Weer teruggekeerd op ‘haar’
eiland Hitra denkt Mia Kruger na over een leven buiten de politie. Maar dan
krijgt ze bezoek van het jonge meisje Sofia die haar om hulp vraagt bij het
opsporen van een vermiste vriend. Jonathan verdween drie jaar geleden en Sofia
is ervan overtuigd dat dat haar schuld is.
Wanneer er vervolgens het
lichaam van een tienermeisje op het eiland gevonden wordt, met daarnaast de
naam van Jonathan in het bloed geschreven, kan het niet anders dat de twee
zaken met elkaar in verband staan. Holger Munch wordt gevraagd om de zaak van
de moord op zich te nemen en zo worden Munch en Mia met elkaar herenigd.
Na de voor mij enigszins
tegenvallende prequel ‘Sneeuwwit’, waar ik de toegevoegde waarde niet zo goed
van zag, was ik heel blij om weer een echt ‘Mia en Munch’ te kunnen lezen. En
dat was een fijn weerzien!
Oké, heel spannend werd het
verhaal niet, maar ik vond het heerlijk om weer te worden meegenomen in de
manier van denken van Mia Kruger. Ook de wisselwerking tussen haar en Holger
Munch was weer als vanouds interessant. Door de korte hoofdstukken leest het
verhaal vlot weg, en ondanks dat de spanningsboog niet zo heel sterk is, is het
verhaal boeiend genoeg om lekker door te lezen. Dit heeft deels ook te maken
met dat naast de sympathieke hoofdpersonages ook de andere personages erg
interessant worden neergezet.
En ja, ook al had ik al snel
het vermoeden dat één van die personages op z’n minst bij de twee zaken
betrokken was, toch had ik niet van tevoren kunnen bevroeden hoe dit precies in
elkaar stak. Altijd fijn wanneer je niet rechtstreeks naar de dader geleid
wordt, maar nog een paar keer op het verkeerde been wordt gezet.
Ik vond het niet het sterkste
deel uit de serie, de drie voorgangers (de prequel niet meegeteld) vond ik
interessanter. Maar desalniettemin is het wel gewoon een prettige en
vlotlezende thriller en doet het me in ieder geval weer uitkijken naar een
volgend deel van deze serie.
3,5 inktpotje
Jolanda
Geen opmerkingen:
Een reactie posten