Titel: Stille
Schreeuw
Auteur: Angela
Marsons
Uitgever: De
Boekerij
Publicatiedatum:
januari 2020
Recensie door:
Jacqueline
Sterren: 4
Cover
Een mooie aantrekkelijke thrillercover! Donkere lucht,
leegstaand gebouw en een duister figuur op de rug gezien met een wapen in de
hand. De teksten, kleuren en lay-out naar mijn mening klopt het totale plaatje!
Achterflap
Vijf mensen staan rondom een ondiep graf. Ze hebben om
de beurt gegraven. Een graf voor een volwassene zou nog langer hebben geduurd.
Het slachtoffer was onschuldig, maar ze hadden geen keus. Hun geheimen moesten
bewaard blijven, ten koste van alles.
Een gewurgde schooldirectrice blijkt slechts het begin
van een reeks gruwelijke moorden die de inwoners van Black Country doet
huiveren. Na een lugubere vondst in een voormalig weeshuis realiseert detective
Kim Stone zich dat de dader van al deze misdaden één en dezelfde is – en dat
hij al dertig jaar actief is.
Stone is de enige die de moordenaar kan ontmaskeren,
maar ze wordt afgeleid door demonen uit haar verleden. Terwijl zij de duistere
gebeurtenissen uit haar jeugd probeert te verwerken, blijft het dodental
stijgen…
Mijn mening
Wat een heerlijke gruwelijke thriller waarin heftige
en bizarre moorden plaats vinden. Het begint met de moord op de
schooldirectrice waar rechercheur Kim Stone en haar team mee aan slag mogen om
deze mysterie op te gaan lossen. Wanneer er nabij het weeshuis een macabere
vondst wordt gedaan begint Kim last te krijgen van haar traumatische verleden.
‘Alleen Kim wist dat ze belde om zichzelf ervan te
verzekeren dat dat moordlustige, kwaadaardige wijf nog steeds veilig zat
opgesloten’.
Ik heb ontzettend genoten van dit meeslepende,
spannende en lugubere verhaal met de verschillende verhaallijnen die met elkaar
verweven zijn. Het heeft een verrassend einde. Een einde die voor mij absoluut
niet voorspelbaar was, ik hou ervan. Kim haar personage wordt als een stoere
tante neergezet met een scherpe tong, een die zich niet kwetsbaar opstelt (maar
in sommige situaties toch een klein hartje heeft). Haar overlevingsdrang is
door haar traumatische verleden groot maar dit heeft haar ook keihard gemaakt.
Dat ze daarbij niet altijd de regels naleeft weet collega-rechercheur Brynant
als geen ander en hij kijkt dan ook niet verbaasd op wanneer ze wederom op het
matje moet komen bij de commissaris. Wanneer Kim van de commissaris een
reprimande krijgt en verder een belangrijk persoon niet lastig mag vallen
bedenkt ze op creatieve wijze een andere manier om uiteindelijk wel informatie boven
tafel te krijgen. Want hoe dan ook ze zal samen met haar team de moorden die nu
zijn gepleegd maar ook die in het verleden zijn gepleegd oplossen.
‘De zelfvoldane triomf was verdwenen en had plaats gemaakt voor het duistere gemoed van een moordenaar’.
‘De zelfvoldane triomf was verdwenen en had plaats gemaakt voor het duistere gemoed van een moordenaar’.
Tijdens de ontknoping zat ik echt op het puntje van
mijn stoel en was, zoals eerder aangegeven erg verrast. Maar toen ik dacht dat
het verhaal ten einde was, kwam er nog een staartje achteraan.......
Knap bedacht!
Angela Marsons heeft er een fan bij. Ik kijk uit naar het volgende deel met Kim
Stone in de hoofdrol!
Stille schreeuw krijgt van mij 4 kraaien.
Spanning: 4,5
Psychologische ontwikkeling personages: 4,5
Leesplezier: 4,5
Schrijfstijl: 3,5
Plot: 4,5
Originaliteit: 4
Geen opmerkingen:
Een reactie posten