesplezier verhogen. De schrijfstijl is vlot waardoor het meeslepende en ontroerende verhaal makkelijk leest. Jaja, ik heb een traantje weg moeten plengen...
Jose: De auteurs slagen er in om de personages zo neer te zetten, dat je niet anders kunt dan met ze meeleven. De situaties zijn realistisch en pakkend beschreven, het zou een waargebeurd verhaal kunnen zijn. De schrijfstijl is beeldend en helder, met her en der een typisch Vlaams begrip, wat niet alleen de herkomst van de auteurs verraad, maar ook past in de sfeer van het verhaal van de Antwerpse galeriehoudster Olivia.
Het boek laat zich lezen alsof je naar een film kijkt. Een film die een vervolg verdient.
Hilona:Het verhaal pakt je en maakt dat je het boek moeilijk kunt neerleggen. In het begin redelijk voorspelbaar maar er zijn ook mooie wendingen die maken dat het verhaal goed je aandacht weet vast te houden.
De verrassende epiloog laat me achter met onbeantwoorde vragen. Een vervolg om daar nog antwoord op te krijgen zie ik wel zitten
Dan het eindcijfer:
6 keer een 3,5 en 1 keer een 4 maakt een:
Wat vonden de auteurs van deze leesclub?
Barbara
Net zoals Blauw ons eerste boek was, was dit onze eerste leesclub. Ik moet zeggen dat ik op voorhand absoluut niet wist wat ik me erbij moest voorstellen, maar ik ben fan. Het is heel interessant om feedback te krijgen tijdens het lezen van het boek, enkele van de commentaren verbaasden me, anderen bevestigden wat ik dacht en er was er eentje waarvan mijn mond echt openviel, zo van: Damn! Dat ik daar nooit bij heb stilgestaan. En het is vooral voor die laatste categorie dat het als schrijver zo interessant en leerrijk is om aan een leesclub deel te nemen. Ik vind het trouwens bijzonder knap hoe openhartig de lezers waren. Die indruk gaven ze me toch. Erg verfrissend om te lezen. Stiekem gaf het me ook veel voldoening dat enkele lezers in het begin niet meteen door Blauw ‘gepakt’ werden, maar toch tegen het einde van het boek naar eigen zeggen geraakt waren. Dat is fijn, want daar doe je het voor. Ik hoop op een vervolg bij een volgend boek!
Joke
Ondanks het feit dat 'Blauw' het beter doet dan we ooit hadden gehoopt blijft het toch spannend om reacties te horen of lezen.
Meestal krijg je de reactie als het volledige boek uit is. Bij de Leesclub echter gingen we in dialoog met een stel heel open en toffe lezers wat een onverwacht leuke bedoening was.
Positieve reacties zijn natuurlijk altijd leuk, maar ik had het gevoel dat men ook, op een respectvolle manier, kritische vragen stelde en opmerkingen gaf, wat erg leerrijk was.
Hoewel het voor mij een vreemd gegeven blijft om puur digitaal met mensen in gesprek te gaan die ik van toeten of blazen ken voelde het toch veilig en vooral leuk om doen.
Qua tijdsbesteding viel het ook goed mee. Ongeveer 7 mensen lazen en stelde dan vragen, en Ink zelf had ook een aantal vragen al voorbereid in de groep. Daar zaten enkele hele fijne tussen zoals 'Wat vond je een mooie zin?', het is op dat moment wel fijn als je geciteerd wordt. Of 'Als er een vervolg zou komen, waarover zou dat dan gaan?': Op die manier kon ik bijv. beter aanvoelen met welke personages lezers vooral meeleven. Kortom: een leerrijke, fijne ervaring was dit!
Met dank aan Ink Kroon en Hamley Books!
Joke (De 'J' van JB Ocean)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten