Cover/Achterflap:
Een eerste boek zonder de vaste hoofdpersonen uit eerdere boeken, zoals Ludde Menkema.
Jammer? Nee ik vind het altijd wel weer verfrissend na een aantal boeken nieuwe hoofdpersonen. Die je weer moet gaan leren kennen.
De omslag heeft een simpele mooie foto op de voorkant. Op de achterflap de nieuwe mode in boekenland, een grote foto van de schrijver. Mooie kenmerkende oude kop. Een Rock and Rollman roept hij in mij op. Lekker belangrijk denk ik dan en sla het boek open.
Verhaal:
Guido wordt geïntroduceerd, ligt in scheiding. Mooi stijlvol beschrijft hij de omgeving waarin Guido zich bevindt en wat hij voelt. Hij krijgt bezoek van Juliette die hem de opdracht geeft de volgende dag naar Italië te vertrekken.
Samen met de (stief)zus Mellie reist hij naar Italië. Via flitsen naar Juliette en opmerkingen van de zus wordt al snel duidelijk dat er hele andere dingen spelen. Wat is er allemaal echt aan de hand? Na aankomst in Italië wordt Mellie aangevallen en voor dood achtergelaten. Guido wordt verdacht van moord en ontmoet bij rechercheurs zijn oude schoolvriend, die inmiddels getrouwd is met Guido's schoolliefde.
Tijdens zijn vlucht door het prachtig beschreven land ontmoet hij mensen uit zijn verleden en worden zaken duidelijker (ook dingen uit het verleden). Er ontwikkelt zich steeds meer stukje bij stukje een mooie grote puzzel, waarbij de stukjes blauw soms wat lastig passen. Maar bij aandrukken ze prachtig in het geheel staan.
Het verhaal wordt langzaamaan steeds spannender en bereikt een hoogtepunt als de maffia, Juliette, Guido en de inspecteur in een grote scene samenkomen met alle gebeurtenissen van dien. Het boek eindigt dan weer subliem mooi en rustig met een daad van een vrouw die alsnog de touwtjes in handen neemt.
Mening:
De boeken van Lupko staan bekend als niet superspannend en bijna meer als een roman met spannende elementen. Alhoewel ik dit boek zeer spannende elementen vond hebben. Als ik het hierboven zo beschrijf met de maffia en dergelijke lijkt het over the top, maar integendeel. Lupko werkt naar deze climax toe en beschrijft deze uitgebreide scene alsof het op je netvlies aan het afspelen is. Mooi geschreven, veel couleur locale in de sfeerbeelden zodat je je waant op de beschreven plek.
De zussen Borgesius is een prachtig geschreven verhaal met personen die net als in het echt steeds meer van zichzelf tonen.
Met een vriendin sprak ik onlangs toevallig waarin de meeste Scandinavische thrillers uitblinken of anders zijn dan andere thrillers: de sfeerbeschrijvingen, de gewone mensen die de dader zijn en een soort van traagheid met mooie zinnen. Lupko Ellen had zo een Scandinavische schrijver kunnen zijn.
Ik heb genoten van het boek. Een echte mustread (lelijk woord eigenlijk)voor de lezers van een goed geschreven verhaal met mooie omgevingsomschrijvingen en personen die echt leven. Voor de fijnproevers!
Plot: 4,5
Psychologie: 5
Spanning: 3,5
Leesplezier: 5
Schrijfstijl: 5
Originaliteit: 4
4,5 ster voor een schrijver die ik op mijn lijstje favoriete auteurs ga noteren.
.
.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten