Wanneer de zeventienjarige Victoria op een ochtend op weg naar het dorp op een mysterieuze vreemdeling stuit, kan ze nog niet bevroeden dat deze ontmoeting haar leven compleet zal veranderen. De jonge Victoria valt als een blok voor de native american, maar merkt als snel dat haar liefde voor Wil door de kleine dorpsgemeenschap niet zal worden geaccepteerd. Wat volgt zijn een aantal gebeurtenissen die niet alleen de stroom van haar leven maar ook dat van Wil ernstig zal veranderen.
Poeh, dit boek werd flink gehyped zeg. Al maanden van tevoren werd er al flink met reclames rondgestrooid. En vanaf het moment van de release kon je er helemaal niet meer omheen. Ook mijn aandacht had ie getrokken, ook vanwege de mooie cover. Tja, wie houdt er nu niet van perziken? Maar ook het verhaal sprak me aan, en nee, ik kreeg geen spijt.
‘Ga als een rivier’ is de debuutroman van Shelley Read, die pas na haar pensionering is gaan schrijven. En dat doet ze goed, aangezien het boek al in meer dan 30 talen is uitgebracht.
Ook mij heeft ze overtuigd met dit prachtige verhaal. Ik las al vergelijkingen met ‘Daar waar de rivierkreeften zingen’. Dat boek las ik niet dus daar kan ik weinig zinnigs over zeggen, maar als de vergelijking gebaseerd is op de prachtige natuurbeschrijvingen die er gegeven worden, kan ik me daar iets bij voorstellen. Want daar werd ik bij het lezen van dit boek vooral door gegrepen, door de manier waarop de liefde voor de natuur erin verwerkt wordt. Niet alleen de helende kracht van de natuur wordt prachtig beschreven maar ook hoe wreed en allesomvattend natuur kan zijn.
Met haar beeldende en poëtische taalgebruik wist Shelley Read voortdurend mijn aandacht vast te houden en me compleet het verhaal in te trekken. Haar personages en de interacties voelen heel echt aan, en emoties worden niet weggepoetst. Misschien is het jammer dat we wat minder over Wil te weten komen, maar zelf had ik daar niet zo veel hinder van. Ik vond het juist wel fijn dat het vooral het verhaal van Victoria was en haar worstelingen met vrouw-worden en haar pijn voelden voor mij heel nabij.
Is het een verrassend boek? Nee, dat denk ik niet. Het boek moet het vooral hebben van het mooie verhaal en even zo mooie taalgebruik. Maar van die twee dingen heb ik wel met volle teugen genoten. Ik hoop dan ook dat Shelley Read de smaak van het schrijven te pakken heeft en kijk dan ook zeker uit naar nog meer prachtige verhalen van haar hand.
4 inktpotjes
Jolanda
Geen opmerkingen:
Een reactie posten