Mr Homes in het arthouse

Of we weer eens een filmpje zouden pakken , vroeg een vriendin die ik ooit op de opleiding leerde kennen. We hebben allebei een partner die niet zo van de arthoude/filmhuisfilms houden. Wat ik soms ook wel begrijp, als ik stomverbaasd twee uur lang naar een wandelende vrouw heb zitten kijken. Maar de andere kant is dat ik vaker geraakt wordt en met tranen het zaaltje verlaat; ontroerd tot op het bot bij een onverwacht mooi verhaal. Of even wat langer blijf zitten omdat ik onder de indruk ben.
Ik houd zo van films in de bios kijken. Thuis kijk ik bij hoge uitzondering een film (5 in het jaar is al hoog ingeschat). Hij gaat dan tien keer op pauze om wat drinken te pakken enzovoort. In de bios zit ik in het donker en echt in het verhaal.
Grootste verschil met de gewone bios is trouwens de mensen die genieten van de film. Niet ouwehoeren en met telefoon en popcorn klooien.
Dan moet je uit vijf films kiezen, die jou, omdat je best een poos niet geweest bent , niks zeggen. Ene gaat over zelfmoord van een kind... nou neeeeee even niet. Tweede over euthansie bij een groep ouderen; klinkt ook niet gezellig. Derde film uit de middeleeuwen met kostuumpjes..mja. Dan blijven er twee over: eentje waar een wel horend meisje het hele dove gezin draaiende houdt en de kans van haar leven krijgt, maar dan wel uit huis moet. En Mr Holmes.... Als ik doorlees blijkt het om Sherlock Holmes in zijn nadagen te zijn. Oke, keuze gemaakt. I looooove de boeken/verhalen over Sherlock Holmes. Vier sterren recensies zie ik als ik verder kijk en een trailer die de waanzinnige goede acteur Ian Mckellen laat zien

Mr. Holmes is totaal anders dan de sherlockfilms die we kennen.
Als een oude man keert hij terug naar zijn landhuis waar hij met een huishoudster en haar zoontje Roger woont. Roger stelt veel vragen en n.a.v die vragen kijkt hij terug op een oude zaak die hij nooit goed heeft kunnen oplossen. Echter op 92 jarige leeftijd kampt hij met vergeetachtigheid. Van de dokter moet hij dagelijks noteren als hij iets vergeet. De agenda zie je per dag voller raken.
Hij gaat zijn verhaal schrijven en via beelden van vroeger wordt langzaam steeds duidelijker wat er gespeeld heeft. Ook zet het Holmes tot nadenken over zichzelf.

De vriendin met wie ik was had het over de gelaagdheid van de film (als een ui die steeds verder afgepeld wordt tot je tot de kern komt).
Alsof je een mooi boek leest en je nieuwsgierig wordt gemaakt. Langzaam aan begin je de dingen te begrijpen.
De rol die de hoofdrolspeler neerzet, als de jonge Holmes en de oude dementerende man, vond ik echt schitterend gedaan.

Deze film is weer de reden om maandelijks met de vriendin op de eerste donderdag van de maand random een film te pikken en ons te gaan laten verrassen.