Verzekeringswiskundige Henri Koskinen heeft van zijn broer een avonturenpark geërfd en doet er alles aan om het park succesvol te laten zijn. Na de nodige (en onnodige) opstartproblemen lijkt zijn leven als ondernemer eindelijk in wat rustiger vaarwater te komen. Het avonturenpark maakt voorzichtig winst, en ook op relatiegebied zet Henri stappen vooruit. Hij trekt in bij zijn vriendin Laura en haar dochter. Wanneer hij echter lid wordt van een jongevadersclub in de buurt én zijn avonturenpark concurrentie krijgt van een nieuw avonturenpark aan de andere kant van de stad is het al snel gedaan met de rust. Om beide uitdagingen het hoofd te bieden moet Henri ver buiten zijn comfortzone stappen.
‘De bevertheorie’ is alweer het derde deel in een serie over verzekeringswiskundige Henri en het avonturenpark, en ik denk dat dit derde deel lastig te volgen is wanneer je de eerste twee delen niet hebt gelezen. Het gaat duidelijk verder waar deel 2 geëindigd is en ook heb je wel enige voorkennis nodig over de personages. Zelf las ik de voorgaande delen wel, en waar ik in deel 1 nog erg moest wennen aan de combinatie van humor en misdaad, vond ik deel 2 alweer een stuk leuker.
Maar wat helaas wel vaker het geval kan zijn, er is ook een eindigheid aan hoe leuk je iets kan vinden. En als ik het maar even vergelijken mag met het meermaals bezoeken van een avonturenpark c.q. binnenspeelhal: een paar keer is leuk, maar op een gegeven moment gaan al die speelhallen op elkaar lijken. Dat vond ik duidelijk ook van dit boek: wederom hetzelfde concept, een vergelijkbaar plot met de vorige twee boeken en verrassend was het al helemaal niet meer. Ik betrapte mezelf er op dat ik hele stukken scannend ging lezen om maar sneller bij het einde uit te komen. De stukken die gaan over de jongevadersclub vond ik nog wel onderhoudend en op z’n tijd grappig maar daar waar weer het voortbestaan van het avonturenpark in het geding komt voelde meer als een deja vu.
Het concept is voor mij genoeg uitgemolken nu, dus ik hoop dat het bij dit derde deel blijft. Zo niet, dan bedank ik voor een volgend deel. Het was leuk om Henri gekend te hebben en ik gun hem alle geluk van de wereld nu met zijn Laura. Maar hopelijk komen er geen louche figuren meer op zijn pad.
Wel een leuk feitje: van het eerste deel van deze serie, ‘De haasfactor’, zijn de filmrechten inmiddels verkocht en Steve Carell zal hierbij de hoofdrol gaan spelen.
3 inktpotjes
Jolanda
Geen opmerkingen:
Een reactie posten