Het aangrijpende relaas van een jonge vrouw die tijdens haar zwangerschap ontdekt dat ze baarmoederhalskanker heeft. De reactie van de artsen is eenduidig: checken of er geen uitzaaiingen zijn, de baby aborteren en de baarmoeder met de tumor verwijderen, alleen dan heeft ze een overlevingskans. Maar Tania denkt er niet over om abortus te plegen. Vσσr alles zal ze proberen het kindje te laten overleven. De dag dat ik doodging is het genadeloos eerlijke verhaal van een moeder die vecht voor haar kind. Een verhaal over kanker, liefde, onmacht, zwangerschap en ethische keuzes.
Cover
Roze met een schaar met in de "bek" een knapzak met daarin de titel, ondertekst en auteur.
De cover is eifenlijk te fleurig voor het onderwerp, naar mijn mening. Aan de andere kant, als het je boek gelezen hebt is de cover juist heel passend, treffend.
Mijn mening
Ik noemde dit boek, vanwege de wat langere titel, tijdens het lezen het "verdrietige" boek. Maar daarmee doe ik dit boek veel te kort...
Ja het is ook verdrietig, maar het is vooral een boek over hoop. En de onvoorwaardelijke liefde van een moeder voor haar ( ongeboren ) kind. En de ijzeren wil van de moeder.
Het is een autobiografisch boek. Dat besef komt extra hard binnen. Weten dat het niet verzonnen is, maar dat iemand ( en haar dierbaren ) dit echt hebben moeten doorstaan. Maar juist daardoor kun je ook veel kracht uit dit boek putten.
De keuze die Tania maakt gaat tegen alle conventionele handelingen en richtlijnen in. Ze moet letterlijk vechten voor het leven van haar en haar kind. Zonder concessies. Het enige dat voor haar van belang is dat in ieder geval de baby het gaat overleven. En zij het liefst ook natuurlijk, maar zeker de baby!
Al lezend heb je begrip voor haar keuzes. Haar argumenten zijn ingegeven door, uiteraard, emotie. Maar ook moederliefde en wilskracht. Het is een moeilijk strijd, tegen de ziekte, tegen de artsen en soms ook tegen haar dierbaren. Maar ook een strijd waar Tania letterlijk alles voor over heeft.
Na dit boek gelezen te hebben kun je alleen maar bewondering hebben voor deze vrouw en haar strijd!
Een mooi, ontroerend boek.
4,5 sterren
Geen opmerkingen:
Een reactie posten