Mel Hartman (echte naam Melissa Vandeputte) is een Vlaamse auteur die op negenjarige leeftijd begon met het schrijven van gedichten, romannetjes, kinderverhalen en toneelstukken. Als puber raakte ze gefascineerd door parapsychologie, mythologie, ufologie, magie en dromen. Vreemde fenomenen en sterke vrouwen die de boel redden zijn haar ding.
Tussen 2007 en 2011 verscheen een mixed fantasy-sc-fi reeks met de delen: ‘De Fantasiejagers’, ‘Droomloos’, ‘Angstdroom’ en ‘Droombeeld’. Tussenin verscheen ook nog de urban fantasy ‘Anders: een Manon Maxim roman’, een aantal columns, wetenschappelijke essays en enkele verhalenbundels waarin het vreemde, het (pseudo)wetenschappelijke en het futuristische altijd aanwezig zijn (‘Spel der grenzen’ en ‘Schitterende wereld’).
‘De Dodenreeks’ is haar debuut bij Hamley Books. Fany las het boek Als doden dromen en stelde Mel een aantal vragen:
1)Begin jij met de ontknoping van je boek of vormt het verhaal zich tijdens het schrijven?
Het verhaal vormt zich tijdens het schrijven. Ik ben alleen maar de typiste van de personages. Zij vertellen het en onthullen net zoveel aan mij als aan jullie. Ik moet dus maar afwachten hoe ze het willen laten eindigen.
2)Heb je al een idee voor een Dark fantasy. Las ergens dat je die ooit nog wel wil schrijven.
Misschien. Er broeden wat ideeën. Het probleem is: zal ik het kunnen laten om er humor in te stoppen? Want dark fantasy gaat, denk ik, niet echt goed samen met humor.
3)Waarom heb je 5 jaar niet geschreven?
Uitgeversmoeheid. De wereld rond het uitgegeven worden had me gebroken en vooral geen goede boekbegeleiding door de uitgeverij waarbij ik toen was. Dat is nu een stuk anders; heel wat aangenamer en professioneler.
4)Wie bewonder je? Mag een schrijver zijn, maar ook iemand totaal anders.. Iemand die jou inspireert in je leven…
Stephen King, Rupert Sheldrake (bioloog), Jane Goodall, Lily Tomlin, Oliver Sacks (neuroloog), Rosa Parks, Emmeline Pankhurst, Ada Lovelace, Marie Stopes, Eleanor Rathbone, Hedy Lamarr en zo kan ik door blijven gaan ;-)
Maar ook in mijn onmiddellijke omgeving heb ik doorheen de jaren mensen gehad die op het juiste moment op mijn pad kwamen en me veel bijgebracht hebben, een soort van mentors: mijn tante Regine Oakley, John Vermeulen (auteur), Dr. de Weerd (neuroloog), Stefan Tanghe (directeur cultuurhuis De Grote Post).
5)Kijk je ook wel eens een tv- serie of film? Wat zijn je favorieten en waarom? Of waarom niet?
Regelmatig. Ik kan soms echt bingewatchen, een hele dag desnoods. Luie Mel houdt daar wel van ;-) Ik kijk van alles en nog wat. Net als bij boeken heb ik niet echt een voorkeur. Fantasy, sc-fi, thrillers, horror, documentaires, ... Voorkeuren zijn dus onmogelijk op te noemen, maar alle seizoenen van 'Buffy the Vampire Slayer' en 'Angel' en die van 'The West Wing' heb ik indertijd wel zeker tien keer gezien. En de films die ik herhaaldelijk kan kijken, zijn meestal sci-fi en superhelden films.
6)Wat is jouw ultieme ontstresser?
Boeken lezen en films of series kijken. Thuis dansen (ook in mijn uppie ;-)) of uit eten gaan.
7)Hoe ervaar jij de corona tijd en waarom?
Het geeft me volop de tijd om me met schrijven bezig te houden, dus hoe erg het ook klinkt, voor mij komt het goed uit. Voor mijn man, die in een ziekenhuis werkt, is het minder fijn uiteraard, en voor zoveel anderen evenmin. En gelukkig zijn er nog geen vrienden en familie ziek geworden.
8)Waarom die alternatieve betekenis aan bijvoorbeeld goden, vampiers en wolven in Als doden dromen?
Alternatief? Ik dacht dat het de juiste betekenis was? Zo hebben ze het me verteld! Zouden ze me voorgelogen hebben dan?
9)Waarom net een boek over een droomwereld?
Een muze uit de droomwereld fluisterde me het verhaal in en sindsdien omdat ik zelf wel in die wereld zou willen leven. Het zou toch super zijn moesten we die wereld wakker kunnen bezoeken? De mogelijkheden, de wonderbaarlijkheden, de vrijheid! Alleen al het kunnen vliegen maakt het de moeite waard. Geen uitstoot van vliegtuigen meer!
10)Wat is jouw enigste en fijnste herinnering aan een droom of nachtmerrie?
Ik schrijf ze iedere ochtend op, dus ik heb er heel veel. Maar nog niet zo lang geleden had ik een lucide droom (waarin je weet dat je droomt). Ik zat in een vliegende lift en dacht: 'En nu wil ik een draak zien.' En poef, daar vloog de draak mee naast de lift. Zalig was dat! En een paar nachten geleden droomde ik dat wijlen mijn vader op me toeliep en me een omhelzing gaf. Dat was zo'n realistische droom, het leek alsof de droom voor hem een portaal was om me te ontmoeten en hij daar echt was, niet enkel een product van mijn geest. Wishful thinking he. ;-)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten