Honderdduizenden lezers genieten wekelijks van de column van het
schrijversechtpaar Sara Zomer en Karel van Bohemen, waarin ze ogenschijnlijk
openhartig verslag doen van hun gezinsleven. Maar achter de façade van hun
bohemienbestaan ettert al jaren een dagelijks leven vol afgunst, wrok en zelfs
geweld. Na weer een nachtelijke uitbarsting is het genoeg: Sara besluit Karel
te verlaten.
Al snel komt Sara alleen te staan - niemand wil nog iets met
haar te maken hebben. Om haar leven weer op de rails te krijgen boekt ze een
retraite op het idyllische Italiaanse vulkaaneiland Stromboli. Onder leiding
van een wereldvermaarde goeroe geeft ze zich met een bont gezelschap lotgenoten
over aan rollenspellen en oefeningen die steeds een stap verder gaan.
Wat een nieuwe start had moeten worden, mondt uit in een
afdaling naar regionen van haar verleden die ze het liefst verborgen had
gehouden.
De cover
Een gezicht van een vrouw, verborgen achter gele strepen. De
strepen hebben wat weg van zonnestralen. De titel en nama van de auteur staan
in het midden in zwarte letters.
Mijn mening
Zonder dat het een bijzonder mooie cover is, is het wel een
opvallende. In de boekwinkel zou ik hem ook oppakken. Hij intrigeert me.
Het verhaal
Sarah is schrijfster en getrouwd met Karel. Ook hij is schrijver
van beroep. Samen hebben ze een zoon en een dochter. Het is geen gelukkig
huwelijk. Het overmatig drankgebruik van Karel en de nooit vertelde
verkrachting van Sara drijft de twee steeds verder uit elkaar.
Uiteindelijk besluiten de echtelieden een pauze in te lassen.
Waar Sara vergruist wordt door haar omgeving om haar beslissing,
wordt Karel gezien als het grote slachtoffer van een vrouw die haar gezin
vernielt. Als Karel, samen met de kinderen, dan ook nog met het gezin van de
beste vriendin van Sara op vakantie gaat, besluit de laatste een retraite te
boeken in Stromboli.
Jens, de teacher van deze retraite, blijkt er bijzondere theorieën
op na te houden. Deze hebben dan ook niet op iedereen het gewenste effect. Sara
wordt geconfronteerd met de demonen uit haar verleden en ook haar mede
cursisten vechten met zwarte schimmen. De oplossing voor dit alles is seks en
drank, iets dat het hele verhaal prominent aanwezig is.
Mijn mening
Dat Saskia Noort kan schrijven heeft ze inmiddels wel bewezen.
Maar daar waar haar thrillers diepgang hebben, blijft in haar roman de
verhaallijn vlak en bomvol cliché’s. Ook de personages maken nauwelijks
ontwikkeling door. Iets dat jammer is want het verhaal leent zich hier juist
bij uitstek voor.
Ik denk dat, als zij dit manuscript onder pseudoniem naar een
uitgeverij had gestuurd, het nog maar de vraag zou zijn of het, in elk geval in
deze vorm, de weg naar de boekhandels had gevonden. Gelukkig heeft Noort haar
naam inmiddels mee en hoeft ze geen pareltje meer te schrijven om gelauwerd te
worden. Ik denk zelfs dat het boek grof verkocht gaat worden en dat er nog
mensen lyrisch over zullen zijn ook. Want hé, het is tenslotte een Saskia
Noort.
Los van de platte verhaallijn en even zo platte personages is er
met de schrijfstijl weinig mis. Deze is prettig en van een vlotte pen. Wat me
wel mateloos stoort is het vulgaire taalgebruik dat te pas, maar zeker ook te
onpas, aan het lezersoog verschijnt. Het heeft amper een toegevoegde waarde en,
als mijn overtuiging dat in elk boek een stukje auteur zit klopt, hoop ik dat
al de rondgestrooide geslachtsdelen niets zeggen over Saskia Noort. Het komt op
mij namelijk nogal seksueel gefrustreerd over. Was zij mijn dochter geweest en
had ze bij elk vulgaire woord haar mond met zeep moeten spoelen, dan had het kassameisje van de Albert Heijn bij mij
op de hoek, zich vast eens achter de oren gekrabd bij het zien van mijn
zoveelste stuk zeep dat ik daar af stond te rekenen.
Een prima roman om op je zwembadbedje te lezen mits met een
goede borrel om alle kutten, clitten, pikken en neukers weg te spoelen. Daarna
dichtklappen en weer snel door naar een goede thriller.
Leesplezier 3
Originaliteit 4
Schrijfstijl 4
3,5 Kraaien - 1 kraai voor het vulgaire taalgebruik = 2,5 kraai
Baukje
Geen opmerkingen:
Een reactie posten