Fitzek met Het joshua profiel

Een hele duistere, zwarte cover met in grote rode letters de naam van de auteur en de titel. Twee handen met touwtjes ertussen gespannen, net als dat spelletje wat je vroeger weleens deed met een touwtje, proberen er een figuur van te maken. Een vrij rustige cover, doordat er weinig extra op staat. Wel intrigerend. Wat zouden de handen met de touwtjes met het verhaal te maken hebben? De achterflap klinkt goed, duister. Want hoe kan iemand binnen een paar dagen een ernstige misdaad plegen en hier zelf niks vanaf weten?

Sebastian Fitzek is afkomstig uit Duitsland, waar hij schrijver en journalist is. Als journalist en schrijver werkt hij voor tv-zenders en radiostations. Hij heeft rechtswetenschappen gestudeerd. 
In 2006 debuteerde hij met de psychothriller De therapie en hiermee stootte hij direct De Da Vinci code van de eerste plaats van de verkooplijsten. Sinds zijn debuut in 2006 verschijnen er één tot twee boeken per jaar, die allemaal in de top tien van de bestsellerlijsten eindigen. In 2012 bundelde Fitzek zijn krachten met de van de bekendste patholoog-anatoom van Duitsland, Michael Tsokos voor het boek Afgesneden. In Nederland zijn ondertussen tien van zijn boeken vertaald. In Duitsland is een van zijn boeken zelfs verfilmd, Das kind (De wreker).

Het Joshuaprofiel vertelt het verhaal van de mislukte schrijver Max. Na een bestseller te hebben geschreven zijn al zijn volgende boeken geflopt. Max is weer aan het stoeien met een nieuwe thriller als hij gebeld wordt. Zijn pleegdochter Jola heeft weer wat uitgehaald op school. Als hij haar heeft opgehaald en ze onderweg naar huis zijn, krijgt hij een mysterieus telefoontje van een onbekende die hem vraagt zo snel mogelijk naar het ziekenhuis te komen. De op sensatie beluste Max rijdt hier direct naartoe en laat Jola achter in de auto om zo snel mogelijk terug te keren. De mysterieuze man zit volledig onder de brandwonden en waarschuwt hem om vooral geen strafbare feiten te plegen en dat hij beter kan vluchten. De man waarschuwt hem: “Joshua heeft u uitverkozen, en Joshua vergist zich niet.”

Now I’m not looking for absolution
Forgiveness for the things I do
But before you come te any conclusions
Try walking in my shoes

Depeche Mode

Een bijzonder begin van het boek met dit stukje van Depeche Mode. Het dekt ook zeker de lading van het boek. Zodra je in dit boek begonnen bent, is er geen mogelijkheid meer om te stoppen. Fitzek sleurt je mee in een verhaal waar je van de ene verbazing in de andere valt. Hij heeft dit plot zo ingenieus in elkaar gedraaid, dat je van begin tot eind wordt meegezogen in het bizarre leven van Max. Je kunt niet anders dan meeleven met Max en zijn zoektocht naar Jola. Wat ook een raadsel blijft, is waarom Joshua hem heeft uitgekozen, terwijl hij een modelburger is. Zodra Cosmo, de broer van Max zijn intrede in het verhaal doet, beginnen de twijfels. Cosmo is een veroordeeld pedofiel die in een psychiatrisch kliniek zit. Maar op de een of andere manier weet Fitzek het zo te brengen dat je uiteindelijk ook niet anders kan dan sympathie voelen voor deze man. Waarom? Hij is een pedofiel! Maar toch.. helemaal aan het eind van het verhaal is er een brief, geschreven door Cosmo. Die brief… die raakt je gewoon. Bizar. Ik moest hierbij zelfs even een traantje wegpinken, een heel kleintje..

De hoofdstukken worden wisselend verteld vanuit het perspectief van Max en Jola. Wat een dappere en bijzondere meid is Jola. Diep respect voor de manier waarop zij overal mee omgaat. Ook heel leuk dat het vanuit deze twee perspectieven is geschreven, op deze manier krijg je echt een band met vader en dochter.

“Er is nog nooit iets in het verleden gebeurd. En er zal ook nooit iets in de toekomst geschieden. 
Alles wat plaatsvindt, gebeurt altijd in het heden!”

Fitzek schuwt de gruwelijkste onderwerpen niet. Hoeveel boeken zijn er al gepubliceerd waarin geschreven wordt over pedofilie? Ik vind het knap dat je dit aandurft, er zullen ook mensen zijn die om die reden het boek niet zullen willen lezen. Maar toch, de manier waarop het verwerkt is en de manier waarop het verhaal zelf geschreven is, vraagt er toch echt om gelezen te worden.

De spanning weet Fitzek er ook goed in te brengen, deze langzaamaan op te voeren en constant vast te houden. Het verhaal verslapt eigenlijk nergens en tegen het einde wordt het nog een totaal andere kant op gegooid, die ik niet had zien aankomen. Dit zorgt ervoor dat ook het laatste deel van het verhaal als een speer gelezen moet worden.

Stap in de sneltrein van Het Joshuaprofiel en stap pas uit aan het verrassende en bizarre eindpunt.

Spanning: 4,5 
Plot: 5
Leesplezier: 5
Schrijfstijl: 4,5
Originaliteit: 5
Psychologie: 5

Hiermee kan ik niet anders concluderen dan dat Fitzek met Het Joshuaprofiel de maximale 5 sterren verdient.