Het verhaal: Zijn broer zit in de zware criminaliteit, zijn zussen werken achter de kassa en zijn buurtvrienden hangen doelloos op straat. Sam, thuis Samir genoemd, is echter vastbesloten het vwo te gaan doen en zich te storten op zijn liefde voor klassieke pianomuziek. Waar zijn broer die vrachtwagen vol piano’s vandaan heeft gehaald, wil hij liever niet weten. Diebroer laat hem echter ook een belofte afleggen: Sam moet als enige in de familie zijn vwo-diploma halen.
Thuis worstelt Sam met zijn analfabete en weinig geïntegreerde ouders, die liever hebben dat hij salam aleikum zegt dan goeiemorgen. Ook op het elitaire lyceum kan hij zich lastig staande houden. Buurthuizen en sterrenrestaurants, moskeeën en jetsetfeestjes laten zich niet combineren.Vooroordelen, sluimerende criminaliteit en het onbegrip van zijn familie hem blijven achtervolgen,
Over discriminatie. Over racisme. Over clichés. Over vooroordelen. Over leven tussen twee verschillende werelden. Over cultuurverschillen. Over vriendschap. Over verraad. Over etniciteit. Over identiteit. Over broederliefde.
Een comming of age-verhaal vol drama, onweerstaanbare warmte, humor en seks. Een echte moderne schelmenroman. Een verhaal waar heel veel schwung in zit. Spitse dialogen. Zinnen die doorspekt zijn met swingende Amsterdamse straattaal. Bouzamour jongleert voortdurend met woorden. Met een gezonde dosis zelfspot en een vleug kritiek op de eerste generatie-migranten. Bouzamour kreeg vanuit de Marokkaanse gemeenschap dan ook felle kritiek te verduren naar aanleiding van het boek en geraakte ‘gebrouilleerd’ met een een aantal familieleden en velen beschouwen hem als een ‘nestbevuiler’ :-(
Vrolijke, speelse schrijfstijl. Heel goede dialogen. Beeldend en prachtig woordgebruik. Sterk opgebouwd. Fragmentarisch, maar toch gefocust. Aanvankelijk is het wel even wennen aan het voortdurend springen in de tijd. Nu en dan verrassende wendingen. Sterk geschreven. Wervelend. Knetterend. Rake typeringen. Leest heel gemakkelijk weg. Met een enorme rotrvaart. Een boek waar ik nu eens echt vrolijk van word. Heel grappig en nu en dan ontroerend.
Hier en daar toch ook wat beginnersfouten. Soms is een passage té uitleggerig. Woordherhalingen werken nu en dan storend. Op bepaalde ogenblikken wordt het verhaal wel erg sentimenteel. Soms ligt de symboliek er vingerdik op en zijn bepaalde vergelijkingen wat ver gezocht. Ook het einde lag toch ietwat in de verwachtingen en werd, voor mij althans, een beetje te vlug afgeraffeld. Maar, dit is allemaal in feite een beetje mierenneuken. In vind het een sterk debuut. Voilà! Graag gelezen.
Jan Rooms
Geen opmerkingen:
Een reactie posten