Het boek gaat over Sanne en haar man Hugo. Ze runnen een camping met de naam Ciao Bella aan het Italiaanse Gardameer.
De extravagante en vrijgevochten Helena, een vriendin van Sanne en absoluut een tegenpool van Sanne, geeft yogales op de camping.
Ik vind de cover van het boek prachtig. Er staat een vrouw die uitkijkt over
het Gardameer. Het roept gelijk een vakantiegevoel bij me op en ik kan niet
wachten om te beginnen met lezen. Hopelijk is de inhoud net zo mooi.
Het verhaal gaat langzaam van start en het duurt lang
voor er iets gebeurt. Vooral in het begin had ik het gevoel een roman in plaats
van een thriller te lezen.
Sanne en Hugo, de eigenaars van de camping lijken me een
leuk stel.
Ze zijn dol op hun kinderen. Ze houden veel rekening met wat de kinderen nodig
hebben en nemen ondanks dat ze het druk hebben, wel tijd voor ze.
De vriendelijke Sanne en Hugo zijn erg betrokken bij alles wat er op de camping
gebeurd. Ze helpen waar ze kunnen als er een probleem is.
De vriendelijkheid blijkt ook uit het feit dat ze hun makelaar Pietro mee uit
eten namen nadat ze met zijn hulp de camping hebben gekocht.
Ze denken ook aan Nonna, de oppas van hun kinderen Zoë van vijf jaar en Noah
van 6 maanden oud. Ze zorgen ervoor dat ze op tijd thuis zijn om de kinderen
weer op te vangen. Nonna is namelijk de oma van de achtentwintigjarige
werkneemster Laura en is de jongste niet meer.
Zoals Nonna wordt beschreven lijkt het me een schat. Ze onderneemt ondanks haar
leeftijd nog van alles met de kinderen.
Sanne is erg loyaal vind ik. Als Helena haar midden in de
nacht in paniek belt omdat ze hulp nodig heeft springt ze gelijk in de auto om
naar haar toe te reizen.
Maar dan wordt in het Gardameer een lege auto gevonden en van de bestuurder
vinden ze geen spoor…
Helena vind ik echt niet leuk. Het is een onderbuikgevoel.
Ze doet soms wat geheimzinnig en ik vraag me af of alles wat zij aan Sanne verteld
wel klopt. Helena vertelt namelijk tegenstrijdige verhalen over de vader van
haar zoontje Alexander van twee jaar oud.
Linda van Rijn beschrijft de camping zo mooi dat het
jammer is dat het fictie is. Het lijkt me leuk om daar te logeren. Er wordt
veel georganiseerd en ze zorgen ervoor dat het de gasten aan niks ontbreekt.
En dan is het ook nog eens op een mooie locatie, aan het Gardameer.
Na het lezen van een derde deel van ‘Ciao Bella’ kreeg ik
het gevoel dat ik al wist hoe het verhaal in elkaar stak. Ik hoopte dat er nog
wat verrassende wendingen zouden komen. Helaas bleek dat niet zo te zijn. Het verhaal
is dan ook voor mij heel voorspelbaar.
‘Ciao Bella’ leest vlot. Er worden geen ingewikkelde
situaties beschreven of teveel namen genoemd. Ik vind het verhaal wel mooi
ondanks dat ik het plot al vrij vroeg wist. Het is een fijn zomers boek dat je
lekker tussendoor leest. Of op vakantie. Je hoeft er niet teveel na te denken.
Daardoor krijgt het 3 Inktpotjes van mij.
Jantsje
Geen opmerkingen:
Een reactie posten