Over de schrijfster:Paula Hawkins werkte vijftien jaar als journalist voordat ze begon met het schrijven van fictie. Ze werd geboren in Zimbabwe en woonde daar totdat ze in 1989 naar Londen verhuisde. Het meisje in de trein is haar thrillerdebuut en verschijnt in 2015 wereldwijd. De filmrechten zijn gekocht door DreamWorks.
In 2017 verschijnt haar tweede thriller In het wate.
Achterflap:
Nel, een alleenstaande moeder, wordt dood aangetroffen in de lokale rivier. Eerder die zomer sprong een tienermeisje op dezelfde plek haar dood tegemoet. Ze zijn niet de eerste vrouwen die ten prooi vallen aan deze donkere wateren, en hun dood veroorzaakt een golf van onrust over de rivier en zijn geschiedenis.
De vijftienjarige dochter van Nel blijft alleen achter. Daarom moet Nels zus, Jules, terugkeren naar het stadje dat ze jaren geleden de rug heeft toegekeerd. Voorgoed, dacht ze toen.
In dezelfde hypnotiserende stijl als Het meisje in de trein, waarmee Paula Hawkins miljoenen lezers wereldwijd wist te raken, ontspint zich een verbluffend en gelaagd verhaal dat zich afspeelt in een kleine gemeenschap, waar pijnlijk duidelijk wordt dat herinneringen niet te vertrouwen zijn...
Mijn mening:
Zodra ik het boek in handen heb neem ik de tijd om de cover eens goed te bekijken, waar ik in eerste instantie water zie met een weerspiegeling van takken valt mijn oog op een persoon die aan de rand van het water staat, op het eerste gezicht onopvallend maar wel tekenend voor dit bizar goed boek.
Hawkins begint het verhaal met een uitgebreide beschrijving van tal van personages, het zijn allemaal mensen die iets met het plaatsje Beckford te maken hebben en vooral hun eigen mening hebben gevormd over heftige gebeurtenissen die Beckford al jaren in zijn greep houdt.
Hier is bewust veel aandacht aan besteed zodat je de mensen persoonlijk leert kennen. Een prettige bijkomstigheid is de kaart met namen die ervoor zorgt dat je snel de naam bij de persoon weet terug te vinden als je het even kwijt bent.
De hoofdstukken zijn geschreven vanuit de beleving van verschillende personages, hun gedachten, meningen en leefwijzen zijn realistisch en vooral invoelbaar.
Als Nel Abbott dood wordt gevonden in de rivier, reist de vraag of het hier moord of zelfmoord betreft. Bijna alle bewoners hebben een motief, of een mening over wie haar iets aan gedaan heeft, ook de mening dat het zelfmoord zou zijn wordt al snel de wereld in gegooid.
Tot het eind toe blijf je je afvragen wat er nou daadwerkelijk in Beckford allemaal heeft afgespeeld.
Continu wordt je getracht mee te denken en te speculeren wie de waarheid spreekt en het bij het rechte eind heeft. Steeds schieten mijn gedachten een andere kant op, en zoek ik me rot naar de antwoorden. De plot zorgde bij mij voor een diepe zucht, vooral omdat alle losse eindjes eindelijk aan elkaar geknoopt konden worden en het mij toch ook wel ontroerde.
De schrijfstijl is boeiend, alle personages zijn wat mij betreft tot leven gekomen. De wisselende personages per hoofdstuk zorgde ervoor dat je steeds door wilde lezen om erachter te komen of hetgeen ze dachten en beweerde ook daadwerkelijk klopte.
Angst en onbegrip, angst en afgrijzen. Het deed me denken aan de blik die ik mezelf soms schonk, als ik zo dom was om in de spiegel te kijken.
In het water is een psychologische thriller zoals hij voor mij moet zijn, meerdere wegen die naar Rome leiden met vooral veel aandacht voor de psyche van de mens.
Schrijfstijl: *****
Originaliteit: *****
Spanning: ****
Psychologie: *****
Plot: *****
In het water is voor mij 5 sterren waard!
