Korte inhoud:
‘Ik hoop dat Mijn broer heet Jessica lezers
zal doen inzien hoe dapper transgenderjongeren zijn en hen zal doen begrijpen
dat dit niets anders is dan een van de zo vele aspecten van de menselijke
natuur die gevierd kunnen worden.’ John Boyne
Broers Sam en Jason zijn altijd
onafscheidelijk geweest. Tot Jason op een dag opbiecht dat hij zich al zijn
hele leven een meisje voelt. Het is voor Sam en hun ouders een grote schok.
Moeder is staatssecretaris met het doel premier te worden en een transseksueel
kind is slechte publiciteit. Na een tijdje wordt de situatie voor Jason zo
onleefbaar dat hij bij zijn tante gaat wonen, waar hij zichzelf kan zijn.
Kan de familie uiteindelijk toch begrip
opbrengen voor Jasons gevoelens? En hoe lang houdt Jason het vol zonder de
acceptatie van de mensen van wie hij het meest houdt?
In dit hartverscheurende verhaal weet John
Boyne transseksualiteit met zorg te belichten en te normaliseren, zonder ook
maar ergens belerend te worden. Een prachtig verhaal over liefde, twijfel, en
de moed om jezelf te durven zijn.
Met een titel als ‘Mijn broer heet Jessica’ weet je
uiteraard meteen dat het thema transgender centraal staat in dit verhaal,
geschreven door één van de meest bijzondere stemmen in huidig
literatuurlandschap. John Boyne staat bekend om zijn emotiegevulde verhalen die
je niet ongevoelig achterlaten. Denk maar aan ‘De jongen in de gestreepte
pyjama’, een van mijn favoriete boeken aller tijden.
‘Mijn broer heet Jessica’ is even emotievol
als de meeste van zijn andere boeken en net als ‘De jongen’ vanuit een
kinderlijk standpunt neergezet, maar deze keer in een hedendaagse setting
waarin de wereld kennisgemaakt heeft met LGBTX(en nog vele andere letters) en
dit nu als bijna normaal gaat beschouwen. Transgender zijn is niet iets dat je
kiest, het is bij je aanwezig vanaf de geboorte, tot het zich uiteindelijk
manifesteert en je weet dat je niet gelukkig kan zijn zonder dit te aanvaarden.
Dit is ook de insteek van dit boek, waarin
Sam en Jason naast broers ook de beste vrienden zijn. Maar wanneer Jason een
bommetje laat ontploffen in het huishouden en duidelijk maakt dat hij eigenlijk
meer meisje dan jongen is, verandert alles, tot op het punt dat het hechte
gezin waar hij altijd deel van uitgemaakt heeft, uit elkaar dreigt te vallen.
Vooral zijn moeder – op het punt om dé carrièrestap van haar leven te maken –
is meer bezig met zichzelf en de schande en schaamte, dan haar eigen kind.
Net daar schuilt ook de kracht van dit verhaal:
het is zo hedendaags en zo realistisch dat dit – ongetwijfeld – in vele
gezinnen gebeurt waar een kind zich aankondigt als transgender. En net als in
vele gezinnen krijgt ook Jason te horen dat dit niet mogelijk is, dat het in
zijn hoofd zit en dat hij niet zo dwaas moet doen. Maar Jason, die absoluut
zichzelf wil zijn, geeft niet toe. Want transgender zijn is geen keuze, het is
deel van wie je bent.
Mijn broer heet Jessica is absoluut
verplicht leesvoer voor jongeren die absoluut niet weten hoe het aanvoelt om
anders dan anderen te zijn. Tegelijkertijd geeft het ook warmte, moed en steun
aan jongeren in dezelfde situatie. John Boyne speelt schaamteloos met emoties
en weet perfect hoe hij zijn lezers aan zich moet binden, maar hij doet het op
een meesterlijke manier.
5 sterren
Lisa
Geen opmerkingen:
Een reactie posten