Bij zonsondergang Nora Roberts

Over de schrijfster:
Nora Roberts (Silverspring, Maryland, 1950) geboren als Eleanor Marie Robertson, is een Amerikaanse bestsellerauteur, die al meer dan tweehonderd boeken schreef, vooral in de genres 'liefdesroman' en 'romantische thriller'. Wereldwijd werden rond de vierhonderd miljoen boeken gedrukt en in vijfendertig talen vertaald.
Roberts maakte haar schrijversdebuut in 1995 onder het pseudoniem J.D. Robb met de thriller Naked in death  (Vermoord naakt), de start van de zogeheten 'In Death'-serie die in 2014 al bijna vijftig delen omvatte. In 1980 gaat ze in zee met de toen nog jonge uitgever Silhouette, die vooral auteurs naar zich toetrok die bij uitgever Harlequin niet aan de bak kwamen. In 1981 publiceerde ze haar eerste liefdesroman Irish Thoroughbred. Roberts zou nog drieëntwintig boeken via Silhouette publiceren. Daarna ging het hard en schreef ze nog vele boeken in het romantische, hartstochtelijke genre. Vanaf 1999 werd elk boek van haar hand een New York Times bestseller en belandden er meer dan honderd op de Times bestsellerlijst. Ook werd een aantal boeken verfilmd, waaronder Midnight Bayou  en Tribute.
Voor haar werk is Roberts talloze malen bekroond. Een greep uit haar prijzenkast. Ze won in de periode 1992-2009 twaalfmaal de RITA Award, en in de periode 1983-1989 zevenmaal de Golden Medallion Award, beide uitgereikt door de prestigieuze RWA (Romance Writers of America). Time Magazine noemde Roberts een van de honderd meest invloedrijke mensen van de Verenigde Staten in 2007.
Aan het begin van 2015 stond Roberts' boekenteller al op ruim tweehonderd exemplaren.

Achterflap:
Alice Bodine heeft er geen zin meer in. Altijd de regeltjes volgen, altijd aan verwachtingen voldoen en altijd vergeleken worden met haar perfecte oudere zus Maureen. Dus op de dag dat Maureen gaat trouwen, loopt Alice weg van de familieranch. Maar de vrijheid die een tiener voor ogen heeft is heel anders dan de vrijheid die ze krijgt. Twee jaar later wil ze terugkeren naar haar liefhebbende familie – ouder, wijzer, en vooral nederiger. Maar dan wordt ze ontvoerd, en vervliegt alle hoop dat ze haar familie ooit terug zal zien.

Vijfentwintig jaar later gaat het goed met de ranch. Maureen, haar man en drie kinderen hebben een zeer succesvol bedrijf opgezet en alles lijkt in orde. Maar het verdriet van de verdwijning van Alice is er nog steeds en overschaduwt het geluk en succes. Tot op een dag een mishandelde vrouw langs de kant van de weg wordt gevonden en naar het ziekenhuis wordt gebracht. De vrouw blijkt Alice te zijn, en langzaam begint haar weg terug naar herstel. Maar degene die Alice al die jaren geleden ontvoerde is nog steeds op vrije voeten…

Mijn mening:
Bij zonsondergang begint met een aangrijpende proloog waarin je getuige bent van de poging van Alice om terug te keren naar haar familie, helaas wordt ze tijdens deze reis ontvoerd door een man die snode, bizarre plannen met haar heeft.
Ondertussen probeert haar familie de verdwijning van Alice te accepteren voor zover dat te accepteren valt en bouwt Maureen samen met haar man en drie kinderen een mooi bloeiend bedrijf op. De kinderen Bodine, Chase, en Rory, inmiddels volwassen storten zich allemaal in het bedrijf wat loopt als een tierelier.
Als Cal Skinner, de perfecte cowboy, terug ten tonele verschijnt en een baan accepteert binnen het familie bedrijf fladderen de vlinders op volle toeren.
Ondanks dat het gezin hun zaakjes goed op orde heeft ontstaan er toch zorgen als blijkt dat er in de buurt twee meisjes vermoord worden. De schrik zit er goed in, en de impact die dit heeft op de gasten is onvoorspelbaar.
Dan wordt er een derde vrouw gevonden en dit blijkt Alice te zijn, zij is zwaar getraumatiseerd en de familie Bodine – Longbow gaat samen met haar de strijd aan om haar te helpen deze periode, zo ver mogelijk is, te verwerken. Ondertussen blijft in het achterhoofd mee spelen dat haar ontvoerder nog niet gevonden is, de angst op een herhaling wordt daarmee niet uitgesloten.

Bij zonsondergang is een van de vele boeken van Roberts die ik heb gelezen, het is een dikke pil van maar liefst 480 bladzijden. Helaas vond ik Bij zonsondergang een van de mindere. Zowel de romantiek als de spanning blijven wat steken, waardoor ik op beide fronten de diepgang mis.
Beide facetten blijven in mijn ogen te oppervlakkig, ik voel geen kriebels. Ik zet ook wel vraagtekens bij het zo makkelijk accepteren van de verdwijning van Alice in zo’n hechte familie, er is eenmalig een detective ingehuurd en daar is het bij gebleven. De spanning was mij iets te ongeloofwaardig, te voorspelbaar, ik ben geen enkel moment tot nadenken gezet. Het gezin Bodine-Longbow is hecht en zorgzaam naar elkaar maar ik voelde niet de diep gewortelde emoties bij mezelf.
Overigens heb ik geen enkel moment getwijfeld om te stoppen met lezen, het boek leest prettig en de schrijfstijl van Roberts is altijd aangenaam.
Bij zonsondergang is een country- en western roman met een vleugje spanning, de ontknoping bevatte nog wel een verrassingselement die ik niet aan had zien komen. Verder was het een Nora Roberts-verhaal met een mooi einde.

Originaliteit: 3
Spanning: 2
Schrijfstijl: 4
Psychologie: 2
Plot: 4

Bij zonsondergang van Nora Roberts

Over de schrijfster:
Nora Roberts (Silverspring, Maryland, 1950) geboren als Eleanor Marie Robertson, is een Amerikaanse bestsellerauteur, die al meer dan tweehonderd boeken schreef, vooral in de genres 'liefdesroman' en 'romantische thriller'. Wereldwijd werden rond de vierhonderd miljoen boeken gedrukt en in vijfendertig talen vertaald.
Roberts maakte haar schrijversdebuut in 1995 onder het pseudoniem J.D. Robb met de thriller Naked in death (Vermoord naakt ), de start van de zogeheten 'In Death'-serie die in 2014 al bijna vijftig delen omvatte. In 1980 gaat ze in zee met de toen nog jonge uitgever Silhouette, die vooral auteurs naar zich toetrok die bij uitgever Harlequin niet aan de bak kwamen. In 1981 publiceerde ze haar eerste liefdesroman Irish Thoroughbred. Roberts zou nog drieëntwintig boeken via Silhouette publiceren. Daarna ging het hard en schreef ze nog vele boeken in het romantische, hartstochtelijke genre. Vanaf 1999 werd elk boek van haar hand een New York Times bestseller en belandden er meer dan honderd op de Times bestsellerlijst. Ook werd een aantal boeken verfilmd, waaronder Midnight Bayou en Tribute.
Voor haar werk is Roberts talloze malen bekroond. Een greep uit haar prijzenkast. Ze won in de periode 1992-2009 twaalfmaal de RITA Award, en in de periode 1983-1989 zevenmaal de Golden Medallion Award, beide uitgereikt door de prestigieuze RWA (Romance Writers of America). Time Magazine noemde Roberts een van de honderd meest invloedrijke mensen van de Verenigde Staten in 2007.
Aan het begin van 2015 stond Roberts' boekenteller al op ruim tweehonderd exemplaren

Achterflap:
Alice Bodine heeft er geen zin meer in. Altijd de regeltjes volgen, altijd aan verwachtingen voldoen en altijd vergeleken worden met haar perfecte oudere zus Maureen. Dus op de dag dat Maureen gaat trouwen, loopt Alice weg van de familieranch. Maar de vrijheid die een tiener voor ogen heeft is heel anders dan de vrijheid die ze krijgt. Twee jaar later wil ze terugkeren naar haar liefhebbende familie – ouder, wijzer, en vooral nederiger. Maar dan wordt ze ontvoerd, en vervliegt alle hoop dat ze haar familie ooit terug zal zien. Vijfentwintig jaar later gaat het goed met de ranch. Maureen, haar man en drie kinderen hebben een zeer succesvol bedrijf opgezet en alles lijkt in orde. Maar het verdriet van de verdwijning van Alice is er nog steeds en overschaduwt het geluk en succes. Tot op een dag een mishandelde vrouw langs de kant van de weg wordt gevonden en naar het ziekenhuis wordt gebracht. De vrouw blijkt Alice te zijn, en langzaam begint haar weg terug naar herstel. Maar degene die Alice al die jaren geleden ontvoerde is nog steeds op vrije voeten…


Mijn mening:
Bij zonsondergang begint met een aangrijpende proloog waarin je getuige bent van de poging van Alice om terug te keren naar haar familie, helaas wordt ze tijdens deze reis ontvoerd door een man die snode, bizarre plannen met haar heeft.
Ondertussen probeert haar familie de verdwijning van Alice te accepteren voor zover dat te accepteren valt en bouwt Maureen samen met haar man en drie kinderen een mooi bloeiend bedrijf op. De kinderen Bodine, Chase, en Rory, inmiddels volwassen storten zich allemaal in het bedrijf wat loopt als een tierelier.
Als Cal Skinner, de perfecte cowboy terug ten tonele verschijnt en een baan accepteert binnen het familie bedrijf fladderen de vlinders op volle toeren.
Ondanks dat het gezin hun zaakjes goed op orde heeft ontstaan er toch zorgen als blijkt dat er in de buurt twee meisjes vermoord worden. De schrik zit er goed in, en de impact die dit heeft op de gasten is onvoorspelbaar.
Dan wordt er een derde vrouw gevonden en dit blijkt Alice te zijn, zij is zwaar getraumatiseerd en de familie Bodine – Longbow gaat samen met haar de strijd aan om haar te helpen deze periode, zo ver mogelijk is, te verwerken.
Ondertussen blijft in het achterhoofd mee spelen dat haar ontvoerder nog niet gevonden is, de angst op een herhaling wordt daarmee niet uitgesloten.
Bij zonsondergang is een van de vele boeken van Roberts die ik heb gelezen, het is een dikke pil van maar liefst 480 bladzijden. Helaas vond ik Bij zonsondergang een van de mindere.
Zowel de romantiek als de spanning blijven wat steken, waardoor ik op beide fronten de diepgang mis.
Zowel de romantiek als de spanning blijven in mijn ogen te oppervlakkig, ik voel geen kriebels. Zet ook wel vraagtekens bij het zo makkelijk accepteren van de verdwijning van Alice in zo’n hechte familie, er is eenmalig een detective ingehuurd en daar is het bij gebleven. De spanning was mij iets te ongeloofwaardig, te voorspelbaar, ik ben geen enkel moment tot nadenken gezet. Het gezin Bodine-Longbow is hecht en zorgzaam naar elkaar maar ik voelde niet de diep gewortelde emoties bij mezelf.
Overigens heb ik geen enkel moment getwijfeld om te stoppen met lezen, het boek leest prettig en de schrijfstijl van Roberts is altijd aangenaam.
Bij zonsondergang is een country en western roman met een vleugje spanning, de plot bevatte nog wel een verrassingselement die ik niet aan had zien komen. Verder was het een Nora Roberts verhaal met een mooi einde.


Originaliteit: ***
Spanning: **
Schrijfstijl: ****
Psychologie: **
Plot: ****


Bij zonsondergang krijgt van mij 3 sterren
Bianca

Leesels van Bianca

Kiki van Dijk, Ibiza - De erfenis, is mij helaas wat tegen gevallen dus die laat ik maar snel achter me.

Ik ga daarna gelijk verder in een roman die luistert naar de naam Zoektocht terug, geschreven door Marina Folkers, haar debuut Faye en Sean was mij heel goed bevallen dus ik hoopte weer te gaan genieten van een aantal uren leesgenot.

Nou dat is dubbel en dik goed gekomen hoor, ik vond hem weer geweldig. Deze keer zijn Caitlin en Max de hoofdpersonen, beiden zijn elkaar als eens eerder in een hele vervelende situatie tegen gekomen maar denken van elkaar dat ze dat vergeten zijn. Het gevecht tussen aantrekken en afstoten is in volle hevigheid los gebarsten en ook de emoties draaien overuren.

De recensie van Zoektocht terug zal op Boekinkt verschijnen omdat deze natuurlijk niet onder de categorie thrillers valt.

Daarna is het voor mij weer de hoogste tijd voor een wat spannender boek, ik vind een roman tussendoor echt heerlijk maar daarna moet ik toch echt weer een thriller ter hand nemen. Het wordt in dit geval Evenwicht van Jacqueline Coppens, een debuut wat ik in een kleinschalige leesclub lees.

De eerste reacties zijn veelbelovend en nadat ik het boek gisteren uit gelezen heb kan ik het jullie zeker aanbevelen.

Evenwicht is een medische thriller met veel oog voor persoonlijke problematiek en het omgaan met medische gegevens.

Hoe liggen de verhoudingen onderling en wanneer moet je echt aan de bel trekken? Zeer realistisch en naar het eind toe spannend, verder wil ik er nog niet teveel over loslaten.

Tussendoor gaan we thuis even aan de klus want binnenkort worden onze nieuwe meubelen geleverd, voor dat kan plaats vinden moeten we nog een muur in een andere tint verven.

Daarna gaan we weer vrolijk verder met lezen, Bij zonsondergang van Nora Roberts, een dikke pil van 480 blz,  vond ik een wat mindere dan alle vorige van Roberts die ik al gelezen heb. Bij zonsondergang bleef wat steken tussen de romantiek en de spanning, hij blonk voor mij naar geen van beide kanten uit, iets te oppervlakkig dus, maar wel gewoon uit gelezen en toch met smart wachten op de volgende.

Dan pak ik achter elkaar twee Vlaamse boeken op, de eerste is Blankenberge blues van Pieter Aspe en Koen Strobbe, een verhaal met een heerlijke schrijfstijl, alsof jezelf aanwezig bent bij het ontleden van een potvis, neus dichtknijpen zou ik zeggen. Blankenberge blues heeft een aangespoelde potvis als hoofdonderwerp maar de schrijvers zijn er met vlag en wimpel in geslaagd om daaromheen een aantal bijzaken mooi in het verhaal te verweven. Vervolgens ga ik gelijk verder in Bloedlijn van Marc Peirs, helaas voor mij een tegenvaller. De schrijfstijl pakt me niet, de namen blijven maar niet hangen, helaas voor mij geen topper maar dat kan voor jou natuurlijk anders zijn.

Nu druk met koffer pakken en de zon opzoeken, zodra ik terug ben horen jullie welke boeken ik in het zuiden heb gelezen.

Tot de volgende keer!

Bianca

Dansen op lucht van Nora Roberts

Op de achterflap

Als Nell Channing een nieuw leven begint op een eiland voor de kust van Massaschusetts, denkt ze eindelijk veilig te zijn voor haar gewelddadige echtgenoot. Ze gaat werken bij Mia Devlin, wier boekhandel annex café het bruisende centrum van het eiland vormt.

Al snel is sheriff Zack Todd er niet meer weg te slaan. Maar net als Nell hem een beetje begint te vertrouwen, wordt ze hardhandig geconfronteerd met haar verleden en met het feit dat het eiland nog steeds zucht onder een vreselijke vloek.

Cover

Niet geweldig, nietszeggend. Ik heb het boek eerlijk gezegd vooral op de titel opgepakt, die sprak mij wel aan.

Mijn mening

Het is het eerste boek dat ik van Nora Roberts lees. En het is absoluut iets anders dan de gemiddelde thriller die ik lees.

Het verhaal is zoet, glazuur-van-je-tanden-springend-zoet. Maar niet op een vervelende manier.

Voor mij is het vooral het verhaal van een sterke vrouw die zichzelf weet te overwinnen, met hulp van de mensen om haar heen. De liefde speelt daarin een grote rol. Maar ook het feit dat ze een heks is. En dan niet zo'n heks met kromme neus en wrat, vliegend op een bezem en in het zwart gekleed. Nee, meer een vrouw die gebruikt maakt van haar intuïtie en  hetgeen de natuur te bieden heeft.

Het wordt nog een beetje spannend op het moment dat het verleden haar achterhaalt, maar je weet ook al van te voren dat het goed gaat komen. Zo'n boek is het nou eenmaal.

En weet je....daar is op zijn tijd helemaal niks mis mee!

Voor tussendoor was het een heerlijk boek en ik zal waarschijnlijk nog wel eens een boek van haar oppakken.

3,5 sterren